H καυτή έδρα, η ατάκα και ο πάγκος

Από αυτή την -ευχάριστη για την ομάδα- αγωνιστική καταγράφω και κρατάω ορισμένα πράγματα.

Το πρώτο απ’ όλα είναι η δυναμική που σου δίνει για έδρα ένα καθαρά ποδοσφαιρικό γήπεδο.

Δεν μου προξένησε εντύπωση, αλλά αξίζει ν’ αναφέρω πως ακόμα και φίλοι αντιπάλων ομάδων μνημόνευσαν θετικά την εμφάνιση της ΑΕΚ, σε συνάρτηση με το γήπεδο που χρησιμοποίησε την Κυριακή ως έδρα.

«Αλλιώς θα υπολόγιζα την ΑΕΚ, αν είχε για έδρα τη Ριζούπολη», είπε χαρακτηριστικά φίλος του «τριφυλλιού» στην βραδινή εκπομπή της Κυριακής και δεν είχε άδικο.

Αλλιώς θα την μετρούσαν και οι αντίπαλοι και άλλοι συντελεστές των αγώνων, όπως για παράδειγμα οι διαιτητές. Άλλη ατμόσφαιρα η προχθεσινή -κάτι που γινόταν αντιληπτό κι απ’ την τηλεόραση. Ας κοιτάξουν πλέον πολύ σοβαρά το θέμα του γηπέδου στην διοίκηση και της επιλογής της έδρας από του χρόνου.

Η ατάκα του Σταύρου Αδαμίδη με τον Σαντάμ βρήκε σύμφωνο πολύ κόσμο. Κράτησε ίσες αποστάσεις από τους δύο, πράγμα που τα προηγούμενα χρόνια δεν γινόταν κι αυτό είναι ευχάριστο. Οι ανταγωνιστές είναι δύο, όχι ένας, και κάποια στιγμή θα πρέπει να το κατανοήσουν κι άλλοι αυτό. Πέρα απ’ αυτό, έδειξε ότι δεν είναι απών από το θέατρο του παραλόγου που στήθηκε το Σαββατοκύριακο. Ελπίζω πως θα σταματήσει εδώ ο παραλογισμός.

Όσο για τον Αμπάρκιολη; Θέλει πραγματικά πολύ μεγάλη προσπάθεια να ασχοληθεί όλος ο κόσμος μαζί σου, σ’ ένα ματς που έπρεπε να είσαι απαρατήρητος. Πάλι καλά που δεν έτυχε δύσκολη φάση.

Οι Νασούτι, Πατσατζόγλου, Ντιόπ, Σάχα, Λεονάρντο, Μπλάνκο και Καράμπελας ήταν στον πάγκο και δε νομίζω πως άλλη χρονιά πρόσφατα η ΑΕΚ είχε τέτοιες εφεδρείες. Ο Έντερ, ο Γκέντζογλου και ο Νταντόμο έμειναν εκτός αποστολής. Οπότε, υλικό υπάρχει αρκετό φέτος και πιστεύω πως πρέπει ν’ αξιοποιηθεί σωστά.

Αν γίνει αυτό, μπορούμε να έχουμε ελπίδες για κάτι καλό…