Στις παρυφές της Γκόμπι (Sportday / Αντώνης Πανούτσος)

Ετυχε να πάω δύο φορές στην Αμυγδαλέζα. Βρίσκονται οι αποθήκες του ΟΔΔΥ, με τα κρατικά οχήματα που έχουν αποσυρθεί και θα βγουν σε δημοπρασία. Ηθελα να αγοράσω μία παλιά μοτοσικλέτα της αστυνομίας και είχα πάει να δω σε τι κατάσταση βρίσκεται. Ομολογώ ότι το να φτάσεις στην Αμυγδαλέζα είναι ευκολότερο από το να ταξιδέψεις στο Τσαντ και η περιοχή είναι λίγο ελκυστικότερη από τις παρυφές της ερήμου Γκόμπι. Σε δεύτερη σκέψη μπορεί και όχι. Οπότε, αν πραγματικά η Αμυγδαλέζα και ο χώρος του ΟΔΔΥ είναι ο χώρος που πρόκειται να οικοδομηθεί το γήπεδο της ΑΕΚ, το σχέδιο εκμετάλλευσης γίνεται η πιο ενδιαφέρουσα παράμετρος.

Η Νέα Φιλαδέλφεια είχε απορριφθεί ως χώρος του γηπέδου της ΑΕΚ επειδή με τους προηγούμενους συντελεστές δόμησης οι εμπορικοί χώροι ήταν περιορισμένοι. Στην Αμυγδαλέζα υποθέτω ότι οι χώροι που μπορούν να δοθούν θα είναι απείρως περισσότεροι. Αλλά ποιος στο διάολο θα θέλει να τους επισκεφθεί; Μιλάμε για μια περιοχή βραχώδη, χωρίς πράσινο, στο πιο απόμακρο και υποβαθμισμένο κομμάτι της Αθήνας. Μια περιοχή που με το χέρι στην καρδιά ποιος από τους μετόχους της ΑΕΚ, τον Κανελλόπουλο, τον Κούλη, τον Γκούμα, τον Θανόπουλο και τον Νοτιά είχε, όχι επισκεφθεί, αλλά ήξερε ότι υπάρχει; Με όλη την κατανόηση του ανθρώπου που έχει γεννηθεί σε υποβαθμισμένη περιοχή -η Καλλίπολη της δεκαετίας του '50 δεν ήταν ακριβώς Κολωνάκι- στην αγάπη που μπορούν να έχουν οι κάτοικοι της Αμυγδαλέζας για την περιοχή τους λέω ότι, όποιος πιστεύει ότι υπερβάλλω, ας πάει να ρίξει μια ματιά. Και αν μου πει ότι θα έκανε κάτι περισσότερο από το να παρακολουθήσει ένα ματς και να φύγει αλλού για να διασκεδάσει, πρέπει να έχει μυστήριο γούστο.

Πιθανόν να υπάρχει η εκτίμηση ότι η Αμυγδαλέζα βρίσκεται κοντά στην έξοδο 6 της Αττικής Οδού και η Αθήνα θα επεκταθεί προς αυτήν την κατεύθυνση. Πότε όμως και με ποιες συνθήκες; Εκεί που βρίσκεται η Αμυγδαλέζα, για να φτάσει η Αθήνα, ο πληθυσμός της θα πρέπει να φτάσει τα οκτώ εκατομμύρια και ο κόσμος που θα πάει να μείνει δεν θα είναι ακριβώς αυτός που είχε να επιλέξει ανάμεσα σε Μαλακάσα και Αμυγδαλέζα. Πόσω μάλλον ανάμεσα σε Φιλαδέλφεια και Αμυγδαλέζα...
Το γήπεδο της ΑΕΚ με τις σημερινές συνθήκες και τους τωρινούς συντελεστές δόμησης πιθανόν να μην μπορεί να οικοδομηθεί στη Φιλαδέλφεια. Οσο τουλάχιστον δεν εμφανίζεται άνθρωπος να χώσει τα φράγκα, δεν μπορεί. Εάν όμως είναι αναγκαστικό να γίνει κάπου αλλού, ας γίνει κάπου που να τραβάει κόσμο. Η ΑΕΚ πριν από δύο χρόνια έπαιζε στα Λιόσια και δεν νομίζω ότι υπήρξαν οπαδοί που έμειναν ευχαριστημένοι. Στην Αμυγδαλέζα νομίζω ότι θα μείνουν λιγότερο. Η ΑΕΚ μπορεί να πιέζεται να φτιάξει γήπεδο και η Φιλαδέλφεια μπορεί να είναι ακατάλληλη. Στο παρελθόν είχε ακουστεί η Παιανία. Μια χαρά. Εάν ο Παναθηναϊκός χτίσει το γήπεδό του στον Βοτανικό και το Ελληνικό μείνει εύκαιρο, υπέροχα. Η Αμυγδαλέζα όμως είναι μια λύση ανάγκης, που μοιάζει προσωρινή, σε ένα πράγμα, όπως το γήπεδο, που είναι απίστευτα μόνιμο.

Πριν από το ματς με τη Λάρισα, όταν στον Ολυμπιακό έμαθαν το αποτέλεσμα του Παναθηναϊκού και κατάλαβαν ότι είχαν βγει πρωταθλητές, πρώτα οι παίκτες μαζεύτηκαν στο ζέσταμα και έκαναν ένα μικρό «ζντο». Μετά ο Σάββας Θεοδωρίδης κατευθύνθηκε στον πάγκο για την ιεροτελεστία των φιλιών. Σόλιντ. Μουτς. Γιανέφσκι. Μουτς. Πιουβέλντε. Μουτς. Μετά ήρθε η σειρά του πιστού αρτοσυγκολλητή Κούλη Δουρέκα. Ο Σάββας τον πήρε στην αγκαλιά του. Τα χείλη του πλησίασαν τα μάγουλα του Κούλη. Εκείνη τη στιγμή αντί ο Κούλης να ανταποδώσει το πάθος γύρισε το πρόσωπο και φίλησε τον αέρα. Συγγνώμη δηλαδή, αυτό δεν ήταν φιλί πανηγυρισμού, αλλά τέτοια φιλιά έδινε στις γιορτές η θεία μου η Φιφή όταν είχε βάλει πολύ κραγιόν.

Ο Κούλης, πάντως, ήταν ασορτί με την ψυχρή ατμόσφαιρα μετά το ματς. Γιατί μετά το ματς το τηλέφωνο του Σάββα χτύπησε. Το τηλεφώνημα ήταν από τον Σωκράτη Κόκκαλη, από τη Μύκονο. «Πες σε αυτά τα ρεμάλια ότι με την μπάλα που έπαιξαν θα τους πηδήξω και όποιος βγει να κάνει πανηγυρική δήλωση μετά το πήδημα δεν θα έχει ούτε γράμμα ούτε τηλεφώνημα», ήταν το ρεζουμέ της θέσης του προέδρου. Ο Σάββας μετέφερε τις προεδρικές απόψεις διακριτικά. «Κύριοι, δεν θα κάνουμε εδώ δηλώσεις για το πρωτάθλημα, γιατί μας βρίζουνε», η μοναδική δήλωση ήταν του Τζόρτζεβιτς στη συνέντευξη Τύπου και η κατάκτηση του πρωταθλήματος πέρασε στο ντούκου.

Οχι ότι οι δηλώσεις στις ήττες είναι εύκολη υπόθεση. Φάνηκε και από τον Γιάννη Γκούμα στη συνέντευξη Τύπου του Καυταντζογλείου. Αποφάσισε λοιπόν ο Γιάνναρος να κάνει θαρραλέες δηλώσεις: «Ολοι φταίμε, παίκτες, προπονητές και διοίκηση». Τίποτα το φοβερό, αφού το «όλοι φταίμε» είναι ακριβώς το ίδιο με το κανένας δεν φταίει. Προσέθεσε όμως το «...ο Παναθηναϊκός που ξεκινάει για δεύτερη θέση δεν είναι Παναθηναϊκός». Κάθε λογικός δημοσιογράφος ξέρει ότι αυτή η δήλωση παίζεται περισσότερο στάνταρ από τις οκτώ πρώτες κινήσεις της σικελικής άμυνας. Κίνηση δημοσιογράφου. «Γιατί δεν είναι επιτυχία η δεύτερη θέση που οδηγεί στο Τσάμπιονς Λιγκ;». Κίνηση Γκούμα. «Ο Παναθηναϊκός είναι μεγάλη ομάδα και σκοπός της είναι μόνο η κατάκτηση του πρωταθλήματος». Κίνηση δημοσιογράφου. «Και γιατί εφέτος δεν μπόρεσε να το κατακτήσει;». Κίνηση Γκούμα. «Μα, σας το είπα και πριν. Ολοι μας έχουμε ευθύνη. Αλλά τώρα δεν πρέπει να κοιτάζουμε στο παρελθόν, αλλά μπροστά». Ετσι παίζεται αυτό το παιχνίδι. Αντί όμως για την καθιερωμένη ερώτηση, πάει ένας δημοσιογράφος και ρωτάει: «Δηλαδή αυτό που είπες, ότι η δεύτερη θέση είναι αποτυχία, σημαίνει ότι επιρρίπτεις ευθύνες στη διοίκηση;». Ο Γκούμας έπαθε το επάρατο πορνιόκο.

Είναι πιθανότερο ο Ρουσόπουλος να κάνει κριτική στον Καραμανλή παρά ο Γιάννης στη διοίκηση και τον -συγχώρα με, Θεέ μου, γι' αυτό που γράφω- Τζίγκερ. Το κεφάλι του Γκούμα άρχισε να κάνει κυκλικές κινήσεις σαν να είχε χαλαρώσει γκροβεράκι. Η γραβάτα που ήταν λυμένη μέχρι το δεύτερο κουμπί, έμοιαζε να τον πνίγει. Κοίταξε πίσω του για βοήθεια. Με κόκκινο το πρόσωπο απάντησε «Με αυτά που λέτε προσπαθείτε να βγάλετε από την...». Σε αυτό το σημείο κόμπλαρε. Πώς είναι η παροιμία; Από τα μήλα ξύδι; Από τα φύλλα μύδι; Ο Γιάνναρος φαινόταν ότι είχε καθαρά τις καταλήξεις και την ομοιοκαταληξία, αλλά κόλλαγε στις πρώτες συλλαβές. Φώναξε «Από τη μύγκι ξύδα» και καθάρισε.

Οχι ότι αν έκανε κριτική στον Μαλεζάνι θα παρεξηγιόταν κάποιος. Ο Ιταλός με λυμένα ή άλυτα τα οικογενειακά του προβλήματα είναι για «τζους» και μια ελαφριά κριτική δεν θα την παρεξηγούσε κανένας. Επίσης θα υπάρξουν αρκετοί παίκτες που θα είναι πρόθυμοι να τον βοηθήσουν στο πακετάρισμα για να φύγει μια ώρα αρχύτερα. Η ειρωνεία είναι ότι αυτός που θα στενοχωρηθεί περισσότερο για την απόλυση του Μαλεζάνι είναι ο άνθρωπος που θα τον απολύσει. Το μεγαλύτερο όπλο του Μαλεζάνι είναι ότι έχει βρει το κουμπί του Βαρδινογιάννη. Εχει καταλάβει ότι ο Τζίγκερ γουστάρει τρελά να μιλάει για παίκτες και τακτική και στα μίτινγκ που έχουν δεν περιμένει να πάρει «χαρτάκι». Το συντάσσει ο ίδιος. «Πρόεδρε, πώς το βλέπεις, αν ξεκινάγαμε, βάλουμε τον Κώτσιο πίσω αριστερά, τον Σέριτς μπροστά του και τον Γκονζάλες να δίνει βοήθειες στην πλευρά του;». «Συμφωνώ απόλυτα. Εχω μια ιδέα. Να φορτώσουμε την ίδια πλευρά με τον Παπαδόπουλο και να κρατήσουμε τον Χαραλαμπίδη στην αριστερή γραμμή για να είναι η ομάδα απλωμένη, κόουτς». «Μέσα στο μυαλό μου είσαι, πρόεδρε. Με βοήθειες από τον Νίλσον που γυρίζει πιο γρήγορα από τον Βύντρα». «Ακριβώς». Ετσι και ο Τζίγκερ ένιωθε αφεντικό και συμμετείχε στην κατάρτιση της ενδεκάδας και την τακτική. Οπότε, αν το ματς στράβωνε, τι να πει στον Μαλεζάνι; Χάσαμε; Αφού είχε και ο ίδιος συμφωνήσει σε όλα...
Βέβαια το πολύ το «ναι» το ικανοποιεί το αφεντικό, αλλά κάνει και ζημιές. Παράδειγμα η χρησιμοποίηση του Κονσεϊσάο, που στήριξε τη μεταγραφική επιλογή της διοίκησης, αλλά σε μεγάλο βαθμό έβγαλε εκτός κούρσας πρωταθλήματος τον Παναθηναϊκό.

Το ίδιο πάει να συμβεί με τον Σάντος και για τους ίδιους περίπου λόγους. Ο Σάντος το έχει ξεκαθαρίσει. «Είτε θέλετε πρωτάθλημα και προχωράμε με τους βετεράνους και τρεις τέσσερις παικταράδες που θα μου αγοράσετε, είτε θέλετε νεανική ομάδα και κάνετε μερικά χρόνια υπομονή μέχρι να ωριμάσει». Καθαρή τοποθέτηση χωρίς επικοινωνιακά τρικ και περικοκλάδες. Του είπαν «πρωτάθλημα» και ο άνθρωπος έφτιαξε μια ομάδα και τακτική που έχει το θέαμα «γραμμένο» και το μόνο που την ενδιαφέρει είναι το αποτέλεσμα. Με τον Ηρακλή και τον ΠΑΟΚ, που δοκίμασε να βγει μπροστά, έπαθε ζημιά. Τώρα να πουν ότι με το ίδιο υλικό ένας άλλος προπονητής θα τα πήγαινε καλύτερα είναι μία αμφίβολη, αλλά επιτρεπτή εκτίμηση, να τον διώξουν όμως επειδή δεν ακολούθησε τις οδηγίες, θα πέσει φωτιά να τους κάψει.
Οπως και θα κάψει όποιον στον Αρη ρίξει ευθύνη στον Αναστόπουλο ότι η ομάδα δεν παίρνει αποτελέσματα. Σε σχέση με την αρχή του πρωταθλήματος όταν ο Κουούζελα έμοιαζε να παλεύει για να σώσει την ομάδα από τον υποβιβασμό στη Γ' Εθνική ο Αρης παίζει την ίδια χάλια μπάλα, αλλά τουλάχιστον δεν χάνει. Και υπάρχουν παίκτες στον Αρη που λένε ότι, αν δεν είχε πάει ο allenatore, η ομάδα θα είχε διαλυθεί.

Επειδή ο Σάββας Θεοδωρίδης είπε ότι ο Ολυμπιακός αναγκάστηκε να πάει δύο φορές σε μία έδρα που δεν έχει αεροδρόμιο και για να γυρίσουν ξεκίνησαν στις 12 και έφτασαν στην Αθήνα στις έξι το πρωί, δύο επισημάνσεις. Από την παλιά Εθνική για να γλιτώσει τα διόδια πήγαινε το πούλμαν; Γιατί Λάρισα - Αθήνα σε έξι ώρες δεν γίνονται ούτε τρεις στάσεις για φαΐ και δύο για τσίσα. Και δεύτερον, θα γούσταρε ο Σάββας να ταξιδέψουν με αεροπλάνο; Γιατί αυτό που ξέρω είναι ότι προτιμά να βρίσκεται στη «Λεωφόρο» και να τραγουδάει τον ύμνο του Παναθηναϊκού, παρά σε αεροπλάνο που έχουν κλείσει οι πόρτες του.