Οι Ρώσοι, οι Ρουμάνοι και η κατάρρευση των επιχειρημάτων (Sportday / Χαραλαμπόπουλος)

Μετά τους Ρώσους, που μάθαν' πως το 'χουμε ρίξει (ποδοσφαιρικώς) στην αυτοϊκανοποίηση της εσωστρέφειας και αργά ή γρήγορα τους περιμέναμε να 'ρθουν, άξαφνα πλακώσαν' κι οι Ρουμάνοι!

Οι Ρώσοι, μπρος στην πόρτα μας, απειλούν να κόψουν τις δύο από τις τέσσερις (ελληνικές) ομάδες στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Μικρό το κακό (ίσως και να 'ναι καλό) για το ranking της χώρας. Μεγαλύτερο (το κακό) για το ελληνικό, το επόμενο ή το μεθεπόμενο, πρωτάθλημα. Θα γεννήσει, εκ των πραγμάτων, περισσότερες αδιάφορες ομάδες.

Οι Ρουμάνοι πάλι, απρόοπτοι ανταγωνιστές «από την εξωτερική», απειλούν τα χειρότερα. Να στείλουν τον πρωταθλητή, απ' την ασφάλεια του ομίλου, στην αβεβαιότητα του Αυγούστου. Και τον δευτεραθλητή, απ' την αβεβαιότητα του Αυγούστου, στην πρώιμη (πρωτοφανή για τα θερινά ήθη μας) περιπέτεια του Ιουλίου. Οτι οι δύο σύλλογοι του Βουκουρεστίου κληρώθηκαν τώρα μεταξύ τους, άρα έχουν σίγουρα τον πόντο-μπόνους της πρόκρισης και τη μία ομάδα στους «4», ακούγεται μάλλον ευνοϊκό γι' αυτούς.

Τι, απ' τους Ρώσους στους Ρουμάνους, άλλο κακό... θα μας βρει; Πιθανότατα, ότι σιγά σιγά θα αρχίσουμε να ανακαλύπτουμε πως δεν είναι, δα, διοργάνωση του πεταματού. Οχι το ΟΥΕΦΑ. Στο Ιντερτότο αναφέρομαι!
Εκείνο που ήδη μας έχει βρει, με την εξέλιξη στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, είναι η κατάρρευση της πυραμίδας των εύκολων επιχειρημάτων:
• Οτι δεν είν' ανταγωνιστική, ώστε να προετοιμάζει τις ομάδες για τα ευρωπαϊκά πεδία, η Α' Εθνική. Ενώ το βουλγαρικό ή το ελβετικό πρωτάθλημα, τι;
• Οτι δεν μπορούμε να κοντράρουμε τα μπάτζετ. Η Ράπιντ, απλώς το επισημαίνω, πορεύεται με παίκτες απλήρωτους, ο προπονητής (τζούνιορ) Λουτσέσκου κάποια στιγμή τα βρόντηξε κι έφυγε για να πιέσει τις καταστάσεις, σε δώδεκα ώρες τον είχαν φέρει κιόλας πίσω! Παίζουν Ευρώπη, δε, απ' τον Ιούλιο. Ασταμάτητα. Τρεις γύροι, μετά ο όμιλος, εν συνεχεία άλλοι δύο γύροι, έπονται οι προημιτελικοί, μίνιμουμ 16 ματς, μπορεί (να γίνουν) και 18, ή και 19.
• Οτι δεν έρχονται στην Ελλάδα οι σπουδαίοι τεχνικοί. Η Λέφσκι είναι στους «8» με τον Στοΐλοφ, κι η Στεάουα (μετά τον Προτάσοφ) με τον Ολαρόιου. Ο-λ-α-ρ-ό-ι-ο-υ.
• Οτι οι εδώ ομάδες κορυφής δεν έχουν την πολυτέλεια των αλλού (μικρό)μεσαίων. Να διαθέτουν όπως η Σεβίλλη, έναν Σαβιόλα ή έναν Κανουτέ (έστω, έναν Ντραγκουτίνοβιτς ή έναν Μαρέσκα) ή όπως η Μίντλσμπρο έναν Μενδιέτα, έναν Χάσελμπαϊνκ, έναν Βίντουκα, έναν Αϊγεγκμπένι. Δεκτόν. Αλλά η Ράπιντ την Τετάρτη στο Αμβούργο δήλωσε δεκαοκτάδα με 18 Ρουμάνους κι η Στεάουα έκανε το 3-0 μες στο σπίτι της Μπέτις με 17 Ρουμάνους κι έναν παντελώς άγνωστο Πορτογάλο (τερματοφύλακα). Φερνάντες, όπως του ΠΑΟΚ.

Η κατάρρευση των επιχειρημάτων δεν είναι κακή. Είναι διδακτική. Οτι όποιος ασχολείται σοβαρά με το αντικείμενο, και δεν προσβάλλει τις βασικές αρχές του, αυτός (έχει τύχη να) προχωρεί. Οπου αντικείμενο, όχι μόνον το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, για το οποίο, τόσες φορές που το 'χουμε γράψει, περιττεύει να επαναλάβουμε ακόμη μία ότι είναι το ρεαλιστικό γήπεδο της διάκρισης.

Αντικείμενο, στο ποδόσφαιρο, πρωτίστως είναι ο ποδοσφαιριστής. Η παραγωγή και η ανέλιξη των ποδοσφαιριστών. Των Μούγκα, των Νικουλάε, των Ιάκομπ.