Καταρχήν, το οφθαλμοφανές και αυταπόδεικτο: το μπάσκετ είναι το ωραιότερο παιχνίδι του κόσμου. Ποιος είναι αυτός που πετάχτηκε από τη γαλαρία για να διατυπώσει ένσταση; Δώστε του την κασέτα του χθεσινού αγώνα Αρη-Πανιωνίου 112-105, μήπως ξεστραβωθεί.
Θα τη θυμούνται χρόνια στη Νέα Σμύρνη αυτή την αυτοχειρία. Ο Πανιώνιος μπήκε με διαφορά 10 πόντων στο τελευταίο δίλεπτο (67-77) και δεν είχε παρά να αποφύγει το χαρακίρι. Και έκανε αυτό ακριβώς: χαρακίρι oλκής. Απέναντι στο ασφυκτικό ζον-πρες του Αρη, βγήκε ξαφνικά στην επιφάνεια η κόπωση από την υπερπροσπάθεια (και τη σχετική λειψανδρία) και το θολωμένο μυαλό έγινε βρόγχος στο λαιμό των φιλοξενούμενων. Τα υπόλοιπα τα φρόντισε το ηφαίστειο της «κίτρινης» κερκίδας.
Ξαφνικά, ο Πανιώνιος δεν μπορούσε ούτε να περάσει τη σέντρα. Στο τελευταίο λεπτό της κανονικής διάρκειας, νομίζω ότι δεν έκανε ούτε ένα σουτ. Λάθη και μόνο λάθη, απέναντι σε έναν Αρη που βρήκε ήρωες της τελευταίας στιγμής: τον Πέτροβιτς, τον σπουδαίο Στακ, αλλά και τον Ουίλκινσον, ο οποίος ήλθε από την άκρη του πάγκου προερχόμενος από τραυματισμό στο 29’ και έδωσε πνοή στον Αρη, κυνηγώντας ό,τι περνούσε από το βεληνεκές του. Ο καθένας από τους 13 πόντους του, το καθένα από τα 11 ριμπάουντ του άξιζε το βάρος της μπάλας σε χρυσάφι.
Οταν ο αγώνας πήγε σε (πρώτη) παράταση, πίστεψα ότι ο αποδεκατισμένος Πανιώνιος θα εμφανιζόταν σαν πρόβατο επί σφαγήν. Εστω κι αν χρειάστηκε το απίστευτο δώρο του Θεσσαλονικιού κομισάριου Κώστα Τσούλη στο φινάλε της πρώτης παράτασης (όπου μέτρησε το εμφανώς εκπρόθεσμο καλάθι του Χάρβεϊ), οι «κυανέρυθροι» απέδειξαν ότι έχουν πολύ μεγάλη καρδιά. Αλλά ήταν γραφτό να βαφτεί η πρόκριση στα κίτρινα και να τελειώσει ο αγώνας με την ιαχή «Κύπελλο» από τους οπαδούς του άλλοτε αυτοκράτορα.
Ο Αρης μπορεί να πίστεψε στην ανατροπή και να κατέθεσε την ψυχή του στο παρκέ, αλλά μέχρι το 38ο λεπτό (και ξανά μετά το 40ό) ήταν απελπιστικά κακός. Απέναντί του βρήκε μια άμυνα μαλακή σαν χαρτί. Με μια στατική ζωνούλα, με υποτυπώδη βοήθεια από τους Αμερικανούς του και με σέντερ πότε τον ξεχασμένο (εξαιρετικό, ωστόσο) Μαρμαρινό και πότε τον αμούστακο Αγγελόπουλο, ο Πανιώνιος θα 'πρεπε να είναι εύκολη λεία για έναν αντίπαλο κλάσης.
Αλλά ο Αρης πάσχιζε να τον γονατίσει με τρίποντα. Τρίποντα, τρίποντα, τρίποντα. Xωρίς σχέδιο και χωρίς προσανατολισμό. Η μπάλα δεν περνούσε ποτέ μέσα στη ρακέτα. Ο,τι καλό γινόταν, γινόταν τυχαία. Εικόνα εξαιρετικά αφιερωμένη σε όσους πιστεύουν ότι η αντικατάσταση του Ζούρου με τον συμπαθή, ατσαλάκωτο Ματσόν συνιστά αλλαγή προς το καλύτερο.
Προκρίθηκε όμως ο Αρης και αυτό μετράει. Αύριο είναι μια άλλη μέρα. Με ρεκόρ 7-5 στο ULEB Cup (και συντριβή ακόμα κι από τους «Αστροναύτες» του Αμστερνταμ στο παθητικό της), η Βιλερμπάν μοιάζει βατός αντίπαλος στον δρόμο του Αρη προς τα ημιτελικά. Στην κανονική περίοδο, ο Πανιώνιος έχασε δύο φορές από τους Γάλλους, 76-79 στην Αθήνα και 61-83 στη Λυών, όπου αγωνίστηκε χωρίς τον Εϊβερι.
Aλλο, όμως, κανονική περίοδος και άλλο πλέι οφ. Aλλο Πανιώνιος κι άλλο Αρης. Aλλο Ελληνικό και άλλο Αλεξάνδρειο. Το εισιτήριο για την Ευρωλίγκα οιστρηλατεί τον φιλόδοξο Αρη από το ξεκίνημα της σεζόν, οι δε γαλλικές ομάδες συχνά αποδεικνύονται ευάλωτες όταν καλούνται να δείξουν κότσια.
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
