Μου άρεσε ο Αγροτικός (Sportday / Αντώνης Πανούτσος)

«Μου αρέσουν οι γυναίκες με παρελθόν και οι άνδρες με μέλλον», είναι μία φράση του Μπέρναρ Σο. Παρ' όλα αυτά, πρέπει να το ομολογήσω. Ο Αγροτικός Αστέρας μου άρεσε.

Κάπου μου θύμιζε την Καλλιθέα και τη Φούλαμ της δεκαετίας του ’70. Κάπου είναι νοσταλγικό να βλέπεις τον Κυζερίδη, τον Σακελλαρίδη, τον Ιορδανίδη και τον Τζόκα, που όλοι μαζί πρέπει να έχουν αλλάξει 30 φανέλες, να συνεχίζουν να παίζουν μπάλα. Επίσης είναι ρεαλιστικό να πιστεύεις ότι βετεράνοι τέτοιου επιπέδου, αν έχουν το επαγγελματικό φιλότιμο, είναι ικανοί να σε ανεβάσουν στη Β' Εθνική. Και το έχουν. Οχι μόνο εναντίον της ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ για ημιτελικό Κυπέλλου, που για παίκτες τέτοιας ηλικίας είναι η τελευταία ευκαιρία να παίξουν μπάλα σε πανελλήνια τηλεοπτική μετάδοση, αλλά και στο πρωτάθλημα της Γ' Εθνικής, που έχουν φλομώσει στο γκολ τους αντιπάλους. Αν ο ιδιοκτήτης της ομάδας, που όπως μου έλεγαν είναι και ιδιοκτήτης της Εγνατίας Κατασκευαστικής, έχει επίγνωση μέχρι πού φτάνουν οι δυνατότητες της συγκεκριμένης ομάδας, υπέροχα. Γιατί, τέτοιες ομάδες βετεράνων είναι καλές για να σε ανεβάσουν από τις μικρές κατηγορίες, αλλά είναι αδύνατον να αντέξουν βιολογικά το τρέξιμο που χρειάζονται οι μεγάλες. Μπορούσες να το καταλάβεις στα τελευταία λεπτά του αγώνα, όταν οι βετεράνοι του Αστέρα δεν είχαν πλέον δυνάμεις και οι παίκτες της ΑΕΚ αλώνιζαν. Τέλος πάντων, αν η διοίκηση του Αστέρα έχει προνοήσει να τους αναπληρώσει με νεότερους παίκτες, αν ανέβει κατηγορίες, μπράβο της και καλή της επιτυχία. Το ερώτημα τώρα είναι αν βγήκαν συμπεράσματα και για την ΑΕΚ. Βγήκαν και είναι σαφέστατα.

Το πρώτο συμπέρασμα σ' επίπεδο τακτικής είναι ότι η ΑΕΚ μπορεί να παίζει ελκυστικότερη μπάλα, εφαρμόζοντας το 4-4-2, με τον Λυμπερόπουλο δεύτερο φορ. Ο «Λύμπε», παίζοντας πλάτη, είναι ένας από τους καλύτερους Έλληνες παίκτες στο σπάσιμο της μπάλας στο φορ. Μόνο που κάποιος πρέπει να περνάει από δίπλα του για να παίρνει την ασίστ. Ανεξάρτητα αν είναι ο Καπετάνος, από τον οποίο δεν μπορούν να ζητούνται πολλά, αφού ήταν αναπληρωματικός στον Ηρακλή, ή ο Βενγλίνσκι, που έχει μεγαλύτερη εκρηκτικότητα, αλλά μικρότερο εκτόπισμα, αυτός είναι ο ρόλος του Λυμπερόπουλου. Διαφορετικά, θα αναλώνεται σ' έναν άχαρο ρόλο Κωνσταντίνου να κοπανιέται και να ανταλλάσσει αγκωνιές με τα αντίπαλα στόπερ. Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι ανάμεσα στον Κυριακίδη και τον Τσάνκο, ο πρώτος είναι μία κλάση ανώτερος. Κι αν το πρόβλημά του είναι ότι αγχώνεται, το φάρμακο είναι η μονιμότητα στην ενδεκάδα. Τρίτο και τελικό συμπέρασμα είναι ότι ο Τσάνκο, με την υποτυπώδη τεχνική του, είναι λίγος για χαφ, αλλά υπάρχει ελπίδα να μετεξελιχθεί σε δεξί μπακ.

Δεν ήταν παρά μερικές ιδέες. Με τις οποίες, φυσικά, ο Σάντος δεν χρειάζεται να συμφωνεί. Μετά το 3-0, στον επαναληπτικό του Εύοσμου περιμένουμε να δούμε τις δικές του ιδέες. Κι αν η ΑΕΚ παρουσιαστεί «μια απ' τα ίδια», πάει να πει ότι είναι ανύπαρκτες.

Εδώ και μέρες ο ΟΦΗ προσπαθεί να ορίσει το ματς με τον Πανιώνιο το μεσημέρι, χωρίς τηλεοπτική μετάδοση. Λόγος; Από τον πιο αθώο, ότι ο ΟΦΗ παίζει καλά το μεσημέρι, μέχρι τον πιο υποψιασμένο. Στα μεσημεριανά ματς χωρίς μετάδοση μπορούν να γίνουν τα μεγαλύτερα εγκλήματα με μάρτυρες τους οπαδούς και τους τοπικούς ανταποκριτές. Κι έγκλημα χωρίς αντικειμενικό μάρτυρα και μόνο τα τηλεοπτικά στιγμιότυπα δύσκολα αποδεικνύεται.

Εκεί όμως που στον ΟΦΗ ένιωθαν ωραίοι και αφεντικά του παιχνιδιού, κάνει κάτι ο Πανιώνιος και τους μπλέκει. Ζητάει κι αυτός να είναι το ματς μεσημεριανό. Και τους Κρητικούς τους έζωσαν τα φίδια... «Λες να είναι ο Κοντογιαννίδης δεύτερος Πορφύρης;». Τώρα λοιπόν ο Φανούρης Βατσινάς ψάχνει για αντικειμενικούς παρατηρητές εκτός νησιού για να φοβάται ο Κοντογιαννίδης να κάνει μεγάλες ταρζανιές.



Στη «SportDay» είχα ορκιστεί ότι δεν θα ασχοληθώ με τη διαιτησία. Οι Πορφύρηδες όμως δεν με άφησαν να αγιάσω. Γιατί, όταν βλέπεις να γίνονται διαιτητικά εγκλήματα, να το παίξεις κυριλίκι είναι δειλία. Πάμε λοιπόν σε μερικές λεπτομέρειες του new entry στον χώρο των πεζοναυτών, Πορφύρη, του Συνδέσμου Αρκαδίας.

Μέχρι προχθές ο διαιτητής Πορφύρης ήταν το κρυφό όπλο για τις μικρότερες κατηγορίες. Είναι ο διαιτητής που δεν σεβάστηκε την περούκα του ηγέτη της ιστορικής Πανάχας Κώστα Μακρή και πήγε το ματς με τον Εργοτέλη μέχρι το 100’ για να μπορέσει να σκοράρει η ομάδα του κουμπάρου. Επίσης έχει γράψει τη δική του λαμπρή ιστορία στα ματς της Πελοποννήσου, όπου ο Ορεινός Αστέρας πηγαίνει εφέτος για άνοδο με ιδιόκτητη αμαξοστοιχία.

Οπλουργός της δημιουργίας αυτού του φαινομένου της διαιτησίας είναι ο Σταθόπουλος της Καλαμάτας. Την άδεια οπλοφορίας έχει ο ίδιος ο Κατάπτυστος -φτου, φτου, να μη σας ματιάσω, τι ωραία που αναμορφώσατε τη διαιτησία- γι' αυτό οι πιστολιές δίνονται για λογαριασμό φίλων και κουμπάρων.

Φτάνοντας προς το τέλος της σεζόν, οι πιστολιές δεν δίνονται μόνο με τη σφυρίχτρα, αλλά και με τα πορτοφόλια. Την τελευταία αγωνιστική μία ομάδα που έχει αποχαιρετίσει την κατηγορία της έπαιζε με μία άλλη που πηγαίνει γι' άνοδο. Από τούδε η πρώτη ονομάζεται Αχα, η δε δεύτερη Christofle, λόγω των μαχαιροπίρουνων που βγάζει η ομώνυμη εταιρεία. Οι παράγοντες της Christofle έκαναν έρανο και μια πιρουνιά εδώ, μια εκεί, μάζεψαν ένα πεντοχίλιαρο. Πήγαν λοιπόν στους παράγοντες της Αχας και με σεμνότητα τους τα πρόσφεραν. «Αυτά τα ολίγα για να έχετε να πορεύεστε την επόμενη δύσκολη σεζόν που σας περιμένει». Ξεκίνησε λοιπόν το ματς και οι παίκτες της Αχας μάσαγαν σίδερα. Τους κριστοφλικούς, τους έζωσαν τα φίδια. «Αμάν τους κερατάδες, παρολί το πήραν το χρήμα». Υπάρχει όμως ακόμα ήθος. Στο ημίχρονο, ο γενικός αρχηγός της Αχας, με δάκρυα στα μάτια, μπήκε στ' αποδυτήρια των φιλοξενουμένων, κρατώντας το τάλιρο στα χέρια. «Εμείς δεν είμαστε απατεώνες. Απλά είμαστε φτωχοί. Πριν από το ματς ήρθαν οι φιλάνθρωποι παράγοντες του Stern, που είναι ο βασικός σας αντίπαλος για την άνοδο, και από φιλανθρωπία μάς πρόσφεραν 32 χιλιάρικα για να παίξουμε για την ιστορία μας. Πάρτε λοιπόν πίσω το τάλιρό σας και το ματς παίζεται κανονικά και με το ανάλογο πάθος». Οσοι ενδιαφέρονται για το αποτέλεσμα, η Christofle κέρδισε το ματς και η Αχα, που ακολούθησε το αξίωμα «πολλά παίζεις, πολλά παίρνεις», έμεινε στον άσο.

Τελικά ο Περλ Ολο Αντερσον, ο μάνατζερ της Τσέλσι, πρέπει να παρακολούθησε όλα τα ματς της αγωνιστικής, εκτός από το ματς της Καλλιθέας με την ΑΕΚ. Το πρωί της Κυριακής κατέβηκε στον Πειραιά και παρακολούθησε το ματς Αστέρια Δραπετσώνας-Απόλλων Ακράτητος για τo γ' τοπικό. Και δεν το γράφω για πλάκα. Προηγουμένως είχε μιλήσει με φίλο του Ελληνα μάνατζερ. Τον είχε ρωτήσει αν υπάρχει κάποιος καλός πιτσιρικάς που να έχει γεννηθεί το ’89 ή το ’90. Ο μάνατζερ είχε απαντήσει ότι στ' Αστέρια υπάρχει ένα καλό παικτάκι, αλβανικής καταγωγής, ονόματι Βαγγέλι Γιακούμπι, και δεν θα ήταν άσχημο να του ρίξει μια ματιά. Μετά ο Αντερσον αποφάσισε να δει και κάποιο ματς της Α' Εθνικής. Πήγε στο Παναθηναϊκός-ΟΦΗ και μετά σκόπευε να πάει και στο Ατρόμητος-Λάρισα. Επειδή όμως χόρτασε από βία και πάθος στο ΟΑΚΑ, δεν άντεχε να δει κι άλλο ματς και πήγε για ύπνο.

Στο μεταξύ, στο «Ελ Πάσο» οι προετοιμασίες της οικογένειας Σαλευρή για την υποδοχή του «θείου από το Τσέλσι», που θα πήγαινε στην Καλλιθέα φορτωμένος λίρες, πήγαιναν χαμένες. Ο JR Salevris, γιος του αγλαού προέδρου, είχε ετοιμάσει μία καλαίσθητη ταμπελίτσα που έγραφε F.C. Chelsea και την είχε κολλήσει στο καμαράκι, που υποτίθεται ότι θα καθόταν ο σκάουτερ των Λονδρέζων.