Κόουτς, λίγη κατανόηση... (SportDay/ Αντώνης Καρπετόπουλος)

Για κάποιον μυστήριο λόγο, ο Φερνάντο Σάντος συνήθως βραχυκυκλώνει στα ματς με τον Ολυμπιακό (για του λόγου το αληθές, έχει κερδίσει 1 σε συνολικά 8 αναμετρήσεις με την Πόρτο και την ΑΕΚ) και κάνει σπουδαία ματς εναντίον του Παναθηναϊκού. Το ένα που έχει χάσει, στη Λεωφόρο πριν από τριάμισι χρόνια, στο πρώτο πέρασμά του από τον πάγκο της ΑΕΚ, προσπάθησε να το γυρίσει, μολονότι είδε την ομάδα του να δέχεται δύο γκολ στα πρώτα 20 λεπτά. Η τρομερή βελτίωση της ομάδας του κι σε εκείνο το χαμένο ματς στο δεύτερο ημίχρονο μαρτυρά ότι έχει βρει τρόπους να πείθει τους παίκτες του ότι με τον ΠΑΟ κανένα ματς δεν είναι χαμένο. Ούτε ένα στην αρχή του οποίου έχεις χαρίσει δύο γκολ στον αντίπαλο.

Το αυριανό ντέρμπι της ΑΕΚ με τον ΠΑΟ είναι καθοριστικό για το σχέδιο του Σάντος. Αυτό δεν σημαίνει ότι αν η ομάδα του ηττηθεί, ο ίδιος θα φύγει ή θα του γίνει κάποια ιδιαίτερα σκληρή κριτική από τον φιλικό Τύπο της ΑΕΚ -γεγονός που θα του δημιουργήσει προβλήματα στα αποδυτήρια ή στις σχέσεις του με τη διοίκηση. Αυτά συμβαίνουν αλλού. Η ΑΕΚ είναι επικοινωνιακά θωρακισμένη, όσο ακόμα ο Ντέμης είναι καβάλα στο άλογο και ελέγχει την κατάσταση και γι' αυτό άλλωστε και ο στόχος των επιθέσεων που κατά καιρούς γίνονται είναι αποκλειστικά ο νεαρός πρόεδρος. Σε περίπτωση ήττας, οι αντιντεμικοί θα επισημάνουν ότι η ΑΕΚ του Νικολαΐδη δεν μπορεί να συναγωνιστεί τις επενδύσεις των δύο μεγιστάνων που έχει να αντιμετωπίσει, άρα χρειάζεται κάποιον άλλον και οι υπόλοιποι θα περιοριστούν στην υπενθύμιση ότι πρόκειται για μία νέα εταιρεία με στόχους που έχουν προοπτική πενταετίας. Τα κείμενα είναι γραμμένα ήδη.

Θερμοκήπιο

Πέρα πάντως από το θερμοκήπιο του αθλητικού Τύπου, υπάρχει και ο πραγματικός κόσμος. Πέρυσι από το μεγάλο κοινό της ΑΕΚ συγχωρήθηκαν πολλά. Ο κόσμος άντεξε να δει ένα πλήθος από βαρετά ματς, στα οποία η «Ενωση» είχε στόχο το 1-0. Η αντοχή του κόσμου δεν είχε να κάνει ούτε με τις νίκες ούτε με κάποιο είδος θαυμασμού της δουλειάς του κόουτς: είχε να κάνει κυρίως με την προσμονή του θαύματος. Ο κόσμος ήλπιζε στον τίτλο και πιο πολύ και από το ποδόσφαιρο της ομάδας αγάπησε ένα ωραίο όνειρό του, δηλαδή την πιθανότητα να 'ρθουν τα πάνω κάτω και να βγει η ΑΕΚ των χιλιάδων (καλοκαιρινών) προβλημάτων πρωταθλήτρια.

Βελτίωση

Πέρυσι, μετά το ανεκδιήγητο εκείνο ντέρμπι ανάμεσα στην ΑΕΚ και τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ, είχα γράψει ότι αν δεν υπάρξει μια ποιοτική βελτίωση της ΑΕΚ και μια επιστροφή στη μοναδική μεγάλη παράδοσή της που είναι το ωραίο ποδόσφαιρο, όσο εύκολα μαζεύτηκαν οι 65.000 φίλοι της τόσο εύκολα θα σκορπίσουν. Ομολογώ ότι ήμουν μια παραφωνία στο σύνολο της χορωδίας που έψελνε τα ωσαννά σε όσους έφεραν τον κόσμο ξανά στο γήπεδο, αλλά η εξέλιξη της ιστορίας ήταν αυτή που περίμενα. Εναν ακριβώς χρόνο αργότερα η ΑΕΚ δεν πούλησε περισσότερα διαρκείας παρά την περσινή καλή χρονιά της και στα ματς με τον Ολυμπιακό και τον ΠΑΟ έκοψε συνολικά 20.000 εισιτήρια λιγότερα, χάνοντας περίπου το 25% του κοινού της, που πέρυσι είχε πάει στα αντίστοιχα ματς. Αν ο Σάντος αύριο δεν παρουσιάσει μία ομάδα που να παίξει το ελκυστικό ποδόσφαιρο που αγαπούν οι πραγματικοί φίλοι της «Ενωσης», λυπάμαι που το λέω, αλλά η πρόβλεψή μου είναι ότι αυτή η «αιμορραγία» θα συνεχιστεί.

Κουλτούρα

Δε μιλάω για οπαδούς κολλημένους και ερωτευμένους, που πηγαίνουν με βροχές και χιόνια, αλλά για φίλους, που συμβαίνει να είναι και πάρα πάρα πολλοί. Οι φίλοι κάθε ομάδας έχουν μια ιδιαίτερη κουλτούρα -ακόμα υπάρχει αυτό. Χιλιάδες φίλοι του Ολυμπιακού τα τελευταία χρόνια έκοψαν το γήπεδο κυρίως γιατί δεν γούσταραν το ανελέητο σπρώξιμο από τη διαιτησία και τις βαρβαρότητες της εξέδρας. Στη Ριζούπολη ο Ολυμπιακός έκανε για πρώτη φορά μέσο όρων εισιτηρίων αγώνων πρωταθλήματος κάτω από 10.000! Το Καραϊσκάκη με τον συναισθηματισμό που δημιουργεί ως φυσική έδρα έγινε λόγος ώστε να επιστρέψουν αρκετοί, όμως η γκρίνια για τις διοικητικές μεθόδους παραμένει. Οπως παραμένει η πίκρα χιλιάδων φίλων του ΠΑΟ που δεν καταλαβαίνουν για ποιον λόγο πρέπει η ομάδα τους να τρώει τα παιδιά της, αποστασιοποιούνται και εμφανίζονται μόνο με την Μπαρτσελόνα.

Αγάπη

Οι φίλοι της «Ενωσης» είναι ακόμα πιο δύσκολοι: είχαν και έχουν την απαίτηση να βλέπουν την ομάδα τους να παίζει επιθετικό ποδόσφαιρο χωρίς να έχει απαραίτητα φίρμες. Αυτό ήταν πάντα η ΑΕΚ. Μία ομάδα που την αγαπούσες για την ανεμελιά του ρίσκου, την ωραία μπάλα, την ικανότητά της να μην παγιδεύεται σε σκοπιμότητες που έπνιγαν τους παραδοσιακούς ανταγωνιστές της. Αν στερήσεις αυτή τη διάσταση από την ομάδα, πληγώνεις την ψυχή εκείνου που έμαθε από πιτσιρικάς να την αγαπάει, γιατί την ξεχώριζε. Και υπάρχουν χιλιάδες που την αγαπούν πιο πολύ από τον Ντέμη και το σοβαρό σχέδιό του ή τον Σάντος και το 4-4-2 με ρόμβο κ.λπ. Υπάρχουν χιλιάδες που σέβονται τον Ντέμη, εκτιμούν τον Σάντος, αλλά αν δεν νιώθουν ότι θα δουν καλό ποδόσφαιρο, κάθονται σπίτι. Ενας χρόνος σκοπιμότητας είναι αρκετός. Μετά βαριέσαι.

Σχέδιο

Ο Σάντος θέλει αύριο τους τρεις βαθμούς. Ο κόσμος θυμάται τα ματς που σηκωνόταν ο Κοπιτσής από τον πάγκο και γύριζε το παιχνίδι, που ο Ντέμης άφηνε άγαλμα τον Βάντσικ, που ο Σαβέφσκι με τον Κασάπη τρέλαιναν την άμυνα του ΠΑΟ, που ο Τσιάρτας έκοβε το γήπεδο με τρεις μπαλιές. Ο Πορτογάλος πρέπει να καταλάβει ότι το κοινό της ΑΕΚ διψάει για ωραία μπάλα.

Η δυσκολία του τεχνικού σχεδίου που λέγαμε…