Η πρώτη δοκιμασία για Νικολαΐδη και εξέδρα (Sportday / Βασίλης Σαμπράκος)

Για τη διοίκηση και τους φίλους της ΑΕΚ τα δύσκολα έχουν μόλις αρχίσει. Η πρώτη πρέπει να αποδείξει ότι έχει πράγματι αλλάξει νοοτροπία και λειτουργεί με πρόγραμμα. Και η μάζα των φίλων της ομάδας ότι υποστηρίζει την προσπάθεια και στα δύσκολα

Η λήξη του προχθεσινού ντέρμπι στο ΟΑΚΑ βρήκε τον Φερνάντο Σάντος «πεθαμένο». Τον πόνεσε η ήττα της ΑΕΚ από τον Ολυμπιακό και περισσότερο ο τρόπος που αυτή ήρθε.

Τα παιδαριώδη λάθη των παικτών του στη φάση του πέναλτι που έδωσε στον Ολυμπιακό την ευκαιρία να ισοφαρίσει. Η κάκιστη αντίδραση των ποδοσφαιριστών στη φάση του 87ου λεπτού, η οποία είχε ως κατάληξη το γκολ του Κωνσταντίνου. Ηταν πολλά τα «γιατί» που απασχολούσαν τον Πορτογάλο. Ολα όμως αφορούσαν μόνο στο ντέρμπι και στα όσα έκαναν ή δεν έκαναν οι ποδοσφαιριστές του κατά τη διάρκειά του και όχι την επόμενη ημέρα ή τις συνέπειες αυτής της ήττας για τον ίδιο.

Από το καλοκαίρι του 2004, όταν ανέλαβε την ΑΕΚ, μέχρι σήμερα ο Σάντος λειτουργεί με την ίδια νοοτροπία: με τη συνείδηση ότι δεν κρίνεται από ένα, δύο, πέντε ή δέκα παιχνίδια και ότι η διοίκηση τον αφήνει να δουλέψει για να τον κρίνει σε βάθος χρόνου. Ο Πορτογάλος σκέφτεται το πολύ απλό: «Ο πρώτος μου χρόνος κρίθηκε επιτυχημένος, άρα συνεχίζω και θα κριθώ εκ νέου στο τέλος της περιόδου». Γι' αυτό και ως σήμερα λειτουργεί με αίσθηση απόλυτης ασφάλειας. Και αυτή είναι μέχρι στιγμής μια κατάκτηση της ΑΕΚ στην προσπάθεια που κάνει να αλλάξει νοοτροπία. Για πρώτη φορά, μετά τη χρυσή εποχή Μπάγεβιτς, ένας προπονητής λειτουργεί δίχως την αίσθηση ότι κρίνεται από ένα, δύο, πέντε ή δέκα αποτελέσματα. Αυτό είναι και ένα από τα επίπεδα της δοκιμασίας της διοίκησης Νικολαΐδη, η οποία στον τομέα αυτόν θα κριθεί σε βάθος χρόνου. Τόσο ο πρόεδρος όσο και η εξέδρα καλούνται πλέον να αποδείξουν αν μπορούν να αλλάξουν νοοτροπία. Διότι στην επόμενη ημέρα θα απαντήσει και η μάζα αν είναι ή όχι αποφασισμένη να στηρίξει στα δύσκολα την προσπάθεια που αγκάλιασε με θέρμη πέρυσι και στο φετινό ξεκίνημα.

Στήριξη

Στα (εύκολα) περσινά ο Πορτογάλος δεν χρειάστηκε στήριξη, με εξαίρεση ίσως τη δύσκολη στιγμή της ήττας-σοκ από τον Ιωνικό. Από το καλοκαίρι που ο Σάντος έχασε τον -πολύτιμο για τη δεύτερη γνώμη που του έδινε- συνεργάτη Γιάσμινκο Βέλιτς, προέκυψε μεγαλύτερη ανάγκη στήριξης και υποστήριξης από τη διοίκηση προς τον Πορτογάλο. Στην πρώτη μεγάλη κρίση, αυτή που προέκυψε μετά τις απανωτές ήττες-σοκ από Ζενίτ και Ολυμπιακό, οι οποίες είχαν ως συνέπεια να τεθεί η ΑΕΚ εκτός Ευρώπης και να απομακρυνθεί πολύ από την κορυφή της βαθμολογίας του πρωταθλήματος, η διοίκηση έδειξε αποφασισμένη να αναλάβει αυτή την ευθύνη. Τουλάχιστον σε αυτό το συμπέρασμα φτάνει κανείς κρίνοντας από την ψυχολογική κατάσταση στην οποία έδειχνε να βρίσκεται ο Σάντος προχθές το βράδυ μετά το ολιγόλεπτο τετ α τετ με τον Νικολαΐδη, αλλά και από τα όσα είπε ο πρόεδρος της ΑΕΚ στους λίγους που βρέθηκαν έξω από το ΟΑΚΑ για να «κράξουν» τον Πορτογάλο και να ζητήσουν την απομάκρυνσή του. Αυτό φάνηκε και από το περιεχόμενο της χθεσινής ομιλίας του προπονητή προς τους ποδοσφαιριστές. Συνεχίζει να αισθάνεται ασφαλής. Θα μπορεί να αισθάνεται έτσι και στο εγγύς μέλλον ώστε να μη λειτουργήσει με τον εκνευρισμό της ανασφάλειας; Την απάντηση γνωρίζει μόνο ο Νικολαΐδης. Και θα τη μάθουμε σε μερικές εβδομάδες.

Οι επιλογές

Η ώρα του απολογισμού θα σημάνει, κατά τα φαινόμενα, τον Μάιο. Στη λήξη του πρωταθλήματος, όταν θα κριθεί αν οι μεταγραφές απέδωσαν ή όχι τα προσδοκώμενα και θα «χρεωθεί» η ευθύνη για τις όποιες κακές επιλογές. Στον τομέα αυτόν ενδέχεται να αναδειχθούν τα πιο σημαντικά λάθη του προπονητή. Είτε για την ορθότητα των επιλογών των ποδοσφαιριστών είτε για το αν εκμεταλλεύτηκε σωστά τις επιλογές που του έδινε το δυναμικό. Δεν είναι όμως μόνο αυτό το πεδίο στο οποίο θα κριθεί ο Σάντος. Πιο σημαντικό είναι αυτό της εικόνας που θα παρουσιάσει η ομάδα στο μέλλον. «Σε δύο μήνες δεν θα λέτε τα ίδια για τον Σάντος και τους παίκτες», είπε προχθές ο Νικολαΐδης στους φίλους της ΑΕΚ που παραπονούνταν. Και αν η εικόνα της ομάδας δίνει την αίσθηση ότι σημειώθηκε σημαντική πρόοδος, ο Σάντος θα έχει βγει κερδισμένος.

Η ανανέωση

Το καλοκαίρι του 2005 ο Σάντος άκουσε τη διοίκηση να του λέει ότι η ΑΕΚ θα προχωρήσει σε μεταγραφές για να «ζητήσει» το πρωτάθλημα. Με αυτή τη λογική αποκτήθηκαν οι Αλεξόπουλος, Λάκης, Σαπάνης, Βενγλίνσκι, Σορεντίνο, Τσιρίλο, Τσάνκο. Γι' αυτό και η διοίκηση δεν μπορεί να έχει σημαντικό παράπονο από τον Σάντος για μη προώθηση των πιτσιρικάδων. «Ζήτησαν» συνδυασμό πρωταθλητισμού και προώθησης των νέων παικτών και όχι ριζική ανανέωση και απευθείας μονιμοποίηση όλων των «μικρών» στην 11άδα. Η επιλογή βεβαίως βρήκε σύμφωνο τον Σάντος, ο οποίος θέλει να συνδυάσει τον πρωταθλητισμό με τη σταδιακή ανανέωση, με βασικό επιχείρημα ότι «οι μεγάλες ομάδες χτίζονται με νίκες και παίκτες-νικητές πλάθονται μόνο μέσα από μεγάλες νίκες». Το κακό για την ΑΕΚ όμως είναι ότι περίπου 15 μήνες μετά τη στρατηγική επιλογή της επένδυσης σε νέους παίκτες, η ομάδα δεν έχει ακόμα «βγάλει» έναν πιτσιρικά, αφού ουδείς έχει καθιερωθεί στην 11άδα. Οι πρώτες αντιδράσεις μετά την ήττα από τον Ολυμπιακό δείχνουν πως τα δεδομένα δεν θα αλλάξουν. Δηλαδή ότι η διοίκηση και ο προπονητής δεν πρόκειται να πουν «αντίο» στον πρωταθλητισμό για να ξεκινήσουν άμεσα την επιχείρηση ριζικής ανανέωσης και πλήρους προώθησης των «πιτσιρικάδων». Η επιλογή αυτή θα επανεξεταστεί μόνο στην περίπτωση που δεν έρθουν τα επιθυμητά αποτελέσματα στα ματς με Ιωνικό και Παναθηναϊκό. Κατά συνέπεια, ελλοχεύει ο κίνδυνος της πλήρους αποτυχίας: ούτε πρωταθλητισμός ούτε ανανέωση.

Η εξέδρα

Στις τρεις τελευταίες επισκέψεις τους στο ΟΑΚΑ (Αιγάλεω, Ζενίτ, Ολυμπιακός) οι ΑΕΚτσήδες δεν είδαν την ομάδα τους να νικά. Και γεύτηκαν την πίκρα του αποκλεισμού-σοκ από το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ και της ήττας από έναν μεγάλο εγχώριο αντίπαλο που απομάκρυνε την ΑΕΚ από την κορυφή. Η δικαιολογημένη πικρία και η στενοχώρια θα έχουν ως συνέπεια την «αποχώρηση» μιας μερίδας φίλων της ομάδας από την εξέδρα. Αυτή είναι η πρώτη μεγάλη δοκιμασία για τη διοίκηση Νικολαΐδη. Οχι μόνο λόγω του οικονομικού κόστους, που θα υπάρξει με τα μειωμένα έσοδα από εισιτήρια, αλλά και λόγω της αρνητικής επίδρασης που μπορεί να έχει στην ψυχολογία της ομάδας η μειωμένη προσέλευση στα παιχνίδια.
Πόσοι θα λείψουν από την εξέδρα; Προχθές έλειπαν περίπου 20 χιλιάδες θεατές σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό παιχνίδι. Αν ο αριθμός των απόντων υπερβεί το 30% του περσινού μέσου όρου προσέλευσης, θα αποδειχθεί ότι ένα σημαντικό κομμάτι των φιλάθλων-θεατών δεν σκοπεύει να αλλάξει συνήθεια και θα εξακολουθήσει να εξαρτά την παρουσία του στο γήπεδο από τα προηγούμενα αποτελέσματα της ομάδας. Σε αυτή την περίπτωση ο Νικολαΐδης θα τα βρει δύσκολα. Και θα απαντήσει στο ερώτημα αν αντέχει τις δοκιμασίες.