«Πεσίματα», δαρσίματα, δοσίματα... (SportDay/ Διονύσης Ελευθεράτος)

Θα με συμπαθάτε, αλλά δεν θα δηλώσω «παρών». Δεν θα συγκλίνω στο ευρύτατο και τόσο ένθερμο «ρεύμα» των υμνητών του Ντέμη Νικολαΐδη. Λυπάμαι, δεν βλέπω «πρωτοπορίες» και αγνούς ανένδοτους εναντίον της βίας. Καλοί οι εξωραϊσμοί, αλλά ο πυρήνας της «μάχης» δεν κρύβεται: οι πρώην καλοί σύμμαχοι, το «αφεντικό» της ΑΕΚ και η ηγετική ομάδα της «Original» χώρισαν τα τσανάκια τους κι απλώς επιβεβαιώνουν την ιστορικώς επιβεβαιωμένη διαπίστωση πως οι αγριότεροι πόλεμοι είναι οι εμφύλιοι. Ξέρετε, οι απλές συρράξεις ανάμεσα στις συμμορίες των χούλιγκαν περιλαμβάνουν «πεσίματα» και δαρσίματα. Τα «δοσίματα» των εμφυλίων πολέμων, όμως, είναι σκέτη... αναβάθμιση. Συγγνώμη, δεν με ενθουσιάζει η άτιμη...
Ναι, ξΕρω, αυτές τις ημέρες τέτοια λογάκια σε «εκθέτουν» εύκολα στην αιτίαση πως ίσως και να «ψιλοανέχεσαι» την αλητεία. Αδιαφορώντας για την ανοησία κάθε ενδεχόμενου αναθέματος, παραμένω εντός θέματος: σύμφωνοι, τα ανέξοδα ευχολόγια εναντίον της βίας τα ακούει και γελά ο τραμπουκισμός όσων «αναψοκοκκινισμένων» θεωρούν πως υπάρχουν επειδή (ή για να) δέρνουν. Ελα όμως που μπορεί κάλλιστα και η πρακτική «επιχείρηση αρετής» να καταντήσει σκέτη καρικατούρα... Πώς; Πότε; Οταν υποβιβάζεται σε ξεκαθάρισμα «εσωτερικών» λογαριασμών!
ΕΙναι σαν να ακούω ήδη τον αντίλογο: «Μα πώς τα λες αυτά για τον Ντέμη, μήπως δεν έδειξε και πέρυσι τη βούλησή του;». Γεια στο στόμα σας! Γιατί λοιπόν δεν εφάρμοσε την περσινή, άκρως επιτυχημένη μέθοδο; Σε πιάσαμε, κύριε, να παίζεις ξύλο, καρεκλιές ή να παριστάνεις τον ελεύθερο σκοπευτή με μπουκάλια; Δεν θα βρεθείς ανάμεσά μας για τρία παιχνίδια, τρία χρόνια ή τρεις αιώνες. Κοινώς σε ξεφορτωνόμαστε.
Το Αλμα, όμως, από την επιλογή «τον διώχνω» στην αντίστοιχη «τον δίνω» - και μάλιστα πριν καν η Αστυνομία ζητήσει διευκρινίσεις- μας παραπέμπει αλλού. Πού; Οχι στην υποχρέωση της ΠΑΕ να προασπίσει την ομάδα, αλλά στο ρεβανσισμό της «ΑΕΚτσίδικης κυβέρνησης» εναντίον της «αντιπολίτευσης» και τέως... συγκυβέρνησης! (Ακόμη κι αν δεν είναι έτσι, έτσι φαίνεται - ίδιο το αποτέλεσμα). Οχι στον εξοβελισμό των ανεπιθύμητων, αλλά στη δημιουργία «ηρώων» στις τάξεις τους. Εάν μπορείς να τους κλείσεις την πόρτα κατάμουτρα, το κάνεις, δίχως να ανοίξεις το παράθυρο για να εισέλθει η χλεύη του τύπου: «ΑΕΚ για τον Γρανίτσα σήμαινε Αμεση Επιχείρηση Κατεδαφίσεων, για το Ντέμη είναι Αστυνομική Εταιρεία Καταδόσεων»...
Κατά τα Αλλα, είμαστε πάλι όλοι «έτοιμοι» να εφορμήσουμε εναντίον της βίας, μόνο που σκουντουφλάμε στους... ανεμόμυλούς μας. «Αγιοποιούμε» έναν νόμο... πανέξυπνο, ο οποίος (πόσοι άραγε το πρόσεξαν;) θεσπίζει κίνητρα και δέλεαρ προς επίδοξους προβοκάτορες! Νομίζετε πως στο Περιστέρι ήταν τυχαία η παρουσία «φωστήρων» άλλων ομάδων, εκτός από «Ατρόμητους» και ΑΕΚτσήδες;
Με τις χονδροειδείς γενικεύσεις μας (ο Ντέμης τις αποφεύγει) θεωρούμε πως στους συνδέσμους των οπαδών λίγο πολύ όλοι είναι αποβράσματα ή έστω εν δυνάμει εγκληματίες. Αλλά εάν π.χ. η «Original» «τα βρει» πάλι με το Ντέμη και κυρίως εάν αυτός χρειαστεί τη στήριξή της -ας πούμε σε κάποια μελλοντική εκλογική αναμέτρηση- εκεί να δείτε... γλέντια. Υμνους που έχουν να ρίξουν πολλοί από όσους τώρα ζητούν τις κεφαλές των «οργανωμένων» επί πίνακι. Κρατώ λοιπόν την ικανοποίησή μου για την εξαγγελία Ντέμη περί αποζημίωσης των κατόχων εισιτηρίων διαρκείας και κατά τα άλλα κηρύσσω... αποχή διαρκείας από το υμνολόγιο προς τον ιδιοκτήτη της ΑΕΚ. Το «ρεύμα» είναι άλλωστε σαρωτικό, δεν χρειάζεται την ταπεινότητά μου...