Πώς θα περάσουν πέντε χρόνια; (Sportday / Αντώνης Καρπετόπουλος)

Το περασμένο καλοκαίρι ο Παναθηναϊκός έκανε ένα λάθος: δεν είχε μια σαφέστατη πολιτική για το τι θέλει να κάνει στο άμεσο μέλλον. Η προοπτική της πενταετίας είναι ενδιαφέρουσα, αλλά υπάρχει ένα πρωτάθλημα που μόλις ξεκίνησε. Κανείς δεν κατάλαβε αν στον ΠΑΟ ήθελαν να βελτιώσουν μία ομάδα που τερμάτισε στο πρωτάθλημα δεύτερη ή να φτιάξουν μία καινούργια. Μάλλον προσπάθησαν να κάνουν το πρώτο, νομίζοντας ότι κάνουν το δεύτερο.

Μπλέξιμο

Η μεταγραφική πολιτική του ΠΑΟ δεν είχε δυστυχώς μια κεντρική ιδέα. Αν ο προπονητής σου θέλει να φτιάξει μία ομάδα που παίζει 3-4-3, δεν χρειάζεται να πάρεις και τον Μπίσκαν και τον Κονσεϊσάο, γιατί δεν χωράνε μαζί με τον Γκονζάλες. Πρέπει σε αυτή την περίπτωση να έχεις ένα φορ περιοχής, να αποκτήσεις έναν αμυντικό επιπέδου και να βρεις ένα δεξί χαφ ικανό να σου παίξει την πλευρά μόνος, όπως περίπου κάνει στις καλές του στα αριστερά ο Σέριτς. Αν δεν βρεις αυτούς τους παίκτες και ο προπονητής βρεθεί στην ανάγκη να προσπαθήσει να μάθει στους υπάρχοντες ρόλους και μηχανισμούς που το σύστημα απαιτεί, το μπλέξιμο είναι βέβαιο.

Οδηγίες

Αγωνιστικά ο ΠΑΟ έχει μετατραπεί σε ένα τεράστιο φροντιστήριο. Είναι η χαρά του προπονητή. Ο Μαλεζάνι έχει τη δυνατότητα συνεχώς να ασχολείται με τους παίκτες και να τους διδάσκει τα πιστεύω του. Μόνο που οι πιο πολλοί από τους μαθητές είναι μεγάλα παιδιά και δύσκολα αλλάζουν. Ο Βόουτερ είναι μάλλον απίθανο να γίνει παίκτης γραμμής. Ο Ολισαντέμπε ουδέποτε έπαιξε με την πλάτη στην εστία. Ο Βύντρα δεν μπορεί να είναι μπακ χαφ τη μία και στόπερ την άλλη. Ο Μπίσκαν και ο Κονσεϊσάο δύσκολα θα γίνουν συμπληρωματικοί, όταν κάνουν περίπου το ίδιο και ο Γκέκας με τον Παπαδόπουλο μακριά από την περιοχή δεν έχουν λόγο ύπαρξης. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτοί που στο ξεκίνημα είναι κάπως καλύτεροι είναι εκείνοι που αγωνίζονται με τον τρόπο που ξέρουν. Ο Σέριτς, ο Χαραλαμπίδης, ο Γκούμας, (θα έβαζα και τον Μόρις και τον Κώτσιο, αν δεν είχαν κάνει κουταμάρες στο ντέρμπι) είναι οι παίκτες που «κατηχήθηκαν» λιγότερο. Επαιξαν καλά ένα δύο ματς, γιατί δεν χρειάστηκε να σκέφτονται τι θα κάνουν. Οπως ακριβώς ο Λεοντίου και ο Αντριτς, που στον επαναληπτικό με τη Βίσλα μπήκαν στο ματς έχοντας απλές οδηγίες.

Υπομονή

Αν ωστόσο το πρόβλημα του ΠΑΟ ήταν μόνο αγωνιστικό, θα ήταν όλα θέμα υπομονής. Το κακό είναι ότι νωρίς νωρίς έχουν εμφανιστεί και άλλα μπερδέματα. Οι εκνευρισμοί των παικτών μαρτυρούν ότι η ομάδα κουβαλάει ένα απίστευτο άγχος. Δεν γνωρίζω αν αυτό το προκαλεί η πίεση του κόσμου ή ο εγωισμός των παικτών. Αυτό που βλέπω είναι ότι δεν γίνεται τίποτα για να αντιμετωπισθεί η προβληματική αυτή κατάσταση. Ολα χρεώνονται στον Μαλεζάνι και στον κακό χαρακτήρα των παικτών που πληρώνουν πρόστιμα για τις αντιδράσεις τους. Οποιος νομίζει ότι επειδή θα τους κρατηθεί κάτι από το μισθό τους θα αλλάξουν συμπεριφορά, είναι γελασμένος. Οταν το αίμα ανεβαίνει στο κεφάλι, το τελευταίο που σκέφτεσαι είναι η ποινή της διοίκησης.

Φωνές

Εβλεπα το επεισόδιο του Σέριτς με τον Τσιμπλίδη. Ο Κροάτης είναι πεσμένος κάτω και ο παίκτης του Ιωνικού τού βάζει τις φωνές. Διαιτητής για να συνετίσει τον Ελληνα παίκτη δεν υπάρχει. Ο Φωτιάδης παρακολουθεί από απόσταση και όταν ο Σέριτς αντιδρά, σωστά τον αποβάλει. Η απόφαση του διαιτητή είναι σωστή, αλλά η αντιμετώπιση του ΠΑΟ για τα πανηγύρια. Τον Ακράτητο του Μάκαρου οι διαιτητές τον σέβονται περισσότερο.

Κανένας

Το θέμα δεν είναι η διαιτησία -δεν θέλω να παρεξηγηθώ. Το συγκεκριμένο επεισόδιο απλώς δείχνει πόσο ελάχιστα υπολογίζουν τον ΠΑΟ όλοι. Ειλικρινά, δυσκολεύομαι να πιστέψω πως μια τέτοια ομάδα (καινούργια και χωρίς συνείδηση, αφού δεν έχει παλιούς παίκτες) μπορεί να κάνει πρωταθλητισμό χωρίς σχεδόν καμία διοικητική μέριμνα. Ποιος του έβαλε χέρι μετά το τέλος του ματς του Γκονζάλες για το επεισόδιο με τον Δάρλα; Ποιος τράβηξε το αυτί του Σέριτς; Ποιος διαμαρτυρήθηκε στον Φωτιάδη για το γεγονός ότι στη Νίκαια αλλοίωσε το αποτέλεσμα; Απολύτως κανένας.

Ευθύνες

Από το ξεκίνημα της σεζόν στον ΠΑΟ παίζεται ένα μεγάλο κρυφτούλι από τις ευθύνες. Ο Τζίγκερ είπε το καλοκαίρι ότι αυτή είναι μία ομάδα με προοπτική πενταετίας. Δεν μας είπε όμως τι θα γίνει στα πέντε χρόνια μέχρι να ετοιμαστεί ο ΠΑΟ. Θα συνεχίζονται τα αγωνιστικά πειράματα με σκοπό να γίνει ο Ολισαντέμπε φορ κρούσης και ο Βύντρα μπακ χαφ; Θα αποβάλλονται οι παίκτες για πλάκα από τον κάθε διαιτητάκο που του έχουν εξηγήσει ότι δεν έχει να φοβηθεί κανέναν και τίποτα; Θα συνεχίσει η παραγοντική σχολή του ΠΑΟ να βγάζει κολλητούς του Γκαγκάτση που κάνουν καριέρες στην ΕΠΟ, ενώ η ομάδα χειρουργείται;

Λάθη

Δεν είμαι από εκείνους που πιστεύουν ότι η διοίκηση του ΠΑΟ κάνει πάντα, παντού και συνεχώς λάθη. Αλλά αυτό που λείπει αυτή τη στιγμή είναι το αφεντικό. Ο Μαλεζάνι -το έγραψα τη μέρα που ήρθε- είναι ένας καλός προπονητής που δεν ήταν ποτέ του απόλυτο αφεντικό. Αφεντικό γιατί έτσι απαιτεί η περίσταση, δεν γίνεται. Για τον ίδιο λόγο που κι ο Ολισαντέμπε δεν γίνεται με το έτσι θέλω φορ κρούσης…