Ένας βαράει και δεκατρείς χορεύουν (Sportday / Νίκος Παπαδογιάννης)

Το πρωτάθλημα της Α1 ξεκινάει, κατάφωτο από τη λάμψη του χρυσού μεταλλίου που κατέκτησε η Εθνική στο Βελιγράδι. Ωστόσο, τα βαριά σύννεφα που έχουν μαζευτεί πάνω από την αρένα που θα μοιραστούν οι 14 μονομάχοι απειλούν να θαμπώσουν το χρυσάφι και να το μετατρέψουν σε μελαγχολικό σημείο αναφοράς. Πάει, χάθηκε η μεγάλη ευκαιρία. Ετσι φοβάμαι ότι θα λέμε σε μερικά χρόνια.

Η αυγή της νέας περιόδου βρήκε τις περισσότερες ομάδες αδιάφορες ή ανήμπορες να ακολουθήσουν τον δρόμο που χάραξε η Εθνική. Ούτε φρόντισαν να κλείσουν τις πόρτες στο χουλιγκαναριό (κίνηση που θα οδηγούσε σε έκρηξη πολιτισμού και θα ζέσταινε ακόμα περισσότερο τους διστακτικούς), ούτε προχώρησαν σε τολμηρές επενδύσεις, τις οποίες θα μπορούσαν να εξαργυρώσουν στο μέλλον.

Tρανό παράδειγμα είναι η ΑΕΚ, τα αφεντικά της οποίας ξεχαρβάλωσαν ό,τι είχε «χτιστεί» τα προηγούμενα χρόνια και μετά έκλεισαν την πόρτα πίσω τους. Ώσπου μετάνιωσαν και τώρα πασχίζουν να «χτίσουν» πάνω σε βομβαρδισμένο τοπίο, μήπως και γίνει η ραγισμένη βιτρίνα ελκυστική για υποψήφιους αγοραστές. Ο ΠΑΟΚ ξεπούλησε τους δύο παίκτες πάνω στους οποίους είχε ποντάρει το μέλλον του, μέχρι που οι αντιδράσεις τον ανάγκασαν να ξαναπάρει πίσω τον Βασιλειάδη ως δανεικό.

Ο Μακεδονικός βάρεσε διάλυση, μιας και το κάδρο κρεμόταν σε ένα μόνο ένα καρφί και κατέρρευσε όταν αυτό ξηλώθηκε από το ντουβάρι. Ο Ηρακλής πνέει τα λοίσθια, με δεδομένο ότι τα εντελώς άδεια ταμεία και το θολό μέλλον πτόησαν ακόμα και τον Λευτέρη Κακιούζη και τον έστειλαν στον νότο. Μέχρι και το Μαρούσι αποφάσισε να κατεβάσει τον πήχη, μιας και οι αγωνιστικές επιτυχίες της τελευταίας τετραετίας στάθηκε αδύνατο να μετουσιωθούν σε επιχειρηματική ευρωστία.

Όλα αυτά δεν συνεπάγονται απαραίτητα κακές ομάδες. Η ΑΕΚ παραμένει ανταγωνιστική με την καινούργια της σύνθεση, η φετινή «βερσιόν» του ΠΑΟΚ μπορεί να αποδειχθεί η πιο ελκυστική των τελευταίων ετών, το δε Μαρούσι θα είναι σίγουρα ανάμεσα στις πρωταγωνίστριες ομάδες του πρωταθλήματος.

Αλλά ο αυτόματος πιλότος δεν αποτελεί καλό σύμβουλο. Μπορείς να διατηρήσεις την πορεία σου με τον αυτόματο πιλότο, όχι όμως να πετάξεις πιο ψηλά. Και όταν σωθεί η βενζίνη, καταλαβαίνετε τι ακολουθεί.

Πηγή αισιοδοξίας για το πρωτάθλημα (και για τους οπαδούς του, μέχρι που ήρθε η σβουριχτή σφαλιάρα στο Κύπελλο) αποτελεί η αντεπίθεση του Ολυμπιακού. Σύμφωνοι, είναι «κακοχτισμένη» η ομάδα, έχει λάθος παίκτες σε λάθος ρόλους, υστερεί σε καθοδήγηση και χαρακτήρα, χρειάζεται διορθωτικές κινήσεις. Υπάρχουν όμως φιλοδοξία, φλόγα, διάθεση. Έπειτα από δύο χρόνια απόλυτης παρακμής, ο Ολυμπιακός «χτίστηκε» από την αρχή με 11 καινούργια πρόσωπα και υπόσχεται ότι θα ορθώσει ανάστημα στο άμεσο μέλλον. Ίσως είναι νωρίς για τρανταχτά αποτελέσματα, τουλάχιστον όμως υπάρχει ένας δεύτερος ισχυρός πόλος στην ελαττωματική μπαταρία του ελληνικού πρωταθλήματος. Ο Καζλάουσκας έχει μπροστά του ένα εξάμηνο για να μετατρέψει το συνονθύλευμα του αγώνα με τον Παναθηναϊκό σε αξιόμαχη ομάδα. Στα πλέι οφ ξυρίζουν τον γαμπρό.

Ο Αρης το έμαθε καλά αυτό το μάθημα. Δύο χρόνια συνέχεια τερμάτιζε τρίτος στην κανονική περίοδο, αλλά ο Μάιος τον πλήγωνε. Φέτος ψάχνει για καινούργια αρχή, με τον Ηλία Ζούρο στο τιμόνι και τον Γιώργο Σιγάλα συνοδηγό. Δεν θα είναι εύκολος ο δρόμος του. Ο Πανιώνιος εντυπωσίασε πέρυσι με τη συμμετοχή του στα ημιτελικά της Α1 και ελπίζει ότι έχει μπροστά του άλλη μία χρονιά προόδου. Η μετακόμιση στο κλειστό του Ελληνικού είναι γενναίο τόλμημα για μια ομάδα με περιορισμένη λαϊκή βάση, αλλά αξίζει να στηριχτεί με κάθε τρόπο. Το σκηνικό της Αθήνας συμπληρώνει ο εύρωστος Πανελλήνιος, με καλό υλικό, αλλά και πολλά προβλήματα. Εφόσον βρει τον δρόμο του, θα μείνει μακριά από περιπέτειες.

Ποτέ άλλοτε δεν ξεκίνησε πρωτάθλημα με τόσες επαρχιακές ομάδες. Στον Απόλλωνα της Πάτρας και τον Μακεδονικό της Κοζάνης προστέθηκε ο Κολοσσός της Ρόδου. Παράλληλα, οι ομάδες της Λάρισας έγιναν δύο: όχι μόνο Ολύμπια, αλλά και Γυμναστικός. Ο χάρτης του πρωταθλήματος είναι πολύ ελκυστικός, με δεδομένο ότι εκπροσωπούνται πια τα περισσότερα γεωγραφικά διαμερίσματα. Μακάρι να υπήρχαν και Ηράκλειο και Δράμα και Ξάνθη και Λαμία και Καλαμάτα και Κέρκυρα.
Καλύτερα πάντως να είμαστε επιφυλακτικοί. Η ύπαιθρος δυσκολεύεται να σηκώσει το βάρος μιας επαγγελματικής αθλητικής ομάδας, οπότε παρατηρούνται εκφυλιστικά φαινόμενα, όπως τα περσινά της Αμαλιάδας. Ακόμα και η Πάτρα, με τη σπουδαία της παράδοση στο μπάσκετ και το πληθυσμιακό και γεωγραφικό της αβαντάζ, δυσκολεύτηκε αισθητά μέχρι να φτάσει στη σημερινή ικανοποιητική εικόνα. Θα πανηγυρίζω σε κάθε κατόρθωμα επαρχιακής ομάδας και θα ανοίξω σαμπάνιες αν του χρόνου αυγατίσουν ακόμα περισσότερο. Ποιος δεν θα ήθελε να δει τον Κολοσσό στην Ευρώπη;

Και ο αυτοκράτωρ Παναθηναϊκός;

Από τους 12 πρωταθλητές Ευρώπης με την Εθνική Ανδρών, οι μισοί παίζουν έξω από τα ελληνικά σύνορα και οι υπόλοιποι στον Παναθηναϊκό, εκτός από τους δύο «συμπληρωματικούς», τον Βασιλόπουλο του Ολυμπιακού και τον Μπουρούση της ΑΕΚ. Σε ένα ιδανικό πρωτάθλημα, οι εστεμμένοι του Βελιγραδίου θα αγωνίζονταν όλοι στην πατρίδα τους, σκορπισμένοι μάλιστα σε διάφορες ομάδες: ο Κακιούζης στην ΑΕΚ, ο Παπαλουκάς στον Ολυμπιακό, ο Διαμαντίδης στον Ηρακλή, ο Ντικούδης στη Λάρισα, ο Ζήσης στον ΠΑΟΚ, ο Φώτσης στον Πανιώνιο, ο Παπαδόπουλος στον Αρη, ο Σπανούλης στο Μαρούσι, ο Χατζηβρέττας στον Μακεδονικό, ο Τσαρτσαρής στον Παναθηναϊκό. Ωραία δεν θα ήταν; Μόνο στα όνειρα...

Ο υδροκεφαλισμός του πρωταθλήματος, με τον Παναθηναϊκό σχεδόν αχτύπητο την τελευταία οκταετία (εξαίρεση, η παρένθεση της ΑΕΚ το 2002), είναι το στοιχείο που απωθεί πολλούς: «Μπάσκετ είναι αυτό όπου μαζεύονται 14 ομάδες και στο τέλος νικάει ο Παναθηναϊκός». Φέτος ο ΠΑΟ εμφανίζεται σαφώς ενισχυμένος, με τον Σπανούλη αντί του Κουτλουάι, τον Τομάσεβιτς αντί του Μπάξτερ και απείραχτο τον πυρήνα που έφερε τις διακρίσεις των τελευταίων ετών. Η παντοκρατορία του είναι ασφαλώς εύσημο για τους Γιαννακόπουλους και τον Ομπράντοβιτς.
Ο Παναθηναϊκός είναι το «Α» της Α1 και όλοι χορεύουν στον ρυθμό του. Όσο βελτιωμένος κι αν εμφανίζεται ο «αιώνιος» αντίπαλος τους, οι «πράσινοι» απειλούνται προς το παρόν μόνο από τον κακό εαυτό τους. Ο κακός εαυτός τους όμως μπορεί να τους νικήσει μία φορά, αλλά όχι τρεις σε μια σειρά πλέι οφ. Στοιχηματίστε σε οτιδήποτε, αλλά προτιμήστε να αγοράσετε κάτι καλό, παρά να ποντάρετε τα ωραία σας λεφτά σε πιθανή αλλαγή του σκηνικού.