Πολύ ενδιαφέροντα τα οικονομικά στοιχεία που παρουσίασαν οι εμπνευστές της Σούπερ Λίγκας για την αξία του πρωταθλήματος. Ενα στοιχείο, που δεν γνωρίζω πόσοι του δίνουν την προσοχή που του αξίζει, αφορά στα έσοδα που προέρχονται από τα εισιτήρια και από τα τηλεοπτικά δικαιώματα. Τα έσοδα από τα εισιτήρια για την περίοδο 2004-05 έφταναν στο 31% του συνολικού ποσού των εσόδων, ενώ τα έσοδα από τα τηλεοπτικά δικαιώματα διαμορφώθηκαν στο 18% του συνόλου.
Το στοιχείο έχει ενδιαφέρον, γιατί φαίνεται ότι με τόσο κακό θέαμα στο ελληνικό πρωτάθλημα, οι φίλαθλοι ή τουλάχιστον όσοι ακόμα επιμένουν να πηγαίνουν γήπεδο αποτελούν την κύρια πηγή του εισοδήματος των ομάδων. Μία παράμετρος που έχει σημασία αφορά στο γεγονός ότι τη συγκεκριμένη αγωνιστική περίοδο δόθηκαν στην κυκλοφορία νέα γήπεδα, όπως το Καραϊσκάκη, το Καυταντζόγλειο και το Παγκρήτιο, ενώ υπήρχαν και οι πολύ ειδικές συνθήκες της χρησιμοποίησης του ΟΑΚΑ από την ΑΕΚ.
Υποθέτω ότι αν μετρούσαμε και την κίνηση της φετινής περιόδου, θα διαπιστώναμε ότι τα έσοδα από τα εισιτήρια θα ήταν χαμηλότερα. Είναι και οι τιμωρίες κεκλεισμένων των θυρών, ο υποβιβασμός του Εργοτέλη, η πτώση του μέσου όρου εισιτηρίων της ΑΕΚ, αλλά και η απογοητευτική κίνηση των εισιτηρίων του ΠΑΟ στο ΟΑΚΑ. Αξίζει να παρατηρήσει κάποιος ότι οι προβλέψεις της αρμόδιας ομάδας μελέτης, που ανέλαβε την παρουσίαση των οικονομικών δεικτών της Σούπερ Λίγκας, δείχνουν μία πολύ μεγάλη αύξηση των εσόδων για τις μικρές και μεσαίες ομάδες του πρωταθλήματος. Αν εξαιρέσει κάποιος τους τρεις μεγάλους του κέντρου, η αύξηση των εσόδων κυμαίνεται από 7% για τον ΠΑΟΚ, για να φτάσει μέχρι το 39% για μία ομάδα όπως η Κέρκυρα. Θυμίζω ότι μιλάμε για την περίοδο 2004-05. Από τα 125 εκατομμύρια ευρώ που υπολογίζονται τα συνολικά έσοδα του ελληνικού πρωταθλήματος (για να έχουμε και μία συγκρίσιμη εικόνα για την οικονομική δυναμική των ελληνικών ομάδων με κάποια από τις μεγάλες ευρωπαϊκές, σημειώστε ότι τα έσοδα της Ρεάλ για την περίοδο 2004-05 μόνο από τις πωλήσεις της φανέλας έφτασαν τα 68 εκατομμύρια ευρώ) τα 23 εκατομμύρια έρχονται από τα τηλεοπτικά δικαιώματα, αλλά μόνο τα 7 εκατομμύρια από αυτά αφορούν στις ελληνικές διοργανώσεις. Τα υπόλοιπα προέρχονται από την ΟΥΕΦΑ. Οι άνθρωποι της Σούπερ Λίγκας πιστεύουν πως μπορούν μέσα στην επόμενη πενταετία να εκτοξεύσουν τα έσοδα στα 50 εκατομμύρια ευρώ, αλλά για να συμβεί κάτι τέτοιο, πρέπει να βελτιωθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό η ποιότητα του θεάματος. Και η ποιότητα του θεάματος βελτιώνεται μόνο με την πραγματοποίηση επενδύσεων. Τόσο στις εγκαταστάσεις όσο και σε ποδοσφαιριστές.
Ομως, απ’ ό,τι φαίνεται, η μόνη σοβαρή δαπάνη για τη δημιουργία εγκαταστάσεων που πρόκειται να γίνει μέσα στην επόμενη τριετία αφορά στο γήπεδο του ΠΑΟ και -αν και εφόσον γίνουν- στα γήπεδα ΑΕΚ και Λάρισας. Αν μόνον αυτές οι επενδύσεις είναι αρκετές για να εκτοξεύσουν τα τηλεοπτικά δικαιώματα τόσο ψηλά, χωρίς την πραγματοποίηση επενδύσεων σε έμψυχο υλικό -για το οποίο οι ομάδες δεν φαίνονται ιδιαίτερα «ζεστές»- τότε πάω πάσο. Πάντως, οι εμπνευστές της Σούπερ Λίγκας, ιδιαίτερα οι τρεις μεγάλοι του κέντρου, δεν φαίνεται να έχουν οικονομικό όφελος από τη λειτουργία της. Ολυμπιακός και ΠΑΟ θα είχαν μία αύξηση της τάξης του 2%, ενώ η ΑΕΚ θα είχε ένα 4%. Τα συνολικά έσοδα, πάντως, και των τριών του κέντρου είναι περισσότερα από τα μισά του ελληνικού πρωταθλήματος. Φαντάζομαι ότι ιδιαίτερα οι τρεις του κέντρου δεν θέλουν τη Σούπερ Λίγκα για οικονομικούς λόγους, αλλά για να βελτιωθεί το διοικητικό μοντέλο λειτουργίας του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Εν τούτοις, πρέπει να αποσαφηνιστεί τι θα γίνει αν οι πέντε ομάδες της Α' Εθνικής, που αντιτίθενται στη δημιουργία της Σούπερ Λίγκας, συνεχίζουν να έχουν τις αντιρρήσεις τους και αναρωτιέμαι πώς μπορεί να περάσει μία νομοθετική ρύθμιση που να τους αναγκάζει να συναινέσουν σε κάτι τέτοιο. Ενα σημείο που θα έχει αποφασιστική συμβολή στην επιτυχία του εγχειρήματος αφορά στη δυνατότητα των ομάδων να διαπραγματεύονται συλλογικά τα τηλεοπτικά δικαιώματά τους. Αν κάτι τέτοιο δεν μπορεί να διασφαλιστεί, τότε δεν πρόκειται η προσπάθεια να έχει την παραμικρή επιτυχία ή μάλλον μπορεί να την έχει στα ανέκδοτα που διηγούνται στα καφενεία, ψάχνοντας ένα σίγουρο του 1,70 για να κλείσουν μία τετράδα.
Αλλού το όνειρο και αλλού το θαύμα
Ο Νορβηγός προπονητής του Ολυμπιακού είναι ένας πολύ έξυπνος άνθρωπος. Αυτό φαίνεται και από την ταχύτητα με την οποία προσαρμόστηκε στην ελληνική ποδοσφαιρική πραγματικότητα, η οποία είναι γεμάτη από ιδιομορφίες. Σημειώστε, δε, ότι η ικανότητα προσαρμογής του αξιολογείται με πολύ καλύτερο βαθμό απ’ ό,τι θα αξιολογείτο η ανάλογη ικανότητα ενός προπονητή, ο οποίος θα προερχόταν από κοντινότερη προς τον μεσογειακό νότο χώρα.
Η προσαρμοστικότητα του Σόλιντ φάνηκε και από το γεγονός ότι εγκατέλειψε την εμμονή στο 4-3-3 που έδειχνε στην αρχή της παρουσίας του στον πάγκο των «ερυθρολεύκων», όταν τα ανεπιτυχή αποτελέσματα στην Ευρώπη είχαν ξεσηκώσει ένα κύμα αμφισβήτησης στις προπονητικές του ικανότητες. Επειτα από το δύσκολο αυτό διάστημα, ο Νορβηγός κατάλαβε πώς λειτουργούν τα πράγματα εδώ, ακόμα και σε επίπεδο δημοσίων σχέσεων. Στη συνέντευξη της ΕΤ1 είχε πει ότι ο Ολυμπιακός θα χρειαστεί έναν ακόμα ελεύθερο χώρο στο προπονητικό κέντρο του Ρέντη για να βάλει τα τρόπαια που ΘΑ κατακτήσει, κολακεύοντας τους φίλους της ομάδας, ενώ άφησε τους ποδοσφαιριστές του περισσότερο ελεύθερους μέσα στον αγωνιστικό χώρο και παράλληλα απέφυγε τις εντάσεις με τους παίκτες (τιμωρία Καστίγιο, συμπεριφορά Τουρέ-Μπαμπανγκίντα).
Προχθές, στο συνέδριο των Ελλήνων προπονητών, δήλωσε ότι του αρέσει ο τρόπος που αγωνίζεται η Μπάρτσα και συμπλήρωσε ότι ελπίζει ότι έτσι θα αγωνίζεται και ο Ολυμπιακός. Το ερώτημα είναι ο τρόπος με τον οποίο θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο και βέβαια αν, όταν συμβεί, ο Σόλιντ θα βρίσκεται στον πάγκο των «ερυθρολεύκων». Τη δήλωση επιθυμίας συμπλήρωσε και μία αξιολογική κρίση του Νορβηγού προπονητή, με βάση την οποία για να καταφέρει ο Ολυμπιακός να διακριθεί στο Τσάμπιονς Λιγκ, θα πρέπει πρώτα να μάθει να περπατά και μετά να τρέχει.
Συμπεραίνει κάποιος ότι ο Ολυμπιακός δεν μπορεί προς το παρόν να κάνει ούτε το ένα ούτε το άλλο. Δεν αποκάλυψε όμως τον τρόπο με τον οποίο θα μπορέσει να κάνει τους «ερυθρόλευκους» να μάθουν να περπατούν πρώτα και μετά να παίζουν όπως η Μπάρτσα. Ενα μυστήριο, τη λύση του οποίου μπορεί να μη μάθουμε ποτέ, γιατί η πρόκληση δεν είναι να είσαι Μπαρτσελόνα, όταν έχεις απέναντί σου τον Ακράτητο.
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
