Ανατολιωτάκη, τους πότισες φαρμακάκι... (Sportday / Στέφανος Χάρης)

Είναι το αγόρι μου, είναι ο τύπος μου, είναι ο άνθρωπος που αγαπώ, είναι η αγάπη μου, είναι το δάκρυ μου, είναι ένα όνειρο μελαχρινό. Ναι, φίλε αναγνώστη, οι στίχοι αυτοί είναι ο μόνος τρόπος για να εκφράσω ανοικτά την καψούρα που καίει τα σωθικά μου, χωρίς ταμπού και αναστολές, στο πρόσωπο του προέδρου της Ερασιτεχνικής ΑΕΚ Ανδρέα Ανατολιωτάκη.

Από την πρώτη στιγμή που τον συνάντησα και τον άκουσα να μιλάει, με μάγεψε. Τα λάγνα του λόγια με έκαναν να πηγαίνω κάθε Κυριακή στη Φιλαδέλφεια περιμένοντας να δω την ΑΕΚ να παίζει εκεί. Αυτός ήταν εξάλλου ο λόγος που φέτος έχασα αρκετά ματς της αγαπημένης μου ομάδας. Βλέπετε, με είχε τυφλώσει ο έρωτας. Για να είμαι ειλικρινής, ακόμα δεν έχω συνέλθει. Ωρες ώρες νιώθω σαν την Κατίνα, την ηρωίδα του μυθιστορήματος «Μάγισσες της Σμύρνης», τυλιγμένος στα μάγια του δαιμόνιου Ανατολιωτάκη. Ενα αόρατο δίχτυ με περιβάλλει, απ' το οποίο δεν μπορώ αλλά ούτε και θέλω να ξεφύγω.

Αποφάσισα να μην τον συναντώ, μπας και βρω γιατρειά. Ξέρετε, «μάτια που δεν βλέπονται γρήγορα λησμονιούνται». Αλλά να μην παρακολουθώ, ούτε να διαβάζω αυτά που λέει, κομματάκι δύσκολο. Ετσι έπεσα και χθες στην παγίδα που μου είχε στήσει, με αποτέλεσμα να κυλήσω και πάλι στις πρώτες μέρες της υπερβολής.

Διάβασα στις εφημερίδες αυτά που είπε στη συνέντευξη Τύπου για το γήπεδο της ΑΕΚ και ένιωσα για μία ακόμα φορά σαν μαριονέτα στα στιβαρά του χέρια. Και μόνο ότι αυτός ο άνδρας δεν φοβάται τον Ντέμη τον τρομερό, που όλοι στο πέρασμά του κάθονται προσοχή, εμένα μου ολοκληρώνει τη λίμπιντο, φίλε αναγνώστη.

Σαν να άκουγες τον Δία να μιλάει στον Ολυμπο. Ενας θεός, ο ωραιότερος ανάμεσα σε άλλους θεούς, όπως ο δήμαρχος της Νέας Φιλαδέλφειας. Ο λόγος όμως του Ανατολιωτάκη μοιάζει με κεραυνό που σχίζει τον ουρανό και η παρουσία του δίνει ζωή στα πάντα. Ακόμα και σε μία μακέτα ή σ' ένα γήπεδο που δεν υπάρχει.

«Οχι γήπεδο στα σκουπίδια. Δεν της αξίζει της ΑΕΚ να φτιάξει γήπεδο στον ΟΔΔΥ. Ολος ο "Ενωσίτικος" κόσμος θέλει γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια και όχι στα σκουπίδια. Και όσο αυτή η διοίκηση βρίσκεται εδώ, θα πολεμήσει μέχρις εσχάτων για να το καταφέρει αυτό».

Οχι στα σκουπίδια, όχι στα σκουπίδια. Δεν την επαναλαμβάνει τυχαία ο Ανατολιωτάκης τη φράση αυτή. Ο λόγος του έχει κάτι από τον λυρισμό του Βασίλη Καρρά. Αν προσέξετε, και αυτός είναι ικανός να επαναλάβει το ρεφρέν 100 φορές μέχρι να αρχίσει να γλεντάει και ο τελευταίος που το ακούει. «Ασ' την να λέει, άσ' την να λέει...».

Βέβαια, αν τολμήσει, γιατί θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία, να ρωτήσει κάποιος τον πρόεδρο της Ερασιτεχνικής «και πού να γίνει το γήπεδο;», αυτός θα απαντήσει φυσικά στη Φιλαδέλφεια. Και αν ο «θρασύς» ή ο όποιος «θρασύς» θελήσει να το συνεχίσει και ρωτήσει «γιατί στη Φιλαδέλφεια;», η πιο υπεύθυνη απάντηση που μπορεί να εισπράξει από τον πρόεδρο είναι «ε, τότε να κάνει η μάνα».

Βέβαια, εδώ υπάρχει ένα μικρό πρόβλημα, το οποίο προσπάθησε στη συνέντευξη Τύπου κάποιος εγκάθετος λακές του ρεφορμιστικού κινήματος του Νικολαΐδη να αναγάγει σε μείζον. Συγχώρησέ μου, φίλε αναγνώστη, την κομμουνιστική διατύπωση της φράσης, αλλά σε στιγμές αγανάκτησης ξυπνάει μέσα μου ο Κνίτης. Δεν θα επαναληφθεί, σου το ορκίζομαι, ήδη είμαι καλύτερα, συνέρχομαι και στέλνω τον Κνίτη ξανά για ύπνο.

Ξέρετε τι ρώτησε αυτός ο πράκτορας, ο ακατονόμαστος, τον γλυκό μου πρόεδρο; Πόσα χρήματα οφείλει η Ερασιτεχνική στην ΑΒΑΞ για την κατεδάφιση του γηπέδου και τις εργασίες που έγιναν από την κατασκευαστική.

Αν είναι δυνατόν. Δεν το λέω για την ερώτηση, το λέω για την απάντηση, αφού ο Ανατολιωτάκης τόλμησε να του λύσει την απορία με σαφήνεια.

«Υπολογίζουμε πως είναι περίπου 2,4 εκατ. ευρώ το χρέος. Τις επόμενες μέρες θα μας έρθουν αναλυτικές καταστάσεις από την εταιρεία».

Τους έκλεισε το στόμα. Αν τώρα βλέπετε εσείς κάποια ανοικτά, αυτά είναι από απορία -και μάλιστα εύλογη. Θα καταφέρει η ΑΕΚ να γίνει η πρώτη ομάδα που θα φτιάξει γήπεδο, ενώ θα χρωστάει στην εταιρεία που της το κατεδάφισε και μάλιστα στον ίδιο χώρο;

Με τον μάγο Ανατολιωτάκη, όμως, όλα γίνονται. Πίστευε και μη ερεύνα, φίλε ΑΕΚτσή. Εν ανάγκη, λέμε τώρα, ο Ανδρέας (δεν έχω τύχει Αντρέα που να μην είναι σέξι) θα το κτίσει μόνος, όπως βλέπετε στο σκίτσο στο κέντρο της σελίδας. Θα πάρει τούβλα, μυστρί και ό,τι άλλο χρειαστεί και τραγουδώντας το «μη βροντοχτυπάς τα ζάρια, όσοι είναι παλικάρια τη ζωή τους την περνούν στις σκαλωσιές, μη βροντοχτυπάς τις χάντρες, η δουλειά κάνει τους άντρες, το μυστρί το πηλοφόρι, το σφυρί», θα κατασκευάσει σε χρόνο ρεκόρ το νέο γήπεδο.

Δεν θα είναι, όμως, μόνος. Δίπλα του θα βρίσκεται ένας άνθρωπος που και μόνο η παρουσία του εγγυάται αφενός του λόγου το αληθές και αφετέρου ότι όλα θα γίνουν όπως πρέπει. Αυτός δεν είναι άλλος -και δεν θα μπορούσε- από τον δήμαρχο της Νέας Φιλαδέλφειας. Διάβασα τις δηλώσεις του με δυσκολία, αφού κάπου στη μέση δάκρυα πλημμύρισαν τα μάτια μου και τα χείλια μου άρχισαν να τρέμουν. Αν είσαι και εσύ ευσυγκίνητος, φίλε αναγνώστη, μην επιχειρήσεις να τις διαβάσεις αβίαστα. Αν πάλι είσαι ψύχραιμος και σκληρός σαν το ατσάλι, προχώρα...

«Ο δήμος θέλει το γήπεδο να μείνει στον ιστορικό του χώρο. Εδώ που χτίστηκε από τον ιδρώτα των προσφύγων. Μακριά από τη Νέα Φιλαδέλφεια θεωρούμε πως θα είναι μια ιεροσυλία. Το γήπεδο αποτελεί περιουσία του δήμου και αυτή την περιουσία δεν πρόκειται να την αποποιηθεί. Εμείς ως δήμος θεωρούμε την ΑΕΚ αδελφή μας. Η ΑΕΚ αυτή βρίσκεται σε προσφυγιά και θέλουμε σύντομα να αποκτήσει την έδρα της».

Να είχα χίλια χέρια να χειροκροτήσω, πάλι δεν θα μου έφταναν. Μην αναρωτιέσαι, φίλε αναγνώστη, αν ο δήμαρχος είναι ίδιος με αυτόν που πριν από δυο χρόνια δεν ήθελε να ακούσει για γήπεδο. Δύο χρόνια είναι αρκετά για να ωριμάσει ο άνθρωπος. Ιδια μυαλά είχες εσύ στα 16 και ίδια στα 18; Οταν μάλιστα πλησιάζουν εκλογές, οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι κάποιοι ωριμάζουν γρηγορότερα. Και για να το λένε οι επιστήμονες, αυτοί κάτι ξέρουν.

Εμένα, όμως, αυτό που με φέρνει πιο κοντά του και με κάνει συγχρόνως να πιστεύω ότι ο δήμαρχος βλέπει -και μάλιστα πολύ- μπροστά, είναι ότι θεωρεί την ΑΕΚ αδελφή και μάλιστα όλων. Ας στηρίξουμε επιτέλους έναν πολιτικό που δεν έχει ταμπού...