Οι κάποτε φίλοι που έγιναν αντίπαλοι (SportDay / Αντώνης Καρπετόπουλος)

Πριν από δύο χρόνια, όταν ο Ολυμπιακός είχε δεχτεί τα επτά γκολ από τη Γιουβέντους, είχα ρωτήσει τον Θωμά τι φταίει κατά τη γνώμη του. Μου είπε πολλά, έτσι χειμαρρώδης όπως είναι, και την επομένη -για το προβοκατοριλίκι του πράγματος- τα δημοσίευσα σαν άρθρο του! Ο Κόκκαλης έγινε τούρμπο. Επειτα ο Θωμάς έβγαλε ανακοίνωση διάψευσης της «αρθρογραφίας» του και τυπικά είχε δίκιο, μολονότι όλοι κατάλαβαν πως ό,τι είχε δημοσιευτεί απηχούσε τις θέσεις του. Εκείνη η φορά ήταν η μοναδική που ο Κόκκαλης είχε θυμώσει επειδή τον έπιασε στο στόμα του. Ισως γιατί ήταν μία από τις λίγες φορές που ο κάποτε φίλος του τού ασκούσε επωνύμως και όχι μέσω τρίτων κριτική.

Υπάρχει κάτι στο οποίο αυτή τη στιγμή να συνεργάζονται ο Σωκράτης Κόκκαλη με τον Θωμά Μητρόπουλο; Τα τελευταία δυόμισι χρόνια μεταξύ τους δεν υπάρχει κανενός είδους συνεργασία και οι σχέσεις τους είναι από τυπικές έως ανύπαρκτες...

Καθημερινά
Ο Θωμάς ήθελε πάντοτε να κυκλοφορεί ότι με τον Σωκράτη μιλάει καθημερινά. Εχει πει σε τουλάχιστον τρεις συνεντεύξεις του ότι οι σχέσεις τους είναι εξαιρετικές και το έκανε με τη σιγουριά του ανθρώπου που γνωρίζει ότι αυτό δεν θα διαψευστεί από κανέναν. Ο Θωμάς ξέρει το παιχνίδι της επικοινωνίας όσο λίγοι.

Διάψευση
Ο Κόκκαλης δεν θα έβγαζε ποτέ ανακοίνωση διάψευσης μιας δήλωσης του αφεντικού του Αιγάλεω. Για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι ότι γνωρίζει πως αν το έκανε, θα εισέπραττε ως απάντηση δεκάδες ειρωνικά σχόλια από τον Τύπο (πράγμα που τον ενοχλεί όσο τίποτα...). Ο δεύτερος, ότι σε μερικές περιπτώσεις τον εξυπηρετεί να νομίζουν οι εχθροί του και οι «φίλοι» του ότι μιλάει με τον Θωμά. Οι εχθροί ενίοτε πανικοβάλλονται μήπως τον αγκαλιάσει πάλι και τον κάνει υπεύθυνο για τις διαιτησίες όπως παλιά: έχοντας δει το «έργο», τρομάζουν με τη συνέχειά του. Οι φίλοι πάλι, όταν ακούν ότι ο Θωμάς ξανάρχισε να μιλάει με τον Σωκράτη, γίνονται πιο προσεκτικοί. Ο Γκαγκάτσης (για τον οποίο ο Βίκτωρας έλεγε στον Θωμαΐδη ότι κοιμόταν στο γραφείο του επί Παράγκας) κάθε φορά που τα ακούει αυτά αλλάζει πουκάμισο από τον ιδρώτα.

Νάζια
Οι δηλώσεις του Θωμά περί φιλίας και συνεργασίας είναι ψιλοβολικές και για τους δύο και γι' αυτό δεν διαψεύδονται. Αν πω εγώ ότι βγαίνω με τη Ματσούκα, η Δήμητρα θα βάλει τα γέλια και όταν με βρει, θα με μαλώσει ναζιάρικα: το θέμα δεν είναι τι κουταμάρες λέει κάποιος, αλλά ποιος τις πιστεύει. Ο Θωμάς με τον Σωκράτη έχουν κέρδος κάποια πράγματα να γίνονται πιστευτά από τους πολλούς κουτούς που υπάρχουν στην ποδοσφαιρική πιάτσα -πλην όμως δεν συνεργάζονται πουθενά.

Συντονισμός
Αυτό το επιβεβαιώνει μια σειρά από πράγματα που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια και δείχνουν ότι μεταξύ τους δεν υπάρχει ο παραμικρός συντονισμός κινήσεων. Ο Θωμάς δεν θέλει να βλέπει τον Γκαγκάτση, τον οποίο στηρίζει ο Κόκκαλης. Ο Θωμάς δεν ήθελε να ακούει για τον Κανελλόπουλο, τον οποίο ο Κόκκαλης κράτησε στην ΕΠΑΕ τσιμεντώνοντας συμμαχίες, οι οποίες αμέσως μετά τη λήξη της διοίκησης Κανελλόπουλου διαλύθηκαν. Ο Θωμάς έβγαλε στην ΕΠΟ δύο δικούς του από την ΕΠΑΕ που πήραν τη θέση του Σάββα Θεοδωρίδη, ο οποίος ήταν ο μοναδικός που ο Κόκκαλης θα ήθελε πραγματικά να εκλεγεί. Ο Θωμάς και ο Βίκτωρας έχουν μια θαυμάσια σχέση με τον Ορφανό, αλλά όταν πέρυσι ο Ολυμπιακός κινδύνευε με τιμωρία αφαίρεσης βαθμών, δεν είπαν τίποτα για χατίρι του παλιόφιλου στον υφυπουργό. Ο Κόκκαλης στηρίζει την πρόταση του Πανόπουλου για τη Σούπερ Λίγκα κι ένας από τους λόγους που το κάνει είναι ότι δεν θέλει να του πουν ότι πήγε με τον Θωμά! Τώρα που το θυμάμαι, ο Θωμάς είχε στηρίξει με δηλώσεις του τον Μπάγεβιτς και ο Κόκκαλης το άφησε να φύγει. Οχι πάντως γι' αυτό.

Διαιτητές
Στη διαιτησία επίσης (που υποτίθεται ότι έχουν πολλούς κοινούς γνωστούς) αυτό που γίνεται είναι δίχως προηγούμενο. Οι διαιτητές που μπήκαν στους πίνακες επί παντοκρατορίας Γκαγκάτση (οι οποίοι συνήθως παίζουν πολύ προσεκτικά τον Ολυμπιακό) «ξεπατώνουν» το Αιγάλεω (όπως ο Καλόπουλος στο ματς με τον Ατρόμητο). Από την άλλη, οι παλαιάς κοπής που έχουν απομείνει στο κουρμπέτι δύσκολα δίνουν στον Ολυμπιακό έστω τα «σπόρια». Επειδή το συγκεκριμένο πεδίο (βολής πικρό, που λέει και το τραγούδι) προσφέρεται για παρολί, πέρυσι κυκλοφορούσε πολύ ότι οι επιζήσαντες της παλιάς Παράγκας έπαιζαν κόντρα τον Ολυμπιακό, κάνοντας «τρομοκρατικά χτυπήματα» για να δείξουν στον Κόκκαλη ότι οι νταραβεριτζήδες του δεν ελέγχουν το παιχνίδι. Δεν ξέρω αν αυτό ήταν αλήθεια, αλλά κάποιες ενδείξεις ότι έγινε ανταρτοπόλεμος υπάρχουν...

Στόχοι
Αυτό για το οποίο δεν χωράει αμφιβολία είναι ότι, σε πείσμα των εκτιμήσεων και των προβλέψεων του ίδιου του Θωμά και των καλών του φίλων, ο Κόκκαλης δεν αγόρασε κανέναν απολύτως ποδοσφαιριστή από το Αιγάλεω. Ο Ζάετς πήρε τον Σκοπελίτη δανεικό στην Πόρτσμουθ, εκμεταλλευόμενος τη γνωριμία με τον Βίκτωρα. Ο Ιβιτς πήγε στην Καβάλας και συζήτησε σοβαρά για την αγορά του Μπάρκογλου και του Αγρίτη. Ο Κόκκαλης δεν πήρε κανέναν και ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε σοβαρά για κανέναν. Ούτε για τον Αγρίτη ούτε για τον Ψωμά ούτε για τον Νικολόπουλο -μολονότι τα ονόματα όλων κυκλοφόρησαν (από τον Θωμά;) ως μεταγραφικοί στόχοι του Ολυμπιακού.

Εγωισμός
Ετσι όπως κάνω αυτή τη μίνι περίληψη, καταλήγω στο εξής συμπέρασμα: ποτέ στο παρελθόν ο Κόκκαλης και ο Θωμάς δεν βρέθηκαν τόσο μακριά. Τα δύο τελευταία χρόνια δεν υπάρχει κανένα απολύτως θέμα στο οποίο να έχουν τις ίδιες απόψεις! Οι δυο τους κάνουν όπως τα ζευγάρια που αγαπήθηκαν πολύ, έπαψαν να βλέπονται και τώρα ο ένας θάβει τον άλλο εξ αποστάσεως για να δικαιολογήσει το λάθος που έκανε να αγαπήσει κάποιον που δεν το άξιζε. Είναι τόσο εντυπωσιακές οι διαφορές τους, που γεννούν την υποψία ότι θα μπορούσαν να είναι και σικέ. Δεν είναι. Αλλά αυτό θα το πουν όταν τα ξαναβρούν! Αν τα ξαναβρούν...

Ενδιαφέρον
Γιατί σας τα έγραψα αυτά; Μα γιατί το ματς Αιγάλεω-Ολυμπιακός μοιάζει το πιο ενδιαφέρον της αγωνιστικής...