«Τα οποία υπάρχουν έτοιμα για μετα-ολυμπιακή χρήση», ήταν η φράση της Γιάννας Αγγελοπούλου στην ομιλία της στο Χάρβαρντ, στην οποία πρόσθεσε ότι είναι υγιής και έτοιμη να προσφέρει. Αν αφαιρέσουμε την απειλή για μελλοντική προσφορά, μένει η «μετα-ολυμπιακή χρήση». Η οποία μέχρι στιγμής μου διαφεύγει.
Ενα χρόνο και κάτι μετά τους Ολυμπιακούς του 2004, τι έχουν απογίνει τα Ολυμπιακά Ακίνητα; Το ΟΑΚΑ στάδιο ήταν και στάδιο έμεινε. Γράφτηκε ότι ο Μίνως Κυριακού μαζί με τον Ορφανό επισκέφθηκε τον Κώστα Καραμανλή, διεκδικώντας το ΟΑΚΑ για λογαριασμό της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, ως αντάλλαγμα για το Καραϊσκάκη. Το ερώτημα είναι ποιος θα το συντηρεί. Το ΟΑΚΑ είναι ένας λευκός ελέφαντας που καταβροχθίζει ευρώ και ή η ΕΟΕ θα πρέπει να διαθέτει τον προϋπολογισμό της για τη συντήρηση ή το κράτος -δηλαδή εμείς- θα το συντηρεί για λογαριασμό της.
Το να χρησιμοποιηθεί ως εκθεσιακό κέντρο το ΟΑΚΑ για να βγάζει μέρος των εξόδων του αποκλείεται. Εκτός του ότι ο Γιώργος Ορφανός θεωρεί εαυτόν κάτι σαν άτυπο εκπρόσωπο της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης και δεν θα άφηνε να ανοίξει ανταγωνιστικό μαγαζί κοντά στο κτίριο της Helexpo, όποιο ολυμπιακό κτίριο δεν ξέρουν τι να το κάνουν το ονομάζουν «χώρο πολιτιστικών εκδηλώσεων» ή «εκθεσιακό κέντρο». Ακόμα και να τα χιλιάσει ο Μίκης Θεοδωρακης και να συνεχίσουν από το «Μίκης, 81 χρόνια Ελλάδα» μέχρι το «Μίκης, 1.000 χρόνια Ελλάδα και tilt», ακόμα και η Δόμνα Σαμίου να ζήσει τα ίδια και να κάνει αποχαιρετιστήριες συναυλίες κάθε χρόνο, τα ολυμπιακά κέντρα που έχουν αναφερθεί για πολιτιστικές εκδηλώσεις δεν κλείνουν πρόγραμμα. Επίσης, δεν ξέρω πόσοι έχουν παρατηρήσει τον φετινό εκθεσιακό οργασμό. Από τον Αύγουστο μέχρι σήμερα πρέπει να έχουν γίνει εκθέσεις με την ονομασία «Σπίτι και κατοικία», «Διακόσμηση και νοίκι» και «Λαδομπογιά και αυθαίρετο». Μέχρι να τελειώσει η σεζόν θα έχει γίνει έκθεση «Μάστορας και σοβατεπί». Ακόμα κι έτσι, αρκετές εκθέσεις δεν υπάρχουν.
Το αποτέλεσμα είναι να υπάρχει ενδιαφέρον για το κτίριο του IBC που είναι επί της Κηφισίας, τον χώρο στο Ελληνικό που στην πίστα του σφάζονται διαπλεκόμενοι, τον χώρο που γινόταν η ιστιοπλοΐα επειδή μετατρέπεται εύκολα σε μαρίνα και τίποτε άλλο. Όσον αφορά στον Σχινιά, που πριν γίνει το μεγάλο κόλπο με το Ελληνικό ήταν το μήλον της Έριδος για να γίνει Water Mania α λα Μύκονος, σήμερα δεν υπάρχουν λεφτά ούτε για να κόβονται τα καλάμια. Τα κτίρια στο Φάληρο δεν υπάρχει άνθρωπος που να έχει ιδέα τι μπορούν να γίνουν, εκτός αν γκρεμιστούν, που φυσικά κανένας δεν έχει θάρρος να το κάνει. Και εάν ισχύει η ιστορία με τη μετα-ολυμπιακή χρήση, υπάρχει ένας απλός τρόπος να αποδειχθεί. Να παρουσιαστεί η μελέτη για τη μετα-ολυμπιακή χρήση που είχε γίνει πριν από το 2004. Φυσικά γίνεται. Φτάνει από αύριο να αρχίσουν να τη γράφουν.
Δεν το έχασε επίτηδες
Στη συνεδρίαση της εκτελεστικής επιτροπής για τη διοργάνωση του Euro, όταν αναφέρθηκαν οι επεμβάσεις της κυβέρνησης στο ποδόσφαιρο η ζυγαριά πήρε κλίση και μας πέταξε έξω. Το γεγονός βοηθάει τον Γκαγκάτση, που θα μπορεί να λέει ότι, όπως επεμβαίνει άγαρμπα ο υφυπουργός, όχι μόνο χάσαμε τη διοργάνωση, αλλά κινδυνεύουμε να μας πετάξουν έξω και από τις επόμενες διοργανώσεις. Από την άλλη, μην εμφανιστεί άνθρωπος να πει ότι επίτηδες το έκανε ο πρόεδρος της ΕΠΟ για να εκθέσει τον υφυπουργό. Τα μεροκάματα ήταν τεράστια και στην παράγκα ο θεός ονομαζόταν πάντα Ντουλάς ή Μπικικίνης.
Είναι ανεξέλεγκτοι
Με την επίθεση στον Αλέξη Κολυβά δεν βγαίνει εύκολα άκρη. «Τον έχεις δει ποτέ;», με ρώτησε παράγοντας του Ολυμπιακού. «Έχεις δει πώς μοιάζει; Οταν τον δεις, να μου πεις ποιος θα είχε τη διάθεση να τον δείρει...». Έμαθα λοιπόν ένα, δύο πράγματα για τον άνδρα. Δούλευε στο γραφείο του Θόδωρου Τσουκάτου. Αργότερα ο Σωκράτης Κόκκαλης τον έβαλε υπεύθυνο για τα μέλη, δίπλα στον Γιώργο Χρυσικόπουλο. Κάποιοι στράβωσαν, πιθανότατα για τη διάθεση των εισιτηρίων, την έστησαν έξω απ' το σπίτι του και τον έδειραν. «Είναι πια ανεξέλεγκτοι. Ακόμα και από τους αρχηγούς», σήκωσε τα χέρια η διοίκηση του Ολυμπιακού.
Οχι άλλες διοργανώσεις, please!
Στο σημείο της ζωής που βρίσκομαι δεν με ενδιαφέρει να με μαδήσουν και πενήντα και εκατό ευρώ. Εξαρτάται όμως το πόσα και το ποιος. Με πειράζει να μου πάρουν ένα διχίλιαρο, όπως έγινε με το μεγάλο κόλπο του 2004. Με πειράζει επίσης να τα πάρει ομοσπονδία της οποίας ο υπεύθυνος σχέσεων –με τους συνδιεκδικητές– θα μένει μήνες στο ακριβότερο ξενοδοχείο της Κωνσταντινούπολης και θα τον πληρώνω μαζί με την γκόμενά του. Με πειράζει το ότι σε κάποιου απατεώνα την τσέπη καταλήγουν τα φράγκα. Με αυτή τη λογική, δεν μπορώ να πω ότι στενοχωρήθηκα που χάσαμε το Euro του 2012.
Εντάξει, το ποδόσφαιρο έχει κόσμο και τη δυνατότητα να φέρει χρήμα. Με τα άλλα αθλήματα όμως τι γίνεται; Αυτά που είναι καταδικασμένα εξ αντικειμένου να μπουν μέσα, τα μπάντμιντον και τα σόφτμπολ; Στα άλλα αθλήματα υπάρχει ένας χρυσός κανόνας. Αναλαμβάνεις διοργάνωση εάν υπάρχει κοινό που να ενδιαφέρεται να την παρακολουθήσει. Στην Ελλάδα αναλαμβάνουμε διοργανώσεις στις οποίες πηγαίνουν μόνο οι μαμάδες και οι γκόμενες των αθλητών στα γήπεδα και για να μεταδοθούν από την τηλεόραση πρέπει να το κάνει η κρατική και να υποσχεθείς στον παρουσιαστή το γραφείο Τύπου.
Εκτός του ότι παρουσιάζουμε σαν γιγάντεια επιτυχία την ανάληψη διοργανώσεων ενώ είμαστε οι μοναδικοί διεκδικητές. Έγινε με το World League της κολύμβησης, που η ανάληψή του πανηγυρίστηκε τη στιγμή που κανένας δεν το διεκδικούσε, με την ελπίδα ότι ο κόσμος θα το μπλέξει με το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, που όλοι ήθελαν.
Δεν μου έτυχε ούτε να μου τους αναφέρουν, αλλά υποτίθεται ότι όλος ο κόσμος μας θαυμάζει για τους Ολυμπιακούς που διοργανώσαμε. Υπέροχα κι ας χαιρόμαστε για τον θαυμασμό. Αλλά για καμιά εικοσαετία, please, όχι άλλες διοργανώσεις. Μέχρι να τους περάσει ο θαυμασμός και να ξεχρεώσουμε.
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
