Ας το κλείσουμε το μαγαζί (Sportday / Αντώνης Πανούτσος)

Μέχρι σήμερα δεν έχω συναντήσει κάποιον να μου δηλώσει ότι είναι οπαδός της ΕΠΟ. Μάλλον το αντίθετο συμβαίνει. Τουλάχιστον, αν θυμηθούμε την υποδοχή της ομάδας του Euro στο Καλλιμάρμαρο, όταν ο κόσμος ήταν πρόθυμος να επευφημήσει ακόμα και τον διάκο του Χριστόδουλου, κρατώντας τις αποδοκιμασίες για τον Βασίλη Γκαγκάτση. Από το να δεχτούμε, όμως, ότι η Κασσιανή της Συγγρού δεν έχει σταματήσει να αμαρτάνει μέχρι και να δημιουργήσουμε έναν εύκολο αποδιοπομπαίο τράγο υπάρχει απόσταση…

Ορίζεται ο τελικός του Κυπέλλου και η ΕΠΟ συνεχίζει την πολιτική της, να χρησιμοποιεί τα πέντε Ολυμπιακά γήπεδα της Ελλάδας, κάνοντας έναν τελικό κάθε χρόνο. Πέρυσι στην Πάτρα, φέτος στην Κρήτη. Η ΕΠΟ διοργανώνει τον θεσμό, η ΕΠΟ ορίζει και τον χώρο της τέλεσης του τελικού. Προκρίνονται, λοιπόν, στον τελικό η ΑΕΚ και ο Ολυμπιακός και γίνεται ο χαλασμός. Γιατί; Διότι, εάν οι οπαδοί ταξιδέψουν μαζί, θα μαχαιρώνονται, θα καρυδώνονται, θα πετάει ο ένας τον άλλον στη θάλασσα και, τέλος πάντων, θα κάνουν όσα κάνουν οι νορμάλ οπαδοί… Οπα, φρένο! Εγραψα νορμάλ; Δηλαδή, αυτοί είναι οι οπαδοί των δύο ομάδων ή σε αυτούς επέλεξαν οι δύο ομάδες να δώσουν τα εισιτήρια; Διότι νομίζω ότι το δεύτερο συμβαίνει, οι δύο ομάδες το ξέρουν και η φασαρία γίνεται από τώρα, ώστε όταν πλακωθούν στην Κρήτη να μπορούν να λένε: «Εμείς το λέγαμε να μη γίνει εδώ ο τελικός. Η ευθύνη για τα επεισόδια είναι δική σας», και, φυσικά, «δεν μπορείτε να μας τιμωρήσετε».

Οπως και θα υπάρχει ο δεύτερος συνηθισμένος αποδιοπομπαίος τράγος. Η αστυνομία. Με δημοσιοϋπαλλική νοοτροπία, αλλά και θύμα της υποκρισίας του Τύπου –κατά τον οποίο, όταν οι αστυνομικοί επεμβαίνουν, οι αντίπαλοι γίνονται «αθώοι νεαροί διαδηλωτές», όταν δεν επεμβαίνουν, «γνωστοί, άγνωστοι»– οι αστυνομικοί έχουν αποφασίσει ότι δεν θα μπλέκονται. Και, εν μέρει, καλά κάνουν. Διότι, όταν οι ομάδες μοιράζουν τα εισιτήρια, γνωρίζοντας ότι ο κόσμος που θα τα πάρει πετάει τη σκούφια του να πλακωθεί, είναι υποκρισία να ζητάμε από την αστυνομία ευθύνη. Είναι σαν να δίνουμε όπλα σε υποψήφιους εγκληματίες και μετά να λέμε στην αστυνομία: «Εάν γίνουν επεισόδια, το κρίμα δικό σας».
Η φυσική αυτουργία δεν μπορεί να είναι μικρότερο έγκλημα της αμέλειας. Εάν πλακωθούν στην Κρήτη, ένοχοι κατ’ αρχάς θα είναι αυτοί που πλακώθηκαν. Από εκείνο το σημείο, οι ευθύνες μπορούν να καταμερισθούν στις ομάδες, που πριν καν να διαθέσουν τα εισιτήρια ήξεραν ποιοι θα τα παραλάμβαναν, στην αστυνομία, που ενώ ήξερε πού δόθηκαν τα εισιτήρια δεν πήρε μέτρα για να τα προλάβει, και στην ΕΠΟ, που επέμενε να κάνει ματς εκτός έδρας. Εκτός αν το επιχείρημα είναι ότι η ΕΠΟ δεν πρέπει να δίνει εισιτήρια στις ομάδες, αλλά να τα διαθέτει μόνη της. Αν όμως έχουμε φτάσει σε τέτοια απαξίωση των διοικήσεων των ομάδων, ώστε να μην πρέπει να τους δίνουμε εισιτήρια γιατί ξέρουμε τι θα τα κάνουν, υπάρχει κάτι πιο δραστικό. Ας σταματήσουμε το Κύπελλο. Ακόμα καλύτερα, ας το κλείσουμε το μαγαζί.

Μη συνεχίσετε την ανάγνωση της εφημερίδας. Κάντε τη χωνί και φορέστε τη στο κεφάλι. Οπως αυτή τη στιγμή κάνουν χιλιάδες οπαδοί της σελίδας του Δημήτρη Μπαλή, που ψάχνουν απεγνωσμένα, εις μάτην, να βρουν την αγαπημένη τους στήλη στην εφημερίδα. Μπορώ να σας πληροφορήσω ότι η σελίδα φαγώθηκε, «επειδή βάλαμε 10 σελίδες για τον ΠΑΟΚ», όπως αργά το απόγευμα έμαθε ο εμβρόντητος συντάκτης Μπαλής. Με τον συνηθισμένο επαγγελματισμό του και την προβλεπόμενη αξιοπρέπεια αποχώρησε χωρίς να διαμαρτυρηθεί. Εμείς, όμως, δεν έχουμε το ίδιο ήθος και αξιοπρέπεια. Και φωνάζουμε «Τσόχοι και Χελάκηδες, η ιστορία του ΠΑΟΚ δεν χωράει σε εννέα σελίδες;». Εκτός αν η ιστορία του ΠΑΟΚ είναι μία ακόμα από τις αστείες δικαιολογίες της διεύθυνσης για να φιμωθεί ο Δημήτρης Μπαλής. Δεν αντέχουν σε αποκαλύψεις, όπως ότι «ο πανίσχυρος δεκακύλινδρος κινητήρας της BMW serie 3 με απόδοση 507 hp αναμφίβολα υπόσχεται ένα επίπεδο επιδόσεων που μέχρι τώρα γνωρίζαμε μόνο σε γνήσια σούπερ σπορ αυτοκίνητα». Ναι, ρε Τσοχοχελάκηδες, 507 hp. Και όσο έχουμε τη δύναμη να πολεμάμε το εκδοτικό κατεστημένο, θα γράφουμε την αλήθεια και για την τριμηνιαία κατάταξη του Picado και για το κόστος των διοδίων της Εγναντίας το 2010 και εσείς να βάζετε την ιστορία του Αλαβάντα και του Γεωργόπουλου. Αλλά η ώρα που θα προσκυνήσετε τη δύναμη του Picado είναι κοντά. Είμαστε η serie 3 της δημοσιογραφίας και είσαστε τα Trabant της, τελειωμένοι. Σε δεύτερη σκέψη, μην κάνετε ακόμα την εφημερίδα χωνί. Τουλάχιστον πριν διαβάσετε το υπόλοιπο της στήλης.

Για να μάθετε γεγονότα, όπως ότι η ακριβής ημερομηνία της ίδρυσης του ΠΑΟΚ παραμένει ανεξιχνίαστη. Θεσσαλονικιός συνάδελφος μου έλεγε ότι μέχρι πριν από 30 χρόνια ως ημερομηνία ίδρυσης του ΠΑΟΚ αναφερόταν η 21η Απριλίου του 1926. Η ημερομηνία διατηρήθηκε ως επίσημη στη διάρκεια της δικτατορίας, αφού βόλευε, αλλά μετά τη μεταπολίτευση άλλοι έλεγαν ότι ιδρύθηκε στις 23 Απριλίου και άλλοι στις 24. Πάντως, το επίσημο site του ΠΑΟΚ αναφέρει ως ημερομηνία ίδρυσης την 20ή Απριλίου 1926, οπότε το ότι ο συνάδελφος που μου το είπε είναι Αρειανός από κούνια πρέπει να παίζει κάποιο ρόλο...

Αντίθετα με τους συλλόγους της Αθήνας και του Πειραιά, στους οποίους το λαογραφικό στοιχείο είχε ξεφτίσει από τη δεκαετία του '60, στη Θεσσαλονίκη η διαφορά ανάμεσα σε Αρειανούς και Παοκτζήδες υπάρχει έντονη. Ακόμα και σωματομετρικά. Με το μάτι τουλάχιστον, έχω παρατηρήσει ότι οι Αρειανοί στην πλειονότητά τους είναι μικρότερα μεγέθη από τους Παοκτζήδες. Αν παρατηρήσετε τις εξέδρες της Τούμπας και του Χαριλάου, θα δείτε ότι, ενώ στη δεύτερη κυκλοφορούν στυλάκια, στην πρώτη το XXL είναι η μόδα, αν και στενεύει στη μέση.

Παράδειγμα, οι δικοί μας. Μέχρι τώρα, από διακριτικότητα δεν το έχω ρωτήσει, αλλά υποπτεύομαι ότι στο αεροπλάνο ο Τζαντζαράς δεν κόβει εισιτήριο αλλά φορτωτική. Αντίθετα, ο Λεάνης ταξιδεύει σαν αποσκευή χωρίς επιβάρυνση. Το ίδιο συμβαίνει και με άλλους επώνυμους. Το σώμα του Ακη Σακελλαρίου έχει ακριβώς το ίδιο βάρος με τα μαλλιά του. Ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης ζυγίζει περίπου όσο η μισή θύρα των οργανωμένων του Αρεως. Από τότε, βέβαια, που δηλώνει Ηρακλής, έχασε μερικά κιλά, αλλά οι παλιές αγάπες δεν ξεχνιούνται...

Ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης έχει πει και ένα πολύ καλό. Την εποχή που ο Ιεροκλής Στολτίδης έπαιζε στον Ηρακλή, ο Μιχαηλίδης είχε πει «Το Καυταντζόγλειο είναι το μόνο μέρος που αν κάποιος φωνάξει "τι κάνεις, ρε μαλάκα Ιεροκλή", δεν σημαίνει ότι το λέει σε εμένα».

Κάθε ομάδα έχει έναν τύπο οπαδού τον οποίο η άλλη ομάδα τον έχει λιγότερο. Δείξτε μου έναν οπαδό με μαδημένο μουσάκι, στυλ Εβραίου τραπεζίτη του 19ου αιώνα, και θα σας δείξω έναν οπαδό της ΑΕΚ. Τώρα, ήταν ο Δημήτρης Χατζηχρήστος που έκανε μόδα το μούσι, ήταν μόδα και τη διατήρησε ο Χατζηχρήστος, δεν το έχω ξεκαθαρίσει. Οπως η χαίτη του Τσουκαλά είναι απομεινάρι της εποχής του «Hombre», του ιστορικού ροκάδικου της οδού Κηφισίας, όπου οι Ολυμπιακοί μεταλλάδες άκουγαν Motorhead και Judas Priest στις αρχές της δεκαετίας του '80. Τώρα, θα αναρωτηθεί κάποιος: «Μπορεί να υπάρχει ακόμα άνθρωπος, και μάλιστα δημοσιογράφος, που να διατηρεί coup hombre το 2006;». Απορούσα κι εγώ, μέχρι που ήρθα στη «SportDay» και γνώρισα το φαινόμενο Ηρακλής Αντύπας.

Βέβαια, οι κανόνες έχουν και εξαιρέσεις. Βλέπεις τον Καρβέλα και λες «Να ένας γνήσιος Παναθηναϊκός», βλέπεις τον Πρετεντέρη και λες «Εγώ να του δώσω ένα μπουκάλι να πετάξει στον διαιτητή, αν αδικήσει την Πανάθα». Βλέπεις, όμως, τον Στέλιο Διονυσίου και λες «Πώς στο διάολο γίνεται να κρύβεται μια παναθηναϊκή ψυχή σε σώμα αυθεντικού Παοκτζή;». Αν υπάρχει μια απάντηση, είναι ότι πήρε από τον μπαμπά, τον μακαρίτη τον Στράτο, που ήταν τελειωμένος Παοκάρας.