Κουδουνίζει πλέον μόνο το ελατήριο (Sportday / Αντώνης Πανούτσος)

«Ούτε καν τον κοιτάζω». Μία γνώμη παίκτη του Ολυμπιακού για τον Γκεόργκι Ποπχάτζε. «Αυτός, όποτε του παίρνεις την μπάλα, φωνάζει φάουλ». Γνώμη και άλλου παίκτη του Ολυμπιακού για τον Γεωργιανό άσο. Είναι μία από τις περιπτώσεις που ακόμα και στον Ολυμπιακό, που οι παίκτες είναι σαν τους γέρους που τσακώνονται στα παγκάκια του Ζαππείου, υπάρχει συμφωνία. Ο Ποπχάτζε ξέρει μπάλα, όταν του έρχεται στα πόδια, φτάνει να τον αφήσεις ανενόχλητο. Ετσι και του την πέσει αντίπαλος από δίπλα, ο Ποπχάτζε τα παρατάει και φωνάζει «φάουλ». Το ότι δεν κάνει για τον Ολυμπιακό το πήρε πρέφα και ο Ανδρέας Νινιάδης, ο οποίος λέει ότι δεν είναι δική του η υπόδειξη για να μη χρεωθεί ότι ο πρώτος παίκτης που έφερε δεν άξιζε ούτε τα εισιτήρια και τα έξοδα του ξενοδοχείου.

Γιατί τα λεφτά την σήμερον ημέραν δεν βρίσκονται στον δρόμο. Αλλά και να τα ξεπουλάς όλα για πέντε φράγκα ή τριακόσια χιλιάρικα δεν είναι κατάσταση. Για να μη στενοχωρήσει λοιπόν την κορεάτικη LG, που είναι χορηγός της Εθνικής, η ΕΠΟ σταματάει το πρωτάθλημα για να πάει η ομάδα στη Σαουδική Αραβία για να παίξει στο τουρνουά που ονομάζεται LG Cup. Το να έχουμε όμως φτάσει στο σημείο ο χορηγός να αλλάζει τις ημερομηνίες των αγωνιστικών είναι σημάδι ότι όταν ανοίγει το ταμείο, το μόνο που κουδουνίζει είναι το ελατήριο.

Επειδή λοιπόν η συζήτηση ήρθε στα λεφτά, να γράψω ότι το σημείο της ομιλίας του Αλέξανδρου Λυκουρέζου, που αναφερόταν στη διάθεση του μισθού του από τον Οκτώβριο στους εργαζόμενους στην ΕΠΑΕ, δεν ήταν συμπτωματικό. Εδώ και ένα χρόνο κυκλοφορεί η φήμη ότι ο Λυκουρέζος έμενε στην ΕΠΑΕ μόνο για τα λεφτά, τα οποία και είχε ανάγκη. Οι μελετητές της Παράγκας έλεγαν ότι η «πληροφορία» ήταν ένα σότο των Ντάλτον για να υποβαθμιστεί η προσωπικότητα του Λυκουρέζου και να μην έχει αντίπαλο ο Βίκτωρας στην ΕΠΑΕ. Το κομβικό όμως σημείο της δήλωσης είναι το «από τον Οκτώβριο». Οπερ και σημαίνει, ή ότι τότε το έμαθε ο Λυκουρέζος και αποφάσισε να αποχωριστεί τον μισθό του ή ότι τότε είχαν ανάγκη οι υπάλληλοι της ΕΠΑΕ και ο Λυκουρέζος τους βοήθησε με το χρήμα.

Το πώς έρχεται και χάνεται το χρήμα είναι μια μυστήρια ιστορία. Αλλοι τα τρώνε στις γυναίκες, άλλοι στα ναρκωτικά και άλλοι, όπως ο φωτεινός ηγέτης της Παναχαϊκής Κώστας Μακρής, τα τρώνε στις περούκες. Γιατί δεν δικαιολογείται να λέει ο Μακρής ότι έχει βάλει στην Παναχαϊκή δύο εκατομμύρια ευρώ και χθες να βγαίνει η είδηση ότι δεν μπορεί να πάρει τον Σέρβο Ντράγκαν Ισαΐλοβιτς από τον Εθνικό Αχνας «επειδή οι απαιτήσεις του κρίθηκαν υψηλές». Δηλαδή πόσα ζήτησε ο απαράμιλλος Ισαΐλοβιτς; Και γιατί δεν τα είχε ο ηγέτης; Μήπως κατέβηκε στην Αυστραλία και τα έφαγε σε κάποιο νέο αεροδυναμικό μοντέλο περούκας.

Γιατί έτσι είναι οι πλούσιοι. Θέλουνε κάτι που να μην το έχει κανένας άλλος. Και αν του Μακρή τα λεφτά τού φτάνουνε για να έχει την καλύτερη περούκα του κόσμου, της Γιάννας Αγγελοπούλου της φτάνουνε για να πάρει το πιο ακριβό αμάξι. Ηταν το πρώτο θέμα της «Espresso» και η Madame ήταν πολύ τυχερή που λόγω ραδιοφώνου το έβλεπα χωρίς ήχο στο «Κους κους» και ποτέ δεν έμαθα τη μάρκα. Διαφορετικά για το σπάσιμο θα είχα αγοράσει ένα όμοιο θα του έβαζα ένα και ένα γα...το κασετόφωνο να γυρίζω με ανοιχτά παράθυρα στη Φιλοθέη, να το βλέπει η Madame και να παθαίνει την επάρατη κολούμπρα.

Ενας από τους παίκτες που κάλεσε ο Νιόπλιας για την Εθνική Νέων ονομάζεται Ξενοδόχωφ. Το μικρό Γεννάδιος. Το παλικάρι είναι 19 χρόνων, τερματοφύλακας στον ΟΦΗ, έγινε Ελληνας τον Ιούνιο και αν το επώνυμο δεν είναι πραγματικό ο πατέρας του δούλευε σε ξενοδοχείο στην Κρήτη και τον βγάλανε Ξενοδόχωφ. Νέοι ορίζοντες ανοίγονται, νέοι ορίζοντες στην ελληνική γλώσσα. Ακολουθούν ο Κλοντ Πανσιόν, ο Καρλ Χάιντς Μοτέλ, ο Χόρχε Μπανγκαλόου και ο δαιμόνιος Ρουμς Τουλέτ με τον δίδυμο αδελφό του Ρουμς Φορέντ, που θα έλεγε και στη μετάδοση ο Μανόλο.

Τι σου είναι ο σταρ
«Το πιθανότερο είναι ότι αυτό θα είναι το τελευταίο σου ματς στο Τσάμπιονς Λιγκ». Ηταν η φράση του Τροντ Σόλιντ στον Ριβάλντο πριν από το δεύτερο ματς του Ολυμπιακού με τη Ρεάλ. Ο Ριβάλντο αντέδρασε. Οπως ο γέρικος σκύλος, που ξέροντας ότι είναι η τελευταία φορά που θα ακούσει τις φανφάρες του κυνηγιού της αλεπούς, αδιαφόρησε για τους πόνους που με τα χρόνια μαζεύονται στα πόδια του ποδοσφαιριστή σαν παράσημα στο στήθος του βετεράνου και μπήκε στο γήπεδο. Για να «γράψει» στις μνήμες των οπαδών.

Οπως στη σεζόν τίποτα θα μπορεί να υποκαταστήσει τα νιάτα, στο μεγάλο ματς τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει τον σούπερ σταρ. Ο οποίος μπορεί να βαριέται στα 2/3 ματς, να είναι τραυματίας στα 4/5 αλλά στο ματς που ξέρει ότι τον γράφουν 10 κάμερες και τον παρατηρούν 100 δημοσιογράφοι, στο ματς της χρονιάς, από εγωισμό θα σφίξει τα δόντια και θα παίξει. Είναι η διαφορά ανάμεσα στους λαντζέρηδες που μαζεύουν τους πόντους -για να πάρεις το πρωτάθλημα- και τους σεφ που φτιάχνουν τα high lights της χρονιάς. Ο Ολυμπιακός κινείται λογικά στην ανανέωση μιας γερασμένης ομάδας, αλλά η πιτσιρικάδα χωρίς αρχηγό θα βαρέσει διάλυση.

Καλός ο Τουρέ, ο Νε και ο Τουρνενέ, αλλά με τον Ριβάλντο τι γίνεται; Οχι φυσικά τον ίδιο τον Ριβάλντο, αλλά τον ρόλο που καλύπτει ο Ριβάλντο και στο παρελθόν κάλυπτε ο Ζιοβάνι. Τον ίδιο ρόλο που στον Παναθηναϊκό καλύπτει ο Γκονζάλες και στην ΑΕΚ ο Λυμπερόπουλος. Τον ρόλο που δεν μπορεί να καλύψει στον Ολυμπιακό ο Τζόρτζεβιτς, επειδή πάντα ο ποδοσφαιριστής που τον καλύπτει είναι παίκτης του αξονα.

Εάν ο Ριβάλντο φύγει στη Βραζιλία, από την εποχή που ο Καραπιάλης κατέβηκε από τη Λάρισα για τον Πειραιά, θα είναι η πρώτη φορά που ο Ολυμπιακός δεν θα έχει ηγέτη στον άξονα. Ο Στολτίδης είναι καλός αλλά εσωστρεφής όσο ο σκατζόχοιρος τον χειμώνα. Ο Παντελής Καφές -αν μείνει στον Ολυμπιακό- ψάχνεται για έμπνευση στους άλλους αντί οι άλλοι να τον ψάχνουν για να εμπνευστούν. Οσο για τον Αντριτς, ακόμα και αν έπαιζε, μπορεί να εμπνεύσει όσο τα τρόλεϊ με σήμα «Αμαξοστάσιο». Η διαδρομή ενδιαφέρει μόνο τον οδηγό τους.

Ο μοναδικός ηγέτης που υπήρχε στην ελληνική αγορά, ο Αγγελος Μπασινάς, «κάηκε» από την κερκίδα. Ο Ολυμπιακός του χρόνου θα χρειαστεί ηγέτη και θα πρέπει να ψάξει στο εξωτερικό και το πρόβλημα με τους ηγέτες είναι το ίδιο με τα καλά κρασιά. Μερικά έτσι και μεταφερθούν γίνονται ξύδι. Στον Ολυμπιακό το έζησαν με τον Ζάχοβιτς και σίγουρα σταυρώνουν τα δάχτυλά τους όχι μόνο ο επόμενος σούπερ σταρ να τρέχει, αλλά τουλάχιστον να μην τρέχουν και δεν φτάνουν.