Δεν ήταν έκπληξη για μένα, το πατατράκ του Ολυμπιακού χθες στο Ζάγκρεμπ. Αυτό που έγραφα μετά τη νίκη επί της Πρόκομ Τρεφλ, το ξαναγράφω και το υπογραμμίζω σήμερα: οι «ερυθρόλευκοι» παίζουν χωρίς σχέδιο, χωρίς σύστημα, χωρίς χημεία, χωρίς ταυτότητα, χωρίς σφραγίδα. Τα κεκτημένα του μέσα στον αγώνα δεν ξέρει να τα προστατεύει, ούτε να τα μετατρέπει σε θεμέλιο νίκης. Ο καθένας από τους παίκτες του κάνει ό,τι του καπνίσει μέσα στο γήπεδο, είτε λόγω ανυπαρξίας στρατηγικής είτε λόγω αδυναμίας των παικτών του να την εφαρμόσουν. Κάτι σαν την ποδοσφαιρική του ομάδα, ένα πράγμα!
Ταλέντο φυσικά υπάρχει, αλλά μένει εν πολλοίς ανεκμετάλλευτο. Κι αν ο Ολυμπιακός έπαιξε ένα καλό ημίχρονο (το πρώτο) στη σάλα «Ντράζεν Πέτροβιτς», το οφείλει στα εύστοχα σουτ των πρώτων λεπτών, στους αιφνιδιασμούς που μπόρεσε να βγάλει αρχικά, και στο χαμαλίκι παικτών όπως ο Σχορτσιανίτης, ο Παπαμακάριος, ο Μπάρλος, ο Χαρίσης.
Αλλά στο δεύτερο μέρος, ο Καζλάουσκας προτίμησε να εμπιστευτεί τους «κρυόπλαστους» Έντνι, Λιούις, Σεϊμπούτις, αλλά και Χατζή, παρά να ποντάρει στα παιδιά που έδειξαν υψηλό βαθμό ετοιμότητας. Μπορεί το κοινό του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας να δίνει φτερά στους «παίκτες έδρας», αλλά εκτός Φαλήρου οι ανάγκες είναι διαφορετικές. Αποδείχθηκε στο Βίλνιους, αποδείχθηκε και στο Ζάγκρεμπ.
Ακόμα κι αν αγγίξει τον τύπον των ήλων ο Ολυμπιακός, δεν μπορεί να δώσει δραστικές λύσεις στα προβλήματά του. Ούτε προπονητές ικανοί να δέσουν τα μπόσικα υπάρχουν στην αγορά (από τη στιγμή που ο Πεδουλάκης είπε βιαστικό «ναι» στον Πανελλήνιο) ούτε ελιξήριο νεότητας έχει ανακαλυφθεί για να ξανανιώσει ο γερασμένος Έντνι ούτε φάρμακο για να αποκτήσει ψυχή ο Λιούις υπάρχει. Να μην ανοίξουμε κουβέντα και για τις χαμένες βολές: μόλις 3/14 είχε χθες ο Ολυμπιακός! Και με δεμένα μάτια να σούταραν οι παίκτες του, περισσότερες θα έβαζαν.
Τρία ταξίδια, τρεις ήττες γράφει η λυπητερή. Με προοπτική να φτάσουν οι «κόκκινοι» στο 0-5 όταν επισκεφτούν, με το νέο έτος, Τελ Αβίβ και Κωνσταντινούπολη. Δίχως «διπλά» δύσκολα θα χωρέσουν στην πρώτη πεντάδα του Ομίλου, οπότε είναι υποχρεωμένοι να τα αναζητήσουν στην Πολωνία και στο Μιλάνο. Αν είναι σε θέση να τα πετύχουν; Ασφαλώς. Αλλά όχι με την απόδοση των αγώνων με Λιέτουβος και Τσιμπόνα.
Το χειρότερο είναι ότι ο Ολυμπιακός υπέστη ήττες μεγάλες σ' έκταση, ικανές να τον ρίξουν στο γκρεμό στη, διόλου απίθανη, περίπτωση ισοβαθμίας με κάποια από τις ανταγωνίστριές του. Σάμπως υπάρχει κανείς στον πάγκο ή στον αγωνιστικό χώρο ικανός να ξυπνήσει ή να εμπνεύσει τους παίκτες του; Ομάδες δίχως ηγέτες είναι καταδικασμένες να παίζουν ρόλο κομπάρσου.
Το 15θήμερο που ακολουθεί είναι κρίσιμο για τον Ολυμπιακό, όχι μόνο αγωνιστικά, αλλά και ψυχολογικά κι επικοινωνιακά. Οι εντός έδρας αγώνες με Μιλάνο και Μπαρτσελόνα μπορούν να τον στήσουν στα πόδια του ή και να τον καταστρέψουν. Το δε ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό ή θα συσπειρώσει τους πάντες στον Πειραιά ή θα σκορπίσει ξανά το μομέντουμ στους πέντε ανέμους.
Ολ' αυτά τα ματς θα γίνουν στο ΣΕΦ. Και το ΣΕΦ είναι ο πιο αξιόπιστος «παίκτης» του φετινού Ολυμπιακού.
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
