Το στοίχημα της Εθνικής παίζεται κυρίως στα λεφτά (Sportday / Αλέξης Σπυρόπουλος)

Τα αγωνιστικά, το υποστηρίζω σε κάθε ευκαιρία, είναι τα πιο εύκολα (να τα φτιάξει κανείς). Εάν (προ)υπάρχει περιβάλλον υγείας, ηρεμίας, αρμονίας, εμπιστοσύνης, οικογένειας, εάν είναι τα δεδομένα η νοοτροπία και ο επαγγελματισμός, τότε η σύνθεση και το σύστημα βρίσκονται. Ισχύει για όλες τις ομάδες. Ισχύει και για την Εθνική.

Πολλές φορές βιαζόμαστε να εντοπίσουμε εδώ και τώρα, αν θέλετε να εκτιμήσουμε, λύσεις, που όμως εν προκειμένω θα τις χρειαστούμε... το 2006-07 (τη σεζόν των προκριματικών του Euro 2008). Ποιος θα 'ναι, ποιος δεν θα 'ναι, πόσων ετών θα 'ναι, πού θα παίζει κ.λπ.

Εφόσον δεν διεκδικούμε θέση στο πάνθεον της γραφικότητας, ωφελεί να έχουμε υπ' όψιν ότι η ζωή (και στο ποδόσφαιρο) επανειλημμένως έχει αποδειχθεί «πέραν πάσης λογικής». Αρχές Σεπτεμβρίου στο Αλμάτι, π.χ., όποιος έλεγε ότι σε δύο μήνες, τον Νοέμβριο, ο Δάρλας θα 'ταν στους «22» των Ανδρών, είχε εξασφαλισμένες όλες τις λεμονόκουπες του Καζαχστάν. Κι όμως...

Ο Ρεχάγκελ, πριν ανανεώσει το συμβόλαιό του, ζήτησε κυρίως ένα πράγμα. Καμία έκπτωση στη στήριξη της Εθνικής απ' την ομοσπονδία. Προφανώς, δεν εννοούσε την ηθική στήριξη μονάχα. Εννοούσε οπωσδήποτε και την υλική. Όλο το στοίχημα, για να είμαστε ρεαλιστές, εκεί παίζεται.

Να 'ναι τα πάντα τακτοποιημένα και λυμένα, την ώρα που οι διεθνείς περνούν την πόρτα σε κάθε προσκλητήριο. Αυτό προϋποθέτει ιδίως χρήμα. Ζόρικο στοίχημα, για όλους τους ευνόητους λόγους. Ο Γκαγκάτσης έχει έναν έμφυτο παρορμητισμό. Αλλά και δύο την επίγνωση ότι η αξιόπιστη Εθνική είναι το ασφαλέστερο στήριγμά του. Εκρηκτικό κράμα.

Το (οικονομικό) αποτέλεσμα:
• Τέλη του μηνός που διανύουμε θα πρέπει να 'χει βρει αντίκρυσμα στις επιταγές των 23 διεθνών του Euro 2004, κάπου 170 χιλιάρικα έκαστος, το υπόλοιπο του περιβόητου μπόνους για τον θρίαμβο στην Πορτογαλία.
• Μετά το Καζαχστάν, αποφάσισε ανταμοιβή (για την «καλή προσπάθεια» των παικτών) συνολικού ύψους 57.000 ευρώ. Κάποτε θα πρέπει να (τους) τη δώσει.
• Από την αρχή της περιόδου τους διπλασίασε τον μισθό. Πλέον, κάθε πρόσκληση είναι 1.500 ευρώ έκαστος και κάθε μέρα σε αποστολή στο εξωτερικό, άλλα 100 ευρώ έκαστος.
• Του Ρεχάγκελ, μαθαίνω, τα πιο πολλά (απ' όσα, κοντά δύο εκατομμύρια, συμφώνησαν για την προσεχή διετία) θα του τα καταβάλει «μπροστά».
• Του Τοπαλίδη το μηνιάτικο του το έκανε, αν δεν απατώμαι, 20 χιλιάρικα.
Βάλτε στον λογαριασμό τα ξενοδοχεία (πάντοτε, και σωστά, επιλέγονται τα καλύτερα. Και η Ουγγαρία στο «Μεγάλη Βρετανία» έμεινε), βάλτε τα τσάρτερ, βάλτε το ένα δάνειο που έχει ήδη πάρει η ΕΠΟ, δεν είναι πολύ δύσκολο να καταλάβουμε γιατί ετοιμάζονται να πάρουν και δεύτερο.
Ο κόσμος «δεν πήγε», λέει, την Τετάρτη στο Καραϊσκάκη. Να σταθούμε λίγο εδώ:
• Για αρχή, ήταν νύχτα Τετάρτης (και παραμονή Πολυτεχνείου), ενώ θα μπορούσε να είναι η, πολύ πιο βολική για το κοινό, βραδιά (του περασμένου) Σαββάτου. Γιατί όχι Σάββατο; Επειδή «ως και την Πέμπτη είχαμε ματς Κυπέλλου». Δεν είναι σοβαρό το επιχείρημα.
• Έπειτα, η Ουγγαρία. Απ' την οποία οι ποδοσφαιρόφιλοι ήξεραν μόνο τον Τόργκελε, που αν δεν τον είχε πάρει ο Παναθηναϊκός τον Αύγουστο, δεν θα 'ξεραν ούτ' αυτόν. Δεν θα 'ξεραν κανέναν! Θέλαμε την Ιταλία, αλλά δεν μπορέσαμε. Είχε κλείσει το Σάββατό της στο Αμστερνταμ (φιλικό με την Ολλανδία) και μας είπαν ότι άμα έβαζαν κι άλλο φιλικό την Τετάρτη, θα είχε η ομοσπονδία τους πρόβλημα με τα κλαμπ της Serie A. Υπενθυμίζω απλώς ότι την Τετάρτη η Ιταλία έπαιξε φιλικό, κι όχι εντός έδρας, με την Ακτή Ελεφαντοστού.
• Ηταν δωρεάν η είσοδος για όσους είχαν «διαρκείας» στα προκριματικά του Μουντιάλ. Και παρά ταύτα, δεν πήγαν. Ερώτημα. Πόσοι το 'μαθαν; Από δυο-τρεις αναφορές στο σάιτ της ομοσπονδίας; Ή απ' τα ψιλά των εφημερίδων; Δεν γίνεται έτσι αποτελεσματικό promo.
• Η εκτίμηση είναι ότι στο Καραϊσκάκη η συντριπτική πλειονότητα όσων πήγαν, πλήρωσαν για να μπουν. Τα εισιτήρια κόστιζαν 15, 20, 25 ευρώ. Αρκετά πάνω απ' το όριο της φτήνιας.
Ο κόσμος λοιπόν ύστερα απ' όλ' αυτά «πήγε» στην Εθνική. Οκτώμισι χιλιάδες εισιτήρια δεν είναι, στις συνθήκες, λίγα. Οι τηλεθεατές πάλι ήταν κάπου 1.200.000, συνεπώς η (κρίσιμη για τους χορηγούς και τους διαφημιστές) δυναμική του προϊόντος αντέχει. Απαιτείται ωστόσο καλύτερο σέρβις. Σίγουρα και καλύτερη συμπεριφορά απ' την ίδια την ομάδα. Διότι το φιλικό με την Ουγγαρία, όσο ορισμένοι διεθνείς το πήραν στα πολύ ζεστά, άλλο τόσο για ορισμένους ήταν μια μαχμουρλίδικη μέρα στο γραφείο.

Οι ομοσπονδιακοί πρόσμεναν, μες στην αγωνία για τις υποχρεώσεις, περισσότερα έσοδα.

Λιγότερος συναισθηματισμός (να επικαλούμαστε το φιλότιμο του Ελληνα) και πιο πολλή ψυχραιμία (να προγραμματίζουμε πώς βγάζουμε λεφτά απ' την Εθνική για την Εθνική) υποθέτει κάποιος ότι είναι ο συνδυασμός που θα βοηθούσε.