Το σύνδρομο του ρολογιού (Sportday / Αντώνης Πανούτσος)

Ο Παναθηναϊκός στην Ξάνθη έπεσε θύμα του συνδρόμου των τελευταίων λεπτών που έχει καταστρέψει τον Ολυμπιακό στην Ευρώπη. Πηγαίνοντας στο τέλος του αγώνα, οι παίκτες αρχίζουν να σκέφτονται το ρολόι. Σιγά-σιγά το κοιτάζουν όλο και περισσότερο, μέχρι που στο τέλος το μυαλό τους καρφώνεται στο ρολόι, τη στιγμή που ο αντίπαλος παίρνει το αποτέλεσμα.

Στο άγχος των τελευταίων λεπτών του Παναθηναϊκού ρόλο έπαιξε και το ρεκόρ των συνεχών νικών. Είναι διαφορετικό να ξεκινάς μια πορεία και άλλο να προσπαθείς να τη συνεχίσεις. Εν συντομία, οι παίκτες του Παναθηναϊκού δεν άντεξαν το βάρος της επιτυχίας. Από την ισοπαλία της Ξάνθης μπορούν, όμως, να βγουν κάποια διαχρονικά συμπεράσματα.

Κάποιοι ακροατές του SuperΣΠΟΡ FM νόμιζαν ότι αστειεύομαι, αλλά –με την ελαφρύτητα του ανθρώπου που δεν θα πάρει την τελική απόφαση– νομίζω ότι ο Κώστας Χαραλαμπίδης μπορεί να μεταποιηθεί σε ένα πολύ καλό οκτάρι. Οι περισσότεροι πλάγιοι επιθετικοί χάνονται, όταν δεν έχουν την ασφάλεια της πλάγιας γραμμής, από την οποία δεν περιμένουν μαρκάρισμα. Στις φάσεις που ο Χαραλαμπίδης πήρε την μπάλα στο κέντρο και δεξιά, έδειξε ότι κινείται και προς τις δύο κατευθύνσεις. Επίσης ο Χαραλαμπίδης δεν νιώθει τόσο αριστοκράτης, ώστε να μη μαρκάρει τα αντίπαλα χαφ, και, μετά την πρώτη κίνηση για να ξεμαρκαρισθεί, σηκώνει το κεφάλι για να δει αν συμπαίκτης είναι ελεύθερος. Αν δει κάποιον, πασάρει την μπάλα. Μόνο αν δεν δει, αποφασίζει να την τρέξει. Τη θέση του οκταριού στον Παναθηναϊκό αρχικά ο Μαλεζάνι προσπάθησε να καλύψει με τον Κονσεϊσάο. Με συγκλονιστική αποτυχία. Ένα πείραμα με τον Κύπριο στην προετοιμασία, εφ' όσον ο Λεοντίου δεν είναι έτοιμος για τη θέση, θα ήταν λογικό.

Το άλλο συμπέρασμα είναι ότι ο Παναθηναϊκός πάσχει στα δύο άκρα. Ο Σέριτς, που έκανε μεγάλο παιχνίδι στην Ξάνθη, είναι το ίδιο πράγμα με τον Δάρλα. Ένας μπακ στο 4 - 4 - 2, που οριακά μπορεί να παίξει το φουλ μπακ στην πεντάδα του κέντρου στο 3 - 5 - 2. Δεξιά μπροστά ο Παναθηναϊκός έχει τον Χαραλαμπίδη, που δεν μπουκάρει όμως στην περιοχή, ακόμα και αν οι αντίπαλοι υποκλιθούν, και αριστερά δεν υπάρχει κανένας παρά λύσεις ανάγκης, που καταστρέφουν την ανάπτυξη και τον παίκτη που χαραμίζεται στη θέση.

Η σημερινή ομάδα του Παναθηναϊκού, πάνω απ' όλα, χρειάζεται κάποια επιτυχία ώστε να ξεμπλοκαριστεί. Όσο τις αρχικές αποτυχίες ακολουθούν ατελείωτα σερί, το βάρος της συνέχειας θα κάνει τους παίκτες να κοιτάζουν το ρολόι. Στην Ξάνθη ο Παναθηναϊκός έδειξε ότι έχει ομάδα για το επόμενο πρωτάθλημα με δύο, τρεις απαραίτητες προσθήκες. Μόνο που οι προσθήκες πρέπει να αντιμετωπιστούν ως κάποιοι επί πλέον παίκτες και όχι ως επενδύσεις που πρέπει να δικαιωθούν. Διαφορετικά, ο επόμενος «Κονσεϊσάο» έρχεται και το σημερινό κείμενο θα γράφεται του χρόνου με copy - paste.

Στημένη στο «Σισάτε τα περνάμε υπέροχα» ολόκληρη παρέα –που ανάμεσά της βρισκόταν ο Επίδοξος Βιογράφος (ΕΒ) του– είχε αφήσει μετά το ματς με την Καλαμάτα ο allenatore Nicolo. Οταν ο ΕΒ τον πήρε στο τηλέφωνο, ο allenatore είπε: «Χουφ, γιατί κέρδισα κανένα –χουφ– ματς για να έρθω;». Παλιότερα ο ήχος ήταν «χουμφ», αλλά από τότε που οι έγνοιες και τα βάσανα του ποδοσφαίρου τού μάδησαν το μουστάκι, το «μ» πήγε περίπατο. Οπως έχει πάει περίπατο και ο αρχικός έρωτας Αναστόπουλου-οπαδών.

Με το προχθεσινό πέσιμο, μετά την ισοπαλία με τον Ηλυσιακό, αποδεικνύεται επίσης ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει στο ιστορικό σωματείο του Αρεως. Αν στραβώσουν, οι οπαδοί κάνουν ό,τι γουστάρουν. Εάν πλακώνονται έπειτα από ισοπαλία και με την ομάδα τους να έχει σχεδόν εξασφαλίσει την άνοδο, τότε τι θα γίνει του χρόνου, όταν στην Α' Εθνική ο Αρης θα έχει περισσότερες εντός έδρας ήττες; Να υποθέσουμε χειρότερα από τα περσινά;

Την ίδια στιγμή στη Βαρκελώνη, ένας νεαρός Βραζιλιάνος με μπουκλέ χαίτη και έντονη ανάγκη ορθοδοντικού χτύπαγε με οργή το μέτωπό του. «Γαμώτο», είπε ο Ροναλντίνιο στα ελληνικά, που τα μαθαίνει με ταχεία μέθοδο, ώστε το καλοκαίρι που θα έρθει Θεσσαλονίκη να μπορεί να πάρει την ομάδα του Αρη στα χέρια του. «Γαμώτο», επανέλαβε. «Με το ματς με τη Ρεάλ ξέχασα να στείλω μερικά εκατομμύρια ευρώ στη διοίκηση και ο Σκόρδας υποχρεώθηκε να ζητάει συγγνώμη από τους παίκτες. Αύριο κιόλας θα πάω στην τράπεζα και το πρόβλημα θα λυθεί».

Η φράση του Λάμπρου Σκόρδα στην ομιλία προς τους παίκτες «Αν είμαι εγώ το πρόβλημα, ανεβάστε την ομάδα, για να έρθει κάποιος και να φύγω», πρέπει να είναι το πιο πρωτότυπο πριμ που έχει ποτέ τάξει γενικός αρχηγός ομάδας στους παίκτες της. Το ερώτημα είναι αν θα φύγει και ο allenatore. Εκ πρώτης όψεως και εφ' όσον αναλυθούν τα στοιχεία, μοιάζει να μένει. Γιατί πριν από μερικές μέρες ο allenatore Nicolo επικοινώνησε με την ηγεσία του Jimmy's στη Βαλαωρίτου και ζήτησε να του στείλουν μια μηχανή του espresso και μερικά κιλά Illy καφέ στη Θεσσαλονίκη.

Οπως οι παλιοί ναυτικοί σε κάθε λιμάνι είχαν και μια γυναίκα, έτσι και ο allenatore Nicolo σε κάθε πόλη που έχει δουλέψει άφησε κληρονομιά μια μηχανή του espresso. Τη μεγαλύτερη φρίκη ο Αναστόπουλος την είχε περάσει όταν ήταν προπονητής στον ΠΑΣ Γιάννινα και η ομάδα έκανε προετοιμασία σε ένα από τα κέντρα με τα ενδιαφέροντα ονόματα. Τώρα, στα «Τρία πέντε Πηγάδια» έκανε την προετοιμασία, στην «Παχιά λάσπη», δεν έχει σημασία. Αυτό που είχε σημασία ήταν ότι ο καλύτερος καφές που είχε η περιοχή ήταν από αυτούς που τους αγοράζεις μαζί με το πλαστικό κυπελλάκι και κουνιέσαι σαν χορεύτρια της ρούμπα. Ο allenatore ήταν έτοιμος να παραιτηθεί. Και μόνο όταν από το Jimmy's έγινε ειδική αποστολή της ημέρας με ένα μηχάνημα του εσπρέσο, ο Αναστόπουλος παρέμεινε προπονητής στον ΠΑΣ.

Τώρα, λοιπόν, που έγραφα τον εσπρέσο με ελληνικούς χαρακτήρες, ενώ πριν τον είχα γράψει με λατινικούς, κατάλαβα πόσο δίκιο είχαν οι Αγγλοι συγγραφείς πριν από τον 19ο αιώνα. Εάν διαβάσει κάποιος βιβλία, ιδιαίτερα πριν από το 1750, θα δει κάτι εκπληκτικές ανορθογραφίες, στην ίδια σελίδα. Δεν ήταν ότι οι συγγραφείς ήταν αγράμματοι, αλλά ότι έπειτα από κάποιον καιρό, όταν επαναλαμβάνεις μια λέξη, καταντάει βαρετή και αποκτά ξανά ενδιαφέρον, όταν της αλλάζεις την ορθογραφία. Καταλάβατε;

Είχα, λοιπόν, διαβάσει πριν από κάποιον καιρό ένα άρθρο φιλόλογου καθηγητή πανεπιστημίου –που το αλκοόλ εξαφάνισε το όνομα από τη μνήμη μου– για τη χρήση των ελληνικών και λατινικών χαρακτήρων στον ελληνικό γραπτό λόγο. Ο άνθρωπος κατέληγε ότι, εάν κάποιος γράφει μια λέξη με λατινικούς χαρακτήρες ή με ελληνικούς, τις περισσότερες φορές ο λόγος είναι αισθητικός.

Αντίθετα, σε άλλες πράξεις, πέραν της ορθογραφίας, οι λόγοι είναι πρακτικοί. Οπως στην περίπτωση του συνεργάτη του Κώστα Μπότου και συνεργάτη στη διοίκηση Κούγια στην ΑΕΚ αντιπροέδρου Κολοκασίδη. Ξεκινώντας τις επιχειρηματικές δραστηριότητές του πριν από τις οκτώ το πρωί, ο αντιπρόεδρος κατεβαίνει να πιει την πορτοκαλάδα του στη Βαλαωρίτου. Επειδή όμως ένας πρώην αντιπρόεδρος δεν μπορεί να κυκλοφορεί, όχι μόνο με κέρματα στην τσέπη, αλλά ούτε καν με λιμά χαρτονομίσματα, αφού ο Κολοκασίδης πιει την τελευταία γουλιά του χυμού, βγάζει από την τσέπη ένα πεντακοσάρικο ευρώ για να πληρώσει. Φυσικά, το ταμείο στις οκτώ δεν έχει ρέστα, οπότε η φράση είναι «Κύριε Κολοκασίδη, την επόμενη φορά». Εχει υπολογισθεί ότι είτε το 500άρι θα λιώσει σαν τον καλό χριστιανό είτε ύστερα από έξι μήνες ο ταμίας θα το τσιμπήσει και θα δώσει ενάμισι ευρώ ρέστα.

Εκεί, λοιπόν, στο Jimmy's, που χτυπάει η καρδιά του ποδοσφαίρου, μέγας γνώστης του χώρου του ποδοσφαίρου μού έλεγε δύο εκτιμήσεις. «Το ματς του Δαμήλου με τον Μπέο έχει τελειώσει όχι την Κυριακή αλλά το Σάββατο». Και μόνο ότι η αναφορά στο ματς γινόταν με τα ονόματα των προέδρων και όχι των ομάδων, έδινε άλλο βάρος στη φράση.

Αλλά αυτή την εκτίμηση έκανε όλη η κοινωνία. Η δύσκολη μαντεία που έκανε ο γκουρού της μπάλας ήταν «Ο Αρης δεν κερδίζει με τον Ηλυσιακό». Ειλικρινά, δεν το πίστεψα. Μέχρι που τελείωσε το ματς του Σαββάτου και από τούδε προσκυνάω τον γίγαντα.

Ετσι όμως είναι το ελληνικό ποδόσφαιρο. Οσο πλησιάζει στο τέλος της σεζόν τόσο γίνονται πιο πολλές οι ομορφιές του ποδοσφαίρου. Για παράδειγμα, το ματς στην Καλλιθέα. Αντίθετα με άλλες ομάδες που, όταν απειλούνται με υποβιβασμό, το γυρίζουν στην καφρίλα, παράγοντες και πάγκος της Καλλιθέας έδειξαν μια παραδειγματική συμπεριφορά. Ανθρωπος δεν κουνήθηκε ή φώναξε για την ήττα από τον ΟΦΗ. Και η μόνη αμαρτία ήταν ότι ο κόουτς Πίπης δεν βρισκόταν στο γήπεδο να χαρεί την ομορφιά.

Δυστυχώς, η τηλεόραση δεν μετέδωσε την ομορφότερη ομορφιά, να καταλάβει η Ελλάδα ότι η κουμπαριά είναι ο δυνατότερος δεσμός. Στο 70ό λεπτό ο πεζοναύτης Ντάκος, βλέποντας ότι το ματς είναι 1 - 1 και η Βέροια δεν καθαρίζει ούτε με πράσινους και άσπρους κόκους, πήρε βαθιά αναπνοή και «Φρρρρ». Επειδή έδειξε τη βούλα, άπαντες κατάλαβαν ότι εννοούσε ότι είχε γίνει πέναλτι. Από εκεί και πέρα, η εξέλιξη ήταν η αναμενόμενη. Παίκτες και παράγοντες πλακώθηκαν χαρούμενοι, ο Ντάκος απέβαλε δύο του Αστέρα και έναν της Βέροιας για να κρατηθούν τα μέτρα, μπήκε στο τέλος η FC Koumbaros, έβαλε και τρίτο και η σεμνή τελετή τελείωσε με ένα θαύμα ισάξιο του Βησσαρίωνα. Ο προπονητής του Αστέρα Καλίντ Καραμά, μαγεμένος από το πέναλτι, έκανε δηλώσεις σε μια νέα γλώσσα. «Ντιεντιντί άι,ι,ι. Ντούε κόκκινες, άι,ι,ι. Πέναλτι άχεμ, αχεμ. Αϊ,ι,ι». Για να φανεί ότι η ομορφιά του ποδοσφαίρου αλλάζει τον άνθρωπο ανεπανόρθωτα.