Λαθρεπιβάτισσα στο «τρένο» της Ευρώπης (Sportday / Νίκος Παπαδογιάννης)

Στην ΑΕΚ, πίστευαν ορισμένοι πριν από το χθεσινό τζάμπολ ότι η ομάδα είχε ακόμα ελπίδες πρόκρισης. Ότι θα κέρδιζε τα τρία τελευταία της παιχνίδια (με Ολύμπια μέσα, Μπένετον έξω, Μπάμπεργκ μέσα), ότι παράλληλα οι Γερμανοί θα έκαναν ισάριθμες ήττες (από Ζαλγκίρις, Τάου, ΑΕΚ), ότι θα κατόρθωνε η «Ενωση» και να καλύψει το 10 της ήττας από τους Γερμανούς, ότι θα γύριζε ο κόσμος ανάποδα.

Όνειρα χειμερινής, και μάλιστα παγερής, νυκτός. Η ΑΕΚ είχε πέσει από το «τρένο» της πρόκρισης εδώ και πολλές εβδομάδες, από τότε που έχασε όλα τα «βατά» εκτός έδρας παιχνίδια της: Λιουμπλιάνα, Νυρεμβέργη, Στρασβούργο. Έκτοτε, κυνηγούσε ανεμόμυλους. Χθες αποχαιρέτισε και τις τελευταίες της ελπίδες για πρόκριση στη β' φάση. Στο σενάριο που διαβάσατε πιο πάνω, χωράει (στη θέση της ΑΕΚ) μόνο η Ολύμπια. «Μπα, δεν έχουμε ελπίδες. Η θεωρία από την πράξη απέχουν πολύ», ομολόγησε ο Σλοβένος προπονητής Σμάγκο Σάγκαντιν.

Για την ΑΕΚ, ο αποκλεισμός από την επόμενη φάση ισοδυναμεί με σφαλιάρα. Οχι τόσο για το σήμερα όσο για το αύριο. Συμμετοχή στους «16» της Ευρωλίγκας χαρίζει κάμποσους πόντους στην ειδική βαθμολογία της ULEB, αυτήν που αποτελεί πρωταρχικό κριτήριο για τα συμβόλαια της επόμενης Ευρωλίγκας. Αν ο Παναθηναϊκός έχει βέβαιη την παρουσία του στην κορυφαία διοργάνωση, οι υπόλοιποι μνηστήρες μάχονται per mare, per terra.

Αυτή τη στιγμή η ΑΕΚ έχει ισχνό προβάδισμα απέναντι στο Μαρούσι, τον Αρη και τον Ολυμπιακό, αλλά αισθάνεται την ανάσα των τριών και ανησυχεί. Ο Ολυμπιακός μαζεύει ποντάκια από την Ευρωλίγκα (εφόσον προκριθεί), ο Αρης από το ULEB Cup, το Μαρούσι έχει ήδη μπόλικα στον κουμπαρά του, η ΑΕΚ όμως κόλλησε.

Επόμενος στόχος της δεν μπορεί παρά να είναι η τετράδα της ελληνικής Α1. Πριμοδοτείται δεόντως ένα πλασάρισμα στο φάιναλ φορ των εθνικών πρωταθλημάτων. Η «ειδική βαθμολογία» δεν είναι το μοναδικό κριτήριο πρόκρισης, είναι όμως το σημαντικότερο. Ετσι τουλάχιστον πιστεύουν στην ΑΕΚ.

Εδώ που τα λέμε, όμως, δεν έχει θέση ο «Δικέφαλος» στην Ευρωλίγκα. Στο Γαλάτσι υπάρχει πλέον έλλειμμα φιλοδοξίας. «Το υλικό μας δεν ήταν σε θέση να αντεπεξέλθει», ομολόγησε χθες, αγγίζοντας επιτέλους τον τύπον των ήλων, ο Λευτέρης Κακιούσης. Η διοίκηση δεν αγόρασε τους κατάλληλους παίκτες, ο κόσμος έμεινε μακριά, η ομάδα έμοιαζε με λαθρεπιβάτισσα στη διοργάνωση, παρά τη φιλοτιμία των (ικανών αλλά άπειρων σε τέτοιο επίπεδο) αθλητών της. Γιατί να μη βγει ο Αρης στη θέση της;

Ακόμα και ο Πανελλήνιος, που λέει ο λόγος, καλύτερες προδιαγραφές έχει. Θα μετακόμιζε την ομάδα του ο Κυριακού στο Ελληνικό ή στο Γαλάτσι, θα αγόραζε και 4-5 χιλιάδες διαρκείας βγάζοντας τα λεφτά από τη μία τσέπη και βάζοντάς τα στην άλλη, θα έφτιαχνε ομαδούλα της προκοπής, θα 'παιζε.
Ο δε Ολυμπιακός νομίζω ότι δεν κινδυνεύει να μείνει εκτός νυμφώνος. Αλλωστε αυτός ήταν που το καθέλκυσε το «πειρατικό», μαζί με 5-6 άλλους. Να αφήσουν έξω τον Κόκκαλη για να προτιμηθεί ο υιός Φιλίππου με τους τριακόσιους του Λεωνίδα; Ακούγεται σαν ανέκδοτο. Και είναι ανέκδοτο.