Οι 6 λόγοι για τους οποίους νίκησε o Ολυμπιακός (Sportday / Βάιος Τσούτσικας)

Όταν ο Ριβάλντο σημάδευε σωστά, στην άλλη άκρη του γηπέδου ο Λάκης αστοχούσε – Ο Τουρέ από κακομαθημένος έγινε και πάλι σύνθημα – Ο Σάντος φοβήθηκε και ο Κόκκαλης έταξε πριμ για γούρι – Αυτοί είναι οι λόγοι, το αποτέλεσμα λέει ότι ο Ολυμπιακός πήγε στο +9

Ριβάλντο Πόσους χαρακτηρισμούς θα έχετε διαβάσει ήδη για τον χθεσινό Ριβάλντο; Αμέτρητους. Παίκτης των ντέρμπι, ηγέτης, σκόρερ... μπλα μπλα. Ο Βραζιλιάνος δεν είναι τίποτε από όλα αυτά. Ούτε παίζει για να κληθεί στην εθνική Βραζιλίας. Αν είναι να 'ρθει, θε να 'ρθει. Ο Βραζιλιάνος είναι απλώς ο εαυτός του. Αυτός που αναδείχθηκε κορυφαίος παίκτης του κόσμου το 2002. Αυτός που στο πρώτο μισό του πρωταθλήματος κοιμόταν. Οταν άρχισε το πράγμα να καίει όμως, ξύπνησε. Τα αποτελέσματα τα βλέπετε. Α! Ναι, κάποιοι θα πουν ότι θέλει να ανανεώσει το συμβόλαιό του. Αστειότητες.

Τουρέ: Το δίλημμα ο Σόλιντ το έθεσε στους αρχηγούς και στον μεγαλειότατο Ριβάλντο και δικαιώθηκε εις διπλούν. Αρχικά, κανένας δεν μπορεί να του πει με ύφος ότι έβαλε μέσα τον κακομαθημένο. Αγωνιστικά ο Τουρέ έκανε και πάλι τον Ολυμπιακό ομάδα με παίκτες που έχουν σαφείς ρόλους. Σούταρε, μάρκαρε, απειλούσε με το κεφάλι. Ο Γιάγια ήταν απροπόνητος για μεγάλο διάστημα. Ποιος όμως κατάλαβε κάτι τέτοιο στο γήπεδο, τουλάχιστον μέχρι τη στιγμή που άρχισε να πέφτει κάτω από κράμπες.

Λάκης: Αν ήταν δολοφόνος στο φαρ ουέστ, κανένας σερίφης δεν θα τον έψαχνε. Με βάση τη χθεσινή απόδοσή του, θα ήταν ο πιο άστοχος καβαλάρης της Άγριας Δύσης. Ούτε μία ούτε δύο ούτε τρεις. Τέσσερις φορές βρέθηκε σε θέση για γκολ και τι έκανε; Ο,τι μπορούσε για να αστοχήσει. Σε δύο από τις περιπτώσεις δεν μπήκε καν στον κόπο να κάνει την τελική προσπάθεια. Θέλετε να πούμε ότι στα ντέρμπι κάθε ευκαιρία πρέπει να την εκμεταλλεύεσαι; Αυτονόητο. Καλά, ο αθεόφοβος δεν πήρε παράδειγμα από τον Οκκά; Πρώτη προσπάθεια, 1-0. Είναι και θέμα δυνατοτήτων.

Σάντος: Μπορεί ο Πορτογάλος να φώναζε για τις χαμένες ευκαιρίες του Λάκη, αλλά και ο ίδιος ήταν σε κακή μέρα. Κρατάμε το δεδομένο: η ΑΕΚ ήθελε νίκη για να πλησιάσει. Συμπέρασμα: χτυπάμε το ματς. Αυτό φυσικά δεν γίνεται με παίκτες ανασταλτικού περισσότερο χαρακτήρα (Τσάνκο) στην αρχική 11άδα. Σημείο δεύτερο, η καθυστερημένη είσοδος του Βενγλίνσκι στον αγωνιστικό χώρο. Μπορεί ο Ουκρανός να μην έχει αποδειχθεί διάδοχος του Σεβτσένκο, αλλά θα απασχολούσε περισσότερο την αντίπαλη άμυνα από τον εγκλωβισμένο Λυμπερόπουλο και τον επιπόλαιο Λάκη. Μετά το 2-0, όταν μπήκε ο Ουκρανός, το ματς είχε ουσιαστικά τελειώσει.

Πέναλτι: Δεν γράφω Τσίκινης, αλλά τη λέξη πέναλτι και εξηγούμαι: ο διαιτητής της αναμέτρησης το μόνο που έκανε και δεν άρεσε ήταν τα συνεχή σφυρίγματά του. «Να μη χάσω τον έλεγχο στο ματς και τι στον κόσμο». Ελέγχεται για τη χαλαρότητα στον πειθαρχικό έλεγχο των γηπεδούχων στο πρώτο ημίχρονο, αλλά δεν μπορείς να πεις ότι αλλοίωσε το αποτέλεσμα. Στη φάση του 54', όμως, ο Ανατολάκης βρίσκει την μπάλα με το χέρι. Το σκορ ήταν 1-0. Αν γινόταν το 1-1 η ιστορία ίσως είχε γράψει κάτι διαφορετικό. Ερώτηση: μπορούσε να δει ή, καλύτερα, είδε τη φάση ο Τσίκινης;

Φάκελος: Ο Κόκκαλης πήγε την Παρασκευή στην προπόνηση, αλλά φακελάκι δεν κρατούσε. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να πει κάποιος ότι οι παίκτες του Ολυμπιακού πήραν το ματς επειδή τους έταξε το πριμ στα αποδυτήρια ο πρόεδρος. Περισσότερο η κίνηση αυτή λειτούργησε σαν γούρι. Έτσι όπως συνηθίζει ο Κόκκαλης να «ντοπάρει» τους παίκτες του πριν από τα ντέρμπι. Μιας και μιλάμε για συνήθειες, ειδική αναφορά πρέπει να γίνει και σε αυτή των «γέρων» του Ολυμπιακού. Τέσσερις νίκες σε ισάριθμα ντέρμπι και μάλιστα με πολλά γκολ αποδεικνύουν το αυτονόητο. Αυτοί οι παίκτες έχουν μάθει να συμπεριφέρονται εντός γηπέδου ως καλύτεροι των αντιπάλων τους και αυτό τους βγαίνει σε μεγάλα ματς. Είναι κι αυτός ένας λόγος, ίσως ο σημαντικότερος.