H "ομάδα" του Χιμένεθ και το συνονθύλευμα του Νιόπλια

Η επικράτηση της ΑΕΚ στο ντέρμπι με το Παναθηναϊκό ήταν ξεκάθαρη και δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης. Από την μία πλευρά υπήρχε μία ομάδα, φυσικά με τις αδυναμίες της, με την έλλειψη πρωτοκλασάτων ποδοσφαιριστών, με τα προβλήματα φυσικής κατάστασης και κατ’ επέκταση μυϊκών τραυματισμών ακόμα και μέσα στο παιχνίδι, αλλά ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης κι από την άλλη πλευρά ένα συνονθύλευμα ποιοτικών μεν στην πλειοψηφία τους ποδοσφαιριστών, αλλά δίχως ξεκάθαρους ρόλους στο χορτάρι, χωρίς διάθεση, με έλλειμμα δυνάμεων και εμφανή σημάδια αγωνιστικής απειθαρχίας.

Το σχέδιο του Χιμένεθ

Ο Μανόλο Χιμέμεθ είχε στο μυαλό του ένα συγκεκριμένο σχέδιο πριν από το ματς έχοντας μελετήσει πολύ καλά τον Παναθηναϊκό και του βγήκε απολύτως στον αγωνιστικό χώρο. Δεν μπορώ να γνωρίζω πως θα κυλούσε η αναμέτρηση αν ο Ραφίκ Τζεμπούρ δεν εκμεταλλευόταν μόλις στο τέταρτο λεπτό το… παιδαριώδες λάθος του Γιόσου Σαριέγι και την… slow motion αντίδραση του Αλέξανδρου Τζόρβα, αλλά στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχουν… «αν».

Η εντολή του Ισπανού τεχνικού στον Παντελή Καφέ να πιέζει τον Ζιλμπέρτο Σίλβα σε κάθε επαφή του με τη μπάλα σε συνδυασμό με την φοβία του Νίκου Νιόπλια, που επέλεξε τον Σιμάο για τον ρόλο του «καθαρού» ανασταλτικού μέσου μπροστά από τα σέντερ μπακ, «έκοψαν» τον Παναθηναϊκό στα δύο. Ο Βραζιλιάνος αδυνατούσε να ξεμαρκαριστεί και να βγάλει σωστά την ομάδα στην επίθεση, ο χαφ από τη Μοζαμβίκη εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να «κάνει» παιχνίδι όπως και οι Μπουμσόνγκ, Σαριέγκι και ο Κατσουράνης φαινόταν να μην ξέρει τι δουλειά πρέπει να κάνει στο γήπεδο, με αποτέλεσμα οι πράσινοι να μην μπορούν να οργανώσουν στοιχειωδώς μία κανονική επίθεση. Το γρήγορο γκολ, της ΑΕΚ έδινε ένα επιπλέον κίνητρο στον προπονητή του Παναθηναϊκού να προχωρήσει άμεσα σε αλλαγή πλάνων, αλλά το… προφανές το έκανε μόλις στο ημίχρονο αποσύροντας τον Σιμάο, χρησιμοποιώντας τον Γιώργο Καραγκούνη και φέρνοντας πιο πίσω τον Σίλβα. Είχαν χαθεί ήδη 45 λεπτά. Απέναντι στους ταχυκίνητους Ρώσους της Ρουμπίν ο Σιμάο ήταν απαραίτητος. Κόντρα σ΄αυτή την ΑΕΚ περίσσευε...

Η αγωνιστική απειθαρχία

Την ίδια ώρα μάλιστα που οι ακραίοι της ΑΕΚ, μπακ και χαφ, Μπερνς και Αργυρίου με Ντατόμο και Λαγό δηλαδή, συμπλήρωναν ο ένας τον άλλο δεξιά και αριστερά με υποδειγματική κάλυψη, βγαίνοντας γρήγορα μπροστά και γυρίζοντας όλοι πίσω από τη μπάλα σε θέση άμυνας, οι αντίστοιχοι του Παναθηναϊκού έμοιαζαν χαμένοι στο… διάστημα. Ο Λουίς Γκαρσία ήταν εκτός κλίματος από την αρχή με πάρα πολλά λάθη στις μεταβιβάσεις και παραμελώντας προκλητικά τα ανασταλτικά του καθήκοντα, ενώ ο Χριστοδουλόπουλος, έχοντας στα πόδια του ένα εξαιρετικό εξηντάλεπτο κόντρα στον ΠΑΟΚ επέστρεψε στα… «παλιά» κάνοντας κατάχρηση κατοχής μπάλας και αρνούμενος πεισματικά να γυρίσει να βοηθήσει πίσω. Και οι δύο δε, παίζοντας στις «λάθος» πλευρές έχαναν πολύτιμο χρόνο προσπαθώντας να φέρουν τη μπάλα στο καλό τους πόδι.

Ο καταλυτικός ο ρόλος του Χιμένεθ

Η επιτυχία του Μανόλο Χιμένεθ γίνεται ακόμα μεγαλύτερη αν αναλογιστεί κανείς πως ακόμα και με τις τρεις αναγκαστικές αλλαγές στη διάρκεια του ματς κατάφερε να κρατήσει αναλλοίωτη την εικόνα της ΑΕΚ στο χορτάρι. Βλέποντας μάλιστα την οπισθοχώρηση του Σίλβα για να φτιάξει παιχνίδι και την διάθεση του Παναθηναϊκού να ανέβει ψηλά στον αγωνιστικό χώρο για να πιέσει, έδωσε εντολή στον Τζεμπούρ να ακροβολιστεί και στον Γκερέιρο αρχικά και τον Λεονάρντο στη συνέχεια να ανέβουν προς την κορυφή της επίθεσης για να επιτηρούν τον Βραζιλιάνο από την μία και από την άλλη να ελέγξουν τον ρυθμό στις αντεπιθέσεις της ομάδας παίρνοντας μπάλα και «σπάζοντας» την σωστά στα άκρα για τον Αλγερινό και τον Μπερνς.

Η αποτυχία του Νιόπλια

Η αποτυχία του Νιόπλια γίνεται ακόμα μεγαλύτερη αν αναλογιστεί κανείς πως καθυστερώντας να αντιδράσει, δεν κατάφερε να πάρει ούτε βαθμό από μία αποδεκατισμένη ομάδα, που αντιμετώπισε μάλιστα τρία επιπρόσθετα προβλήματα τραυματισμών την ώρα του αγώνα, μία ομάδα σε στάδιο ανοικοδόμησης, προερχόμενη από συντριβή στις Βρυξέλλες και μία ομάδα που αναγκάστηκε να χρησιμοποιήσει δύο ποδοσφαιριστές στην ενδεκάδα της για πρώτη φορά στο πρωτάθλημα, Αργυρίου και Ντατόμο, για να καλύψει τις απουσίες της. Το πιο ανησυχητικό δε απ’ όλα, είναι πως ακόμα και ο ίδιος αδυνατούσε να εξηγήσει την χειρότερη φετινή εμφάνιση της ομάδας του κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου, γεγονός που «μιλάει» από μόνο του για το μερίδιο ευθύνης που του αναλογεί.

Υ.Γ. Ότι έγραφα και μετά την επιβλητική νίκη της ΑΕΚ στο Κλεάνθης Βικελίδης στο ντεμπούτο του Χιμένεθ, το γράφω και τώρα. Σε καμία περίπτωση δεν έγινε καλή ομάδα από την μία στιγμή στην άλλη. Θέλει πολύ δουλειά ακόμα και προσθήκες ποιοτικών ποδοσφαιριστών. Αρχίζει όμως σιγά σιγά να γίνεται ομάδα….