Δεν τους αξίζει τέτοιο πρόσωπο (Sportday / Βασίλης Σαμπράκος)

Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός συμπλήρωσαν χθες το 1/3 των αγώνων τους για το πρωτάθλημα. Πάνε περίπου 80 ημέρες από τη σέντρα στην πρεμιέρα και το κοινό ακόμη ψάχνει τον καλό Ολυμπιακό και τον καλό Παναθηναϊκό.
Στις πρώτες αγωνιστικές υπήρχαν δικαιολογημένα ανοχή και υπομονή, που αντλούνταν από τη σκέψη ότι οι προπονητές ψάχνονταν και οι ομάδες προσπαθούσαν να μονταριστούν και να δέσουν. Πλέον, όμως, αυτές οι δικαιολογίες δεν ψήνουν ούτε τους αδαείς. Η ποιότητα του θεάματος που προσφέρουν παραμένει αδικαιολόγητα κακή. Αναιμικές νίκες σαν αυτές που πέτυχαν χθες οι «αιώνιοι» δεν καλύπτουν τις τρανταχτές αδυναμίες. Τα καμπανάκια έχουν εξελιχθεί σε καμπάνες. Χθες αυτές ήχησαν δυνατά σε Περιστέρι και Καλογρέζα, ειδικά εν όψει των αγώνων του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού την ερχόμενη εβδομάδα για το Τσάμπιονς Λιγκ. Με το χθεσινό τους πρόσωπο όχι απλώς δεν πείθουν ότι είναι ικανοί να επιτύχουν απέναντι σε Ρόζενμποργκ και Ουντινέζε τις νίκες που τους χρειάζονται ώστε να ελπίζουν ότι θα συνεχίσουν την ευρωπαϊκή πορεία τους, αλλά δημιουργούν και ανησυχητικές σκέψεις για νέα ευρωπαϊκά μαρτύρια.

Για τον Σόλιντ υπήρχαν χθες τα ελαφρυντικά των απουσιών και η βασική δικαιολογία που σχετίζεται με τη μικρής διάρκειας παρουσία του στον «ερυθρόλευκο» πάγκο. Τα σχετικά με τις επιλογές του που δεν «πέρασαν» το καλοκαίρι μοιάζουν με καραμέλα που έχει χάσει τη γεύση της. Διότι το υλικό που έχει στα χέρια του δεν είναι δυνατόν να παρουσιάζεται ανίκανο να δώσει στον Ολυμπιακό το δικαίωμα να κυριαρχεί, να δημιουργεί και να επιτίθεται απέναντι σε έναν μέτριο αντίπαλο σαν τον χθεσινό Ατρόμητο.
Για τον Μαλεζάνι δεν υπάρχει ούτε η δικαιολογία της μικρής θητείας στον πάγκο, ούτε το ελαφρυντικό περί θερινών μεταγραφικών επιλογών. Και είναι πολύ ανησυχητικό το γεγονός ότι δεν έχει ούτε μία καλή εμφάνιση διαρκείας να επιδείξει σε δέκα αγώνες πρωταθλήματος. Τα δείγματα δεν είναι ανησυχητικά. Είναι απογοητευτικά.

Το κακό είναι ότι με τις φετινές εμφανίσεις τους οι δύο σύλλογοι έχουν καταφέρει να χαμηλώσουν πολύ τον πήχη των προσδοκιών της εξέδρας, με συνέπεια οι πιο φανατικοί εκ των φίλων των ομάδων να αρκούνται πλέον στη νίκη και να πνίγουν την απαίτηση για θέαμα.

Σκεφθείτε λίγο: αν ο χθεσινός Ολυμπιακός αντιμετώπιζε την προ τριετίας ομάδα του, ποιο θα ήταν το σκορ στον μεταξύ τους αγώνα; Κάντε την ίδια σκέψη για μια αναμέτρηση ανάμεσα στον χθεσινό Παναθηναϊκό και αυτόν του Κυράστα. Συμπέρασμα: αυτό που βλέπουν δεν τους αξίζει. Ούτε στους φίλους του Ολυμπιακού ούτε σε αυτούς του Παναθηναϊκού.