Το «παλτό» που έγινε δώρο (Sportday / Αντώνης Καρπετόπουλος)

Χθες σκεφτόμουν να γράψω ότι αν ο Ολυμπιακός κερδίσει το φετινό πρωτάθλημα (που θα είναι πιθανότατα ένα από τα ευκολότερα της ιστορίας του και το μοναδικό στο οποίο ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ έβλεπαν την πλάτη του συνεχώς από την πρώτη αγωνιστική), θα πρέπει ο Σωκράτης Κόκκαλης να στείλει κρασιά στον Παναθηναϊκό (ας είναι και «Παράγκα»…) και να τον ευχαριστήσει για το δώρο που του έκανε, τον Μιχάλη Κωνσταντίνου. Με πρόλαβε ο Τροντ Σόλιντ, που ευχαρίστησε τον ΠΑΟ μέσω της «SportDay». Πιθανότατα ο Νορβηγός τώρα καταλαβαίνει πόσο μεγάλο ήταν το δώρο που του έκαναν.

Αν ο Ολυμπιακός δεν αποκτούσε τον Κωνσταντίνου το καλοκαίρι, πολύ δύσκολα θα κέρδιζε το φετινό πρωτάθλημα. Σίγουρα δεν θα το κέρδιζε τόσο εύκολα όσο φαίνεται ότι θα το κερδίσει. Το πιθανότερο είναι ότι θα είχε μεγαλύτερα επιθετικά προβλήματα από πέρυσι, αφού ο Οκκάς εξακολουθεί να σκοράρει λίγο, ο Ριβάλντο παίζει αρκετά πιο μακριά από την περιοχή σε σχέση με πέρυσι, ο Ζιοβάνι και ο Γεωργιάδης έφυγαν και ο Καστίγιο δεν χρησιμοποιείται. Κυρίως, όμως, θα είχε μεγάλα προβλήματα γιατί μέχρι να έρθει ο Κωνσταντίνου δεν είχε καταφέρει να βρει ένα σέντερ φορ της προκοπής από τον καιρό του Ιβιτς, του Γκόγκιτς και του Αλεξανδρή.

Επιλογές

Πολύ λίγες ομάδες έχουν κάνει τόσες κακές επιλογές σέντερ φορ όσες ο Ολυμπιακός τα πέντε τελευταία χρόνια. Θυμίζω ότι όταν ο Παναθηναϊκός απέκτησε τον Κύπριο, ο Ολυμπιακός πόνταρε στον Αλβες, τον Χούτο και τον Οφορίκουε, παίρνοντας από αυτούς ελάχιστα. Τα κάστανα από τη φωτιά έβγαλαν ο Ζιοβάνι και ο Αλεξανδρής. Ο Βραζιλιάνος ήταν «δεκάρι» στην ψυχή και ο Αλέκος δεύτερος επιθετικός: ο Ολυμπιακός ήταν πολύ τυχερός που οι δύο αυτοί ταίριαξαν για δύο σεζόν, μολονότι φορ δεν ήταν κανένας.

Κανείς

Το παράδοξο είναι ότι όχι μόνο δεν κατάφεραν να «πιάσουν» όσοι σέντερ φορ ήρθαν στον Ολυμπιακό, αλλά έκαναν μέτριες καριέρες και όσοι δεν αποκτήθηκαν και απλώς συζήτησαν (!) με τους «ερυθρόλευκους». Ο Κούζμπα πέρασε χωρίς κανείς να τον θυμάται, όπως αμφιβάλλω αν κάποιος θα θυμάται τον Ντάνι αν φύγει το επόμενο καλοκαίρι. Ο Ντ' Ακόλ κατέληξε στην Κέρκυρα. Ο Τάτσης είχε έναν θυελλώδη έρωτα με την Πωλίνα Σανταλοβάκη. Για τον Ρόμπερτς μουρμούριζαν ένα χρόνο στον Λεμονή. Ο Φιγκερόα και ο Νάνι χάθηκαν στον πηγαιμό για την Ευρώπη. Με τον διακαή πόθο Πορτίγιο ουδείς πλέον στην Ευρώπη ασχολείται. Ο Λουιζάο, τον οποίο ήθελε ο «Ρίμπο», ευτυχώς που δεν ήρθε. Ηταν τέτοια η ανάγκη να βρεθεί ένας φορ περιοχής, που «βαφτίστηκε» φουνταριστός πέρυσι ο Οκκάς –και παραλίγο να καεί.

Ελεύθεροι

Γιατί ο Ολυμπιακός δεν μπορούσε να βρει έναν φορ; Πρώτα απ' όλα γιατί οι καλοί σέντερ φορ δεν μένουν ελεύθεροι. Όποιος τους έχει, τους προσέχει. Έπειτα, γιατί τον υποψήφιο φορ έπρεπε να τον ξέρει ο πρόεδρος. Ο Σκούμπο, ο Καβιέδες, ο Λουιντουλά, ο Αλί Νταΐ, ο ο Αγκουστίν Ντελγάδο ήταν άγνωστοι στον πρόεδρο και απορρίφθηκαν. Για μερικούς θα έλεγα «πάλι καλά»: ο Ντελγάδο π.χ., για τον οποίο έγινε κάποτε φασαρία, δεν κατάφερε να κάνει τίποτα στην Αγγλία και σήμερα παίζει στην Μπαρτσελόνα του Εκουαδόρ, που με την Μπάρτσα του Ροναλντίνιο έχει κάποια διαφορά... Από την άλλη, οι σέντερ φορ που ο πρόεδρος ήξερε και του άρεσαν όταν τους πρότειναν (ο Λάρσον, ο Αντερσον, ο Κάριου, ο Ελντερ, ο Βιέρι) κόστιζαν πολλά –άσε που στο παραπέντε το ξανασκέφτονταν και αποφάσιζαν ότι δεν άξιζε τον κόπο να έρθουν στην Ελλάδα.

Υποδείξεις

Το σύστημα οργάνωσης του Ολυμπιακού ήταν μάλλον αδύνατον να βρει καλύτερο φορ από τον Κωνσταντίνου. Οι περσινές υποδείξεις του Σόλιντ το μαρτυρούν. Ο Νορβηγός ήθελε τέσσερα εκατομμύρια ευρώ για να αγοράσει τον Μπενζά, ο οποίος κατέληξε κάπου στα Εμιράτα. Ήθελε τον Στέφαν Ιβερσεν (κι έκανε και μούτρα όταν δεν του τον αγόρασαν), που απορρίφθηκε μέχρι και από την Πόρτσμουθ, η οποία για να σωθεί ποντάρει στους πάντες! Πρότεινε ακόμα και τον Τόρε Αντρε Φλο, ένα καλό, πανύψηλο παλικάρι, που όμως δεν χρειαζόταν να του πληρώσει ο Ολυμπιακός το εφάπαξ λίγο πριν βγει στην ποδοσφαιρική σύνταξη. Τα τελευταία χρόνια από τους ξένους που αγοράζει ο Ολυμπιακός «βγαίνει» ο ένας στους τρεις. «Βγήκαν» ο Ριβάλντο, ο Σούρερ και ο Τουρέ –οι άλλοι ή χάθηκαν (Κούζμπα, Ρέζιτς, Ντρασένα, Νόβακ) ή αναζητείται ακόμα ο λόγος για τον οποίο ήρθαν (Μάριτς, Ντάνι, Λέμενς) ή αποδείχτηκαν βοηθητικοί παίκτες (Μπουλούτ, Μπαμπαγκίντα). Για να έβρισκε κάποιον με τη χρησιμότητα του Κωνσταντίνου ο Ολυμπιακός, θα έπρεπε να πάρει τρεις σέντερ φορ, την ώρα που επί πέντε χρόνια δυσκολευόταν να βρει έναν!

Τον έβριζαν

Πέρυσι, μετά τη νίκη του ΠΑΟ στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό με γκολ του Κύπριου, ο Πασχάλης Παπαδόπουλος προσπαθούσε να κλείσει ραντεβού με τον Παναθηναϊκό για να του πουν ποια είναι η τελική πρόταση. Ο μάνατζερ ήθελε να συνεχίσει ο Κωνσταντίνου στον ΠΑΟ, κυρίως γιατί εκτιμούσε ότι ο Ολυμπιακός δεν ενδιαφερόταν ποτέ να τον αποκτήσει, καθώς τα οπαδικά του έντυπα και οι οργανωμένοι τον έβριζαν χρόνια ολόκληρα. Ήταν μάλιστα τόση η κάψα του να ανανεώσει ο παίκτης το συμβόλαιό του, ώστε (θα) χάριζε στον ΠΑΟ και μέρος από την προμήθειά του από το τηλεοπτικό συμβόλαιο των «πρασίνων» με το SuperSport, το οποίο ο ίδιος είχε βοηθήσει να γίνει. Όταν κατάλαβε ότι ο Κωνσταντίνου δεν θα συνεχίσει στον ΠΑΟ, έμεινε άφωνος. Πού να φανταζόταν ότι ο Γιώργος Λούβαρης και ο Σάββας Θεοδωρίδης είχαν ήδη «ψήσει» τον Κόκκαλη…

Ευχαριστώ

Έβλεπα το ψυχωμένο παιχνίδι του Κύπριου στη Νέα Σμύρνη. Ο Σόλιντ ζητάει από τους μέσους να τον ψάχνουν ακόμα και με βαθιές μπαλιές και έχει καταλάβει ότι ο Κύπριος δεν χρειάζεται να βγαίνει από την περιοχή για να ανοίγει χώρους, αφού τραβάει όλους τους αμυντικούς πάνω του έτσι κι αλλιώς. Η παρουσία του είναι σημείο αναφοράς για όλους. Το «ευχαριστώ» του Νορβηγού στον ΠΑΟ είναι ό,τι λιγότερο…