«Η σημειολογία του αφηγημένου όλου» (Sportday / Στέφανος Χάρης)

Τη Μεγάλη Παρασκευή δραπέτευσα προς κατεύθυνση άγνωστη σε όλους εσάς που διαβάζετε αυτές τις γραμμές. Το πού έκανα και με ποιους Ανάσταση, αποκλείεται να το μάθετε στους αιώνες των αιώνων. Ίσως –μιας και όλα μπορεί να συμβούν σε αυτόν τον χωρίς στυλ κόσμο– οι πλέον παρατηρητικοί το ανακαλύψουν. Με την προϋπόθεση, βέβαια, κατά τη διάρκεια της εβδομάδας αυτής να διαβάσουν προσεκτικά τις αποκαλύψεις μου, οι οποίες θα είναι και πολλές, αλλά και συγκλονιστικές.

Στο στρατηγείο-καταφύγιο εκτός των τειχών της πόλης προσπαθούσα να ενημερώνομαι, είτε ιδίοις όμμασι –δηλαδή με βόλτες-εφόδους που πραγματοποιήσαμε με τον Θόδωρο, τον οδηγό μου, μεταμφιεσμένοι σε Ελβετούς τουρίστες– είτε με μηνύματα, αλλά και sms που μου έστελναν οι διάφοροι Ιούδες που τοποθέτησα σε πόστα-κλειδιά. Βλέπετε, όσα χρόνια κι αν πέρασαν από τη Σταύρωση του Θεανθρώπου, οι Ιούδες είναι χρόνο με τον χρόνο περισσότεροι από αυτούς που θέλουν να αγιάσουν εν ζωή. Τώρα, μάλιστα, που έρχεται στο φως το Ευαγγέλιο του Ιούδα, έτοιμο να ταράξει τα νερά των απανταχού θρησκευτικών κοινοτήτων, κάτι μου λέει ότι δεν θα είναι λίγοι αυτοί που θα δουν τον ήρωά τους να δικαιώνεται.

Πήρα, λοιπόν, πολλά sms, τα περισσότερα με ευχές, αλλά και κάποια σατιρικά στο πνεύμα των ημερών. Μερικά τα βρήκα, αν και σοκαριστικά, ομολογώ πετυχημένα, όπως αυτό με τον Μυστικό Δείπνο, το οποίο σας αποστέλλω:

«Στον Μυστικό Δείπνο ο Πέτρος έφερε χασίς, ο Παύλος ηρωίνη, ο Ιωάννης Εκσταση, ο Μάρκος LSD, ο Ανδρέας κόκα, ο Ματθαίος κρακ, ο Λουκάς μάικρο και ο Ιούδας; Τη Δίωξη Ναρκωτικών».

Κάτι άλλα, όπως «Χριστός Ασβέστη ή Χριστός Ανέστη; Ξέρω εγώ, δικό του πρόβλημα», τα βρήκα λίγο… πρόχειρα. Μου άρεσε όμως το ξεφωνητό που έριξε ένας δικός μας, τη Μεγάλη Παρασκευή το βράδυ, σε κάποιον με αμαρτωλό παρελθόν που, εμφανώς χάλια –σχεδόν τρίκλιζε–, προσπαθούσε να ακολουθήσει την περιφορά του Επιταφίου.

«Καλώς τη ζωή εν μπάφω», του είπε και η αλήθεια είναι ότι κάναμε δύο μέρες να ξεπεράσουμε το σοκ από τα γέλια.

Μαζί μου, φίλε αναγνώστη, στο στρατηγείο-καταφύγιο πήρα όλες τις εφημερίδες του Μεγάλου Σαββάτου, τις οποίες δεν πρόλαβα να διαβάσω λόγω ανειλημμένων –και μάλιστα κοσμικών– υποχρεώσεων. Την Κυριακή του Πάσχα, όμως, μετά την ορθόδοξη εκδήλωση πίστης με αρνιά, κατσίκια, κρασιά και με τη χοληστερίνη να τρέχει στις φλέβες μου όπως ο Μπαρικέλο στις πίστες, αποφάσισα να ασχοληθώ ενδελεχώς με την ανάγνωσή τους.

Με το κεφάλι βαρύ, το στομάχι έτοιμο να εκραγεί και τον Μορφέα να με περιτριγυρίζει για να με πάει στο βασίλειό του, η αλήθεια είναι πως δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω πόσα απ' αυτά διάβασα και ερμήνευσα και πόσα αποτελούν προϊόντα της κατάστασης μέθης και νάρκης στην οποία είχα πέσει.

Στο «Φως» του Μεγάλου Σαββάτου, στο πρωτοσέλιδο δέσποζε ο εξής τίτλος: «"Εχω πλάνο", λέει ο Σόλιντ για τις πολλές μεταγραφές». Ο «Πρωταθλητής», όμως, δεν πήγαινε πίσω. Μπορεί στο «Φως» να είχαν το πλάνο, αλλά αυτοί είχαν το σχέδιο. Ο τίτλος στην πρώτη σελίδα, αποκαλυπτικός: «Ολο το σχέδιο του Σόλιντ για τη νέα χρονιά».

Ποια η διαφορά, λοιπόν, ανάμεσα στο σχέδιο και στο πλάνο; Αποφάσισα να λύσω την απορία μου διαβάζοντας τα δύο κείμενα σχεδόν συγχρόνως, αν και γνώριζα εκ των προτέρων ότι η κατάσταση στην οποία βρισκόμουν δεν με βοηθούσε και πολύ και ίσως ήταν ευκολότερο να επιχειρήσω να ερμηνεύσω ένα σύγγραμμα του Γιώργου Βέλτσου για τη «Σημειολογία του αφηγημένου όλου».

Τελικά το αποφάσισα. Ξεκίνησα από το «Φως», δηλαδή από το πλάνο. Δεν ξέρω, αλλά μου φάνηκε ευκολότερο. Το υπογράφει ο Κώστας Νικολακόπουλος, τον οποίο εκτιμώ ιδιαίτερα:

«Ο Ολυμπιακός έχει ήδη αποκτήσει τέσσερις παίκτες για το καλοκαίρι. Εχουν ανακοινωθεί οι Μπούτινα, Μάρκο Νε, Ζεβλάκοφ και θα ανακοινωθεί και ο Ντομί μέσα στον Μάιο. Αλλά ο Σόλιντ θέλει κι άλλους παίκτες, όπως είναι κοινό μυστικό στο "ερυθρόλευκο στρατόπεδο". Δεν το συζητάει ο Νορβηγός τεχνικός ότι πρέπει να αποκτηθούν άλλοι δύο σέντερ μπακ (Σίμουνιτς, Αντζας) και άλλοι δυο επιθετικοί (Μπόρχα, Σαλπιγγίδης). Και αναφερόμαστε σε πρωτοκλασάτους παίκτες. Σε παίκτες έτοιμους να δώσουν λύσεις για τη βασική ενδεκάδα, δηλαδή παίκτες όπως οι τέσσερις που έχουν αποκτηθεί και ακόμα καλύτεροι».

Μέχρι στιγμής το πλάνο μου θυμίζει το αντίστοιχο περσινό, όταν ο Νορβηγός ζητούσε 10 παίκτες και ο πρόεδρος απλώς του έσβησε το μηδενικό και του πήρε έναν, τον Τουρέ, όπως θα θυμάστε όλοι. Αλλά δεν μπορεί, για να μιλάνε στην πρώτη σελίδα για πλάνο αυτό θα αποκαλύπτεται στη συνέχεια. Πάμε παρακάτω λοιπόν:

«Ο Σόλιντ, όποτε του ανοίγει κάποιος κουβέντα για τις πολλές μεταγραφές, αλλά και τους πάρα πολλούς παίκτες που έχουν μαζευτεί στον Ολυμπιακό, άρα και την ανάγκη για μεγάλο ξεκαθάρισμα ώστε να εμφανίσει η ομάδα του χρόνου ένα ρόστερ όπως ο ίδιος το θέλει, δηλαδή με 25 παίκτες συν πέντε πιτσιρικάδες, λέει μια φράση: έχω πλάνο».

Ε, πες το, ρε αγόρι μου, να ηρεμήσουμε. Το πλάνο, λοιπόν, του Σόλιντ είναι ότι έχει πλάνο. Φοβερό. Πάμε τώρα να αποκαλύψουμε και το σχέδιο, από τον «Πρωταθλητή».

«Ο Σόλιντ έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα συγκεκριμένα πρωταθλήματα (σ.σ. Ισπανίας, Ιταλίας και Γαλλίας), αφού με βάση τα γεωγραφικά κριτήρια που λαμβάνει συνήθως υπόψη της η ΟΥΕΦΑ για την κλήρωση και τον καταρτισμό των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ, ο Ολυμπιακός αντιμετωπίζει ομάδες από τις συγκεκριμένες χώρες. Με βάση αυτό το σκεπτικό κινήθηκε, άλλωστε, ο Ολυμπιακός στο θέμα ολοκλήρωσης των μεταγραφών του. Το μοναδικό πρόβλημα σε αυτή την περίπτωση θα είναι οι "μουντιαλικοί" παίκτες του Ολυμπιακού. Ο Τζόρτζεβιτς, ο Τουρέ, ο Ζεβλάκοφ, ο Μπούτινα και δεν ξέρουμε ακόμα ποιος άλλος. Πέρα από αυτό, ο Σόλιντ έχει ζητήσει και τη διεξαγωγή δυνατών φιλικών αγώνων, όπως έγινε και πέρυσι, όταν ο Ολυμπιακός αντιμετώπισε με βαριά ακόμα τα πόδια των παικτών του την πρωταθλήτρια ομάδα Ευρώπης Λίβερπουλ. Ανάλογα κρας τεστ θέλει και φέτος ο Σόλιντ, αφού δεν τον ενδιαφέρουν οι εντυπώσεις που δημιουργούνται όταν κερδίζεις μια ομάδα… σερβιτόρων με διψήφιο νούμερο».

Μπορεί το πλάνο να με εντυπωσίασε, αλλά το σχέδιο ομολογώ ότι με ξάφνιασε θετικά, αφού όμοιό του δεν έχω συναντήσει πουθενά και από κανέναν προπονητή. Κρυφά, με απόλυτη μυστικότητα, ο Ολυμπιακός μπορεί να ξεκινήσει προετοιμασία και κατά την περίοδο του Μουντιάλ. Τότε που όλοι θα ασχολούνται με το Παγκόσμιο Κύπελλο και κανείς δεν θα πάρει χαμπάρι ότι ο Θρύλος φτιάχνεται.

Κρίμα, γιατί τόσο καιρό θεωρούσα ότι πιο δύσκολος και πιο μπερδεμένος από τον Γιώργο Βέλτσο δεν υπάρχει. Και όλα αυτά γιατί δεν είχα διαβάσει Σόλιντ...