Ποιο κίνητρο; (Sportday / Αντώνης Πανούτσος)

Οταν ο Ολυμπιακός ξέφευγε 12 βαθμούς, κάθε παρατηρητής αυτής της ομάδας, που στα τελευταία 10 χρόνια έχει αλλάξει τα 8/11 της σύνθεσής της διατηρώντας το 100% του χαρακτήρα της, ήξερε τι θα επακολουθούσε. Οι ηρωικές γεράκλες, οι τιμημένοι πάλιουρες θα το γύριζαν στο σορολόπ, υπολογίζοντας πόσα ματς χρειάζονται για να πάρουν το πρωτάθλημα στην τρίχα. Αν και το σενάριο άργησε, τώρα βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.

Για να μην αδικήσουμε τους παίκτες του Ολυμπιακού, να πούμε ότι τα δύο ματς που έχασαν είναι από τον Ηρακλή, που φόρτωσε με τέσσερα την ΑΕΚ, και από την Ξάνθη, που παραμένει αήττητη. Από την άλλη, ο Παναθηναϊκός, που χρειαζόταν τη νίκη, έκανε την περιοχή της Ξάνθης «κατεχόμενα», ενώ και στη Θεσσαλονίκη ο Ολυμπιακός δεν ανέβηκε με κάποια ατμόσφαιρα απαίτησης της νίκης. Πριν από τα δύο ματς, τελευταίο κίνητρο ήταν το ρεκόρ των 16 συνεχών νικών. Τώρα, εκτός αν πάμε σε διάφορα εκκεντρικά ρεκόρ που εφευρίσκει ο Σάββας Θεοδωρίδης, κίνητρο δεν υπάρχει. Η «ανησυχία» του Σόλιντ για τη μείωση των βαθμών μπορεί να είναι μόνο διπλωματική. Γιατί, για να χάσει ο Ολυμπιακός το πρωτάθλημα από την ΑΕΚ, η δεύτερη πρέπει να περάσει από την Τούμπα με νίκη και ο Ολυμπιακός να μην κερδίσει τρία από τα τέσσερα εναπομείναντα ματς. Για να το χάσει από τον Παναθηναϊκό, ο Ολυμπιακός πρέπει να έχει τρεις ήττες και μία νίκη και ο Παναθηναϊκός να πάρει και τα τέσσερα. Σε μια χώρα που τα Χριστούγεννα όποια ομάδα έχει προηγηθεί με πάνω από 5 βαθμούς κερδίζει το πρωτάθλημα, τέτοια σενάρια δεν υπάρχουν ούτε στους καλάθους αχρήστων του «Καλημέρα ζωή». Για τον Ολυμπιακό το πρόβλημα είναι άλλο. Οτι έχει μπει σε ένα mode διακοπών, με τον επαναληπτικό στη Λάρισα και, αν προκριθεί, τον τελικό του Κυπέλλου να περιμένουν.

Μιλώντας με κάποιους αθλητές υπεραποστάσεων, μου έλεγαν ότι σε αγώνες δρόμου των πέντε και έξι ημερών οι αθλητές δεν κοιμούνται πάνω από μιάμιση ώρα κάθε μέρα. «Εάν κοιμηθεί περισσότερο ο δρομέας, θα ξυπνήσει πιασμένος», μου εξήγησαν.
Οι παίκτες του Ολυμπιακού μοιάζουν να κοιμούνται, και στην ηλικία που βρίσκονται οι περισσότεροι είναι δύσκολο να ξυπνήσουν και να μην είναι πιασμένοι…

Το δεύτερο στοιχείο που φαίνεται στο τέλος της σεζόν για τον Ολυμπιακό είναι η φτώχεια του πάγκου. Αντίθετα με τις περισσότερες ομάδες που δεν έχουν στόχους και ο κόσμος ζητάει από τον προπονητή να δοκιμάσει νέα παιδιά, στον Ολυμπιακό ο Σόλιντ μπορεί να δοκιμάζει τριαντάχρονους. Ο Μάριτς, ο Μπαμπαγκίντα και ο Οκκάς, που ήταν οι παίκτες με τη μικρότερη ηλικία, μπήκαν ως αλλαγή και στον πάγκο έμειναν ο Μαυρογενίδης, ο Γεωργάτος και ο Κωστούλας. Αν υπάρχει κάτι πραγματικά ανησυχητικό, δεν είναι οι προπονητικές επιλογές του Σόλιντ, αλλά η ανυπαρξία νέων στον πάγκο του Ολυμπιακού.


Μεγάλο χτύπημα στον χώρο της αθλητικογραφίας ήταν η αποκάλυψη των τηλεφώνων των δημοσιογράφων που παρακολουθούνταν. Ούτε ένας από τον αθλητικό. Ούτε καν του Κώστα Πιτιακούδη. Το αποτέλεσμα είναι χάος. Γράφει, για παράδειγμα, χθες ο «Πιτί» ότι μετά την ισοπαλία στην Ξάνθη «κάποιοι» χρέωσαν ευθύνες στον Αλμπέρτο Μαλεζάνι, «για να τον τελειώσουν με κάθε τρόπο, ώστε να προωθήσουν τον εκλεκτό τους». Τώρα, ποιους εννοεί ο «Πιτί» και ποιον θέλουν να σπρώξουν, παραμένει αίνιγμα. Αν όμως υπήρχε μια σοβαρή ΕΥΠ, θα είχε γειώσει το κινητό του Πιτιακούδη και σήμερα θα ξέραμε, για παράδειγμα, αν εννοεί ότι ο Γερακάρης θέλει να στείλει στον Παναθηναϊκό τον Τεννέ ή ο Θεοδωρακόπουλος προωθεί τον Πομάσκι.

Υπάρχει όμως ένας πράκτορας που ασχολείται με τα αθλητικά, αλλά το κάνει από περιέργεια. Ο πανούργος Γιάννης Τηγάνης. Χθες, λοιπόν, το πρωί αποφάσισε να συντονίσει το ματζαφλάρι με τα τηλέφωνα των Ολυμπιακών. Πρώτα κατέγραψε μια συνομιλία δύο στελεχών –για να διατηρηθεί η ανωνυμία τους, από τούδε θα αναφέρονται ως «Τροντ» και «Κούλης», που είναι τα ψευδώνυμα που χρησιμοποιούσαν. «Κούλη, το γήπεδο ήταν πολύ χάλια. Δεν έπρεπε να το ξεκινήσει ο διαιτητής το ματς». «Ναι, Τροντ». «Κούλη, δεν πρέπει να φτάσουμε στο τελευταίο ματς και να κυνηγάμε αποτέλεσμα». «Ναι, Τροντ». «Κούλη, το φοβάμαι τι θα συμβεί μετά την ήττα στη Θεσσαλονίκη». Μέχρις εδώ ελπίζω ότι παρατηρήσατε ότι ο «Κούλης» έχει το θάρρος της γνώμης του, την οποία και εκφράζει με παρρησία. Αυτή όμως τη φορά μην περιμένετε να πει το ηρωικό «Ναι, Τροντ».

«Αλλο πράγμα πρέπει να φοβάσαι, Τροντ, και όχι το πρωτάθλημα. Τον Λου πρέπει να φοβάσαι, Τροντ. Ο Λου τους προπονητές, εκτός από έναν, τους έχει σαν τις γεμιστές ελιές. Τους τσιμπάει με την οδοντογλυφίδα και σε μια σεζόν θέλει ένα βάζο προπονητές. Τον Λου πρέπει να φοβάσαι, Τροντ. Ακόμα και στο ματς με τον Ακράτητο, είχε βγει έξω από το καμαράκι και έλεγε σε όλους τους παρατρεχάμενους: "Θέλουμε και Ευρώπη... Δεν τα βλέπουμε τα χάλια που έχει η ομάδα;" Ο Λου είναι τόσο σατανικός, που δεν θα έλεγε "τι χάλια έκανε ο προπονητής την ομάδα", αλλά τους άφησε να καταλάβουν ποιος είναι υπεύθυνος». «Ναι, Κούλη», είπε ο Τροντ και άρχισε να προβληματίζεται για το ματς με το Αιγάλεω. Ο Κούλης δεν τόλμησε να τον ενημερώσει ότι ο Χατζάρας δήλωσε: «Για τα εντός έδρας ματς έχουμε κίνητρο. Για τα εκτός έδρας παίζουμε με Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό και δεν αεροβατούμε». «Μπορεί ο σατανικός Λου να εβαλε τον Χατζάρα να το πει, για να αποκοιμίσει τον αγαπημένο μου Τροντ και να τον φάει», μουρμούρησε στα ελληνικά ο Κούλης. Ο Γιάννης Τηγάνης κατάλαβε. Οτι ο Λου έχει κατορθώσει να τους τρελάνει όλους.

Αποφάσισε να συνδεθεί, για να ακούσει τη συνομιλία δύο βετεράνων παικτών του Ολυμπιακού. Για να διατηρηθεί η ανωνυμία τους, από τούδε θα αναφέρονται ως «Πάλιουρας 1» ή «Ενα» και «Πάλιουρας 2» ή «Δύο». «Τι λέμε;», ξεκίνησε ο Ενα. «Τι να λέμε... Βούρκος, αρχ...ια, μύδια, βούρκος...». «Δεν συμφωνώ. Εγώ λέω βούρκος, μύδια, αρχ...ια, βούρκος», απάντησε ο Δύο. «Σκληρή η θέση σου, Δύο, αλλά θα τη δεχτώ. Κατά τα άλλα;». «Ασε τώρα, μωρέ, εκεί, που άμα και άμα και αούα να μην πω που θα μου πει ο άλλος...», μουρμούρισε ο Δύο. «Εσύ ωραία τα λες. Θα τα καταλάβουν όμως όλοι; Εμένα η άποψή μου είναι ότι μπάλα δεν παιζότανε σε τέτοιο γήπεδο. Να τραυματιζόμαστε, δεν θα μας βρίσκανε. Αλλά δεν έδωσε και τίποτα βοήθειες ο Νορβηγός. Πάει και μου βάζει τον Μπαμπαγκίντα στην επίθεση, που λίγο ακόμα να έβρεχε, θα χρειαζόταν μπρατσάκια για να μη βουλιάξει. Πάρε, ρε παιδάκι μου, τον Τουρέ από την άμυνα και βάλτονα στην επίθεση, να έχουμε κάποιον να σημαδεύουμε», έχασε την αναπνοή του για να κάνει την ανάλυση ο Ενα. «Μπα. Ασε τώρα, μωρέ, εκεί, που άμα και άμα και αούα να μην πω που θα μου πει ο άλλος... Για να μην δηλαδή και τι να πει εδώ που δεν παίρνει άλλο, σε τα μας τα σάπια δηλαδή;». «Τώρα το είπες καλύτερα. Και βλάκας να είναι κανένας, θα το καταλάβει», είπε αποφασιστικά ο Ενα. «Οποιος δημοσιογράφος και να σε πάρει, αυτό να λες».

Παικτικά, ο Γιάννης Τηγάνης είχε ενημερωθεί. Για τελευταίο τηλέφωνο είχε αφήσει το hard core. Το τηλέφωνο ανάμεσα στον πατέρα και τον γιο, που έπειτα από ήττα ελάχιστοι θα μπορούσαν να ακούσουν χωρίς να δακρύσουν. «Καλημέρα, Σάββα», ακούστηκε η συντριμμένη φωνή του γιου. «Καλημέρα Κώστα», απάντησε απρόσμενα ψυχρός ο Σάββας. «Σε έψαχνα από το πρωί, Σάββα», είπε ενοχλημένος ο γιος. «Α, ναι...», είπε αδιάφορα ο Σάββας. «Τώρα λοιπόν με βρήκες. Εχω κάνει μια δήλωση για τη διαιτησία, που μπορείς να βρεις εύκολα, Κώστα. Καλησπέρα, λοιπόν, και χάρηκα που σε άκουσα». Δέκατα του δευτερολέπτου προτού ο Σαββας κλείσει το τηλέφωνο, ο Κώστας ούρλιαξε. «Τι σε έπιασε και μου μιλάς έτσι; Τι έπαθες; Και εγώ στενοχωρήθηκα από την ήττα, Σάββα, αλλά δεν βγάζω τα νεύρα μου επάνω σου». «Κώστα, σε μια εφημερίδα, που δεν θέλω να αναφέρω το όνομά της, αλλά έχω την εντύπωση ότι κάποια σχέση έχετε, δημοσιεύτηκε αποκλειστική μου δήλωση, ότι είπα στον Λαγό ότι το καλοκαίρι θα κατέβει στο λιμάνι. Ο Λαγός σήμερα υπέγραψε καινούργιο συμβόλαιο, Κώστα. Κώστα, δημοσιεύοντας την αποκλειστική δήλωση, έκανες τον πατέρα σου ρόμπα κλαρωτή και ξεκούμπωτη. Συγγνώμη, Κώστα, γιατί κάποιος χτύπησε το κουδούνι». «Α, ευχαριστώ για το σκοινί. Οχι, πέτρα δεν παρήγγειλα, θα βρω μια γνήσια Ολυμπιακή πέτρα στην πλατεία Αλεξάνδρας, για να φουντάρω. Τα ρέστα από το κατοστάρικο μπορείς να τα κρατήσεις, δεν νομίζω ότι θα τα χρειαστώ εκεί που πηγαίνω», είπε στον ντελιβερά του σκοινιού ο Σάββας και συνέχισε στο κινητό: «Τι έλεγες, Κώστα;». «Ελεγα, Σάββα, ότι τρεις εφημερίδες είχαν την αποκλειστική σου είδηση», ούρλιαξε ο Κώστας. «Δεν διαβάζω άλλες εφημερίδες εκτός από τη δική σου. Αρα, ήταν αποκλειστική. Γεια σου. Για πάντα, Κώστα».

Η γραμμή έμεινε νεκρή. Το πρόσωπο του Γιάννη Τηγάνη συσπάστηκε από αγωνία. Ο Σάββας θα βυθιζόταν στα θολά νερά της πλατείας Αλεξάνδρας, για να κάνει παρέα στον «ερυθρόλευκο» ροφό; Ο σατανικός Λου θα έκανε τον Τροντ την επόμενη ελιά στην αχόρταγη οδοντογλυφίδα του; Συνέχεια στο επόμενο επεισόδιο, με τίτλο: «Εάν "το Αιγάλεω και ο Ολυμπιακός να κερδάνε και όλοι οι άλλοι να πάνε να πηδηχτούνε", τι γίνεται όταν παίζουν μεταξύ τους;».