Τα χρήματα του Τσάμπιονς Λιγκ αυξάνονται χρόνο με το χρόνο (Sportday / Χρ.Χαραλαμπόπουλος)

Είναι προφανές ότι όσο προχωρά η διοργάνωση του Τσάμπιονς Λιγκ, τόσο θα περιμένουμε παιχνίδια σαν το περσινό ανάμεσα στην Τσέλσι και την Μπάρτσα, μιας και η συγκέντρωση αστέρων στις μεγάλες ομάδες μπορεί τουλάχιστον να δικαιολογήσει μία τέτοια ποιότητα στο θέαμα.

Το ζήτημα είναι αν θα συναντήσουμε τέτοια παιχνίδια, γιατί το θέαμα δεν είναι το πρωταρχικό ζητούμενο. Το βασικό διακύβευμα είναι το αποτέλεσμα. Για μικρούς και μεγάλους. Και είναι το βασικό γιατί το αποτέλεσμα φέρνει τα χρήματα. Από τον καιρό που το αποτέλεσμα στο ποδόσφαιρο απέκτησε προφανή σημασία, το επιθετικό ποδόσφαιρο άρχισε να χάνει έδαφος. Ας κοιτάξει κάποιος από πότε άρχισε να γνωρίζει «πιένες» το 4-5-1 στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, μεταμορφώνοντας τις ομάδες σε κάτι υβρίδια που είχαν έναν κυνηγό και έναν τερματοφύλακα.

Το ποδόσφαιρο αξίζει για δύο κυρίως πράγματα. Για το γκολ και για τον κενό χώρο. Τα καλά και θεαματικά παιχνίδια είναι πολύ λίγα, παρά το γεγονός ότι η τηλεοπτική μετάδοση βοηθά στη δημιουργία στρεβλών εντυπώσεων.
Οταν ένα παιχνίδι ενενήντα λεπτών συρρικνώνεται σε μία επιλογή ορισμένων καλών στιγμιοτύπων και κάποιων γκολ, νομίζεις ότι παρακολούθησες κάτι σπουδαίο. Φυσικά, στην πρώτη φάση των ομίλων, όπου μπορούν να υπάρξουν ματς με ομάδες που έχουν αισθητή διαφορά δυναμικότητας, θα παρακολουθήσουμε και παιχνίδια με γκολ και θέαμα.
Στη συνέχεια όμως τα πράγματα θα δυσκολεύουν. Οσο μεγαλύτερος ο προϋπολογισμός μιας ομάδας, τόσο μικρότερα είναι τα ρίσκα που παίρνει. Υπάρχει ένας κίνδυνος στο Τσάμπιονς Λιγκ. Να μεταμορφωθεί σε μία κλειστή λίγκα, όπου κάθε χρόνο οι 32 συμμετέχοντες θα είναι οι ίδιοι ή σχεδόν ίδιοι. Και αυτό θα είναι αποτέλεσμα της αγωνιστικής και οικονομικής κατάστασης στα πρωταθλήματα σχεδόν όλων των ευρωπαϊκών χωρών. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πόσες φορές η Τουν ή η Αρτμέντια θα βρίσκονται στους ομίλους μέσα στην επόμενη πενταετία.

Η παγίωση αυτής της κατάστασης, που πρέπει να τη θεωρούμε δεδομένη, θα μοιράσει τα χρήματα ανάμεσα σε 32, άντε 34 εταιρείες όλες και όλες. Και αυτό θα είναι η βάση για τη δημιουργία ενός ενιαίου Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος κοντά στα πρότυπα που ονειρεύεται η G-14 σε μία επταετία από σήμερα, ίσως και κάτι περισσότερο.

Να είστε σίγουροι ότι αυτή η αλλαγή θα συμπέσει με κάποιες τεχνολογικές εξελίξεις, όπως για παράδειγμα με τη διάδοση των ευρυζωνικών δικτύων, που θα επιτρέπουν σε όλους μας να παρακολουθούμε τηλεόραση μέσα από την οθόνη του υπολογιστή μας.

Η μορφή και ο τρόπος του Τσάμπιονς Λιγκ άλλαξε το 1992, όταν η συνδρομητική τηλεόραση άρχισε να διαδίδεται στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Είναι πολύ πιθανό μέχρι τότε να έχουμε και κάποιες αλλαγές κανονισμών κυρίως σε ό,τι αφορά στις μεταγραφικές περιόδους, που κατά πάσα πιθανότητα θα καταργηθούν. Η μελλοντολογία είναι ευχάριστη απασχόληση, αλλά χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον αναγνώστη του σήμερα. Και το σήμερα, η φετινή δηλαδή διοργάνωση του Τσάμπιονς Λιγκ, έχει περισσότερα χρήματα από κάθε άλλη χρονιά.

Η ομάδα που θα κατακτήσει το Κύπελλο θα βάλει φέτος στο ταμείο της 18 εκατομμύρια ευρώ, χωρίς να υπολογιστούν τα χρήματα από την τηλεόραση και τα εισιτήρια. Ηδη με την πρόκριση στη φάση των ομίλων τα 3 εκατομμύρια ευρώ που εισπράττουν οι ομάδες έχουν αυξηθεί κατά 500 χιλιάδες ευρώ. Το πριμ σε περίπτωση νίκης, οι 300 χιλιάδες ευρώ, έχει αυξηθεί κατά 21 χιλιάδες. Το ίδιο και το πριμ της ισοπαλίας, οι 150 χιλιάδες ευρώ, έχει αυξηθεί κατά 11 χιλιάδες.
Το συνολικό ποσό των χρημάτων που θα μοιράσει φέτος στις ομάδες η ΟΥΕΦΑ φθάνει τα 598 εκατομμύρια ευρώ, δηλαδή θα είναι αυξημένα σε σχέση με πέρυσι κατά 3,3%. Οσο το τηλεοπτικό προϊόν που έχει διαμορφωθεί παραμένει ελκυστικό, τα χρήματα θα αυξάνονται μόνο για εκείνους που θα έχουν διαμορφώσει έτσι τις συνθήκες, ώστε να συμμετέχουν στους ομίλους. Ομως, αν οι ομάδες μιας χώρας δεν συγκεντρώσουν τους απαιτούμενους βαθμούς για την απευθείας πρόκριση στους ομίλους, τότε πάρτε νερό, όπως έγραψε ο ποιητής. Το ποδοσφαιρικό μας μέλλον θα έχει ξηρασία.