Πόσοι να το άκουσαν τότε; Πόσοι, απ' όσους το άκουσαν τότε, να διαβάζουν τώρα; Και πόσοι, απ' όσους συνέπεσε και τότε να το άκουσαν και τώρα να διαβάζουν, να το... θυμούνται; Κατά πάσα πιθανότητα, ουδείς. Για την περίπτωση να υπάρχει έστω ένας, ωστόσο, οφείλω να το προλάβω. Με το να το εξομολογηθώ. Για να εξιλεωθώ!
Μιλούσα στον SuperΣΠΟΡ FM εκείνο το μεσημέρι, όταν βγήκε στον αέρα ο Τάσος (Νικολογιάννης), για να δώσει την είδηση ότι ο Παναθηναϊκός τελείωσε με την αγορά-σίριαλ του Εκι. Εντελώς αυθόρμητα μου ξέφυγε ένα «α, δεν το γλίτωσε τελικά, ε;».
Μεσ’ στο μυαλό είχα την εικόνα ενός τύπου-Ορτέγα, ένα απ' τα εκατοντάδες «δεκάρια» που ξεφύτρωσαν απ' το σπέρμα του Ντιέγκο, που είχε φάει τα μούτρα του μικρός στην Ιταλία, γύρισε πίσω στην Αργεντινή κι επέστρεφε στην Ευρώπη για να βρει άλλα κορόιδα.
Δυο χρόνια μετά δηλώνω φαν. Στα νεοελληνικά, τον πάω! Και την ποιότητά του, για την οποία η εκτίμησή μου είναι ότι έχουμε δει λίγα, ότι τα πολλά κάπου είναι συμπιεσμένα, δίχως ανοικτή δίοδο να τα εκφράσει, να τ' αναδείξει. Και το ταμπεραμέντο του. Μου κάνει. Δεν βλέπω το όφελος ενδεχόμενων κηρυγμάτων, να γίνει πιο καλό παιδί.
Μου έκανε εντύπωση, ρίχνοντας μια ματιά στα κιτάπια, ότι αυτές τις μέρες συμπληρώνονται δύο χρόνια απ' την έλευσή του στην Ελλάδα. Εάν δεν τα είχα κοιτάξει και με ρωτούσε κανείς αιφνιδιαστικά «πόσα χρόνια είναι ο Εκι εδώ;», θα 'λεγα... άνετα τρία-τέσσερα. Η αντίθεση, της πραγματικότητας με την εντύπωση, μαρτυρά την πληθωρικότητα της παρουσίας. Την έντασή της.
Την προσαρμοστικότητα, επίσης. Κόντρα σε καθετί (αν όχι δύσκολο, οπωσδήποτε) το διαφορετικό. Είχα διαβάσει παλαιότερα σε αγγλικό έντυπο, δεν θυμάμαι ποιο, μια εμπεριστατωμένη έρευνα για το τι μπορεί να λείπει, τόσες χιλιάδες μίλια μακριά απ' την πατρίδα, στον σύγχρονο Αργεντινό ποδοσφαιριστή που βγάζει το ψωμί του στην Ευρώπη, είτε είναι ο Βερόν ή ο Κρέσπο είτε ο τυχάρπαστος «ανώνυμος» μισθοφόρος που κατέληξε να παίζει στην Πιουνίκ Γερεβάν.
Με βοήθησε να καταλάβω πολλά και να συνειδητοποιήσω άλλα τόσα. Ήταν το γράδο μου, παρατηρώντας τον Γκονζάλες στην Αθήνα, για ν' αξιολογήσω την (αν μου επιτρέπεται ο όρος) ενταξιμότητά του. Πλέον, με το δεύτερο συμβόλαιό του στον Παναθηναϊκό, το στοίχημα αλλάζει.
Το ζητούμενο δεν είναι ούτε η ποιότητα ούτε η αφομοίωση. Αυτά ανήκουν στα δεδομένα. Το ζητούμενο, στο εξής, είναι η ηγετική δυναμική που μπορεί ο Εκι ν' αναπτύξει. Ότι δηλαδή χρειάζεται όσο τίποτε άλλο, σχεδόν... απεγνωσμένα, ο πυρήνας των καλών έως πολύ καλών πιτσιρικάδων που (παιδο)μαζεύτηκαν και φορούν την πράσινη φανέλα.
Θα δείξει, ως συνήθως, η ίδια η ζωή. Το βάρος δεν είναι μικρό, ίσως χρειάζονται περισσότεροι του ενός για να το σηκώσουν, αλλά η υπόθεση μοιάζει να ερεθίζει τον Γκονζάλες. Το καλοκαίρι θα κλείσει τα, μόλις, 26 χρόνια του. Σημαίνει πως η διαδικασία της ωρίμανσης, τόσο στο παικτικό κομμάτι όσο και σ' εκείνο της προσωπικότητας, τώρα σιγά σιγά αρχίζει.
Ο Παναθηναϊκός το 'χει κάνει συνήθειο τρόπον τινά να εκβιάζει τον χρόνο για τις εκ των έσω ηγετοποιήσεις. Ο Λυμπερόπουλος επωμίστηκε ευθύνες άγουρος. Ο Μπασινάς αργότερα, το ίδιο. Του Εκι, εκ πρώτης όψεως, ο ρόλος τού πηγαίνει. Είναι επικοινωνιακός, μιλάει όπως παίζει, δίχως φόβο, αλλά με πολύ πάθος. Έχει χάρισμα, έχει άντερα, έχει περηφάνια. Δεν έχουν παρά να τον αφήσουν, οι του διοικητηρίου της Παιανίας, ν' αγιάσει.
Διότι δεν φταίει ο Γκονζάλες για την εξίσωση με... δύο Ριβάλντο, δεν φταίει αν ολημερίς ακούει για τον ταξικό εχθρό με τα κόκκινα, δεν φταίει αν η ενασχόληση με τα διαιτητικά αγγίζει το χωράφι της ψύχωσης. Σε λίγο, έτσι όπως το πάνε, στο περιβάλλον στο οποίο (είναι... καταδικασμένος να) λειτουργεί στην καθημερινότητά του, θα μας ξεφουρνίσει και κάνα «Γκαγκάτσης» ή κάνα «Γερμανάκος»!
Ο Ρότσα, π.χ., δεν θυμάμαι ποτέ να επένδυσε σε κάποιο αντι-Ολυμπιακό μένος. Ο Ζάγετς δεν θυμάμαι ποτέ να μάλωνε με (ή για) τους διαιτητές. Έφτανε και περίσσευε αυτό που ήταν, η οντότητά τους, για να γίνουν ηγέτες. Και είδωλα. Αν αφήσουν, λοιπόν, τώρα τον Εκι ν' αγιάσει, να συγκεντρωθεί απερίσπαστος στο ποδόσφαιρο, τότε είναι η καλύτερη πιθανότητά τους να απελευθερωθεί και εκείνη η δίοδος που πιο πάνω αναφέραμε. Ώστε να ξεχυθούν, σαν κέτσαπ απ' το μπουκάλι, τα καλύτερα (που ακόμα δεν έχουμε δει) της ποιότητάς του.
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
