Τελείωσε πριν να αρχίσει (Sportday / Αντώνης Καρπετόπουλος)

Η κατάκτηση του πρωταθλήματος είχε ουσιαστικά κριθεί από την πέμπτη αγωνιστική του πρώτου γύρου, όταν ο Οκκάς διέλυσε την άμυνα της ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ. Από εκείνη τη νίκη του Ολυμπιακού κι έπειτα ήταν φανερό ότι για να χάσουν οι «ερυθρόλευκοι» τον τίτλο, θα έπρεπε να τον χαρίσουν στους αντιπάλους τους: ο Ολυμπιακός αυτά δεν τα κάνει ποτέ. Ο Οκκάς συνέχισε από εκεί που σταμάτησε: γκολ στο 5' και ό,τι ο Σάντος είχε στο κεφάλι του ως σχέδιο αγώνα, πήγε περίπατο. Η ΑΕΚ πήγε για να παίξει κλεφτοπόλεμο -από τη στιγμή που τα δεδομένα άλλαξαν, είχε ανάγκη από ένα εναλλακτικό πλάνο που δεν υπήρχε. Συνήθως ο Πορτογάλος τέτοια δεν χρησιμοποιεί -τουλάχιστον από τον καιρό που άλλαζε δύο παίκτες στο 25', γιατί δεν πήγαινε το παιχνίδι όπως το έχει σχεδιάσει.

Παρατεταγμένες περίπου με τον ίδιο τρόπο (4-3-3), οι δύο ομάδες μέτρησαν δυνατότητες και αδυναμίες. Ο Λάκης δυσκόλεψε τον Γεωργάτο: από την ενδεκάδα της ΑΕΚ ήταν όμως ο μόνος που φαινόταν να έχει ένα αβαντάζ έναντι του αντιπάλου του, ο οποίος όμως όταν σέντραρε αφρούρητος στο 5', έδωσε στον Οκκά την μπαλιά-γκολ που έκρινε το ματς. Όλοι οι υπόλοιποι παίκτες της ΑΕΚ στα ένας εναντίον ενός με τους παίκτες του πρωταθλητή ταλαιπωρήθηκαν. Ο Τουρέ κατάπιε τον Κατσουράνη, ο Εμερσον μοίραζε κλοτσιές, ο Τσάνκο θεωρούσε τιμή του να παίξει με αντίπαλο τον «Ρίμπο», ο Γεωργέας υπέφερε με τον Οκκά, ενώ ο Πάντος είχε πάρει τα μέτρα του Σέζαρ, ο Κόντης ήταν αδύνατο να περιορίσει τον «Τζόλε», ο Κωνσταντίνου έφτανε για να κρατάει βιδωμένους στην άμυνα και τον Τσιρίλο και τον Αλεξόπουλο. Ειδικά οι μέσοι της ΑΕΚ συνέχισαν στη θύελλα του Καραϊσκάκη αβοήθητοι να κωπηλατούν σαν ναυαγοί, ελεημονώντας να μη βγει κάποια δεύτερη κίτρινη κάρτα. Ο Ολυμπιακός πέταγε συνεχώς ματς μπολ, αλλά ο περίφημος νόμος, που τιμωρεί αυτόν που χάνει ευκαιρίες, στην περίπτωσή του δεν είχε καμία εφαρμογή. Το 2-0 αρχικά, η τελική μαγεία του «Ρίμπο» στη συνέχεια και το πανηγύρι για το πρωτάθλημα ήταν θέμα χρόνου. Οπως και κάποια φάση για να γκρινιάζει η ΑΕΚ: τα παράπονα στον καλό φίλο του Ντέμη κύριο Γκαγκάτση.

Η νέα ερώτηση είναι τι θα μείνει από αυτό το πρωτάθλημα. Ελπίζω τα κριτήρια της δημιουργίας του Ολυμπιακού που θα πάρει μέρος στο Τσάμπιονς Λιγκ της νέας χρονιάς να αφορούν τους καιρούς μας. Οι λογικές του 1972 που υπάρχουν στον σύλλογο φτάνουν για να συγχωρείται και να παίζει ο Τουρέ. Δεν το λέω τυχαία το 1972: από τότε ο Ολυμπιακός είχε να κερδίσει όλα τα ντέρμπι...