Μπίσκαν, γκλίτσα και στον Λορέντζο πίτσα (SportDay/ Στέφανος Χάρης)

Τρεις μέρες μετά το ντέρμπι και ακόμα προσπαθώ να καταλάβω τι έγινε. Εκτός του ότι ο Παναθηναϊκός νίκησε την ΑΕΚ. Αυτό ομολογώ ότι το έχω νιώσει στο πετσί μου. Ολα τα άλλα, όμως, αδυνατώ να τα καταλάβω. Οσα έγιναν και αν έγιναν.
– n –
Νιώθω λίγο μπερδεμένος και προσπαθώ με κόπο να βρω την άκρη του νήματος σε αυτό το κουβάρι. Βέβαια, σημαντικό ρόλο στο να γίνω έτσι άνω-κάτω έπαιξε και η αμερικανική ακαδημία κινηματογράφου. Αυτή η παράγκα του σινεμά, που έστησε για μία ακόμα φορά τα Οσκαρ, με αποτέλεσμα να μοιράσει τα βραβεία στους κολλητούς της.
– n –
Για να μη νομίζετε ότι αυτά γίνονται μόνο στη χώρα μας και ιδιαίτερα στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Δυστυχώς λαμβάνουν χώρα και στην Αμερική. Δεν είναι δυνατόν να μην έχουν ανακηρύξει ως ταινία της χρονιάς το gay western, αυτό το συγκινητικό «Μπρος and Back Mountain».
– n –
Οι μόνες κατηγορίες που κέρδισε η ταινία, που μίλησε στην καρδιά και στο σώμα μας φέτος, ήταν αυτές της σκηνοθεσίας (Ανγκ Λι), του διασκευασμένου σεναρίου και της μουσικής επένδυσης για τον Γουστάβο Σανταολάγια. Σιγά τα λάχανα. Βράβευσαν τον Κινέζο Ανγκ Λι, προφανώς συγγενή του Μπρους Λι, και τον Γουστάβο Σανταολάγια (παγκοσμίως άγνωστος). Αν τον λέγανε Σανταλοβάκη, θα τον ήξεραν και δυο-τρεις ποδοσφαιριστές. Αυτά τα παλικάρια που κυλιόντουσαν στα λιβάδια με τα πιστόλια τα άφησαν απ' έξω.
– n –
Να με ακούτε εμένα. Παντού υπάρχει παράγκα. Οσο για τον πανικό μου, αυτός οφείλεται στο ότι τη μεθεπομένη του ντέρμπι, αφού την επομένη δεν κυκλοφορούσαν εφημερίδες, είδα μερικά πρωτοσέλιδα και προς στιγμήν νόμισα ότι ο Παναθηναϊκός πρέπει να κέρδισε το Διηπειρωτικό ή στη χειρότερη το Τσάμπιονς Λιγκ.
– n –
Πρώτο και καλύτερο το «Derby». Στο πρωτοσέλιδό του απεικονίζεται ο Ιγκόρ Μπίσκαν να τρέχει σαν τρελός στο πουθενά και συγχρόνως να προσπαθεί να βγάλει τη φανέλα του. Στα πόδια του ο μεγάλος τίτλος «ΑΠΟΛΑΥΣΗ» και ακριβώς από κάτω «Συναγερμός στον κόσμο του ΠΑΟ για τον… τελικό με την Εφές». Τι σχέση έχει τώρα ο Μπίσκαν με το μπάσκετ, ακόμα προσπαθώ να το καταλάβω. Τα γύρω γύρω, βέβαια, από τον Μπίσκαν με μπέρδεψαν ακόμα περισσότερο. Δεξιά πάνω ένα «Συγγνώμη που χαρήκαμε». Δυστυχώς πρέπει να φτάσεις μέχρι τη σελίδα 48, την τελευταία της εφημερίδας, στη στήλη «Game Over», για να δεις την κεντρική ιδέα του ποιητή. Η αλήθεια είναι ότι δεν πρόλαβα να φτάσω μέχρι εκεί, φίλε αναγνώστη.
– n –
Πιο κάτω διαβάζω: «Επιχείρηση ξενέρωμα. Απίστευτα πράγματα μετά τη λήξη του αγώνα».
– n –
Τρεις μέρες προσπαθώ να μάθω από παντού τι έγινε μετά τη λήξη του αγώνα και κανείς δεν λέει. Συνεχίζω να διαβάζω: «Πόνεσαν πολλούς η νίκη, η εμφάνιση και η παρουσία 40.000 κόσμου στο ΟΑΚΑ και λύσσαξαν να κάνουν το άσπρο μαύρο».
– n –
Ας βρεθεί κάποιος να με βοηθήσει. Να μάθω κι εγώ, γιατί μου φαίνεται πως είμαι ο μόνος που δεν ξέρει ποιοι πόνεσαν, ποιοι λύσσαξαν και ποιοι ήταν αυτοί που προσπάθησαν να κάνουν το άσπρο μαύρο. Για τους 30.000 που έγιναν 40.000 δεν εκπλήσσομαι, γιατί έχει γίνει κι άλλη φορά.
– n –
Πέταξα την εφημερίδα μακριά και προσπάθησα να ηρεμήσω. Δεν το κατάφερα, διότι ήρθε η «Αθλητική Ηχώ» να χειροτερέψει τα πράγματα. Σε μια έκδοση 48 σελίδων αφιερώνει 20 σελίδες στο ντέρμπι, για ένα παιχνίδι μάλιστα που δεν κρίνει καν τη δεύτερη θέση. Εκείνο όμως που με εντυπωσίασε ήταν ο τίτλος στο πρωτοσέλιδο: «Είναι μεγάλη η γκλίτσα του… τσοπάνη».
– n –
Ακόμα αναρωτιέμαι γιατί οι τελίτσες μπήκαν πριν από τον τσοπάνη και όχι πριν από την γκλίτσα. Ισως η εξήγηση βρίσκεται στα όσα γράφονται δίπλα στον μεγάλο τίτλο.
– n –
«Ολα τα λεφτά του ντέρμπι ο ΙΓΚΟΡ ΜΠΙΣΚΑΝ, που έκανε την καλύτερη εμφάνισή του, "ξεπουπουλιάζοντας" την ανύπαρκτη ΑΕΚ με τη βοήθεια 40.000 εκστασιασμένων φιλάθλων του "τριφυλλιού"».
– n –
Προφανώς ο τσοπάνης είναι το γλυκό αυτό αγόρι από την Κροατία, ο Ιγκόρ Μπίσκαν. Αλλά τι σχέση έχει η γκλίτσα; Τότε άρχισαν όλα να γυρίζουν μέσα στο μυαλό μου σαν τρελά. Ο Μπίσκαν, η γκλίτσα, ο τσοπάνης, τα Οσκαρ, οι καουμπόηδες του gay western και το αποτέλεσμα, φίλε αναγνώστη, το βλέπεις στο κέντρο της σελίδας.
– n –
Ο Μπίσκαν ντυμένος με τοπική ενδυμασία, φύλακας προβάτων, να πανηγυρίζει που κέρδισε το Οσκαρ.
– n –
Πάντως, από τη στιγμή που το γράφει και η «Αθλητική Ηχώ», παραδέχομαι ότι ο κόσμος στο ΟΑΚΑ ήταν 40.000 ακριβώς και ούτε ένας παραπάνω. Κάποιον φίλο μου, μάλιστα, που τόλμησε να ισχυριστεί ότι οι θεατές στο ντέρμπι ήταν 40.000 και κάτι, τον χαστούκισα. Ηταν το λιγότερο που μπορούσα να κάνω σε έναν ψεύτη.
– n –
Είπα να ηρεμήσω κι άρχισα να ξεφυλλίζω το «Goal». Η προσπάθειά μου έπεσε στο κενό όταν έφτασα στη σελίδα 17 της εφημερίδας και είδα ποιοι σχολιάζουν το ντέρμπι. Μεταξύ αυτών ο Γιώργος Βαρεμένος, ο Λορέντζο (τι λες τώρα!) και ο Ζαραλίκος χωρίς την Πασχαλίδου.
– n –
Πήρα ένα ηρεμιστικό χαπάκι για να μπορέσω να συνεχίσω. Με τα μάτια βαριά, κατάφερα να διαβάσω την τοποθέτηση του τηλεοπτικού ήρωα που κατάφερε να επιβιώσει στη ζούγκλα του ριάλιτι «Bar».
– n –
«Θα πρέπει όλες οι ομάδες μας να μείνουν για δύο ή τρία χρόνια εκτός νυμφώνος για να πάρουν χαμπάρι τι γίνεται στις άλλες χώρες και μετά βλέπουμε τι θα κάνουμε».
– n –
Προφανώς επειδή ο Λορέντζο έχει ακόμα νωπά τα τραύματά του από τον εγκλεισμό του στο ριάλιτι, έχει γίνει σκληρός και εκδικητικός. Αλλη εξήγηση δεν βρίσκω. Εκτός αν του έρθει η φαεινή ιδέα και προτείνει να μη γίνονται οι αγώνες του Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά να ψηφίζουν οι τηλεθεατές ποιες ομάδες θα αποχωρήσουν από τους ομίλους.
– n –
Ημουν έτοιμος να καταρρεύσω, όπως η Ζωή Λάσκαρη στις ταινίες όταν ήταν ολίγον έγκυος, αλλά δεν θα επέτρεπα στον εαυτό μου κάτι τέτοιο πριν διαβάσω και το σχόλιο του Ζαραλίκου. Και το διάβασα.
– n –
«Είναι ευκαιρία για την ΑΕΚ έπειτα από αυτή την ήττα να πάρει έναν προπονητή, γιατί δεν έχει. Το στήσιμο ήταν ερασιτεχνικού επιπέδου και βάλαμε δύο γρήγορους παίκτες μπροστά να κάνουν το λάθος και να… σκοράρουν. Ο Λάκης ξέρουμε τι εστί για μας τους ΑΕΚτσήδες και ο Βενγλίνσκι θύμιζε περισσότερο μπακ. Η ΑΕΚ δεν υπήρχε στο γήπεδο».
– n –
Είναι η καλύτερη εισαγωγή που έχω διαβάσει ποτέ για stand up comedy. Είμαι σίγουρος ότι αν τη διάβαζαν οι υπεύθυνοι στο STAR, θα καταλάβαιναν ότι κακώς έχουν ρίξει το βάρος της πρωινής εκπομπής στην Αλεξάνδρα Πασχαλίδου, ενώ ο Ζαραλίκος, σαν «έτοιμος από καιρό», έχει την ικανότητα να διασκεδάζει με έναν μοναδικό τρόπο τον κόσμο αυτοσχεδιάζοντας. Ισως να είναι αυτός ο λόγος για τον οποίο μισεί τον Σάντος. Επειδή ο Πορτογάλος αυτοσχεδιάζει καλύτερα απ' αυτόν.