Η Παναγία που μάτωσε (Sportday / Αντώνης Καρπετόπουλος)

Στις 16 Μαρτίου 2001, η νεωκόρισσα του Ιερού Ναού του Αγίου Νεκταρίου της Καρδίτσας, κατά τη διάρκεια καθαριότητας της εικόνας της Παναγίας της Θεοτόκου, διαπίστωσε μετά μεγάλης εκπλήξεως ότι σε αυτήν υπήρχαν κηλίδες αίματος! Η γυναίκα, αφού αρχικά σταυροκοπήθηκε, στη συνέχεια ειδοποίησε τον εφημέριο του Ναού, ο οποίος εξέτασε το γεγονός και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι πρόκειται περί θαύματος! Το γεγονός έγινε γνωστό στη συμπαθέστατη πόλη σε χρόνο ρεκόρ και οι πιστοί της ενορίας κατέκλυσαν τον Ιερό Ναό για να προσκυνήσουν ευλαβικά και μετά δακρύων τη θαυματουργό εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου.

Το θαυμαστό αυτό γεγονός, όχι σπάνιο, αλλά πάντα εντυπωσιακό όποτε συμβαίνει, προκάλεσε το ενδιαφέρον των τοπικών καναλιών αρχικά και στη συνέχεια των μεγάλων τηλεοπτικών δελτίων της χώρας. Πιστοί και από άλλες περιοχές της χώρας έσπευσαν στην Καρδίτσα και στην εκκλησία του Αγίου Νεκταρίου για να προσκυνήσουν την ιερή εικόνα της Θεομήτορος.

Αγρυπνίες

Πλήθος κόσμου έφτασε από την Αθήνα, αλλά και από τη Μακεδονία, τη Θεσσαλία, την Πελοπόννησο, ακόμα και από την Κρήτη, και ο εφημέριος αποφάσισε η εκκλησία να παραμείνει ανοικτή στους πιστούς όλη την ημέρα, ώστε να γίνονται και παρακλήσεις και αγρυπνίες καθημερινώς. Ηταν μάλιστα τόσο μεγάλη η προσέλευση των πιστών, με αποτέλεσμα οι υπεύθυνοι της εκκλησίας να ζητήσουν τη βοήθεια της Ελληνικής Αστυνομίας ούτως ώστε να εξυπηρετηθούν οι προσερχόμενοι στον Ιερό Ναό πιστοί και να διευκολυνθεί η κατάσταση. Αρκετοί πιστοί, οι οποίοι αντιμετώπιζαν προβλήματα πάσης φύσεως (όχι μόνο προβλήματα υγείας, αλλά και άλλα οικογενειακά δράματα), ζήτησαν προσευχόμενοι με μεγάλη ευλάβεια τη βοήθεια της Παναγίας. Πολλές οικογένειες ένιωσαν μεγάλη παρηγοριά και ανακούφιση. Πολλοί εξέφρασαν την άποψη ότι η Υπεραγία Θεοτόκος μάτωσε από τον πόνο και τη λύπη της για τον καταστροφικό σεισμό που έπληξε την περιοχή τον Σεπτέμβριο του 1999, όταν, όπως θα θυμόσαστε, κουνήθηκε και η Αθήνα.

Διάρκεια

Και μετά, έτσι ξαφνικά, όπως η ιστορία φούντωσε, ξεφούσκωσε απότομα. Ο κόσμος προσευχήθηκε και γύρισε στη δουλειά του περιμένοντας την επόμενη εικόνα που θα δακρύσει. Γιατί ο κόσμος θέλει να πιστεύει στα θαύματα για να δυναμώνει την πίστη του, αλλά κανένα θαύμα δεν κρατάει για μήνες. Οσο πιο μεγάλο είναι το θαύμα, τόσο πιο μεγάλο το σοκ που προκαλεί -μόνο που το σοκ είναι κάτι χωρίς διάρκεια. Είναι έντονο, αλλά στιγμιαίο, αλλιώς δεν είναι σοκ, είναι ψυχοπάθεια. Αν κάποιος παραμείνει σοκαρισμένος, αποσβολωμένος, κολλημένος και ανίκανος να γυρίσει στην πραγματικότητα για μήνες, καταλήγει στο τρελάδικο.

Σοκ

Η Εθνική Ελλάδας, το καλοκαίρι του 2004, έκανε ένα θαύμα και προκάλεσε σε όλους μας ένα σοκ. Το θαύμα της ήταν τόσο σπουδαίο, που το σοκ που προκάλεσε κράτησε πιο πολύ από αυτό της εικόνας της Παναγίας που μάτωσε στον Ιερό ναό του Αγίου Νεκταρίου. Όμως κάποια στιγμή το σοκ του θαύματος πέρασε και η πραγματικότητα επέστρεψε θεαματικά και σκληρά για να πάρει την εκδίκησή της: στο φιλικό με την Ουγγαρία στο Καραϊσκάκη εμφανίστηκαν ελάχιστοι πιστοί της Εθνικής. Οι άλλοι, οι πολλοί, έχοντας ξεπεράσει το σοκ, έμειναν σπίτι.

Ζητήματα

Δεν βρίσκω κακό το γεγονός ότι το Καραϊσκάκη δεν γέμισε. Άκουγα τους παίκτες που μιλούσαν για αχαριστία. Κατανοώ την πίκρα τους. Καταλαβαίνω όμως και εκείνους που έμειναν στο σπίτι: εδώ και περίπου έξι μήνες η συγκεκριμένη ομάδα απασχολεί την καθημερινή μας επικαιρότητα για μη αγωνιστικούς λόγους. Γιατί οι παίκτες της είναι πάντα οι ίδιοι, γιατί ο προπονητής της κάνει τρέλες, γιατί οι παίκτες που καλούνται δεν έχουν ομάδες, γιατί δεν δίνονται ευκαιρίες σε νεότερους κ.ά. Τα τελευταία ζητήματα της Εθνικής είναι αν ο Ρεχάγκελ ανανέωσε το συμβόλαιό του γιατί τον έπεισε ο Γκαγκάτσης ή η γυναίκα του και αν ο Ζαγοράκης θα πειστεί να είναι βασικός μέχρι τα 38 του: καλό το θερμοκήπιο μέσα στο οποίο ζει και κινείται αυτή η ομάδα, αλλά ο κόσμος βαριέται ζητήματα που δεν τον απασχολούν.

Ανακούφιση

Έχω εγκαίρως επισημάνει ότι όλη η διαχείριση της επιτυχίας στο Euro αποδείχτηκε φιάσκο. Τα ίδια βαρετά, φθαρμένα, κουρασμένα και κουραστικά πρόσωπα εξακολουθούν να μας ταλαιπωρούν. Κανένας δεν έφυγε από τη θέση του ώστε να γίνει μία νέα αρχή. Η ίδια η ομάδα κόλλησε στην Πορτογαλία, το παιχνίδι της έγινε φρικτά προβλέψιμο και εν τέλει έφθινε. Χθες, με αντίπαλο την Ουγγαρία, από την οποία έλειπαν 7 παίκτες, νίκησε με ένα γκολ στο 90'. Έπαιξε λίγο καλύτερα από τις τελευταίες φορές, ίσως γιατί δεν είχε το άγχος των προηγούμενων ματς, αλλά δεν έπεισε. Αυτό που έδειξε δεν είναι σημάδι προόδου, αλλά απλή αντίδραση. Κάτι σαν σύμπτωμα μιας παροδικής τόνωσης που έρχεται ύστερα από μια αναπνοή ανακούφισης. Η πρόοδος είναι άλλο πράγμα.

Αποστρατεία

Το θαύμα της Πορτογαλίας είναι πολύ μακριά. Οσο και αν όλοι θα ήθελαν να γυρίσουν τον χρόνο πίσω και να ξαναβρεθούν στη Λισσαβώνα το καλοκαίρι του 2004, αυτό δεν γίνεται. Η ομάδα από εδώ και στο εξής θα κρίνεται με αγωνιστικά κριτήρια και για να αγαπηθεί, χρειάζονται πολλά. Κυρίως να παίξει πιο ελκυστικό ποδόσφαιρο και να πείσει τον κόσμο, που χθες έλειπε από το Καραϊσκάκη, ότι έχει μέλλον και πως δεν είναι στρατόπεδο με παλιοσείρια που περιμένουν την τιμητική αποστρατεία. Ο κόσμος δεν είναι αχάριστος, ούτε σταμάτησε να αγαπάει τους παίκτες που τον έβγαλαν στον δρόμο. Αλλά δεν είναι και υποχρεωμένος να χειροκροτεί, όταν διαπιστώνει ότι το πράγμα στράβωσε.

Κρίματα

Ο Ιερός Ναός του Αγίου Νεκταρίου έχει πλέον το συνηθισμένο του εκκλησίασμα. Η ανάμνηση του θαύματος της Παναγίας που μάτωσε συγκινεί ακόμα τους γείτονες. Οι γιαγιάδες σταυροκοπιούνται και θυμούνται ότι είχε έρθει τόσος κόσμος. Αλλά η Παναγία που μάτωσε δεν έφτανε για να σταματήσουν οι αμαρτίες των δεσποτάδων. Οταν της λένε για τα κρίματα του Παντελεήμονα, η εικόνα δεν ματώνει, κοκκινίζει από ντροπή...

Δύσκολη αρχή

Την πρωτοβουλία για τη δημιουργία της Σούπερ Λίγκας (ή για την ακρίβεια για τη διάλυση του τωρινού αναποτελεσματικού status quo της ΕΠΑΕ) τη στήριξα από την πρώτη στιγμή. Ως εκ τούτου, τώρα που μπαίνει στη φάση της υλοποίησής της και επειδή κάθε αρχή είναι και δύσκολη, θέλω να επισημάνω τα εξής:

Α) Δεν είναι εύκολο να δημιουργηθεί ένας νέος θεσμός με νόμο του κράτους -πόσο μάλλον να καταργηθεί ένας που υπάρχει και ο οποίος δεν είναι κρατικός φορέας. Η Πολιτεία δεν μπορεί να διαλύσει την ΕΠΑΕ, για τον ίδιο λόγο που δεν μπορεί να διαλύσει τον ΣΕΒ ή τη ΓΣΕΕ.

Β) Με την ΕΠΟ να έχει προσφύγει στη ΦΙΦA, καταγγέλλοντας την Πολιτεία γιατί επεμβαίνει στο αυτοδίκαιο του ποδοσφαίρου, κάθε πρωτοβουλία του Γιώργου Ορφανού είναι δύσκολη. Ο υφυπουργός μπορεί άνετα να υποστηρίξει ότι θέλει να βοηθήσει, αλλά οι πρακτικές του Γκαγκάτση τού δένουν τα χέρια. Αυτό το ενδεχόμενο οι πρωτεργάτες της κίνησης πρέπει να το λάβουν υπόψη τους.

Γ) Ακόμα κι αν βρεθεί ένα νομοθετικό σκάρφισμα, και πάλι η βασική επιδίωξη θα πρέπει να είναι η συναίνεση όλων των ΠΑΕ. Θα πρέπει οι ΠΑΕ που έχουν αναλάβει την πρωτοβουλία να γίνουν πειστικές και όχι επιθετικές. Να μην προσπαθήσουν να επιβάλουν την ιδέα τους, αλλά να την εξηγήσουν, εξασφαλίζοντας την υποστήριξη όλων. Η ΕΠΑΕ πρέπει να αποφασίσει τη μετεξέλιξή της: να εκχωρήσει στο νέο όργανο το δικαίωμα της διεξαγωγής του πρωταθλήματος, όπως έγινε στην Αγγλία π.χ. Η χθεσινή ανακοίνωση που μιλούσε για «μονόδρομο» ήταν λίγο φάουλ.

Δ) Στον όλο σχεδιασμό πρέπει να γίνει κατανοητό τι πιστεύουν όσοι πρωτοστατούν για τις ομάδες των μικρότερων κατηγοριών. Διαβάζοντας το σχέδιο Πανόπουλου, η εντύπωση που μου μένει είναι ότι έχουν καταλήξει πως υπάρχουν περιθώρια παρουσίας στην Α' Εθνική για πολύ λίγες ομάδες. Στραγγαλίζοντας ωστόσο τις υπόλοιπες, δεν καταφέρνεις τίποτα. Αν η ψαλίδα ανάμεσα στην Α' και τη Β' Εθνική ανοίξει κι άλλο, η Β' Εθνική ουσιαστικά καταδικάζεται σε διάλυση, πράγμα που σημαίνει ότι οι μισές ομάδες της ελληνικής περιφέρειας σβήνουν από το χάρτη και μαζί τους και οι πόλεις που εκπροσωπούν.

Ε) Το θέμα της Θεσσαλονίκης πρέπει να το δουν σοβαρά. Ο ΠΑΟΚ πρέπει να είναι ισότιμος συνομιλητής όλων. Αλλιώς δεν θα έχουμε Σούπερ Λίγκα, αλλά αναβίωση του ΠΟΚ...

Στ) Η όποια νέα αρχή επιβάλλεται να γίνει με νέα πρόσωπα. Τα παλιά κούρασαν...