Ο εντοπισμός των μεταγραφικών στόχων δεν είναι μια διαδικασία που ενεργοποιείται με τη λήξη του πρωταθλήματος. Είναι μια διαδικασία συνεχούς λειτουργίας που ταυτίζεται με την εύρυθμη και συνεχή λειτουργία της ομάδας.
Τις τελευταίες μέρες εμφανίστηκε στον αθλητικό Τύπο η βούληση των ελληνικών ομάδων, ιδίως του Ολυμπιακού και της ΑΕΚ, για την ανακάλυψη νεαρών ταλαντούχων ποδοσφαιριστών. Ο ΠΑΟ είναι διαφορετική ιστορία, αφού οι παραγωγικές δομές της Παιανίας λειτουργούν -ακόμα και σήμερα- με αποδοτικό τρόπο.
Οι ελληνικές ομάδες, τελευταία, λόγω της περιορισμένης οικονομικής τους δυνατότητας να «κτυπήσουν» νεαρούς ταλαντούχους ποδοσφαιριστές, που μπορεί να διεκδικούν και άλλοι ισχυρότεροι ευρωπαϊκοί σύλλογοι, αλλά και λόγω της οδηγίας της ΟΥΕΦΑ, κατάλαβαν ότι θα πρέπει να επενδύσουν στα τμήματα υποδομής και στην ανάδειξη ταλαντούχων ποδοσφαιριστών. Από ό,τι φαίνεται όμως προτιμούν να αγοράζουν ταλέντα, παρά να επενδύουν κεφάλαια στα τμήματα υποδομής. Φυσικά, οι ελληνικές ομάδες, ειδικά στον τομέα του σκάουτινγκ, βρίσκονται πολύ πίσω από τις ομάδες των προηγμένων οικονομικά χωρών.
Στην Ελλάδα πολλοί παράγοντες πιστεύουν ότι είναι αρκετό να εντοπίσεις ένα ταλέντο και να το αγοράσεις προτού προλάβουν άλλοι. Και αυτός ο εντοπισμός είναι περισσότερο θέμα τύχης, παρά κάποιας οργανωμένης προσπάθειας, κάποιου οργανωμένου δικτύου ανιχνευτών που αναλαμβάνουν συγκεκριμένες αποστολές, εντοπίζουν τους πιθανούς στόχους, τους παρακολουθούν για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και ανάλογα κινούνται για την απόκτησή τους ή όχι. Ο εντοπισμός των μεταγραφικών στόχων, φυσικά, δεν είναι μια διαδικασία που ενεργοποιείται με τη λήξη του πρωταθλήματος. Είναι μια διαδικασία συνεχούς λειτουργίας που ταυτίζεται με την εύρυθμη και συνεχή λειτουργία της ομάδας.
Στις σοβαρές και καλά οργανωμένες ομάδες σε ολόκληρο τον κόσμο -ανεξαρτήτου κατηγορίας- το σκάουτινγκ είναι για τις ομάδες ό,τι η αναπνοή για τον ανθρώπινο οργανισμό. Οταν ο άνθρωπος σταματά να αναπνέει, πεθαίνει. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και στις ομάδες.
Η Αρσεναλ, για παράδειγμα, παρακολουθεί από τον περασμένο χρόνο περίπου 40 ποδοσφαιριστές, η συντριπτική πλειονότητα των οποίων είναι κάτω των 24 ετών και οι οποίοι προέρχονται σχεδόν από κάθε σημείο του πλανήτη. Αυτοί οι 40 ποδοσφαιριστές είναι πιθανοί μεταγραφικοί στόχοι και από αυτούς θα προέλθουν τα νέα μεταγραφικά αποκτήματα του συλλόγου. Βέβαια, οι επιδόσεις καθενός από αυτούς τους 40 καταγράφονται συνεχώς και παρακολουθούνται από ανθρώπους του συλλόγου ή ανταποκριτές του. Ετσι, όταν έρθει η ώρα για την επιλογή, η όποια μεταγραφή δεν γίνεται βεβιασμένα υπό πίεση χρόνου ή χρημάτων. Πρακτικές που δεν ακολουθούμε εμείς εδώ στην Ελλάδα, όπου το σκάουτινγκ είναι μία ευκαιριακή διαδικασία χωρίς στοιχεία προγραμματισμού. Αποτέλεσμα είναι η πλειονότητα των μεταγραφών που παρουσιάζονται ως χρήσιμες ή εντυπωσιακές να αποδεικνύονται παλτουδιές ολκής.
Το καλά οργανωμένο τμήμα σκάουτινγκ λειτουργεί σε συνδυασμό και με την εύρυθμη λειτουργία των τμημάτων υποδομής ενός συλλόγου και επιδρά καθοριστικά -είτε θετικά είτε αρνητικά- και στην οικονομική κατάσταση μιας ομάδας. Μια μεταγραφή ενός ποδοσφαιριστή που μπορεί να αγορασθεί με λίγα χρήματα και να μεταπωληθεί για ποσό πολλαπλάσιο της τιμής αγοράς του είναι ζητούμενο για κάθε σύλλογο. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα τέτοιων περιπτώσεων στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, όπως η περίπτωση Ανελκά που μεταγράφηκε στην Αρσεναλ αντί 3 δισ. και πουλήθηκε στη Ρεάλ για 12 δισ. δρχ. Ή ακόμη η περίπτωση του Βιλτόρ που αγόρασε η Ντεπορτίβο από τη Ρεν, αν θυμάμαι καλά, αντί 800 εκατ. και τον πουλά 2,2 δισ. στην Μπορντό, πριν καν ο παίκτης φορέσει τη φανέλα του ισπανικού συλλόγου. Η Ντεπόρ κέρδισε και ένα πολύ μεγάλο ποσό από τη μεταγραφή του Γάλλου στη συνέχεια στην Αρσεναλ.
Συχνότατα, οι ελληνικές ομάδες επιζητούν την πλειονότητα των μεταγραφικών τους στόχων στο εξωτερικό, επιλέγοντας αμφίβολης αξίας ποδοσφαιριστές, τη στιγμή κατά την οποία θα μπορούσαν να επιλέξουν ανάλογης ή και καλύτερης ποιότητας ποδοσφαιριστές από την ελληνική αγορά και φυσικά σε πολύ συμφερότερες τιμές.
Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι η ανάπτυξη ποδοσφαιριστών από τα τμήματα υποδομής μιας ομάδας με αποκλειστικό στόχο τη μεταπώλησή τους σε καλή τιμή είναι αμφίβολης αποτελεσματικότητας πείραμα, αφού δεν μπορείς να παράγεις πολλούς και καλούς ποδοσφαιριστές σε τακτά χρονικά διαστήματα, ακόμα και αν έχεις καλά φυτώρια.
Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο η διαδικασία εντοπισμού ταλαντούχων ποδοσφαιριστών (talent id) συμπληρώνεται από τη διαδικασία της ανάπτυξής τους (talent development).
Μια διαδικασία που αν δεν είναι καλά οργανωμένη, θα οδηγήσει στην απώλεια του ταλαντούχου ποδοσφαιριστή. Στον Ολυμπιακό, αν είχαν δώσει βάρος στην ανάπτυξη ταλέντων, θα είχαν «κερδίσει» τον Καστίγιο. Και αν δεν φροντίσουν την οργάνωση του τομέα της ανάπτυξης ταλέντων, θα κινδυνεύσουν να χάσουν και άλλους νεαρούς ποδοσφαιριστές.
Τα τελευταία χρόνια, ύστερα από την οικονομική κρίση που κτύπησε το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, πολλές ομάδες στράφηκαν στους δανεικούς ποδοσφαιριστές ή στη μεταγραφή παικτών των οποίων τα συμβόλαια είχαν λήξει, αντί να φροντίσουν την καλύτερη οργάνωση των τμημάτων υποδομής τους και του τμήματος σκάουτινγκ. Η αξιολόγηση αυτής της πρακτικής έδειξε ότι ελάχιστα απέδωσε.
Τον Μάιο, όταν η ποδοσφαιρική χρονιά τελειώσει, τα πρωτοσέλιδα θα γεμίσουν με μεγάλα ή μικρά ονόματα που μπορεί να βοηθούν τις αθλητικές εφημερίδες να πωλούν φύλλα και τις ομάδες εισιτήρια, αλλά δεν πιστεύω ότι βελτιώνουν την ανταγωνιστικότητα των συλλόγων, οι οποίοι πρέπει να αντιληφθούν ότι η εποχή απαιτεί σοβαρούς σχεδιασμούς και οργάνωση.
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
