Η αρπαχτή του λιγούρη (Sportday / Αντώνης Καρπετόπουλος)

Μέρα παρά μέρα δεν δημοσιεύεται στη στήλη το δεξί κολονάκι, γιατί μπαίνει μια χρήσιμη διαφήμιση τονωτικών: πιστέψτε με, δεν πρόκειται για απλή διαφήμιση, αλλά για αληθινή πρόταση της «SportDay» προς κάθε κατεύθυνση: πάρτε τονωτικά να αντέξουμε! Θέλω επίσης να επισημάνω σε διάφορους που δεν με αντέχουν ότι η διαφήμιση είναι ο καλύτερος τρόπος για να γλιτώσουν από μένα. Μπορούν να αγοράσουν όλη τη σελίδα και να μη γράφω τίποτα! Θα τους στοιχίσει κάτι παραπάνω, αλλά θα έχουν το κεφάλι τους ήσυχο. Και δεν έχω και καμία αντίρρηση. Θα πάω στην Brazil να βρω τον Πανούτσο…

Το τουρνουά της Εθνικής στη Σαουδική Αραβία αποτελεί το «σημείο μηδέν» της σοβαρότητας της ΕΠΟ στη διαχείριση της Εθνικής ομάδας μετά το Euro.

Η πρωταθλήτρια Ευρώπης περιφέρεται στη Σαουδική Αραβία για μια χούφτα πετροδόλαρα, με συνοδεία ένα τσούρμο από παράγοντες που επισκέπτονται την εξωτική χώρα. Το μόνο που θα μπορούσε να κάνει το πράγμα χειρότερο θα ήταν να πάρουν μαζί τους το κύπελλο και να το δίνουν στους Σαουδάραβες να το περιφέρουν, όπως έκαναν όταν το πήγαιναν στις Ενώσεις προεκλογικά, ζητώντας από τον κόσμο να πληρώσει είκοσι ευρώ για να το σηκώσει και να βγάλει φωτογραφίες μαζί του.

Τουρνουά

Δεν είναι λίγες οι εθνικές ομάδες που έχουν πάρει μέρος σε ανάλογα τουρνουά της πλάκας, σαν αυτό που διοργανώνεται στο Ριάντ. Η διαφορά των μεγάλων εθνικών ομάδων που έκαναν κάτι τέτοιο με τη δική μας είναι ότι έχουν έτσι κι αλλιώς αυτό που λέμε ιστορικό κύρος. Οι Βραζιλιάνοι, για παράδειγμα, μπορεί κατά καιρούς να μετατρέπουν τη «σελεσάο» σε περιοδεύοντα θίασο για τις ανάγκες της εκάστοτε εταιρείας αθλητικών ειδών που τους χρυσοπληρώνει, αλλά το κάνουν γνωρίζοντας ότι η εθνική ομάδα τους παραμένει η μεγαλύτερη –ίσως– ποδοσφαιρική ατραξιόν στον κόσμο. Η Ρεάλ Μαδρίτης ή η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, σύλλογοι που κάνουν ανάλογα ταξίδια στην Απω Ανατολή π.χ., ακολουθούν μια ανάλογη εμπορική στρατηγική: εκμεταλλεύονται την τεράστια δημοφιλία τους, την οποία έχουν δημιουργήσει χάρη στις επιτυχίες τους. Κι αυτές αρπαχτές κάνουν. Είναι, όμως, διαφορετική η αρπαχτή του περιζήτητου από την αρπαχτή του λιγούρη.

Μύθος

Πίστευα ότι στη διαχείριση του μύθου της πρωταθλήτριας Ευρώπης οι παράγοντες θα τα κάνουν θάλασσα και σας είχα προειδοποιήσει γι' αυτό νωρίς. Η κατάκτηση του Euro δεν ήρθε βάσει ενός σχεδίου, προέκυψε ξαφνικά. Οσοι έχουν την ευθύνη της Εθνικής δεν ξέρουν να σου πουν πώς μπορεί να ξαναγίνει ένα τέτοιο θαύμα, ούτε έχουν καταλάβει τι ευκαιρία κλότσησαν. Ο τίτλος της πρωταθλήτριας Ευρώπης δεν αξιοποιήθηκε ούτε καν για να αποκτήσει η Εθνική ομάδα τον στοιχειώδη σεβασμό των παραδοσιακά μεγάλων ομάδων.

Προκριματικά

Η Εθνική μας δεν έκανε τραγικές εμφανίσεις στα προκριματικά του Μουντιάλ: κανένα από τα αποτελέσματα που έφερε δεν σε κάνει να ντρέπεσαι: ίσα ίσα που οι παίκτες και ο προπονητής το πάλεψαν πολύ. Αυτό όμως το κομμάτι είναι το μόνο στο οποίο υπήρξε μια αξιοπρεπής διαχείριση: όλα τα υπόλοιπα ήταν όπως πάντα, δηλαδή για κλάματα!

Υπερομάδες

Η πρωταθλήτρια Ευρώπης Εθνική Ελλάδας έδωσε στα δύο χρόνια που κατέχει τον τίτλο όλα κι όλα τρία φιλικά: ένα με την Τσεχία (κλεισμένο πριν από την κατάκτηση του τίτλου), ένα με την υπερομάδα που λέγεται Βέλγιο και ένα με την περιζήτητη Ουγγαρία. Κανένας δεν φρόντισε τον καιρό που ο κόσμος λάτρευε την ομάδα να κλείσει ένα σπουδαίο φιλικό στην Ελλάδα με κάποια από τις μεγάλες δυνάμεις του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Το συγκεκριμένο διάστημα οι Αγγλοι έπαιξαν με τους Αργεντινούς και τους Δανούς, οι Ιταλοί με τους Ολλανδούς, οι Τούρκοι με τους Γερμανούς και η Εθνική μας, η πρωταθλήτρια Ευρώπης, με την Ουγγαρία του Κένεσι, που τα χάλασε με τον Αχιλλέα Μπέο για 30.000 ευρώ και δεν ήρθε στον Πανιώνιο!

Περιοδείες

Υπήρξε βέβαια και το Κύπελλο Συνομοσπονδιών, αλλά την παρουσία της Εθνικής ομάδας εκεί δεν θέλω να τη θυμάμαι. Αυθαίρετα αποφασίστηκε ότι η συγκεκριμένη διοργάνωση δεν είχε σημασία: ούτε τελείωσε το πρωτάθλημα πιο νωρίς για να βρεθεί χρόνος να γίνει προετοιμασία ούτε μια ομάδα που θα εκπροσωπούσε επάξια τη χώρα που είναι πρωταθλήτρια Ευρώπης παρουσιάστηκε στα γήπεδα της Γερμανίας. Με το πρόσχημα ότι η Εθνική είχε να παίξει δύο επίσημα ματς (με τους Τούρκους και τους Ουκρανούς) τον Μάιο και ότι οι παίκτες ήταν κουρασμένοι, το Κύπελλο Συνομοσπονδιών έγινε ευκαιρία για διακοπές μιας εβδομάδας στη Γερμανία με τα έξοδα πληρωμένα: υπέροχα. Αυτοί που αποφάσισαν να κάνουν διακοπές το καλοκαίρι στη Γερμανία, τώρα πάνε στη Σαουδική Αραβία: γι' αυτό πήρε η Εθνική το Euro, για να κάνουν περιοδείες οι σύμβουλοι!

Αγχος

Δεν με διαολίζει η δυσκολία στη διαχείριση, με τρελαίνει όμως η ανικανότητα να εκτιμηθεί το σπάνιο της στιγμής. Στην ΕΠΟ διαχειρίζονται την Εθνική σαν να πήγε στην Πορτογαλία και να αποκλείστηκε στον πρώτο γύρο: κανένας δεν κατάλαβε ότι το κατόρθωμα που έκανε επιβάλλει μια άλλου είδους προσέγγιση. Το αρχικό άγχος των παραγόντων για το «τι θα κάνουμε τώρα που μας κοιτάζει ο κόσμος» έγινε «εντάξει, αδερφέ, δεν βαριέσαι». Αντί να χτιστεί μια ιστορία, καταστράφηκε. Είχαμε μια ιστορική ευκαιρία να κάνουμε ένα άλμα μπροστά και κάναμε την Εθνική ομάδα πληρωμένη βίζιτα στους Σαουδάραβες. Οι άνθρωποι που δεν κατάφεραν να διοργανώσουν μια γιορτή για τη συμπλήρωση ενός χρόνου από την κατάκτηση του Euro διαχειρίζονται το μεγαλύτερο θαύμα του ελληνικού αθλητισμού με λογικές μπακάληδων: αν αύριο βρεθεί ένας Σαουδάραβας που θα πληρώσει για να δει τους παίκτες να αγωνίζονται στην έρημο, θα τους πάνε με καμήλες, φτάνει τα χρήματα να είναι καλά.

Θλίψη

Κοιτάζω το μετά την Πορτογαλία: αδυναμία χάραξης μιας στρατηγικής, αποκλεισμός από το Μουντιάλ, μειωμένη προσέλευση του κόσμου στα ματς με τη Γεωργία και την Ουγγαρία, καβγάδες για τα πριμ, ανικανότητα εκτίμησης της κατάστασης, απουσία σοβαρών διεθνών σχέσεων, φιλικά με ανύπαρκτους, περιοδεία στο Ριάντ. Ολα σκέτη θλίψη…