O καημός του πιστολέρο (Sportday / Νίκος Παπαδογιάννης)

Γνωρίζοντας από μέρες ότι «μαγειρευόταν» ανταλλαγή του Πέτζα Στογιάκοβιτς με τον Ρον Αρτέστ, είχαμε προγραμματίσει στο SuperSport 3 τον αγώνα Καβαλίερς-Πέισερς (έγινε σήμερα τα ξημερώματα) και παρακολουθούσαμε με αγωνία τις εξελίξεις. Εάν η μπίζνα είχε ολοκληρωθεί στην ώρα της, δηλαδή το περασμένο Σαββατοκύριακο, θα προσφέραμε στο πιάτο των τηλεθεατών το ντεμπούτο του Πέτζα με τη φανέλα των Ιντιάνα Πέισερς.

Ωστόσο, το σχέδιο το χάλασε ο ίδιος ο Στογιάκοβιτς. Μόλις έμαθε ότι οι Σακραμέντο Κινγκς τον πούλησαν χωρίς να τον ρωτήσουν, έγινε έξω φρενών. Αρχικά διέδωσε στους δικούς του ανθρώπους ότι δεν σκόπευε καν να παρουσιαστεί στην καινούργια του ομάδα. Μετά κατάλαβε ότι δεν υπήρχε σωτηρία και είπε με κρύα καρδιά το «ναι». Με καθυστέρηση τριών ημερών. Και δίχως βιασύνη. «Να με υπολογίζετε από Δευτέρα», ήταν το μήνυμα που έστειλε στο αφεντικό της καινούργιας του ομάδας, Λάρι Μπερντ. Σήμερα τα ξημερώματα, το πρώτο βιολί των Πέισερς στη συχνότητα του SuperSport 3 ήταν ο Φρεντ Τζόουνς. Γιατί, βρε Πέτζα;

Αλήθεια, γιατί; Προφανώς ο φίλος μας ο Πέτζα θεωρεί ότι ήταν το Α και το Ω των Κινγκς. Και ως τέτοιο, περίμενε καλύτερη μεταχείριση. Ενας σούπερ σταρ δεν βγαίνει ποτέ σε πλειστηριασμό. Παρόμοια συμπεριφορά έδειξαν στο πρόσφατο παρελθόν και άλλοι λαμπεροί αστέρες. Αμέσως αμέσως μου έρχεται στο μυαλό το παράδειγμα του Γκάρυ Πέιτον, ο οποίος πήγε στους Λέικερς για να κερδίσει επιτέλους τον τίτλο που του έλειπε (και του λείπει ακόμα), μέχρι που δόθηκε ξαφνικά και απροειδοποίητα από τους Λέικερς στους Σέλτικς, έναντι πινακίου φακής. Στην αρχή ο Πέιτον στήλωσε τα πόδια, εν τέλει όμως μάζεψε τα μπογαλάκια του και μπήκε στο αεροπλάνο για την πολύωρη πτήση. Σήμερα ψάχνει τον δρόμο προς τη Γη της Επαγγελίας ως συνοδοιπόρος του Σακίλ, του Ουέιντ και του Πατ Ράιλι στους Μαϊάμι Χιτ.

Εναν τέτοιο προορισμό ονειρευόταν προφανώς ο Πέτζα. Μια ομάδα ικανή να χτυπήσει τίτλο, μια πόλη ηλιόλουστη για να μεγαλώσει το παιδί του. Στην Ιντιανάπολις, το κρύο περονιάζει τα κόκαλα. Πάντως η νέα του ομάδα είναι αξιόλογη, ασφαλώς καλύτερη από τους ξεπεσμένους Κινγκς. Θα έχει και Ευρωπαίο πλέι μέικερ να του πασάρει την μπάλα, κάποιον Γιασικεβίτσιους αν έχετε ακουστά. Και μπροστά του τον Ζερμέιν ΟΝηλ, σε ρόλο Ουέμπερ αν όχι Ντίβατς. Ο Λάρι Μπερντ βλέπει στο πλευρό του Στογιάκοβιτς τη μετενσάρκωση του εαυτού του. Το έχει δηλώσει κατεπανάληψη, ότι σουτέρ σαν τον ακόμα νεαρό Σέρβο έχει δει ελάχιστους στη ζωή του. Τώρα καλείται να χτίσει τους καινούργιους Πέισερς γύρω από αυτόν. Δίχως τον αμυντικό-δυναμίτη Αρτέστ, αλλά με ένα σκόρερ ικανό να διαλύσει τα πάντα στο πέρασμά του. Φοβάμαι πάντως ότι ο Πέτζα θα βρει τα πράγματα σκούρα στην καινούργια του γειτονιά. Το μπάσκετ της ανατολής δεν είναι ελεύθερο όπως αυτό της Δύσης, ούτε γρήγορο ούτε καμωμένο για ξένοιαστους πιστολέρος.

Οπως κι αν έχει το πράγμα, αυτή τη μετεγγραφή τη χρειαζόταν απεγνωσμένα. Οποιος τον είδε να παίζει μπάσκετ φέτος, αντίκρυσε ένα φάντασμα του παλιού, ακμαίου Στογιάκοβιτς. Η συνταγή των Κινγκς πάλιωσε, η καλοπαρέα που έφερε την ομάδα ψηλά σκόρπισε, η «Αρκο Αρίνα» μύριζε φορμόλη, ο φίλος μας χρειαζόταν μια καινούρια αρχή. Τι άλλο να του ευχηθούμε; Καλή τύχη.