Μία από τις αγαπημένες μου συνήθειες, φίλε αναγνώστη, είναι να σερφάρω στο Διαδίκτυο. Συνήθως επισκέπτομαι ιστοσελίδες με καλλίγραμμα αγόρια και gay καουμπόηδες. Όταν πάλι η ανία βαραίνει το σώμα μου και το μυαλό μου, για να τονωθώ επισκέπτομαι την ιστοσελίδα της ΕΠΑΕ. Μόνο σε περιπτώσεις που νιώθω ότι βρίσκομαι κοντά στην κατάθλιψη επιλέγω αυτή της ΕΠΟ.
Η αλήθεια είναι πως, ως άνθρωπος των άκρων –στην προηγμένη Ευρώπη θα με αποκαλούσαν «βιτσιόζο»– στην κορυφή των προτιμήσεών μου είναι το σάιτ της ΕΠΑΕ για έναν και μόνο λόγο. Η πλήρης διεύθυνση αν θέλεις να μπεις στην ιστοσελίδα είναι epae.org. Αυτό το «org.» ξυπνάει μέσα μου τη λίμπιντο και κάνει τη φαντασία μου να orgιάζει. Αρχίζω τότε και πλάθω με το μυαλό μου ιστορίες με ίντριγκες, δολοπλοκίες, αλλά και πολύ σεξ. Ολα αυτά συμβαίνουν στο αμαρτωλό κτίριο της Θεμιστοκλέους. Μετά την παραίτηση του λατρεμένου μου Αλέξανδρου Λυκουρέζου, και με δεδομένο ότι το ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο πέρασε στη βικτωριανή εποχή του, η αχαλίνωτη φαντασία μου με αναγκάζει να κυκλοφορώ με ένα μπλουζάκι που έχει πάνω το σήμα του ακατάλληλου.
Προχθές, λοιπόν, επισκέφθηκα την ιστοσελίδα και σταμάτησα στην ένδειξη «Ενημέρωση». Από κάτω υπήρχαν πληροφορίες για την έκτακτη γενική συνέλευση της Γ' Εθνικής. Κλίκαρα και βγήκα στην έγχρωμη σελίδα που βλέπετε στο κέντρο της σελίδας. Δεν υπάρχει κάτι το μεμπτό σε αυτήν. Καλαίσθητη, με τα σήματα των ομάδων που στελεχώνουν την ΕΠΑΕ και στο πάνω μέρος της, αριστερά, πολλές πληροφορίες για το πρωτάθλημα ΟΠΑΠ 2005-06, για τη λίγκα, για το δικαιοδοτικό όργανο. Ακολουθεί στο τέλος γενική ενημέρωση με δελτία Τύπου, εκδηλώσεις, προτάσεις, συνεντεύξεις, νέα και αφιερώματα. Από κάτω υπάρχουν οι μεγάλοι χορηγοί, που μπορείτε να τους διακρίνετε κι εσείς κοιτάζοντας προσεκτικά τη σελίδα. Δεξιά φιγουράρει η βαθμολογία της Α' Εθνικής και κάτω από αυτήν το έμβλημα της ΦΙΦΑ, της ΟΥΕΦΑ και της ΕΠΟ. Ολα αυτά με γεμίζουν υπερηφάνεια, μιας και καταδεικνύουν με τον καλύτερο τρόπο το ευρωπαϊκό προφίλ της ΕΠΑΕ.
Βέβαια, αν θέλετε να είστε απόλυτα σίγουροι για το τελευταίο, καλά θα κάνετε να κλικάρετε στην τελευταία φράση της σελίδας, που σε παραπέμπει να δεις το ακριβές αντίγραφο του ψηφίσματος. Αυτό έκανα κι εγώ και έπεσα πάνω σε δύο σελίδες χειρόγραφες, μουντζουρωμένες, σχεδόν θαμπές (!), τις οποίες βλέπετε επίσης στο κέντρο της σελίδας.
Στην αρχή νόμισα ότι έπεσα πάνω σε φύλλο διαμαρτυρίας από συνοικιακή χασαποταβέρνα ή σε ψήφισμα τοπικού ΚΑΠΗ κατά των πιτσιρικάδων που κάνουν φασαρία με τα μηχανάκια. Σκέφτηκα ότι κάποιος χάκερ παραβίασε την ιστοσελίδα με σκοπό να κάνει πλάκα, αλλά γρήγορα κατάλαβα ότι για μία ακόμα φορά η φαντασία μου οργιάζει. Αυτό που βλέπετε είναι το ψήφισμα, το πραγματικό ψήφισμα, και ευχαριστώ τον Θεό που γράφτηκε σε φύλλο –έστω κι από μπλοκ ταβέρνας– και όχι σε χαρτοπετσέτα, ώστε να βγάλουμε τα μάτια μας να δούμε τι λέει.
Αριστερά μπορείτε να διακρίνετε, όσοι φυσικά είστε γνώστες της αραμαϊκής γραφής Α', τα επίθετα των παραγόντων. Δεξιά οι ομάδες που εκπροσωπούν και ανάμεσα οι υπογραφές. Με ικανότητες αρχαιολόγου θα διακρίνετε τα όνοματα του κ. Κούγια, του κ. Λέφα, του κ. Λιόλιου. Τους υπόλοιπους θα τους μαντέψετε αν καταφέρετε να διαβάσετε την ομάδα ή με τον αντίστροφο τρόπο. Υπάρχει, βέβαια, μια μικρή λεπτομέρεια. Στο νούμερο 29 υπάρχει το όνομα του κ. Τσέγου –αν δεν κάνω λάθος και ελπίζοντας οι επόμενες ανασκαφές να με δικαιώσουν– μια υπογραφή και δίπλα σε αυτήν η ομάδα απουσιάζει, αλλά αναγράφεται το όνομα ενός άλλου κυρίου, του κ. Ηλιακίδη. Εκτός αν υπάρχει τέτοια ομάδα και δεν την ξέρω...
Δεν αναρωτήθηκα το ίδιο για την περίπτωση 30, στην οποία φιγουράρει το όνομα Σαββάκος –πάλι με κάθε επιφύλαξη– με υπογραφή και μετά το όνομα Τσιτσόπουλος. Ε, αυτό δεν μπορεί να είναι ομάδα, παρ' όλο που όλος ο ποδοσφαιρικός κόσμος γνωρίζει ότι ο Τσιτσόπουλος είναι μια Δράμα μόνος του. Κάποτε θα τον συνοδεύει και η Δόξα.
Αφού έπιασα τα θεσμικά, πρέπει να ομολογήσω ότι με έτρωγε χθες η αγωνία, επειδή ο Παπαγγελόπουλος ζήτησε να ανοίξει πάλι ο φάκελος της Παράγκας. Δεν το ρωτάω εγκυκλοπαιδικά, το λέω γιατί ο Θόδωρος είχε κάτι παρτίδες με μερικά από τα παιδιά που στήσανε τότε το μαγαζί και ανησυχεί για την τύχη τους.
Κανονικά δεν θα έπρεπε να υπάρχει καμία ανησυχία. Ο φάκελος άνοιξε για να ξανακλείσει –έτσι γίνεται με τους φακέλους. Διάβασα όμως κάτι στο «Derby» που με έκανε να ανησυχήσω πάρα, πάρα πολύ. «Ο Γιάννης Πάριος», γράφει η καλή εφημερίδα, «πήγε τον γιο του στις Ακαδημίες του Παναθηναϊκού»! Μάλιστα, ο καλός τραγουδιστής έκανε και δηλώσεις ότι θέλει μια μέρα να τον δει ποδοσφαιριστή του Παναθηναϊκού!
Θα αναρωτηθεί κάποιος τι σχέση έχουν ο Πάριος και ο γιος του (πόσω μάλλον ο Παναθηναϊκός) με την Παράγκα. Καμία απολύτως! Απλώς πιστεύω ότι από τη στιγμή που πιστοποιήθηκε η στενή σχέση του τραγουδιού με το ποδόσφαιρο, ο Παπαγγελόπουλος σκέφτηκε ότι αν μπορεί ο γιος του Πάριου να γίνει ποδοσφαιριστής, υπάρχει περίπτωση και το «Γουρούνι» να τραγουδήσει! Από την αμφίδρομη σχέση τραγουδιού-ποδοσφαίρου μπορεί να λυθεί το μυστήριο…
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
