Αραγονές, όπως... Αθνάρ και «Keep Britain White» (Sportday / Διονύσης Ελευθεράτος)

ΓρΑφαμε πριν από λίγες ημέρες για τα νέα κρούσματα ρατσιστικής συμπεριφοράς στα γήπεδα της Ιταλίας, στη χώρα της οποίας ο πρωθυπουργός (Σίλβιο Μπερλουσκόνι) διακηρύσσει πως υπάρχουν λαοί ανώτεροι και κατώτεροι. Στη χώρα όπου ένας ποδοσφαιριστής (Πάολο ντι Κάνιο) πανηγυρίζει την επίτευξη τέρματος με ναζιστικό χαιρετισμό προς τους οπαδούς της ομάδας του (Λάτσιο), αλλά δεν τιμωρείται παρά με πρόστιμο 10.000 ευρώ!

ΕπΟμενοΣ σταθμΟΣ της «περιήγησής» μας, η Ισπανία. Αναγκαίο ένα φλας μπακ: ήταν 1998 και στη Γαλλία διεξαγόταν το Μουντιάλ. Η ισπανική εθνική ομάδα αποκλείστηκε σχετικά γρήγορα. Το έπαθε αυτό επειδή ηττήθηκε από τους -αξιόμαχους τότε- Νιγηριανούς και στη συνέχεια αναδείχθηκε ισόπαλη με τους Παραγουανούς.

Ο τΟτε πρωθυπουργός της Ισπανίας, ο Χοσέ Μαρία Αθνάρ, επιβεβαίωσε πως ο ρατσισμός μοιράζεται μία ιδιότητα με τον έρωτα και τον βήχα: δεν κρύβεται! «Επιτέλους, μπορούν να μας αποκλείσουν ένας Νιγηριανός κι ένας Παραγουανός;», αναρωτήθηκε με ύφος που μάλλον... δεν αρμόζει σε πρωθυπουργό. Ορισμένοι πάσχισαν να περισώσουν οτιδήποτε μπορούσε να σωθεί: ισχυρίστηκαν πως ο Αθνάρ απλώς υποτίμησε τις δύο εθνικές ομάδες, όχι τους αντίστοιχους λαούς. Ποιος όμως κρύβεται αποτελεσματικά πίσω από το δάκτυλό του; Κανείς.

Τον ΦεβρουΑριο του 2000 ξέσπασαν φοβερές ρατσιστικές ταραχές στο Ελ Εχίδο της Ανδαλουσίας. Η Αστυνομία συνέλαβε έναν διανοητικά ανάπηρο Μαροκινό ως ύποπτο για τη δολοφονία μιας Ισπανίδας. Αυτό ήταν! Επί τρεις ημέρες κάτοικοι του Ελ Εχίδο ξυλοκοπούσαν όποιον Μαροκινό έβλεπαν μπροστά τους με λοστούς και καδρόνια.

ΣπΙτια μεταναστΩν κάηκαν. Πολλοί κατέφυγαν στην ύπαιθρο για να σωθούν. Τα νοσοκομεία γέμισαν από τραυματισμένους Μαροκινούς. Η Αστυνομία; «Παρενέβη» όσο αργά χρειαζόταν, ώστε να απομακρυνθούν με την ησυχία τους φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί!

Υστερα απ' Ολα αυτά τα κρατικά μαθήματα εθισμού στον ρατσισμό, ποιος μπορεί να θεωρήσει κεραυνούς εν αιθρία όσα συμβαίνουν στα γήπεδα; Πώς να μη νιώθει «καλυμμένος» ο Ισπανός ομοσπονδιακός τεχνικός Λουίς Αραγονές όταν χαρακτηρίζει «σκατόμαυρο» τον Τιερί Ανρί και δικαιωμένος όταν τιμωρείται με το... εξοντωτικό πρόστιμο των 3.000 ευρώ; Το ίδιο ακριβώς πρόστιμο πλήρωσε η Χετάφε για τα ρατσιστικά συνθήματα οπαδών της σε βάρος του Σάμουελ Ετό της Μπαρτσελόνα.

«ΠοινΗ» εΙναι αυτή ή... έπαινος κι ενθάρρυνση; Πάμε βόρεια, στην Αγγλία: εδώ και χρόνια το σύνθημα «Keep Britain White», η διακήρυξη «φυλετικής καθαρότητας» που θα ενθουσίαζε τύπους όπως ο Τζορτζ Γουάλας -ο διαβόητος ρατσιστής κυβερνήτης της Αλαμπάμα στη δεκαετία του 1960-, δεν υιοθετείται μόνο από ακροδεξιούς. Το ενστερνίστηκαν και στελέχη των Συντηρητικών -αφήστε που η ξενοφοβία διέπει σε μεγάλο βαθμό και πολλά από τα μέτρα της κυβέρνησης Μπλερ.
Στο Ονομα αυτού του «ιερού σκοπού» τα τελευταία χρόνια έγιναν σφοδρές επιθέσεις σε βάρος Ινδών, σε Μπράντφορντ, Λιντς, Μπάρνλεϊ, Ολνταμ. Συγγνώμη, αλλά πώς να νιώσουν «εκτός κλίματος» οι οπαδοί της Πόρτσμουθ και της Μπλάκμπερν, που στιγματίστηκαν για ρατσιστική συμπεριφορά κατά τη διάρκεια αγώνων;

Οι πολιτικΕΣ ελίτ είναι διπλά ένοχες: αφενός διαμορφώνουν και «θωρακίζουν» ένα status quo, το οποίο, περιθωριοποιώντας ολοένα και περισσότερους ανθρώπους, ωθεί στην αναζήτηση εξιλαστήριων θυμάτων. Αρα, στον ρατσισμό. Αφετέρου φλερτάρουν οι ίδιες συχνά ανοικτά με τον ρατσισμό. Ολα τα άλλα είναι λόγια κούφια. Οσες καμπάνιες κι αν κάνει η ΦΙΦΑ, οι «καμπάνες» του ρατσισμού θα συνεχίσουν να ηχούν έτσι άγρια και αποκρουστικά. Στα σήμαντρα βρίσκονται οι «καθώς πρέπει», οι οποίοι πότε-πότε χύνουν και λίγα κροκοδείλια δάκρυα για τα αποτελέσματα των έργων τους. Δεν κοστίζει...