«Κατά της βίας», υπέρ της τσέπης... (Sportday / Αντώνης Πανούτσος)

Ο εισαγγελέας ζήτησε από την ΑΕΚ το οπτικό υλικό από τα επεισόδια της Λιβαδειάς. Γεγονός που σημαίνει ότι δεν θα γίνει τίποτα, αφού από τον εισαγγελέα το υλικό θα πάει στην αστυνομία, η οποία το έχει ήδη στα χέρια της, δεν έκανε τίποτα και λογικά δεν προβλέπεται να κάνει επειδή θα το έχει δύο φορές. Το ερώτημα είναι τι έγινε με τη δημοσίευση των φωτογραφιών από τη διοίκηση της ΑΕΚ και την παράκλησή της όποιος ξέρει πρόσωπα να τα κατονομάσει. «Είχαμε πολλές απαντήσεις. Φυσικά αρκετές ήταν φάρσες», μου έλεγε χθες διοικητικό στέλεχος της ΑΕΚ. «Υπήρξαν όμως και αναγνωρίσεις, παρ' όλο που οι περισσότερες έγιναν όχι με ονόματα, αλλά με τα μικρά και τα παρατσούκλια αυτών που εμφανίζονταν να κάνουν επεισόδια».

Γράφοντας για δικαιοσύνη, να σημειώσω ότι το σθένος ενός δικαστή φαίνεται από την ποινή που επιβάλλει στους ισχυρούς. Η αθλητική δικαστής Φωτεινή Αθανασίου δίκασε την ΑΕΚ και τον Αθηναϊκό για υβριστικά συνθήματα στο μεταξύ τους ματς. Εριξε πέντε χιλιάρικα ευρώ πρόστιμο και τρεις αγωνιστικές κεκλεισμένων των θυρών στην ΑΕΚ και τρία χιλιάρικα και δύο αγωνιστικές στον Αθηναϊκό. Λέω εγώ με το φτωχό μου το μυαλό, η κυρία Αθανασίου θα είχε τα κότσια να ρίξει αντίστοιχες ποινές για υβριστικά συνθήματα στον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό στο ποδόσφαιρο; Ετσι από περιέργεια... Γιατί δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από τη νοοτροπία του δικαστή που ρίχνει 20 χρόνια για ένα καρβέλι ψωμί στον Γιάννη Αγιάννη και ξεσκονίζει τους Ιαβέρηδες.

Η ποινή στην έκθεση της ΔΕΑΒ. Γράφεις λοιπόν ΔΕΑΒ και γεμίζει το πληκτρολόγιό σου. Για να γράψουμε λοιπόν πέντε πράγματα, ώστε να φέρουμε την επιτροπή στα μέτρα της. Με το σημερινό της όνομα ή με το παλαιότερό της, που ήταν ΔΕΚΑΒ, η επιτροπή αντιμετωπίζει τη βία εδώ και 20 χρόνια με τα αποτελέσματα που βλέπουμε όλοι μας. Μέχρι φέτος πρόεδρος της επιτροπής ήταν ο γνωστός -ναι, τον τράβηξε από το χέρι, είναι πέναλτι, Γιάννη- Περικλής Βασιλάκης, ο οποίος κάνει τις εκπομπές με τον Γιάννη Καραλή στο SuperSport και είναι μέλος του τομέα Αθλητισμού του ΠΑΣΟΚ.
Για πάνω από ένα χρόνο, μετά τις εκλογές, ο Βασιλάκης έμεινε πρόεδρος της επιτροπής. Αλλά υπάρχουν και γαλάζια παιδιά για να βολευτούν. Παιδιά, τέλος πάντων... Γιατί ο Ευριπίδης Ρεβελάκης, που είναι μέλος της επιτροπής, ήταν παιδί την εποχή που ο Παπάγος δεν ήταν περιοχή, αλλά στρατάρχης. Ο Ρεβελάκης, που ανήκε στους πιστούς του Γιώργου Βαρδινογιάννη, τελευταίο ενεργό πόστο που κατείχε ήταν αυτό ως μέλος της διοίκησης της ΕΠΟ, την εποχή του Τριβέλλα. Είχε όμως ένα μεγάλο προσόν. Ηταν στοιχείο της διακόσμησης στο γραφείο του Βαγγέλη Μεϊμαράκη. Είτε για ανταμοιβή είτε για να δημιουργηθεί χώρος στο γραφείο, ο Μεϊμαράκης προσπάθησε να κάνει τον Ρεβελάκη πρόεδρο στη ΔΕΑΒ, αλλά έχασε στη στροφή. Το μεροκάματο του προέδρου πήρε ο Σαλονικιός διαιτητής Θόδωρος Μπιτίτσιος. Ανθρωπος του προέδρου Κωνσταντίνου Καραμανλή, ο Μπιτίτσιος ήταν τυχερός όχι μόνο γιατί ο πρωθυπουργός έστειλε εντολή στον Ορφανό, αλλά επειδή σε μια αναλαμπή ευφυΐας ο υφυπουργός κατάλαβε τι του ζητούσαν. Πήρε λοιπόν το μεροκάματο του προέδρου. Μικρή ζημιά, αφού τα μεροκάματα (η θέση του προέδρου είναι αμειβόμενη) δεν έχουν ποτέ σχέση με τις ικανότητες, αλλά με τα κονέ. Η ζημιά γίνεται αλλού.

Η ΔΕΑΒ στέλνει στα γήπεδα παρατηρητές που από τις εκθέσεις τους διακυβεύονται εκατομμύρια ευρώ. Ποιοι όμως είναι αυτοί οι παρατηρητές, τι δουλειά κάνουν και ποιος και γιατί τους επέλεξε να πάρουν το πόστο; Ψάχνοντας, το μόνο που κατάλαβα είναι ότι οι παρατηρητές της ΔΕΑΒ προσλαμβάνονται με ποσοστώσεις. Δικαίωμα να βολέψει παρατηρητή έχει κάθε πολιτικός της κυβέρνησης, αλλά οι περισσότερες θέσεις για ρουσφέτια ανήκουν στον υφυπουργό Αθλητισμού. Οι παρατηρητές που κανένας δεν τους ξέρει θεωρούν το μεροκάματο ιερό και μάλιστα στραβώνουν εάν κάποιος ενδιαφερθεί για το μαγαζί τους.

Πριν από τέσσερα χρόνια είχα γράψει για μια απόφαση της ΔΕΑΒ. Με πήρε τηλέφωνο ένα παλικάρι. Μου συστήθηκε ως απόφοιτος της Γυμναστικής Ακαδημίας και μου είπε ότι είναι παρατηρητής της ΔΕΑΒ και πως δεν πέφτει σε κανέναν λόγος για το πώς έγινε και καλύτερα να μένω μακριά από τέτοιες ιστορίες. Τώρα, το να σε παίρνει τηλέφωνο ένας που συστήνεται σαν μαχητής κατά της βίας και να αφήνει υπονοούμενα ότι αν δεν μείνεις μακριά και αλάργα, θα πέσουν σφαλιάρες, είναι μια ομοιοπαθητική προσέγγιση στο θέμα της βίας. Τα ερωτήματα όμως παραμένουν.

Ποιοι, πόσοι, γιατί και για πόσα έγιναν παρατηρητές στη ΔΕΑΒ. Και στο «για πόσα» καλό είναι να μπουν τα ποσά για μετακινήσεις εκτός έδρας. Εκτός αν τα στοιχεία των παρατηρητών της ΔΕΑΒ δεν πρέπει να δημοσιοποιούνται επειδή είναι μυστικοί πράκτορες σαν τον Τζέιμς Μποντ. Επίσης. Τι στο διάολο χρειάζεται μία ακόμα επιτροπή, όταν εκθέσεις στέλνουν οι παρατηρητές της ΕΠΑΕ, της αστυνομίας, της διαιτησίας και δεν ξέρω ποιας άλλης αρχής; Δηλαδή η έκθεση του παρατηρητή της ΔΕΑΒ, που είναι ένα άτομο, έχει την ίδια αξία με του αστυνομικού που δέχεται τις αναφορές δεκάδων ατόμων; Επίσης η επιτροπή τι σχέση έχει με την καταπολέμηση της βίας; Εκθέσεις για τη βία στέλνει με τις οποίες τιμωρούνται οι ομάδες, αλλά εκτός αν η βία έχει μειωθεί και δεν το έχουμε πάρει πρέφα, αποτέλεσμα δεν φαίνεται να υπάρχει.

Τώρα η ΔΕΑΒ είναι το πρόβλημα; Είναι. Γιατί όταν ο παρατηρητής και η δικαστής είναι άσχετοι, οι αποφάσεις της Δικαιοσύνης είναι εξαμβλώματα. Και το δίκαιο σε μια κοινωνία και στον αθλητισμό δεν το βλέπεις στο ποδόσφαιρο των μεγάλων, αλλά στο χάντμπολ των μικρών, εκεί που οι δικαστές μπορούν να βγάλουν το άχτι τους τιμωρώντας τους αδυνάτους.

Πριμ και θέσεις να κοπούν

Η επιτροπή της Βουλής παρέδωσε την έκθεσή της για το ντόπινγκ. Πενήντα σελίδες πλατειασμών, πενήντα σελίδες από συμπεράσματα που έχουν βγει εδώ και δεκαετίες απ' όσους ασχολούνται με τον αθλητισμό. Και τα συμπεράσματα είναι απλά.

Πρώτον, καταργήστε τα πριμ και τις αργομισθίες. Κανένας δεν είναι πρόθυμος να χαλάσει την υγεία του για τον κότινο της νίκης. Οι περισσότεροι θα πάρουν το ρίσκο όταν είναι να πάρουν ένα εκατομμύριο ευρώ αφορολόγητα και να γίνουν αξιωματικοί του στρατού.

Δεύτερον, κυνηγήστε τους προέδρους των ομοσπονδιών και τους προπονητές των ντοπαρισμένων αθλητών. Κανένας αθλητής δεν έχει πάει στο περίπτερο για να αγοράσει αναβολικά. Κάποιος του τα προμηθεύει και κάποιος του δίνει τη δοσολογία. Συνήθως ο προπονητής του αθλητή. Ο οποίος αμείβεται και έχει προσληφθεί από την ομοσπονδία.

Τρίτον, μην κλείνουμε τα μάτια μας στην αλήθεια. Σπυράκια στη μούρη τριαντάρη δεν δικαιολογούνται. Φάτσα που έχει αλλάξει σε μια πενταετία και έχει γίνει σαν του Σβαρτσενέγκερ επίσης όχι. Και ο Σβαρτσενέγκερ είχε ανθρώπινο πρόσωπο. Εγινε έτσι από τα αναβολικά. Επίσης. Τραυματισμοί τύπου κάταγμα κόπωσης είναι πάντα ύποπτοι. Στο βιβλίο του Σταύρου Χάτζου που αναφέρεται στο ντόπινγκ τα γράφει χαρτί και καλαμάρι.

Τέταρτον, να αποφασίσουμε ότι αν θέλουμε να χτυπήσουμε το ντόπινγκ, θα χτυπήσουμε και κάποια αθλητικά είδωλα. Δεν μπορεί δύο προπονητές των δύο πιο επιτυχημένων «ερασιτεχνικών» αθλημάτων να επισκέπτονται τον υφυπουργό Αθλητισμού πριν από τους Ολυμπιακούς, να του ζητάνε τρία εκατομμύρια ευρώ για πρόγραμμα ντόπινγκ και το θέμα να γίνεται γαργάρα. Θέλουμε αγώνα κατά του ντόπινγκ; Είτε ένοχος πιαστεί ο Πύρρος Δήμας είτε ο Σπύρος Τίποτας, η αντιμετώπιση πρέπει να είναι η ίδια.

Τα κάνουμε αυτά, τα κάνουμε με ειλικρίνεια και δεν έχουμε την ανάγκη προσωρινής ή μόνιμης επιτροπής κατά του ντόπινγκ. Ικετεύουμε, αγοράζουμε, κλέβουμε μετάλλια για να φανεί ότι η κυβέρνηση ασχολείται με τον αθλητισμό και πενήντα επιτροπές να γίνουν, μόνο οι άτυχοι θα την πληρώνουν. Μια απόφαση είναι μόνο. Και η πρώτη κίνηση είναι: κομμένα τα πριμ και οι θέσεις για τους «ερασιτέχνες». Το ντόπινγκ θα τελειώσει το επόμενο δευτερόλεπτο.

Το ρεπορτάζ αναφέρει ότι ΑΕΚ και Αθηναϊκός τιμωρήθηκαν, επειδή παίκτης του Αθηναϊκού χτύπησε μεταλλικό ρολό πίσω από τον πάγκο και οπαδοί της ΑΕΚ απάντησαν με το σύνθημα: «Πηδιέται ο gay ο Αθηναϊκός». Το έγραψα και ανατρίχιασα.

Επίσης η έκθεση γράφει ότι παράγοντες μπήκαν στον αγωνιστικό χώρο και οπαδοί της ΑΕΚ κινήθηκαν απειλητικά προς τους παίκτες του Αθηναϊκού. Δηλαδή αν οι δύο ομάδες έφαγαν τρεις και δύο κεκλεισμένων των θυρών αντίστοιχα, η ΑΕΚ και ο Λεβαδειακός πόσες θα έπρεπε να φάνε;