Φαβορί ο ΠΑΟ, αλλά μπορεί και ο Θρύλος (Sportday / Φίλιππος Συρίγος)

Να, λοιπόν, που ο κύκλος των 6 αγώνων της β' φάσης της Ευρωλίγκας, παρά τα εντυπωσιακά απρόοπτα, τα οποία λίγο έλειψε να τινάξουν στον αέρα όλα τα αποθέματα λογικής, τελικά έκλεισε με τον τρόπο που εξαρχής υπαγόρευαν τα αισιόδοξα προγνωστικά. Δηλαδή, ο Παναθηναϊκός τερμάτισε πρώτος στον όμιλό του και ο Ολυμπιακός δεύτερος. Πράγμα που σημαίνει ότι οι μεν «πράσινοι» δεν έχουν παρά να υπερασπιστούν το πλεονέκτημα της έδρας για να πάνε, όπως και πέρυσι, στο φάιναλ φορ, οι δε «ερυθρόλευκοι» για να τους ακολουθήσουν θα πρέπει να πετύχουν ένα εκτός έδρας κατόρθωμα, μεγαλύτερο και από εκείνο στη Μάλαγα, με το οποίο έβαλαν τις βάσεις της πρόκρισης στα πλέι οφ.

Εκείνο που έχει ενδιαφέρον είναι ότι σ' αυτό το τελευταίο «ετάπ» πριν από την Πράγα απέναντι στις δύο ελληνικές ομάδες βρίσκονται οι περσινές φιναλίστ της διοργάνωσης, Μακάμπι και Ταού Κεράμικα, αισθητά πάντως (και οι δύο) αλλαγμένες σε σχέση με ένα χρόνο πριν. Μπορούν, λοιπόν, ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός να επαναλάβουν τα «κατορθώματα» του '94 και του '95, όταν πήγαν χεράκι χεράκι στα φάιναλ φορ του Τελ Αβίβ και της Σαραγόσας, χωρίς όμως να κατακτήσουν το τρόπαιο;

Η ερώτηση βεβαίως αφορά και στους δύο, αλλά επί της ουσίας εκείνος που καλείται να δώσει απάντηση είναι ο Ολυμπιακός. Οχι μόνο γιατί θα παίξει στα πλέι οφ με μειονέκτημα έδρας, αλλά και γιατί απέναντί του έχει την πρωταθλήτρια Ευρώπης Μακάμπι, με μία από τις δυσκολότερες έδρες, το φοβερό και τρομερό «Γιαντ Ελιάου», που εσχάτως εξαμερικανίστηκε σε «ΝΟΚΙΑ Αρίνα».

Παρ' όλ' αυτά και χωρίς ίχνος υπερτίμησης των δυνατοτήτων του Ολυμπιακού ή υποτίμησης της αγωνιστικής αποτελεσματικότητας της Μακάμπι, νομίζω ότι το καθοριστικό σημείο για την έκβαση της μάχης ενδέχεται να αποδειχτεί η δύναμη που διαθέτουν οι δύο ομάδες να επηρεάζουν καταστάσεις. Τι θέλω να πω; Μα ότι η μόνιμη πρωταθλήτρια Ισραήλ και τα δύο τελευταία χρόνια και Ευρώπης κουβαλάει σταθερά τον περισσότερο κόσμο στα φάιναλ φορ και με τη συμμετοχή της σ' αυτά εγγυάται την οικονομική επιτυχία τους. Πόσω μάλλον σε ένα φάιναλ φορ σαν το φετινό, στο οποίο δεν υπάρχει φιλοξενούσα ομάδα όπως ήταν πέρυσι η ΤΣΣΚΑ, το '04 η Μακάμπι, το '03 η Μπαρτσελόνα και το '02 η Βίρτους...

Από αγωνιστική άποψη, η φετινή Μακάμπι δεν είναι κάτι το φοβερό και τρομερό. Και αυτό αποδεικνύεται όχι μόνο από την ήττα της στο ΣΕΦ, σε μια εποχή που ο Ολυμπιακός απείχε κατά πολύ από το τωρινό αξιοθαύμαστο συγκρότημα, αλλά και από το σύνολο των εμφανίσεών της στη διοργάνωση. Κύρια (αν όχι μοναδική...) αιτία αυτής της πτώσης δεν είναι άλλη από τη μεταπήδηση του Γιασικεβίτσιους στο ΝΒΑ. Χωρίς τον μεγάλο Λιθουανό, η «ομάδα του λαού» παρ' ότι μεγάλωσε το βάθος του πάγκου της, μοιάζει να έχει χάσει τον μπούσουλα, τον οποίο άλλοτε προσπαθεί να κρατήσει στα χέρια του ο γερο-Σαρπ, άλλοτε ο σέντερ Βούισιτς και άλλοτε ο τρελο-Σόλομον, γνωστός μας από τη θητεία του πρώτα στον Αρη και μετά στην Εφές Πίλσεν.

Με λίγα λόγια, χωρίς τον Γιασικεβίτσιους η Μακάμπι από υπερομάδα που ήταν για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, κατάντησε μια απλώς καλή ομάδα, που χωρίς πολλή δυσκολία μπορεί να χάσει από οποιονδήποτε. Και αυτό γιατί, ενώ στην άμυνα συνεχίζει να αποδίδει στα γνωστά μέτρια επίπεδα, στην επίθεση χωρίς τη δημιουργία του Λιθουανού είναι προβλέψιμη και καμιά φορά αυτοκαταστροφική.

Παρ' ότι αρχικά όλοι συμφωνούσαμε ότι στον Ολυμπιακό θα ταίριαζε ως αντίπαλος περισσότερο η Ρεάλ Μαδρίτης, έπειτα από μια πιο ψύχραιμη μελέτη της κατάστασης προκύπτει ότι υπό προϋποθέσεις η Μακάμπι μπορεί να αποδειχτεί βούτυρο στο ψωμί των «ερυθρολεύκων». Φτάνει κυρίως οι νεαροί παίκτες των τελευταίων να μη φοβηθούν το όνομα, τα κατορθώματα και την έδρα της πρωταθλήτριας Ευρώπης. Γιατί, σε καθαρά αγωνιστικό επίπεδο, η ελληνική ομάδα μπορεί να κάνει ματ στην αντίπαλό της. Κυρίως με τη φοβερή και τρομερή άμυνα που παίζει, αλλά και με την ταχύτητα που εκδηλώνει απειλή για το αντίπαλο καλάθι.

Νομίζω ότι η Μακάμπι είναι το ιδανικό φαβορί για να καταρρεύσει κάτω από το βάρος των όπλων του Ολυμπιακού. Γιατί ο Βούισιτς είναι αργός για τέτοιο ρυθμό και γιατί ο Σόλομον πιεζόμενος ασφυκτικά σε άμυνα και επίθεση είναι ο πιο κατάλληλος για να τα τινάξει όλα στον αέρα... Μόνο που ό,τι είναι να γίνει, πρέπει να γίνει σήμερα, πριν οι Ισραηλινοί καταλάβουν από τι ακριβώς κινδυνεύουν και προλάβουν να πάρουν τα μέτρα τους.

Οι βασικοί

Ο,τι ισχύει αγωνιστικά για τη Μακάμπι και μάλιστα στον ίδιο ή και ακόμα μεγαλύτερο βαθμό ισχύει και για την Ταού Κεράμικα, την αντίπαλο του Παναθηναϊκού. Γιατί αν η Μακάμπι έχασε έναν παίκτη και καλό (τον Γιασικεβίτσιους), η Ταού έχασε δύο (Μασιγιάουσκας, Καλντερόν) και επιπροσθέτως τον προπονητή (Ντούσκο Ιβάνοβιτς) που είχε δημιουργήσει αυτή την τρομερή μέχρι πέρυσι ομάδα.

Οπως και η Μακάμπι, έτσι και η Ταού ενισχύθηκε σε βάθος επιλογών, καθώς, ναι μεν έχασε δύο πρωτοκλασάτους, αλλά απέκτησε τους Τζέικομπσεν, Ερντογάν, Ούκιτς, Ντρόμπνιακ, που θεωρητικά την καθιστούν ισχυρότερη από πέρυσι. Μόνο θεωρητικά όμως. Γιατί στην πράξη η περσινή χημεία πήγε περίπατο και η ομάδα αγωνίζεται να βρει ταυτότητα και ισορροπία στην απόδοσή της, κυρίως γιατί η αναχώρηση του Ιβάνοβιτς σήμανε και το τέλος της αμυντικής λογικής, πάνω στην οποία στηριζόταν ολόκληρο το αγωνιστικό οικοδόμημα των Βάσκων.

Παρ' όλ' αυτά, η Ταού δεν παύει να διαθέτει την πληρέστερη (ακόμα και χωρίς την παρουσία του τραυματία Ντρόμπνιακ, που κακά τα ψέματα προσέφερε πολύ λιγότερα απ' όσα θα απαιτούσε το πλουσιοπάροχο συμβόλαιό του) φροντ λάιν της διοργάνωσης, χάρη στην αγωνιστική ποιότητα του Σκόλα, την τεράστια εμπειρία και το φαρμακερό σουτ του Ντάβιντ και το ταλέντο του ραγδαία ανερχόμενου Σπλίτερ. Και επίσης δεν παύει να διαθέτει μερικούς «δολοφόνους» στην περιφέρεια, με πρώτους και καλύτερους τον Τζέικομπσεν και τον Ερντογάν, που στη μέρα τους μπορούν να «στείλουν αδιάβαστη» οποιαδήποτε ομάδα.

Γενικά, πάντως, η Ταού ως μονάδες προκαλεί ανησυχίες και δέος, με μόνο σχετικά αδύναμο σημείο από πλευράς στελέχωσης εκείνο του πλέι μέικερ, καθώς προωθήθηκε ο Αργεντινός Πριχιόνι, με μπακ απ τον ταλαντούχο μεν, αφερέγγυο δε νεαρό Κροάτη Ούκιτς, ο οποίος έχασε πολλά ματς λόγω τραυματισμού, με συνέπεια να αποκτηθεί και ο Αμερικανός Τσάλμερς, όταν τον έδιωξε η ΑΕΚ.

Πέρυσι, ο Παναθηναϊκός είχε περάσει δύσκολες στιγμές απέναντι στην Ταού. Αλλά κατά έναν περίεργο τρόπο βγήκε ουσιαστικά αλώβητος από τις κακοτοπιές και των τεσσάρων αγώνων του μαζί της. Φέτος, τα πράγματα σίγουρα μοιάζουν πιο εύκολα. Οχι μόνο για τους λόγους που προανέφερα, αλλά και γιατί ο πρωταθλητής Ελλάδας βγήκε χωρίς απώλειες από μια περιπέτεια, που ενώ θα είχε διαλύσει οποιαδήποτε άλλη ομάδα, αυτόν απλώς τον έκανε σκληρότερο και σοφότερο!

Ενα σημείο στο οποίο εκ του ασφαλούς μπορεί να χτυπήσει ο Παναθηναϊκός την Ταού έχει να κάνει με τον πιο προβεβλημένο παίκτη της. Τον Λουίς Σκόλα, δηλαδή, που παρουσιάζεται επιρρεπής στα φάουλ, με αποτέλεσμα να κάθεται νωρίς στον πάγκο, είτε για να προφυλαχτεί από δυσάρεστες εξελίξεις είτε γιατί συμπλήρωσε τον επιτρεπόμενο αριθμό. Προβλέπονται, λοιπόν, πολλές επιθέσεις από το λόου ποστ, με την ελπίδα ότι ο Αργεντινός θα τσιμπήσει το δόλωμα!