Ο βασικός λόγος να ξοδέψει κανείς δύο ώρες για να δει Δευτέρα βράδυ Ολυμπιακό-Ατρόμητο δεν είναι... πότε θα ξεμπερδέψουν οι «κόκκινοι» με το πρωτάθλημα και τα μαθηματικά. Σε δύο εβδομάδες, ή σε τρεις, ουδένα απασχολεί. Ούτε φυσικά (είναι λόγος) το κίνητρο του φιλοξενούμενου, που στα καλά καθούμενα έστειλε τον κυρ Σάββα, εάν διαβάσατε το πάθημά του χθες στο «Φως», μια χαρά κοτσονάτο εβδομηντάρη τόσο κοντά στο τροχαίο. Για να αποδειχθεί ότι το ραδιόφωνο στο γιώτα-χι (υπάρχει περίπτωση να) βλάπτει, όπως και το κινητό, σοβαρά!
Ο βασικός λόγος να δεις αυτό το ματς είναι η περιέργεια. Πώς θα αντιδράσει ο πρωταθλητής δίχως το δίδυμο των σέντερ μπακ που καθιερώθηκε απ' την αρχή του χειμώνα. Πώς θα λειτουργήσει δίχως τον, φέτος λόγω Τουρέ απελευθερωμένο σε σχέση με πέρυσι, Ριβάλντο. Πώς θα ανταποκριθούν οι (εκτονωμένοι, με τη νίκη επί της Λάρισας, απ' το τσίγκλισμα του τουρισμού) παίκτες. Πόσο πρόθυμος θα 'ναι, στα μετόπισθεν, ο... απρόθυμος να παίζει εκεί Αφρικανός. Τέτοια πράγματα.
Η περιέργεια, λοιπόν. Η περιέργεια, ως γνωστόν, «σκότωσε τη γάτα». Επίσης, χθες, «έφαγε» τον Ατρόμητο! Ο Ολυμπιακός, άλλωστε, νικούσε δίχως τον Τουρέ (την περίοδο του Κόπα Αφρικα). Νικούσε δίχως τον Κωνσταντίνου (τον καιρό του τραυματισμού του Κύπριου). Νίκησε και τώρα. Κωνσταντίνου-Καφές-Κωνσταντίνου, 1-0, simplicity is genius καταπώς διδάσκουν οι καθηγητές, η απλότητα είναι ιδιοφυΐα, όλα εντάξει. Credit στον Σόλιντ. Ο Νορβηγός δείχνει εγγυητής της υπεράνω προσώπων σταθερότητας. Δεν επιτρέπει καμία έλλειψη να αλλοιώνει τα κεντρικά χαρακτηριστικά του παιχνιδιού της ομάδας του.
Πάντοτε κάποιοι, όχι οι ίδιοι κάθε φορά, θα είναι καλά στη βραδιά για να τραβάνε και τους υπόλοιπους. Σε τούτο το παιχνίδι αρκούσε ότι ήταν καλά, ιδίως απ' όσους συμμετέχουν καθοριστικά στο επιθετικό κομμάτι, μόνον ο Κωνσταντίνου. Οι υπόλοιποι κυμάνθηκαν είτε σε απλώς average επίπεδο είτε... κάτω από average. Κι όμως, ενώ φάνηκε, δεν κόστισε. Ισα-ίσα, με ακόμη πέντε αγώνες στο πρόγραμμα, χάρη στον ομολογουμένως κολακευτικό συνδυασμό «νίκη και 3-0» ήδη ο Ολυμπιακός ξεπέρασε κατά ένα τους περσινούς (συνολικούς, σε 30 αγώνες) αριθμούς του. Τελείωσε με 65 πόντους πέρυσι, έχει κιόλας 66. Έβαλε 54 γκολ πέρυσι, έχει κιόλας 55.
Ο Παράσχος, την ίδια στιγμή, έκανε ό,τι όλοι οι συνάδελφοί του (στο ελληνικό τοπίο) κάνουν εναντίον του Ολυμπιακού στο Καραϊσκάκη: προσαρμογές. Με το 4-2-1-3 έστειλε τα καλύτερα βέλη του «καταπάνω» στους αδύναμους (αμυντικούς) κρίκους του οικοδεσπότη, και μ' αυτούς, τον Μερίνο απ' τα δεξιά και τον Τζεμπούρ απ' τα αριστερά, επιχείρησε να του σπάσει τη ζώνη. Σωστή σκέψη, αρκετά καλή υλοποίηση της ιδέας στις πραγματικές συνθήκες, τη μία φορά που ο Μερίνο αναστάτωσε τη θάλασσα κι έφερε φουρτούνα η μπάλα κατέληξε στα δίχτυα, την άλλη φορά ο Τζεμπούρ ξεχύθηκε για το τετ α τετ, και οι δύο περιπτώσεις στο 1-0, και οι δύο περιπτώσεις ακυρώθηκαν απ' τους σημαιάκηδες.
Ατυχώς για τον (κάθε) Παράσχο, ακόμη η επιστήμη δεν έχει επινοήσει την τακτική που (υπερ)νικά τα σημαιάκια. Η μάχη μοιάζει, τουλάχιστον προς το παρόν, άνιση. Το μόνο που του απέμεινε, στο τέλος, ήταν να σφίξει λίγο την ομάδα του μην τυχόν του πάρουν και το βόδι! Μην ξεφύγει το σκορ, στα καλά καθούμενα. Κι αφήσει, αντί έπαινο για την εικόνα, πληγές απ' το αποτέλεσμα.
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
