Aλλο Ολυμπιακός, άλλο Ντιτρόιτ (Sportday / Νίκος Παπαδογιάννης)

H σχεδόν βέβαιη ανάθεση του μεθεπόμενου (2007) φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας στην Αθήνα είναι η καλύτερη είδηση που έφτασε τα τελευταία χρόνια από το αρχηγείο της ULEB. Όχι ότι υπάρχουν πολλές τέτοιες. Ακόμα και όταν προκύπτουν ενδιαφέρουσες πρωτοβουλίες, περιπλέκονται και διαπλέκονται μέσα στο παράξενο μυαλό των ανθρώπων που υπηρετούν την ULEB, με αποτέλεσμα να φτάνουν στον προορισμό τους (αν φτάνουν...) διεστραμμένες ή κατεστραμμένες. Σαν σχισμένα προσκλητήρια. Οι εν Αθήναις οσφυοκάμπτες, σφογγοκωλάριοι της Βαρκελώνης είναι μάλλον οι χειρότεροι απ' όλους. Και δεν εννοώ τους ανθρώπους του ΕΣΑΚΕ, ούτε τον Κώστα Ρήγα.

Αλλά δεν πιστεύω να σας ενδιαφέρουν αυτά, αγαπητοί αναγνώστες. Άδικα σας ζαλίζω με τα συντεχνιακά μας. Διαβάστε και το σχόλιο του Συρίγου, αν θέλετε να πάρετε μια ιδέα για τον τρόπο που το μαγαζί του Μπερτομέου εφαρμόζει το αμερικάνικο μοντέλο.

Το φάιναλ φορ του 2007 αποτελεί μια θαυμάσια ευκαιρία για να αναζωπυρωθεί (και να μείνει ζεστό επί συναπτή διετία) το ενδιαφέρον όχι μόνο των φιλάθλων, αλλά και των ίδιων των ομάδων. Πλέον, ορίζοντας για μια φιλόδοξη ΚΑΕ δεν είναι μόνο η συμμετοχή στην Ευρωλίγκα του 2006-7, αλλά και η ίδια η άλωσή της.

Υπάρχουν όμως φιλόδοξες ΚΑΕ; Δεν είμαστε πια στην εποχή που ξεκινούσαμε με δύο ή τρεις υποψηφίους για την κατάκτηση του ευρωπαϊκού στέμματος, ούτε όμως θα πάνε πάσο μπροστά σε τέτοια προοπτική ομάδες σαν τον Ολυμπιακό. Η φετινή επένδυση των αφεντικών του «θρύλου» θα είναι μάλλον πιο γενναία του χρόνου, αρκεί να έχουν στα χέρια τους το διαβατήριο για την Ευρωλίγκα. Ο Αρης ήδη oρέγεται τη συμμετοχή του στην κορυφαία διοργάνωση για το 2006-7, οπότε θα τα δώσει όλα για να τερματίσει στην πρώτη τριάδα. Για τις προθέσεις της ΑΕΚ δεν είμαι και τόσο βέβαιος, μιας και η ομάδα είναι αξιόλογη, αλλά το κοινό της αδιάφορο και η διοίκησή της αλλοπρόσαλλη. Mέχρι και ο ΠΑΟΚ θα πρέπει να υπολογίζεται στο κόλπο.

Σύμφωνα με τις εξαγγελίες Μπερτομέου, τα εγγυημένα συμβόλαια για την Ελλάδα θα είναι στο εξής δύο. Πάει να πει -εκτός απροόπτου- Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός. Η τρίτη εκπρόσωπός μας στην Ευρωλίγκα (ως το 2009) θα βγαίνει από το πρωτάθλημα. Η πόρτα είναι ανοιχτή για όλους όσοι τηρούν τις προϋποθέσεις. Το Μαρούσι, για παράδειγμα, δεν έχει γήπεδο επιπέδου Ευρωλίγκας. Όχι ότι απαγορεύεται να μετακομίσει σε μεγαλύτερο, εάν χρειαστεί...

Εχει και μία διαφορετική διάσταση η προοπτική ανάθεσης του φάιναλ φορ στην Αθήνα. Η Ευρωλίγκα συνεργάζεται στενά με το ΝΒΑ, οπότε η εμπιστοσύνη που θα δείξει στους Έλληνες ενδέχεται να ανοίξει και τα μάτια των Αμερικανών. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ που έρχεται από τις ΗΠΑ, το ΝΒΑ δεν σκέφτεται καν να οργανώσει κάποιο (από τα πολλά επικείμενα) μεγάλο φιλικό τουρνουά στη χώρα μας. Επειδή ζουν στον δικό τους κόσμο, τα αμερικανάκια πιστεύουν ότι... θα γίνουν επεισόδια. Δεν καταλαβαίνουν τη διαφορά μεταξύ Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός-Ντιτρόιτ.

Καλά να πάθουμε, θα πείτε. Και θα 'χετε δίκαιο. Ωστόσο, θα ήταν χρήσιμο να ανατραπεί σιγά-σιγά αυτή η εικόνα. Ένα ωραίο, πολιτισμένο, λαμπερό φάιναλ φορ στην Αθήνα θα αποτελέσει ιδανική διαφήμιση. Εκτός αν... γίνουν επεισόδια. Που δεν αποκλείεται. Φαντάζεστε ημιτελικό με Ολυμπιακό και με... χειρουργείο από τους διαιτητές; Τον λόγο θα έχουν οι Τσουκαλάδες.