Νέος Πιρς ή νέος Σπύρος; (Sportday / Νίκος Παπαδογιάννης)

Στο αεροπλάνο με το οποίο θα ταξιδέψει για τη Λιουμπλιάνα η ΑΕΚ (αεροπλάνο της γραμμής, διότι δεν είναι εποχή για τσάρτερ και τέτοια μεγαλεία), θα καθίσει ένα καινούργιο πρόσωπο: ο Λάιονελ Τσάλμερς, τον οποίο γνωρίζουμε μόνο από δημοσιεύματα στο Ίντερνετ.

Απ' ό,τι ξέρω είναι καλός παίκτης, μπορεί να βοηθήσει τη νέα ομάδα του σε σημαντικό βαθμό, αλλά ταυτόχρονα αποτελεί ερωτηματικό. Ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για μπασκετμπολίστα που αγωνίζεται για πρώτη φορά στην Ευρώπη. Το ποσοστό ρίσκου είναι λίγο μικρότερο από το κορώνα-γράμματα. Παίκτες νεαροί, αλλά και πολύπειροι, έχουν αποτύχει παταγωδώς στο παρελθόν.

Θυμάστε τον Ρίκι Πιρς; Τον πήρε η ΑΕΚ (επί Ιωαννίδη), ποντάροντας στο αναμφισβήτητο ταλέντο και στην πείρα 10-15 ετών στο ΝΒΑ, αλλά εισέπραξε ένα ολοστρόγγυλο μηδενικό, σαν κουλουράκι της Λαμπρής. Ο Πιρς ήταν γύρω στα 35, ενώ ο πρωτόβγαλτος στην Ευρώπη Τσάλμερς είναι μόλις 25. Η δίψα του για διάκριση και για γρήγορη επιστροφή στην πατρίδα μπορεί να αποδειχθεί κηροζίνη, αλλά η απειρία του ίσως τον μετατρέψει σε κομπάρσο. Κομπάρσος ο πλέι μέικερ; Αφού τον διάλεξε ο Στηβ Γιατζόγλου, κάτι παραπάνω θα ξέρει...

Άλλο, όμως, ήθελα να γράψω. Ο ερχομός του Τσάλμερς σημαίνει αγωνιστικό υποβιβασμό του Σπύρου Παντελιάδη. Δεν είναι δίκαιο. Ο 28χρονος γκαρντ είναι ο παίκτης-αποκάλυψη της φετινής σεζόν, ίσως περισσότερο από τον συνοδοιπόρο του Γιάννη Καλαμπόκη. Προσπέρασε σε χρόνο μηδέν τον διεθνή Ισραηλινό Ντρορ Χάτζατζ στην ιεραρχία της ομάδας, πήρε στα χέρια του την μπαγκέτα του μαέστρου και «τρέχει» την ΑΕΚ σε ταχύτητες οι οποίες έχουν ζαλίσει και τους ίδιους τους οπαδούς της, πόσο μάλλον τους ουδέτερους παρατηρητές. Η «Ενωση» παίζει τόσο καλά υπό την καθοδήγηση του Παντελιάδη, που ανεβάζει μαύρα πανιά όταν χάνει από ομάδες επιπέδου Τάου.

Ξέρετε πόσα λεφτά παίρνει ο συμπαθής Σπύρος; Περίπου 35 χιλιάδες ευρώ τον χρόνο. Πέρυσι πήγε κι έπαιξε μπάσκετ στη Γερμανία για 30 χιλιάρικα, επειδή είχε μείνει στα αζήτητα. H χρονιά του στον ΠΑΟΚ κόντεψε να τον καταστρέψει. Με τις εμφανίσεις του στους περσινούς Σκαϊλάινερς (6,6 πόντοι και 3 ασίστ σε 21 λεπτά, με 62% ευστοχία στην Ευρωλίγκα) απέδειξε ότι άξιζε κάτι καλύτερο -ή τουλάχιστον έτσι πίστευε.

Αλλά Αύγουστο μήνα, του σωτηρίου για το ελληνικό μπάσκετ έτους 2005, ήταν ξανά άνεργος. Είχε μια ψευτοπρόταση μόνο, από ομάδα της... Αυστρίας. Την επιστροφή του στην ΑΕΚ τη μεθόδευσε ο ίδιος, σχεδόν με παρακάλια. Ώσπου η πόρτα άνοιξε και ο Σπύρος βρήκε την ευκαιρία που έψαχνε. Και φρόντισε να την αρπάξει από τα μαλλιά. Αλήθεια, θα ήταν κακός για τις μικρομεσαίες και μεγαλομεσαίες ομάδες της Α1; Κι όμως, δεν τον ζήτησε καμιά.

Ερωτημάτων συνέχεια: χρειαζόταν εν τέλει η ΑΕΚ ακόμα έναν περιφερειακό παίκτη; Μήπως θα ήταν πιο χρήσιμο ένα βαρύ κορμί για να συμπληρώσει τους Μπουρούση, Κόπενραθ; Αλλά τι λέω; Οταν άρχισε να ψάχνει ο Γιατζόγλου Αμερικανό γκαρντ, πριν από δύο μήνες, ουδείς μπορούσε να φανταστεί την εκτόξευση του Παντελιάδη και του Καλαμπόκη. Ούτε είναι σφάλμα του προπονητή και του σκάουτερ αν ο κουμπαράς της ΚΑΕ είχε μόλις 150.000 δολάρια διαθέσιμα. Με τόσα λίγα, άλλωστε, ψηλό δεν παίρνεις.