Το προβάδισμα και το κέρδος (Sportday / Βάιος Τσούτσικας)

Δεδομένο πρώτο: ο Παναθηναϊκός συνεχίζει την επική επιστροφή από τα... σχοινιά και από χθες κοιτάζει και πάλι την Πράγα με ψηλά το κεφάλι. Εκανε το πρώτο βήμα και πάει χωρίς άγχος στη Βιτόρια για να κάνει μία εβδομάδα παραπάνω διακοπές. Οι «πράσινοι», έμπειροι από τέτοιες διοργανώσεις και τόσο σημαντικά παιχνίδια, ξέρουν ότι ενδεχόμενη ήττα στο άντρο των Βάσκων καταστροφική δεν είναι σε καμία περίπτωση. Πέρυσι ισοφαρίστηκαν από την Εφές, αλλά στο τρίτο ματς εντός έδρας «χρησιμοποίησαν» με τον καλύτερο τρόπο το γήπεδό τους και πήγαν Μόσχα. Με την τρέλα που έχει πιάσει τους οπαδούς του Παναθηναϊκού, το ΟΑΚΑ σε τρίτο ματς (αν αυτό γίνει) θα θυμίζει κολαστήριο για τη συμπαθέστατη Τάου.
Για τους ίδιους λόγους φαβορί είναι και η Μακάμπι απέναντι στον Ολυμπιακό. Αν το ΟΑΚΑ είναι μια φορά καυτή έδρα, το «Γιάντ Ελιάου» είναι κάτι παραπάνω. Δεν είναι τυχαία αυτά που ακούς από τους φίλους της ομάδας. «Μόνο ομάδα από το ΝΒΑ μπορεί να μας νικήσει εδώ», λένε χαμογελώντας και άδικο δεν πολυέχουν. Εκείνο το τρίποντο από τη σέντρα του Σαρπ στον προημιτελικό με τη Ζαλγκίρις πριν από δύο χρόνια άνοιξε τον δρόμο για δύο συνεχείς κατακτήσεις του τροπαίου από τους Ισραηλινούς. Αν δεν είχε μπει το σουτ, μπορεί τα δεδομένα να ήταν διαφορετικά, όμως ο Σαρπ εκμεταλλεύτηκε το δικό του «αιώνιο δευτερόλεπτο» και βρήκε διχτάκι. Η «ομάδα του λαού» δεν είναι μόνο κορυφαία αγωνιστικά, έχει και πολύ δεμένους με αυτήν και μαθημένους στη νίκη παίκτες και οπαδούς. Σε ενδεχόμενο τρίτο ματς, το γήπεδό της θα είναι κολαστήριο... δύο φορές.

Δεδομένο δεύτερο: η νίκη είναι το μόνο πράγμα που πρέπει να κρατήσει ο Παναθηναϊκός από το χθεσινό παιχνίδι. Ψέματα. Οφείλει να έχει στόχο την επανάληψη αυτού του εκπληκτικού πρώτου εξαλέπτου. Τότε ο Παναθηναϊκός έδειξε να φορά και πάλι τη φανέλα του υποψήφιου πρωταθλητή Ευρώπης. Αφησε πίσω τις κακές εμφανίσεις κι έκανε τους πολύπειρους αντιπάλους του να χάσουν τον μπούσουλα. Ακόμα κι αυτός ο Σκόλα, που στον προημιτελικό των Ολυμπιακών τα έχωνε από παντού, χθες στο πρώτο ημίχρονο κώλωσε, κι αυτό γιατί είδε ότι ο αντίπαλός του ήταν καλύτερος. Δεν εξαφανίστηκε ως διά μαγείας αυτό το λαμπερό κοστούμι. Οι «πράσινοι» επέστρεψαν στις κακές τους συνήθειες. Ο Σκόλα ξύπνησε, τα ριμπάουντ χάνονταν το ένα μετά το άλλο και το ταμπλό έφερνε τους δύο αντιπάλους «κολλημένους» για πολλή ώρα. Δεν θέλω να ξέρω τι μπορούσε να είχε γίνει αν οι πλέι μέικερ των Βάσκων ήταν σε καλύτερη μέρα και αν ο Περάσοβιτς επέλεγε κάποια πιο πιεστική άμυνα για να μπλοκάρει τους αντιπάλους του. Η ζώνη ήταν και μια λύση ανάγκης κάποιοι θα πουν, λόγω των πολλών φάουλ. Ακόμα ένα σημείο άξιο παρατήρησης: τα σουτ είναι το μεγάλο όπλο των «πρασίνων». Για ακόμα ένα ματς αυτό το όπλο παραλίγο να γίνει μπούμερανγκ. Αν του μπουν τα σουτ στη Βιτόρια, ο Παναθηναϊκός θα κάνει το 2-0.

Αντίθετα, ο Ολυμπιακός έψαχνε να βρει τον τρίτο για να κάνει το ακατόρθωτο για πολλούς. Οπλισμένοι με μπασκετικό θράσος και άγνοια κινδύνου, Βασιλόπουλος και Σεϊμπούτις δεν κώλωσαν όταν είδαν τη Μακάμπι να ξεφεύγει στο φινάλε του ημιχρόνου και φώναζαν «ένας ακόμα να πάρουμε το ματς». Την κραυγή αυτή άκουσε ο Σχορτσιανίτης και το ματς έγινε ντέρμπι. Μπορεί το τελικό αποτέλεσμα να μην είναι αυτό που θα έκανε τους οπαδούς του Ολυμπιακού να πανηγυρίσουν. Μπορεί το αποτέλεσμα να αποτελεί το υψηλότερο έως ανυπέρβλητο εμπόδιο στον δρόμο για την Πράγα. Κανονικά όμως θα πρέπει να κάνει τον Καζλάουσκας να τρίβει τα χέρια του. Ξέρει ότι πάνω σε αυτούς που χθες πήγαν να πάρουν το ματς θα «χτίσει» τον πρωταγωνιστή Ολυμπιακό. Κι όπως αποδείχθηκε, μέσα ίσως στην πιο καυτή έδρα τα θεμέλια πάνω στα οποία βάζει τα δικά του τούβλα ο Λιθουανός είναι πολύ γερά!