Κυρίως για την πάρτη του (Sportday / Αντώνης Καρπετόπουλος)

Ο Εμάνουελ Ολισαντέμπε ταξιδεύει για το Πόρτσμουθ και ο Παναθηναϊκός ελπίζει να περάσει τις ιατρικές εξετάσεις, ώστε να φέρει ένα σεβαστό ποσό στο ταμείο του. Η ιστορία του Πολωνού από τη Νιγηρία είναι διδακτική. Κυρίως γιατί αποδεικνύει ότι ποτέ δεν πρέπει να αγοράζεις έναν ποδοσφαιριστή όταν δεν έχεις συγκεντρώσει επαρκή στοιχεία για τον χαρακτήρα του. Ο Ολισαντέμπε έβαζε πάντα τον εαυτό του πάνω από την ομάδα. Και το αστείο είναι ότι το καλοκαίρι πίστεψαν ότι θα αντικαθιστούσαν με αυτόν τον γεννημένο αλτρουιστή Μιχάλη Κωνσταντίνου.

Οι ξένοι ποδοσφαιριστές που έρχονται στην Ελλάδα και δεν έχουν μεγάλο όνομα χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Στην πρώτη ανήκουν αυτοί που βλέπουν την Ελλάδα σαν ένα τεράστιο βήμα μπροστά. Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν οι πιο πολλοί από αυτούς που στέριωσαν εδώ και θεωρούνται συμπατριώτες μας, Ελληνες στην ψυχή. Ο Βαζέχα και ο Βάντσικ. Ο Σαβέβσκι. Ο Τζόρτζεβιτς και ο Γκόγκιτς. Ο Φορτούλα, ο Μπατίστα και πολλοί άλλοι.

Κατηγορία

Στη δεύτερη κατηγορία ανήκουν εκείνοι που αντιμετωπίζουν την Ελλάδα ως ένα είδος υποχρεωτικού περάσματος ώστε να γίνουν γνωστοί και να συνεχίσουν να αγωνίζονται κάπου αλλού, με ένα ακριβότερο συμβόλαιο. Ο Ντιαρά, ο Σμπαρί (τον θυμάστε;), ο Γκλούσεβιτς, ο Γιουσκόβιακ, ο Τζόνσον, ο Κρίστενσεν, ο Ιλια Ιβιτς θεωρούσαν –και δικαιολογημένα– ότι άξιζαν να παίξουν σε ένα καλύτερο πρωτάθλημα. Κάποιοι από αυτούς κατάφεραν να κάνουν καριέρα μακριά από την Ελλάδα (ο Γουσκόβιακ και ο Ντιαρά π.χ.), κάποιοι άλλοι δοκίμασαν στα ξένα και ξαναγύρισαν εδώ, ίσως γιατί τόλμησαν το άλμα λίγο αργά (ο Ιλια Ιβιτς είναι το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα) και κάποιοι δεν είδαν να έρχονται οι προτάσεις που περίμεναν και απογοητεύτηκαν. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιας περίπτωσης είναι ο Εμάνουελ Ολισαντέμπε.

Όφελος

Στον Παναθηναϊκό δεν κατάλαβαν ότι όσο πιο λίγο κρατούσαν τον ποδοσφαιριστή τόσο μεγαλύτερο όφελος θα είχαν από αυτόν. Ο Ολισαντέμπε έβλεπε τον ΠΑΟ πιο πολύ σαν βιτρίνα και δεν τον πόνεσε καθόλου. Στα ευρωπαϊκά ματς σκιζόταν για να τον δουν οι μάνατζερ και θύμωνε όταν ο προπονητής του δεν τον χρησιμοποιούσε, ενώ στο ελληνικό πρωτάθλημα έκανε δημόσιες σχέσεις με την εξέδρα. Ο Ολισαντέμπε έπαιζε καλά σχεδόν πάντα στα ντέρμπι και κατά κανόνα χανόταν στα παιχνίδια που ο ΠΑΟ τον είχε ανάγκη, δηλαδή στα ματς εκείνα που θα έπρεπε με τις προσωπικές ενέργειές του να ανοίγει τις αντίπαλες κλειστές άμυνες. Πρόκειται για τεράστιο ψέμα το ότι τάχα μου είχε ανάγκη κενούς χώρους για να φανεί. Τα συνεχή γκολ που έβαλε τη χρονιά που ο Παναθηναϊκός κατέκτησε το νταμπλ, τα έβαλε σε αγώνες που οι αντίπαλοι των «πρασίνων» βρίσκονταν με έντεκα παίκτες πίσω από τη σέντρα. Με τον ΠΑΟΚ, που αμύνονταν, το «Χ» στην Τούμπα, με την «Προό» στον Κορυδαλλό, με τον Πανηλειακό στον Πύργο, με την ΑΕΚ στη Λεωφόρο.

Προσόντα

Τα προσόντα του Ολισαντέμπε δεν αμφισβητήθηκαν ποτέ. Μολονότι τα πόδια του ήταν γυάλινα, δεν φοβόταν να τα βάλει στη φωτιά. Δεν πήρε ποτέ του κιλά μολονότι ήταν συχνά τραυματίας και δεν έχασε τίποτα από την ταχύτητά του –κυρίως γιατί ήταν γρήγορος με την μπάλα στα πόδια. Επέστρεψε από τις επεμβάσεις δυνατός, ήταν φέτος πάντα στη διάθεση του προπονητή του, δεν είχε προβλήματα με τους συμπαίκτες του –τουλάχιστον απ' ό,τι γνωρίζω και ό,τι θυμάμαι. Αλλά δεν είχε ποτέ εδώ το μυαλό του και, ως εκ τούτου, τα προσόντα του τα βλέπαμε σπάνια.

Ενδείξεις

Ο ΠΑΟ τον απέκτησε χωρίς να ψάξει τι χαρακτήρας είναι –μολονότι υπήρχαν κάποιες ανησυχητικές ενδείξεις. Ενα παιδί από την Αφρική που απαρνιέται την πατρίδα του και αλλάζει εθνικότητα για να αγωνιστεί με τη φανέλα της Πολωνίας σού δείχνει με αυτού του είδους την απόφαση ότι βάζει την καριέρα του πιο ψηλά απ' όλα. Ο Ολισαντέμπε δεν έπαιξε ποτέ του για καμία ομάδα και δεν έπαιξε ποτέ του για να διασκεδάσει ο ίδιος: αντιμετώπισε την καριέρα του ως κάτι πάρα πολύ σοβαρό και το μόνο που έβλεπε μπροστά του ήταν το πώς θα πετύχει. Σε έναν τέτοιο άνθρωπο, όταν μιλάμε για ποδόσφαιρο, η Ελλάδα πέφτει πολύ μικρή.

Συμβόλαιο

Η ιστορία διδάσκει ότι έπρεπε να πουληθεί πριν από το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002. Ο Φιλιππίδης και οι συνεργάτες του τζόγαραν με την παρουσία του στην Κορέα και πίστευαν ότι μετά το Μουντιάλ η τιμή του θα πήγαινε στα ύψη –αμ δε! Και στο Παγκόσμιο Κύπελλο ο χαϊδεμένος «Μανωλάκης» έπαιξε για την πάρτη του: για να σκοράρει και να πάρει ένα καλύτερο συμβόλαιο. Και το πήρε τελικά από τον Παναθηναϊκό. Μόνο που δεν το τίμησε.

Περιστασιακά

Ακόμα και οι φετινές μουρμούρες του εναντίον του Μαλεζάνι δείχνουν το ποιόν του ανδρός. Ο Γκονζάλες έβαλε μπροστά τα στήθια του για να στηρίξει τον προπονητή, ενώ ο Ολισαντέμπε έριχνε λάδι στη φωτιά. Ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι αδικήθηκε, ο τρόπος με τον οποίο αντέδρασε (και ο χρόνος που επέλεγε για να μιλάει) ήταν τελείως άκομψος. Ή, για να ακριβολογώ, ήταν συνεπέστατος αν κρίνει κανείς από τη γενικότερα καριερίστικη συμπεριφορά του. Δεν νομίζω πως σκέφτηκε ποτέ του ότι ίσως έκανε κακό στον ΠΑΟ μιλώντας απροκάλυπτα εναντίον ενός προπονητή που ήταν και είναι στη δίνη του κυκλώνα: τέτοιες σκέψεις είναι πολύ σύνθετες για να τον απασχολήσουν. Ο Ολισαντέμπε είναι μια αυτόνομη επιχείρηση: απλώς οι προτεραιότητές του περιστασιακά μπορεί να συμβάδιζαν με αυτές της ομάδας που τον πληρώνει.

Μουρμούρα

Από τη φυγή του ο ΠΑΟ θα πάρει λίγα χρήματα, αλλά κάτι μου λέει ότι θα έχει ένα μεγάλο κέρδος: θα γλιτώσει από τη μουρμούρα που προκαλούσε στα αποδυτήρια, όχι τόσο ο ίδιος όσο η συμπεριφορά του. Γιατί το να μη βοηθάς ενώ μπορείς, είναι χειρότερο από το να προσπαθείς και να μη σου βγαίνει…

Καλές αποδόσεις

Η διακοπή του πρωταθλήματος δημιουργεί παράξενες σκέψεις στο μυαλό των προέδρων. Να τι πληρώνει η αντικατάσταση ενός τεχνικού ομάδας Α’ Εθνικής.
• Σόλιντ 2.50: η θύελλα του Τσάμπιονς Λιγκ πέρασε και τώρα όλα είναι ευκολότερα. Ομως το ντέρμπι με τον ΠΑΟ θα κρίνει πολλά, λόγω του ότι το πρέσινγκ της ΑΕΚ είναι ασφυκτικό.
• Σάντος 12: είναι ακλόνητος μέχρι το τέλος της χρονιάς. Η παραμονή του, όμως, για τρίτη συνεχή χρονιά θα εξαρτηθεί από την έκβαση του πρωταθλήματος.
• Μαλεζάνι 1.40: ο Τζίγκερ τον στηρίζει, αλλά εκτός από τις απολύσεις υπάρχουν και οι παραιτήσεις. Το ντέρμπι θα ξεκαθαρίσει che cazzo τι μέλλει γενέσθαι.
• Μαντζουράκης 12: είναι σίγουρο ότι τα Χριστούγεννα θα τρώγεται με τα ρούχα του, αφού η ήττα από τον Ακράτητο είναι αχώνευτη. Ο Πανόπουλος, πάντως, όχι απλά τον στηρίζει, αλλά θα του κάνει και δύο μεταγραφές.
• Κωστίκος 1.80: λογικά η χρονιά θα βγει. Αν και στη Σαλονίκη πολλές φορές η λογική πάει περίπατο κι αυτό το ξέρει πρώτος ο ίδιος.
• Κωφίδης 12: ποιος θα τολμήσει να τον κοιτάξει στα μάτια; Ο Χούλης ή ο Σπανουδάκης;
• Παράσχος 2.50: έχει άγχος, αλλά και άστρο. Μέχρι το καλοκαίρι θα φτάσει άνετα. Μετά βλέπουμε.
• Τσιόλης 5: έχει βάλει σοβαρή υποψηφιότητα για τον τίτλο του προπονητή της χρονιάς. Οσον αφορά στον Χρήστο Κανελλάκη, πρόκειται για προσωπική δικαίωση.
• Δώνης 5: το έχω εξηγήσει: πιο πολύ και από προπονητής είναι διοικητικός παράγοντας. Ο σερ Δώνης της ΑΕΛ.
• Χατζάρας 1.40: τελεί υπό κρίση. Ο Θωμάς από τότε που έφαγε έναν προπονητή είδε ότι έχουν ωραία γεύση και μπορεί να φάει πλέον πολλούς.
• Κατσαβάκης 1.30: η παραμονή του δεν εξαρτάται τόσο από τα αποτελέσματα όσο από το αν η ομάδα θα πουληθεί και σε ποιον.
• Βλάχος 1.40: παλεύει με δεκάδες προβλήματα από την αρχή σαν καλός μαχητής. Ομως το Ηράκλειο είναι δύσκολο όταν ο ΟΦΗ δεν πάει καλά.
• Μπουμπένκο 1.40: ήδη μία φορά είπε «φεύγω». Ο Πανιώνιος θα ενισχυθεί στις μεταγραφές, αλλά οι απαιτήσεις θα είναι και μεγαλύτερες.
• Λεμονής 3/1: μόνο αν ο ίδιος πει «χαίρετε» υπάρχει πιθανότητα να μη βγάλει τη σεζόν.
• Κεοσεϊάν 1.20: η νίκη επί της Ξάνθης τού έδωσε λίγο οξυγόνο.
• Ντουμιτρέσκου 1.10: βελτίωσε την ομάδα, αλλά δεν έχει ακόμα νίκη. Ανησυχητικό, όταν μάλιστα ο Σαλευρής δεν διστάζει να πει «γεια σας»…