Nα μείνει κι άλλο στην Αφρική (Sportday / Αντώνης Καρπετόπουλος)

Ο Τουρέ δεν γύρισε. Πολύ αμφιβάλλω αν θα γυρίσει και σήμερα. Ο Ντρογκμπά, αντιθέτως, τέθηκε στη διάθεση του Μουρίνιο από προχθές και ο Κόλο Τουρέ χθες το βράδυ ήταν έτοιμος να χρησιμοποιηθεί από τον Βενγκέρ στον αγώνα της Αρσεναλ με τη Λίβερπουλ. Αυτοί δεν είχαν ούτε προβλήματα με τη βίζα τους ούτε δυσκολίες να βρουν πτήσεις για να γυρίσουν στις ομάδες τους. Οταν ο Τουρέ αγωνιστεί στην Τσέλσι ή στην Αρσεναλ, να είστε βέβαιοι ότι θα γυρνάει σε χρόνο ρεκόρ. Στον Ολυμπιακό ο σκοπός του δεν είναι να συμπεριφέρεται σαν συνεπής επαγγελματίας, αλλά να κερδίζει το πρωτάθλημα. Θα μου προκαλούσε έκπληξη αν γύριζε στην ώρα του.

Γίνεται ένα λάθος όσον αφορά στον Ολυμπιακό. Πολύς κόσμος –κυρίως δημοσιογράφοι– τον κρίνει με βάση κάποια στάνταρ που αφορούν σε άλλες ομάδες. Ο Ολυμπιακός είναι μια πάρα πολύ ιδιαίτερη κατάσταση. Δεν επιδέχεται συγκρίσεων...

Στόχος

Ποιος είναι ο στόχος μιας ποδοσφαιρικής εταιρείας; Νομίζω να φτάσει το μάξιμουμ των προϋπολογιζόμενων εσόδων της και ταυτόχρονα να πετύχει την υλοποίηση των αγωνιστικών στόχων της. Μια ποδοσφαιρική εταιρεία μπορεί να μην έχει κέρδη, πρέπει όμως να πλησιάζει ή να ξεπερνά τα προβλεπόμενα έσοδά της, ώστε να μην είναι προβληματική. Το πώς το πετυχαίνει είναι δικό της θέμα. Η Τσέλσι π.χ. για να φτάσει το μάξιμουμ των προϋπολογιζόμενων εσόδων της πρέπει να διακριθεί στο Τσάμπιονς Λιγκ, να διεκδικήσει τους εγχώριους τίτλους και να επενδύσει σωστά σε παίκτες. Ο Αγιαξ πουλάει παίκτες. Η Ρεάλ Μαδρίτης αγοράζει παίκτες, που όμως αυξάνουν τον τζίρο του εταιρικού της merchandising. Ο κάθε σύλλογος ακολουθεί ένα δρόμο.

Κουραφέξαλα

Ο Ολυμπιακός έχει τον δικό του δρόμο. Ποιος είναι ο σκοπός του; Να κερδίζει κάθε χρόνο το πρωτάθλημα. Αυτό μόνο τον ενδιαφέρει και τίποτε άλλο. Οι πορείες στην Ευρώπη δεν τον ενδιαφέρουν, γιατί «πορείες κάνουν οι οικοδόμοι και οι φοιτητές», λένε οι οπαδοί του. Παίκτες δεν πουλάει και εσχάτως έχει σταματήσει και να αγοράζει. Τα έσοδά του είναι πλέον συγκεκριμένα, αφού το Καραϊσκάκη είναι σχεδόν sold out από κατά βάση ευχαριστημένους οπαδούς του. Η Θρύλος Α.Ε. είναι κερδοφόρος επιχείρηση, το τηλεοπτικό συμβόλαιο το μεγαλύτερο στην Ελλάδα και η τροπαιοθήκη του συλλόγου πάει να σπάσει από τις «κούπες». Και τι έγινε που λείπει ο Τουρέ; Αμα το παιδί βρει τον δρόμο, θα γυρίσει. Η ουσία είναι ότι ο Ολυμπιακός, κερδίζοντας τις υπερδυνάμεις που λέγονται Ακράτητος και Καλλιθέα, κρατάει τη διαφορά των έξι πόντων από την ΑΕΚ. Αυτό είναι το ζήτημα. Ποιος Τουρέ και κουραφέξαλα…

Θαύμα

Για να φτάσει σε αυτό το γιγάντιο θαύμα της κατάκτησης τόσων συνεχών πρωταθλημάτων, ο Ολυμπιακός έχει στηριχθεί σε μια συγκεκριμένη μέθοδο διοικητικής διαχείρισης. Ο πρόεδρος λατρεύει τους παίκτες και ενίοτε παίρνει και τη γνώμη τους. Οι προπονητές άμα χρειαστεί αλλάζουν σαν τα πουκάμισα. Λόγο δεν έχουν οι τεχνοκράτες, οι διευθυντές, οι ειδικοί (τέτοιοι δεν υπάρχουν και δεν χρειάζονται), αλλά οι οπαδοί, που αποδεδειγμένα αγαπούν την ομάδα. Στα ντέρμπι του πρωταθλήματος πρέπει να επικρατούν συσπείρωση, στρατιωτική πειθαρχία, φανατισμός, προσήλωση στον σκοπό και κατάθεση πάθους. Στα ματς με τους μικρούς επιτρέπονται πλέον νίκες στο περπατητό –έτσι κι αλλιώς, οι απαντήσεις σε όσους κάνουν κριτική δίνονται στα ντέρμπι: ο Ολυμπιακός φέτος τα έχει κερδίσει όλα.

Μοντέλο

Κανονικά το μοντέλο του Ολυμπιακού θα έπρεπε να είχε αναλυθεί παγκοσμίως. Να έρχονται ειδικοί από όλον τον κόσμο και να κάνουν διατριβές. Η Τσέλσι δεν πρόκειται ποτέ να κατακτήσει επτά πρωταθλήματα στη σειρά, ούτε η Γιούβε οκτώ στα εννέα, ούτε η Μπάρτσα να κάνει συνεχή νταμπλ: αυτά τα κάνει μόνο ο Ολυμπιακός. Γι' αυτά υπάρχει, γι' αυτά ζει και τέτοια θέλει ο κόσμος του. Και τι έγινε δηλαδή που ο Κόλο Τουρέ γύρισε στην Αρσεναλ; Είκοσι πόντους πίσω από την Τσέλσι είναι, ενώ ο Θρύλος είναι πρώτος. Θα μου πεις, η Τσέλσι είναι στους 16 του Τσάμπιονς Λιγκ. Ε, και; Θα το κερδίσει; Αν δεν το κερδίσει, με βάση το κριτήριο του political correct οπαδού του Ολυμπιακού δεν έχει κάνει τίποτα.

Προτεραιότητες

Γιατί δεν έρχονται οι ξένοι να αναλύσουν τον Ολυμπιακό; Γιατί είναι ηλίθιοι: νομίζουν ότι μια ομάδα πρέπει να βελτιώνεται χρόνο με τον χρόνο, να παίζει καλή μπάλα, να προσφέρει στο κοινό της νέους πρωταγωνιστές. Οι ξένοι κάνουν την κουταμάρα να πιστεύουν ότι οι ποδοσφαιρικές εταιρείες πρέπει να δημιουργούν ομάδες που προσφέρουν θέαμα, να εκμεταλλεύονται το καλό τους momentum για να κάνουν ιστορικές υπερβάσεις και να αποκτήσουν αξιοπρόσεκτη διεθνή παρουσία: μιλάμε για κορόιδα, που δεν έχουν καταλάβει ότι τον Μάη είν' ωραία με την κούπα στον Περαία...

Ανάγκες

Ποιοι το έχουν καταλάβει αυτό; Οι αντίπαλοι του Ολυμπιακού στην Ελλάδα, που ακολουθούν τον δρόμο του. Ο ΠΑΟ είχε μια ομάδα που στην Ευρώπη τα πήγαινε καλά και τη διέλυσε γιατί τερμάτιζε δεύτερη στην Ελλάδα. Τώρα, που φτιάχνει ομάδες για να διεκδικήσουν το πρωτάθλημα (και όχι να κάνουν πορείες), έχει στο Τσάμπιονς Λιγκ τα θαυμαστά αποτελέσματα που χρόνια τώρα πετυχαίνει ο μεγάλος αντίπαλός του. Το ίδιο και η ΑΕΚ –κι αυτή το πρωτάθλημα θέλει, γι' αυτό και έχει μόλις μία νίκη σε ευρωπαϊκό ματς εδώ και δύο χρόνια. Ολοι βαδίζουν στον δρόμο του Ολυμπιακού: Ντάνι ο Κόκκαλης; Φλάβιο ο ΠΑΟ και Εμερσον η ΑΕΚ –τόπο στα νιάτα! Διάβασα ότι ο Κωστίκος έβγαλε από την ενδεκάδα του ΠΑΟΚ τους πιτσιρικάδες γιατί δεν ήξεραν, λέει, τις ανάγκες του πρωταθλήματος. Τι να πεις…

Καλά

Από τη στιγμή που ο Ολυμπιακός είναι πρώτος, όλα είναι υπέροχα. Η πρωτιά είναι η καλύτερη δικαιολογία για όλα. Η μπάλα που παίζει είναι κακή γιατί φταίνε οι άλλοι. Οι διαιτητές δεν τον προστατεύουν, αλλά τον εκθέτουν. Ο Ντάνι είναι φοβερός σκόρερ, ο Μπαμπαγκίντα διεμβολιστής, ο Καστίγιο αγγελούδι, ο Γεωργάτος στην καλύτερη ποδοσφαιρική ηλικία. Και ο Τουρέ μπορεί να μείνει στην Αφρική όσο θέλει. Η τιμή του είναι ήδη 40 εκατομμύρια ευρώ. Το 'πε και ο Σόλιντ. Που κι αυτός θέλει όσο κανένας άλλος το πρωτάθλημα…

Πολύ καλά

Δεν ήταν άσχημες οι διαιτησίες αυτή την αγωνιστική –ίσα ίσα. Μολονότι υπήρξαν ουκ ολίγα δύσκολα ματς, οι διαιτητές των αγώνων τα πήγαν αρκετά καλά και κανείς τους δεν τιμωρήθηκε. Πάλι καλά, διότι εξαιτίας των πολλών τιμωριών ο Γερμανάκος είχε αρχίσει να ξεμένει και στο τέλος θα χρειαζόταν να γυρίσει στην ενεργό δράση ο ίδιος! Να τι μεταδίδουν οι κατά τόπους ανταποκριτές μου:
• Δέτσης (Ηρακλής-ΟΦΗ 2-0). Εγραφα το Σάββατο ότι «σε άλλους καιρούς ο ΟΦΗ, που καίγεται για βαθμούς, θα πανηγύριζε για το γεγονός ότι βρέθηκε στον δρόμο του ένας πονόψυχος Αθηναίος διαιτητής. Τώρα, όμως, δεν μπορεί να περιμένει σχεδόν τίποτα». Στο τέλος την πλήρωσε ο Βαγγέλης ο Βλάχος.
• Καλόπουλος (Καλλιθέα-Ιωνικός 3-3). Συγχυσμένος ακόμα από την ταραχή που έπαθε λόγω της παρουσίας του στο ντέρμπι Ολυμπιακός – ΠΑΟ (3-2), έμπλεξε πολύ το ματς χωρίς λόγο. Είχα επισημάνει, πάντως, ότι «θα παίξει 50-50, δηλαδή για το "Χ"». Οπως και ότι «δυο-τρεις δύσκολες φάσεις θα του τύχουν».
• Κουκλάκης (Ατρόμητος-Απόλλων Καλαμαριάς 1-1). Αλάνθαστος. Ο Δαμήλος συνεχίζει να έχει τρομερά κέφια και πάει για τον τίτλο του «παράγοντα της χρονιάς».
• Μαζαράκος (Λεβαδειακός - Ξάνθη 0-2). Ποιος λέει ότι με διαιτητή τον Μαζαράκο δεν κερδίζει ποτέ φιλοξενούμενος; Αμα παίξεις καλή μπάλα (κι έχεις βγάλει κι ανακοινώσεις πρόσφατα) όλα γίνονται….
• Κουκουλάκης (Αιγάλεω-ΠΑΟΚ 1-0). Πήγε το ματς όπως το περίμενα, δηλαδή ήρεμα, ήσυχα, απλά και χωρίς ποτέ να χάσει τον έλεγχό του. Ο Θωμάς μουρμουράει για τις κάρτες που δέχτηκε εν όψει ΟΦΗ. Πιστεύω ότι πρόκειται για ατυχέστατη σύμπτωση.
• Κάκος (ΑΕΚ-Λάρισα 1-0). Εγραφα ότι «να κάνει στο ΟΑΚΑ μαγκιές στην ΑΕΚ δεν το βλέπω δυνατό». Ομως δεν περίμενα ότι θα κάνει μια τόσο καλή διαιτησία –μια σπουδαία, θα έλεγα, διαιτησία. Και αυτός και οι βοηθοί του αρίστευσαν.
• Τσίκινης (Πανιώνιος-Παναθηναϊκός 2-4). Είχα προειδοποιήσει ότι είναι φορμαρισμένος, ικανός και έξυπνος, αλλά και ότι μπορεί να κάνει και κάνα λάθος. Πέρασε μάλλον απαρατήρητος απ’ όλους, εκτός από τον Βαρούχα, που τον ψιλοκυνηγάει. Γιατί άραγε;
• Νικολαΐδης (Ακράτητος-Ολυμπιακός 0-1). Παρά τις πραγματικά φιλότιμες προσπάθειές του, δεν κατάφερε να ξεπεράσει τον Βασιλείου….