«Μάλιστα, κύριε πρόεδρε» (Sportday / Αντώνης Καρπετόπουλος)

Την ημέρα των Φώτων θα έπρεπε να γιορτάζουμε τον πλέον πεφωτισμένο Ελληνα παράγοντα. Να κάνουμε μια ψηφοφορία στο Διαδίκτυο (που είναι και της μόδας) και να αποφασίσουμε. Φέτος π.χ. θα έπρεπε να γιορτάσουμε τον Αλέξανδρο Λυκουρέζο. Οταν ο διαπρεπής ποινικολόγος ανέλαβε τις τύχες τις ΕΠΑΕ και τις δυστυχίες του ελληνικού ποδοσφαίρου, είχαμε βρεθεί καλεσμένοι σε μια εκπομπή του Παύλου Τσίμα στο MEGA. Βγαίνοντας από το στούντιο, μου είχαν κάνει εντύπωση δύο πράγματα: οι καλές προθέσεις του και η απόλυτη άγνοια του αντικειμένου. Μετά τη θητεία του νομίζω ότι και τα δύο παραμένουν ως έχουν.

Το θυμάμαι πολύ καλά εκείνο το βράδυ. Με πραγματική ειλικρίνεια (που είναι χρήσιμη, αλλά δεν σε σώζει από τρομακτικά λάθη), ο Λυκουρέζος παραδέχτηκε στη συζήτησή μας ότι δεν γνωρίζει τίποτα για την επαγγελματική οργάνωση του ελληνικού ποδοσφαίρου, ότι θα κάνει διάφορες επαφές για να ενημερωθεί για τις προτεραιότητες, ότι θέλει τη βοήθεια όλων και ότι η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετωπίζει είναι το πώς θα χειριστεί τους παράγοντες που ασχολούνται με την ΕΠΑΕ χρόνια τώρα και του προσφέρουν τη βοήθειά τους. «Υπάρχουν άνθρωποι», μου είπε, «που δεν κάνουν άλλη δουλειά και αυτό αληθινά με προβληματίζει. Γιατί αν η δουλειά τους είναι η ΕΠΑΕ και η ΕΠΑΕ είναι σε τέτοιο χάλι, πάει να πει ότι αυτοί είναι οι πιο επικίνδυνοι». Πού ήσουν, γνώση, που 'δειχνες πως θα γινόμουν άλλος…

Στιγμή
Στην ιστορία του ελληνικού επαγγελματικού ποδοσφαίρου δεν υπάρχει άλλος πρόεδρος που να ανέλαβε τη Λίγκα σε καταλληλότερη στιγμή. Η Ελλάδα είχε βγει πρωταθλήτρια Ευρώπης και η πολιτεία περίμενε προτάσεις για το ελληνικό ποδόσφαιρο από τους ιδιοκτήτες των ομάδων υποσχόμενη κατανόηση και χρήματα. Η προοπτική της εισόδου των ελληνικών ομάδων στο Στοίχημα θα έκανε τη Λίγκα τουλάχιστον πλουσιότερη. Η θέση της ΕΠΟ ήταν εξαιρετικά δύσκολη, καθώς η Πολιτεία δεν επιθυμούσε ως συνομιλητές της τους κάποτε εντολοδόχους της Παράγκας, που δεν τόλμησαν ούτε καν να βγάλουν πόρισμα για το τι συνέβαινε στον χώρο της διαιτησίας. Ο ίδιος ο Λυκουρέζος ήταν σε όλους συμπαθής χάρη στην αστική ευγένεια και τη μετριοπάθειά του. Κι όμως, δεν έκανε απολύτως τίποτα. Ποτέ διοίκηση της ΕΠΑΕ δεν υπήρξε πιο απογοητευτική από τη δική του.

Πρωτοβουλίες
Ο τρόπος με τον οποίο οι παλιοσειρές της ΕΠΑΕ έκαναν τον πρόεδρο να χάσει κάθε διάθεση παρεμβατικότητας είναι γνωστός. Σε όλες τις αρχικές επισημάνσεις του συμφωνούσαν και τον παρότρυναν (και με αποφάσεις του Δ.Σ.) να δώσει λύσεις σε όλα. Για ό,τι ζητούσε του έλεγαν «ναι, προχώρα και με την ευχή μας». Καινούργια γραφεία; «Αύριο το πρωί»! Νομοθετικές προτάσεις; «Τώρα αμέσως»! Οργάνωση του μάρκετινγκ; «Καμία αντίρρηση»! Στελέχωση της Λίγκας; «Βεβαίως, φτάνει να κάνετε τις συνεντεύξεις με τα στελέχη εσείς»! Σε ένα μήνα ο Λυκουρέζος είχε χρεωθεί με τόσες πρωτοβουλίες, που ήταν αδύνατο να ολοκληρώσει το παραμικρό. Κι όταν, φορτωμένος με ευθύνες, φώναξε βοήθεια, εμφανίστηκαν αυτοί που τον είχαν φορτώσει με αρμοδιότητες για να τον ανακουφίσουν. Με αντάλλαγμα φυσικά να κάνουν ό,τι θέλουν! Σας θυμίζει κάτι η ιστορία; Εμένα το αριστουργηματικό «Μάλιστα, κύριε υπουργέ», το βρετανικό σίριαλ της δεκαετίας του '80…

Σπατάλες
Η ιστορία της Σούπερ Λίγκας ξεκίνησε όταν κάποιοι έμαθαν ότι η ΕΠΑΕ ετοιμάζεται να ξοδέψει περίπου 30 εκατομμύρια ευρώ (από τις χορηγίες του ΟΠΑΠ) για να φτιάξει ένα αθλητικό κέντρο για τις ομάδες της Αθήνας που δεν έχουν τέτοιο! Ο Λυκουρέζος βρήκε την ιδέα ωραία. Μήπως αυτός θα πλήρωνε τα λεφτά; Ή μήπως θα έδινε ποτέ σε κανέναν λογαριασμό για τις πιθανές σπατάλες και τις υπερτιμολογήσεις; Εδώ ο Κανελλόπουλος έβγαλε ολόκληρο πόρισμα για την κατάσταση που παρέλαβε και για το καλό του ποδοσφαίρου το έστειλε στον κάλαθο των αχρήστων!

Γλάστρα
Δεν έχει ξαναεμφανιστεί τέτοιος πεφωτισμένος ηγέτης σαν τον Λυκουρέζο! Υπήρχε και συγχρόνως έλειπε. Παραιτείτο και ήταν εδώ. Προέδρευε και ταυτόχρονα δεν γνώριζε. Χαιρόταν γιατί του γνώριζαν τους Ευρωπαίους ομολόγους του στη Βουλιαγμένη, κρύβοντάς του ότι μερικοί τρέκλιζαν το βράδυ από το ποτό –τόσο σοβαροί άνθρωποι ήταν! Τον έλεγε ο Μπέος «πρόεδρο-γλάστρα που ανοίγει το πρόγραμμα του Βίκτωρα, όπως κάνουν οι τραγουδιάρες στα μπουζούκια», αλλά σφύριζε κλέφτικα. Τι θλίψη…

Επίλογος
Ο επίλογος υπήρξε αντάξιος του έργου. Προχθές μάθαμε ότι έχει εκχωρήσει εδώ και καιρό μέρος των αρμοδιοτήτων του, αλλά δεν μας είπε από πότε. Εμείς, δεν βαριέσαι, δεν πειράζει, καλύτερα να μην ξέρουμε. Αλλά στο Δ.Σ. της ΕΠΑΕ πότε το είπε; Και αφού τελεί υπό παραίτηση, γιατί προΐσταται των γενικών συνελεύσεων, παίρνοντας μάλιστα και θέση υπέρ ή κατά κάποιων σχεδίων που αφορούν στη συνέχεια του επαγγελματικού ποδοσφαίρου; Και γιατί καιρό τώρα αφήνει άλλους να μιλούν για λογαριασμό του, ακόμα και με τον υφυπουργό Αθλητισμού;

Αποφάσεις
Αναρωτιέμαι ποιες από τις πρόσφατες αποφάσεις της ΕΠΑΕ έχει πάρει αυτός. Πριν από λίγες μέρες π.χ. ανακοινώθηκε η διοργάνωση του πρωταθλήματος των αναπληρωματικών (δηλαδή ένα ολόκληρο νταλαβέρι με ταξίδια, διαιτητές, παρατηρητές, κόστος κ.λπ.) κι αυτός δεν άκουσα να πει τίποτα. Το ξέρει ή δεν το ξέρει; Γνωρίζει τουλάχιστον τι είδους πρωτοβουλίες παίρνονται εν ονόματί του, τι του χρεώνεται ως άποψη και θέση, πώς κάνουν χρήση των αξιωμάτων που ο ίδιος εκχώρησε οι επίγονοι της βασιλείας του; Ή δεν τον ενδιαφέρουν τα επίγεια και σκοπεύει να αποτραβηχτεί από τα εγκόσμια και να γίνει πνεύμα; Το ρωτάω γιατί, αν είναι, να μην τον γιορτάζουμε των Φώτων, αλλά του Αγίου Πνεύματος!

Αθανασία
Ενα μόνο με προβληματίζει. Είπε ότι θα μείνει στη θέση του μέχρι να τακτοποιηθούν όλοι οι υπάλληλοι της ΕΠΑΕ. Επειδή βλέπω αυτό να παίρνει χρόνια (αφού η Σούπερ Λίγκα γίνεται ακριβώς για να μην υπάρχουν τόσοι υπάλληλοι και τόσες επιτροπές), ίσως τελικά με τις δηλώσεις του να προανήγγειλε την αθανασία της παραγοντικής καριέρας του…

15η πράξη
Το πρωτάθλημα ξαναρχίζει την ημέρα της γιορτής του μεγαλύτερου μέντορα της ελληνικής διαιτησίας. Επειδή όλοι οι διαιτητές θα έχουν μιλήσει με τον Γιάννη τον Σπάθα για τα χρόνια πολλά και θα είναι λίγο αναστατωμένοι από τη συγκίνηση, παρακαλώ, λίγη κατανόηση.
• Φλαμπούρης (Πανιώνιος - Αιγάλεω): δύο ματς έπαιξε στην Α' Εθνική και τα έβγαλε και τα δύο ισοπαλία για να έχει ήσυχο το κεφάλι του. Πάντως, από τη Λεωφόρο Καβάλας στο άκουσμα του ονόματός του ακούστηκε ένας αναστεναγμός, που έμοιαζε πιο πολύ με «ώωωχχχ» παρά με κραυγή ανακούφισης.
• Βασσάρας (Παναθηναϊκός - Λάρισα): πιο πολύ και από το τι θα σφυρίξει, έχει ενδιαφέρον να παρακολουθήσει κανείς τι κάρτες θα βγάλει. Εγώ λέω πολύ λίγες, μη γίνει κάνα λάθος. Πάντως, οι καιροί που στον Παναθηναϊκό τον αγαπούσαν πέρασαν.
• Καρατζάς (Ατρόμητος - Ακράτητος): κι εσύ λάμπεις, Μπάμπη μου! Κι έχεις φέρει τέσσερις «άσους» στα πέντε τελευταία ματς. Κι επειδή κανένας δεν θυμάται την Καλλιθέα, θα παίξεις από συνήθεια λίγο αβάντα έδρα για να πάει καλά η χρονιά…
• Στυλιάρας (Καλλιθέα - Ηρακλής): έδρα παίζει συνήθως, αλλά ακούστε πλάκα: η Καλλιθέα έχει χάσει δύο φορές μαζί του φέτος, αλλά το καλαμπούρι είναι ότι το μοναδικό «διπλό» στην καριέρα του ήταν ήττα της Καλλιθέας από την Ξάνθη πέρυσι στο «Ελ Πάσο»! Νέες ανακοινώσεις Σαλευρή προβλέπω. Και το κακό είναι ότι το παιδί δεν το κάνει επίτηδες.
• Κασναφέρης (Λεβαδειακός - ΟΦΗ): λίγο πλάτη στον Τάκη. Χωρίς να εκτεθούμε όμως, Γιώργο μου…
• Νταμπώσης (Ξάνθη - ΑΕΚ): δύο χρόνια σφυράει Α' Εθνική και δεν έχει παίξει ποτέ του ένα ματς της ΑΕΚ. Κακό σημάδι. Δεν δίνει εύκολα πέναλτι, μοιράζει κάρτες, είναι λίγο του «δεν μασάω».
• Κουκλάκης (Ιωνικός - Ολυμπιακός): να παίξει κόντρα Ολυμπιακό, το βλέπω δύσκολο. Να παίξει 50-50, επίσης μου φαίνεται πρόβλημα, άσε που μπορεί να πάθει τίποτα κι ο παρατηρητής χρονιάρες μέρες. Και επειδή έχει να βγάλει «διπλό» από πρόπερσι (σοβαρά το λέω) και μπορεί να πάθει καμιά ταραχή γιατί έχει ξεχάσει πώς γίνεται, μπορεί να πάει και στη βούλα…
• Κάκος (Απόλλων Καλαμαριάς - ΠΑΟΚ): ο Δαμήλος έχει νεύρα γιατί του πήραν τον Ηλιάδη κοψοχρονιά. Αλλά ο Κάκος είναι κάτι σαν το φυλαχτό του ΠΑΟΚ. Του ταιριάζει το ασπρόμαυρο…