Όλοι κρύβονται πίσω του (Sportday / Αντώνης Καρπετόπουλος)

Ας πούμε ότι μια βάρκα παλεύει με τα κύματα. Μέσα σε αυτή υπάρχουν ένας παπάς, ένας αγρότης, ένας ναυτικός και πέντε ζωντοχήρες, που είναι και κολλητές. Ποιος θα κυβερνήσει τη βάρκα; Αν δεν θέλουν όλοι μαζί να πάνε στον πάτο της θάλασσας, θα αφήσουν τον ναυτικό να κάνει τη δουλειά του. Αν πρέπει να αποφασίσουν βασιζόμενοι στην ετυμηγορία του κόσμου, θα πρέπει να ψηφίσουν, αλλά σε αυτή την περίπτωση κινδυνεύουν να κερδίσει η μία από τις ζωντοχήρες. Σε ορισμένα πράγματα το τι θέλει ο κόσμος δεν μπορεί να είναι σοβαρός λόγος συζήτησης.

Στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο μου (karpetshow@yahoo.gr) έλαβα χθες πολλά e-mails για όσα έγραψα για το θέμα της παραμονής του Οτο Ρεχάγκελ. Οι απόψεις σας είναι όλες εξαιρετικά σεβαστές. Δεν προσπαθώ να πείσω όσους διαφωνούν, απλώς πιστεύω ότι ο Γερμανός ολοκλήρωσε τον κύκλο της παραμονής του για τους λόγους που χθες σας ανέφερα. Θα ήθελα απλώς να απαντήσω σε επτά αναγνώστες που μου έκαναν την ίδια ερώτηση: «Πώς υποστηρίζεις ότι πρέπει να φύγει ο εθνικός μας κόουτς όταν από πουθενά δεν προκύπτει ότι στην ΕΠΟ μπορούν να βρουν τον αντικαταστάτη του;».

Ένσταση

Πρόκειται για μια λογική ένσταση, που μπορεί όμως να οδηγήσει το ελληνικό ποδόσφαιρο σε ακόμα μεγαλύτερο τέλμα από αυτό στο οποίο βρίσκεται. Ας υποθέσουμε ότι όντως η ΕΠΟ είναι εντελώς ανίκανη. Τι σημαίνει αυτό; Ότι θα πρέπει σε συγκεκριμένες θέσεις να υπάρχουν οι ίδιοι άνθρωποι, επειδή δεν έχουμε τη βεβαιότητα ότι αυτοί που θα τους αντικαταστήσουν θα είναι καλύτεροι; Αν η λογική είναι αυτή, συγγνώμη αλλά τη βρίσκω πολύ συντηρητική για τα γούστα μου. Η αδυναμία της ΕΠΟ δεν μπορεί να είναι κριτήριο για το μέλλον της Εθνικής ομάδας. Σε τελική ανάλυση, η ευθύνη των παραγόντων δεν είναι να οδηγούν τις καταστάσεις σε τέλμα, αλλά να βρίσκουν λύσεις τη στιγμή που χρειάζονται. Όποιος κρύβεται από τις ευθύνες του δεν είναι αθώος, είναι διπλά ένοχος.

Υπερασπιστές

Δεν έχω καμία βεβαιότητα για το ότι ο επόμενος ομοσπονδιακός προπονητής θα είναι καλύτερος από τον Γερμανό. Η δική μου θέση είναι πως ο συγκεκριμένος έδωσε ό,τι είχε να δώσει και δεν μπορεί να προσφέρει περισσότερα. Όσοι σήμερα τον στηρίζουν και του χτυπούν φιλικά την πλάτη, θα του επιτεθούν με την πρώτη ευκαιρία: έχω μάλιστα τη σιγουριά ότι θα του υπενθυμίσουν την τωρινή στήριξη για να τον στήσουν αύριο στον τοίχο. Αν ο Οτο μείνει, σύντομα θα κληθεί να απολογηθεί στους σημερινούς υπερασπιστές του αντιμετωπίζοντας την κατηγορία της προδοσίας. Μιλάω για δημοσιογράφους, παράγοντες, ακόμα και παίκτες: όσοι σήμερα ζητούν την παραμονή του, αύριο θα ζητάνε το κεφάλι του στο πρώτο εκτός προγράμματος στραβό αποτέλεσμα.

Κόσμος

Σωστά επισημαίνετε κάποιοι στα e-mails που μου στέλνετε ότι ο κόσμος τον λατρεύει. Ο κόσμος κάνει πολύ καλά και πρέπει απόψε να τον αποθεώσει. Ομως η παραμονή ενός προπονητή δεν τίθεται υπό τη λαϊκή κρίση: αυτά είναι αστειότητες. Η παραμονή ενός προπονητή έχει να κάνει αποκλειστικά με τη δυνατότητα της προσφοράς του. Ο Ρεχάγκελ, για λόγους που βαριέμαι να επαναλαμβάνω, δεν μπορεί να δώσει τίποτε άλλο. Η παραμονή του θα φέρει τη φθορά του.

Κατόρθωμα

Δεν μου προκαλεί εντύπωση φυσικά ούτε το ότι ο Γκαγκάτσης κάνει ό,τι μπορεί για να τον κρατήσει. Ο Γκαγκάτσης και οι συν αυτώ κρύβονται καιρό τώρα πίσω από τον Γερμανό. Ο Ρεχάγκελ υπήρξε το ιδανικό άλλοθι για όλους και για όλα. Η ομοσπονδία έχει εδώ και καιρό πέσει σε τέλμα. Η αποτυχία της Εθνικής ποδοσφαίρου στο Ολυμπιακό Τουρνουά κατέδειξε την απόλυτη ανικανότητά της να προγραμματίσει το παραμικρό. Κανείς δεν ασχολείται με τις υποδομές και δεν υπάρχουν ούτε περιφερειακοί: οι περισσότεροι είναι απλήρωτοι κι απλώς κρατάνε τον τίτλο. Οι σχολές προπονητών είναι σε τραγικό χάλι: γελάνε και οι απόφοιτοι. Σοβαρή διεκδίκηση του Πανευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 2012 δεν γίνεται, οικονομικά η ομοσπονδία έχει βουλιάξει και κανείς δεν ξέρει να σου πει τι έγιναν τα 30 εκατομμύρια ευρώ που μπήκαν στο ταμείο. Σε λίγο η JP AΒΑΞ θα αρχίσει να ζητάει στα δικαστήρια τα λεφτά για τα συνθετικά γήπεδα που έφτιαξε σε όλη τη χώρα προεκλογικά. Τι αντιτάσσει σε αυτά ο Γκαγκάτσης; Την παραμονή του Ρεχάγκελ! Μιλάμε για κατόρθωμα.

«Φύγε»

Κανείς, φυσικά, δεν μπορεί να πει στον Γερμανό «φύγε». Κανείς δεν έχει το ηθικό δικαίωμα να το κάνει και κανείς δεν έχει τα άντερα να το χρεωθεί. Δεν περιμένω ότι αυτό θα αλλάξει: ελπίζω απλώς ότι για μία ακόμα φορά ο σοφός Οτο θα αποδειχτεί καλύτερος από όλους μας και θα καταλάβει ότι η αποστολή του τελείωσε. Σε μια χώρα που διοικείται χρόνια τώρα λαϊκίστικα δεν έχω την απαίτηση να υπάρξουν σοβαρές πρωτοβουλίες: θα πορευτούμε με τη λογική ότι αυτό που γίνεται το θέλει ο λαός και στο πρώτο ματς θα δίνουμε δίκιο στον λαό που γκρινιάζει γιατί δεν παίζει ο Στολτίδης και γιατί δεν κλήθηκε ο Ζήκος.

Δάκρυα

Δεν θέλω να μείνει ο Οτο για τον ίδιο τον Οτο. Γιατί αυτοί που σήμερα με (κροκοδείλια) δάκρυα τον παρακαλούν να μείνει, λένε στις μεταξύ τους συζητήσεις ότι έχει χάσει το μυαλό του, ότι κάνει κουταμάρες, ότι έχει κολλήσει στους ίδιους και τους ίδιους παίκτες. Τον χρειάζονται όχι γιατί τον πιστεύουν, αλλά γιατί τον βλέπουν σαν ιδανικό φταίχτη: το δικό τους επιχείρημα την ώρα της κρίσης θα είναι ότι τον κράτησαν γιατί έτσι ήθελε ο κόσμος. Υποκρισία και ψευτιά. Αναρωτιέμαι τι είναι χειρότερο…

Τιμωρία

Πρέπει να φύγει ο Οτο. Και γιατί ολοκλήρωσε τον κύκλο του και γιατί η αναζήτηση του διαδόχου του, για όλους αυτούς που μπροστά στις κάμερες τον στηρίζουν και πίσω από αυτές τον θάβουν θα είναι μια καλή τιμωρία…