Πρωταγωνιστές για την επόμενη δεκαετία (Sportday / Φίλιππος Συρίγος)

Ήταν μία νίκη που επετεύχθη με την καρδιά και το μυαλό. Αυτά χρειάζονταν για να μπορέσουμε να αντεπιτεθούμε, μετά το άσχημο ξεκίνημα στο πρώτο δεκάλεπτο. Όταν η ελληνική ομάδα δεν μπορούσε να βάλει την μπάλα στο καλάθι. Λες και έπαιζε ποδόσφαιρο και δεν μπορούσε να βάλει γκολ.

Στην επιστροφή συνέβαλε η αλλαγή του σχήματος. Κόντυνε με την έξοδο του Παπαδόπουλου από το παρκέ απέναντι στους ψηλούς Ρώσους, οι οποίοι πηδούσαν σαν πουλιά στον ουρανό. Με αυτόν τον τρόπο αποκτήσαμε μεγαλύτερη ταχύτητα στην άμυνα και την επίθεση. Ταυτόχρονα άνοιξε η ρακέτα των Ρώσων. «Ξεμπούκωσε» και δημιουργήθηκαν περιθώρια δράσης για όλους, με κυρίαρχο τον Παπαλουκά. Γνωρίζοντας πολύ καλά τους Ρώσους, ο Παναγιώτης Γιαννάκης πήρε την μπαγκέτα σαν διευθυντής ορχήστρας. Είδε το παιχνίδι να πηγαίνει στο στυλ που τον ευνοεί, που ξέρει και του αρέσει. Με αυτά τα τεχνικά δεδομένα φτάσαμε στη νίκη.

Αξιοσημείωτο είναι ότι όσο περνούσε η ώρα και η ελληνική ομάδα πατούσε πιο δυνατά στο παρκέ, ήταν όλο και πιο φανερό ότι δεν θα μπορούσε να ξεφύγει η νίκη, αφού οι Ρώσοι δεν είχαν ούτε την εμπειρία ούτε τα ψυχικά αποθέματα για να αντιδράσουν.

Επίσης, κυρίαρχο στοιχείο για άλλη μια φορά ήταν η φοβερή άμυνα που έπαιξε η ομάδα για να κρατήσει τους Ρώσους στους 61 πόντους, γεγονός που δεν ήταν καθόλου εύκολο. Τους έκοψαν τον ρυθμό, τους έκλεισαν τους διαδρόμους και τα τρίποντα, ενώ με τα πολύ καλά μπλοκ άουτ δεν τους επέτρεψαν να πάρουν πολλά επιθετικά ριμπάουντ.
Είχαν σχέδιο, είχαν στρατηγική, είχαν μυαλό και καρδιά.

Με αυτή τη νίκη η Εθνική Ελλάδας επέστρεψε στην κορυφή της Ευρώπης έπειτα από οκτώ χρόνια και από την άποψη αυτή πρόκειται για μία νίκη-σταθμό. Αυτό δεν σημαίνει ότι μαζί με σταθμό είναι και στάση. Υπάρχει και συνέχεια. Η ομάδα έχει πάρει φόρα, πιστεύει στις δυνατότητές της, έχει εκπληκτικό ηθικό και ουδείς διανοείται ότι μπορεί να χάσει τον ημιτελικό, όποιος και αν είναι ο αντίπαλος.

Εκτοσ της επιστροφής στην κορυφή της Ευρώπης, κατακτήσαμε το πρώτο μας μετάλλιο: το «εισιτήριο» για το Παγκόσμιο που θα διεξαχθεί του χρόνου στην Ιαπωνία. Εκεί όπου πηγαίνουν οι έξι πρώτες ομάδες του Πανευρωπαϊκού.
Υπάρχει και τρίτο πολύ σημαντικό γεγονός: η Εθνική κατέκτησε την ηθική αναγνώριση, με το γεμάτο ψυχή και ευφυΐα παιχνίδι της. Όλοι τη χειροκρότησαν. Ηταν άξια νικήτρια και αν τις προηγούμενες ημέρες κάποιοι πετούσαν χολή για τη διαιτησία, χθες με τον Ισπανό Εδουάρδο Σάντσα να «παίζει» κόντρα, έδειξε πως είναι σε θέση να τα καταφέρει.
Το τέταρτο στοιχείο σχετίζεται με το γεγονός ότι το ελληνικό μπάσκετ επέστρεψε στην κορυφή όχι με ομάδα... μιας χρήσης. Είναι η πιο νεανική από τις 16 που εμφανίστηκαν στη Σερβία και η πιο ψηλή. Αυτό σημαίνει ότι έχει τεράστιο μέλλον. Αυτά τα παιδιά θα είναι πρωταγωνιστές στην Ευρώπη για τα δέκα επόμενα χρόνια.