Πρώτος μεταξύ ίσων (Sportday / Αντώνης Πανούτσος)

Το να βλέπεις ένας τριαντάρη άνδρα να κλαίει, ειλικρινά σε συγκινεί. Το να κρίνεις, όμως, έναν επαγγελματία από την ευαισθησία του σε οδηγεί σε λάθος δρόμο. Ο άνθρωπος Ζιοβάνι με την εμφάνισή του στη συνέντευξη στον Χριστόγλου και τον Λεάνη πήρε πόντους. Για τον ποδοσφαιριστή Ζιοβάνι, όμως, η γνώμη μου παραμένει η ίδια: ένας χαρισματικός ποδοσφαιριστής, που πίστευε ότι η τέχνη του τον απαλλάσσει από τις υποχρεώσεις που έχει κάθε παίκτης απέναντι στην ομάδα του.

Δεν ξέρω αν η παλιά δήλωση του Πελέ, που έχριζε τον Ζιοβάνι διάδοχό του, έπαιξε ρόλο, αλλά ο Ζιοβάνι σχημάτισε λάθος εντύπωση για το τι σημαίνει ένας ηγέτης. Για τον Ζιοβάνι ο ηγέτης είναι ένας παίκτης ελευθέρας βοσκής, που μπορεί να διαλέγει φάσεις και να τις τελειώνει εντυπωσιακά. Για τον υπόλοιπο κόσμο που βλέπει μπάλα ο ηγέτης μπορεί να είναι και κάτι άλλο. Μπορεί να είναι ο Ζινεντίν Ζιντάν.

Στην ίδια θέση, με ίδιες υποχρεώσεις και με όχι λιγότερο ταλέντο, ο «Ζιζού» δεν είχε πρόβλημα, όχι μόνο να μαρκάρει και να κάνει τάκλιν, αλλά και να δώσει την περιστασιακή κλοτσιά όταν έβλεπε ότι η ομάδα του έπρεπε να ξυπνήσει. Και ο Ζιοβάνι έριχνε τις κλοτσιές του. Αλλά όπως και όποτε γούσταρε. Αψυχολόγητα. Οπως είχε χώσει την κλοτσιά στο τελευταίο δεκάλεπτο στο ματς με τη Λιλ και αποβλήθηκε χωρίς λόγο και αιτία.

Ο Ζιοβάνι μπορεί να αγάπησε τον Ολυμπιακό, αλλά σαν σκηνή στην οποία αυτός θα ήταν ο πρωταγωνιστής και οι υπόλοιποι κομπάρσοι. Δεν είναι συμπτωματικό το ότι στα έξι χρόνια που έμεινε στην Ελλάδα, σε αντίθεση με τον Ριβάλντο, ποτέ δεν κατόρθωσε να πάρει πάνω του την ομάδα σε ευρωπαϊκό ματς. Οπως είναι ενδεικτικό ότι ηγέτης του Ολυμπιακού παρέμεινε ο Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς, ένας παίκτης με ελάχιστα λιγότερο ταλέντο από τον Βραζιλιάνο, αλλά με πολλαπλάσια ψυχή.
Η φιλοσοφία του Ζιοβάνι φαίνεται στο πώς απάντησε όταν ρωτήθηκε για τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να αξιοποιηθεί ο Νέρι Καστίγιο στον Ολυμπιακό. «Χρειάζεται να νιώθει ότι τον αγκαλιάζουν και ότι έχει εξασφαλισμένη θέση στην ενδεκάδα», απάντησε ο Ζιοβάνι. Είναι η φιλοσοφία του. Οτι οι Ευρωπαίοι παίκτες πρέπει να τρέχουν, να μαρκάρουν και να κάνουν τάκλιν, ώστε η μπάλα να καταλήγει σε πόδι Νοτιοαμερικανού, που θα δοκιμάσει κάτι μαγικό. Αυτό δεν επιβάλλεται, αλλά κατακτιέται. Με τη διάθεση της θυσίας για το καλό της ομάδας, που οι υπόλοιποι συμπαίκτες σου θα σε αναγνωρίσουν σαν primo inter paris. Πρώτο μεταξύ ίσων και όχι θεότητα την οποία πρέπει να υπηρετούν.

Στο πέρασμά του από την Ελλάδα ο Ζιοβάνι άφησε αρκετά highlights. Αν, όμως, στο μυαλό μου έχει μείνει κάποια φάση, είναι το γκολ με κεφαλιά εναντίον του Παναθηναϊκού στο ματς της Ριζούπολης. Υπό πίεση και με το μέτωπο του αντιπάλου να του χτυπάει το φρύδι. Δεν ήταν από τα πλασέ και τα κρεμάσματα που ο Ζιοβάνι μπορούσε να κάνει με κλειστά μάτια, αλλά ένα τσαμπουκαλίδικο γκολ, που για να το βάλει χρειάστηκε να σκίσει το φρύδι του. Εχω μάθει να εκτιμώ τις χειρονομίες που για να τις κάνεις χρειάζεται να δώσεις κάτι από το υστέρημά σου.

Μέχρι χθες, αν κάποιος πήγαινε στο «Γίνε εκατομμυριούχος», είχε φτάσει στις 100 χιλιάδες ευρώ και είχε το στομάχι να προχωρήσει, υπήρχε μία ερώτηση που σίγουρα θα τον έκαιγε. «Τι είναι ο Βοναζούντας;». Ελα ντε, τι; Ο ένας θα απαντούσε «ιμάντας για τη μεταφορά των σιτηρών στα σιλό», ο άλλος «καλοήθες κονδύλωμα στη βουβωνική χώρα» και ο τρίτος «αρχαία θεότητα της Ασσυρίας που σχετίζεται με την αναπαραγωγή». Απαντες θα έφευγαν με μοναδικό κέρδος το χαμόγελο του Αθερίδη. Οχι όμως έπειτα από χθες. Τουλάχιστον όχι όσοι ξυπνάνε και το πρώτο πράγμα που κάνουν είναι να ανοίξουν τη «SportDay» στη σελίδα του Δημήτρη Μπαλή.

Αυτοί οι πολλοί και εκλεκτοί από χθες, χάρη στο άρθρο «Ποιότητα ζωής. Εντείνεται η διαχείριση των παλαιών οχημάτων, συσκευών και αποβλήτων», του Δημήτρη μας, έμαθαν ότι ο Ευάγγελος Βοναζούντας είναι ο γενικός διευθυντής της εταιρείας Εναλλακτική Διαχείριση Οχημάτων Ελλάδας. Οποιος έχει μια σακαράκα, αντί να την αφήνει στον δρόμο, μπορεί να πάρει τηλέφωνο τον Βοναζούντα και να του πει να την κάνει κολυμπηθρόξυλο με οικολογικές μεθόδους. So far so good και η συγκεκριμένη πληροφορία είναι μία ακόμα προσφορά της απαράμμιλης στήλης του Δημήτρη μας. Εξ ονόματος, όμως, όλων μας, όσων ταλαιπωρηθήκαμε από τις αποφάσεις των Τσοχοχελάκηδων να τρώνε τη σελίδα του Μπαλή, τους απευθύνω μια τελευταία προειδοποίηση.

Την επόμενη φορά που η αγαπημένη μας σελίδα θα φαγωθεί, η εκδίκηση θα είναι εύκολη και δεδομένη. Τηλέφωνο. «Ελα, Βαγγέλη». Στον Βοναζούντα. Και μετά τα υπόλοιπα θα λεχθούν με μία αναπνοή. «Βαγγέλη, έχω ένα παλιό αυτοκίνητο, που το μόνο που κάνει πια είναι να πιάνει χώρο στον δρόμο. Βαγγέλη, στείλε, σε παρακαλώ, ένα συνεργείο να το μαζέψει και να το πολτοποιήσει. Και πού 'σαι, Βάγγο. Το αμάξι είναι μια BMW. Μοιάζει καινούργιο, αλλά στην πραγματικότητα είναι για πέταμα. Πες στα παιδιά να μην ψαρώσουνε από την εμφάνισή του». Τώρα ότι το αμάξι του Τσόχου είναι BMW το δίνω σαν τροφή για σκέψη. Και ότι όταν ο Βοναζούντας το βοναζουντιάσει θα μπορεί να το παρκάρει στο συρτάρι του γραφείου του, το δίνω σαν δεύτερο πιάτο. Κι αυτό δεν μοιάζει με απειλή. Είναι.

Οσον αφορά στον Χελάκη, που όχι μόνο δεν ξέρει να οδηγήσει αυτοκίνητο, αλλά ούτε καροτσάκι σε σούπερ μάρκετ, υποθέτω ότι η απειλή δεν τον φοβίζει. Από την άλλη, όμως, μία πληροφορία πιθανώς τον ενδιαφέρει. Η επιτροπή Βοναζούντα σκοπεύει να επεκτείνει τις δραστηριότητές της. Και σε σπίτια. Εχω, λοιπόν, ακούσει ότι ορισμένα σπίτια στην ευρύτερη περιοχή Αιγίου, που εξωτερικά μοιάζουν μια χαρά, μέσα είναι ερείπια και κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια και υγεία. Το Αίγιο είναι ένας από τους πρώτους στόχους του Βοναζούντα και, όπως με πληροφόρησαν τα παιδιά που κατεδαφίζουν τα σπίτια, καμιά φορά ξεχνάνε να χτυπήσουν το κουδούνι.

Ορισμένες φορές δεν μπορείς να υπολογίσεις την πραγματική δύναμη που έχουν οι άνθρωποι σε ένα σύστημα. Παράδειγμα, ο Εγκε Γκέραρντ. Ο οποίος μέχρι πρόσφατα έμοιαζε με σκάουτερ ημιαπασχόλησης. Μετά, όμως, τις τελευταίες εξελίξεις στα προπονητικά της ΑΕΚ, ο Γκέραρντ μοιάζει πολύ σημαντικότερος από έναν κοινό σκάουτερ στις αποφάσεις.

Ο Σαμαράς, σύμφωνα με πληροφορίες, και ο Γιάννης Αναστασίου είχαν υποδειχθεί από τον Γκέραρντ στον Νικολαΐδη σαν καλές λύσεις για τον πάγκο της ΑΕΚ, σε συνδυασμό με τον Γενς Μπάνγκσμπο στον ρόλο του σοφού. Ο Αναστασίου είχε αμφιβολίες για την ανταγωνιστικότητα της ομάδας σε συνδυασμό με το περιορισμένο μπάτζετ. Το αρχικό σχέδιο της ΑΕΚ για το επόμενο προπονητικό τιμ, που μοιάζει να γίνεται πραγματικότητα, προβλέπει τον Μπάνγκσμπο στον ρόλο του σοφού επιτελικού αξιωματικού που καταστρώνει τα σχέδια της μάχης και τον όποιο νέο, φιλόδοξο προπονητή στον ρόλο του μάχιμου, να πραγματοποιεί τους σχεδιασμούς του Δανού. Οτι το σχέδιο είχε εκπονηθεί από τον Εγκε Γκέραρντ, που παίζει μεγαλύτερο ρόλο από αυτόν του απλού σκάουτερ, φαίνεται από το ταξίδι του Ντέμη Νικολαΐδη στην Ολλανδία και από το γεγονός ότι οι πρώτες πληροφορίες για το όνομα του νέου προπονητή της ΑΕΚ τον έφεραν να είναι συμπατριώτης του Γκέραρντ. Τώρα πού κόλλαγε το όνομα του Βαλβέρδε; Σύμφωνα με πληροφορίες, στην εκτίμηση που έχει ο Ντέμης Νικολαΐδης στον μάνατζερ Αποστολόπουλο.

Ο Αποστολόπουλος είχε διαπραγματευτεί τη μεταγραφή του Ντέμη Νικολαΐδη στην Ατλέτικο Μαδρίτης. Η τότε συνεργασία τους είχε αποδειχτεί επιτυχημένη. Οταν, λοιπόν, όπως λέγεται, ο Αποστολόπουλος πρότεινε στον Νικολαΐδη τον καθ' όλα επιτυχημένο Βαλβέρδε, ο Κοντός ενδιαφέρθηκε σοβαρά να τον κλείσει, έστω κι αν αυτό αναιρούσε το αρχικό σχέδιό του. Διότι σε περίπτωση που ο Βαλβέρδε ερχόταν στην Αθήνα, το προπονητικό του τιμ θα ήταν αποκλειστικά και μόνο της επιλογής του, ένα σημείο στο οποίο ο Ισπανός δεν δεχόταν διαπραγμάτευση – και αποδεικνύεται από το ότι η συμφωνία με την Εσπανιόλ πήγε να χαλάσει επειδή οι παράγοντές της επέμεναν να έχει βοηθό πρώην βετεράνο ποδοσφαιριστή της. Μετά την απόφαση του Βαλβέρδε να μείνει στην Ισπανία, ο Νικολαΐδης επανήλθε στο αρχικό σχέδιο, με μόνη απορία τον τόπο διαμονής του Μπάνγκσμπο. Γιατί εάν ο Δανός παραμείνει μόνιμος κάτοικος Κοπεγχάγης, με όση καλή διάθεση κι αν υπάρχει η απόσταση θα αποδειχτεί εμπόδιο στη συμπαράσταση στον νέο προπονητή.

Ενα ακόμα ερώτημα είναι πώς ενώ η ΑΕΚ γνώριζε εδώ και μήνες ότι η συνεργασία με τον Σάντος θα διακοπεί, δεν είχε προχωρήσει στις απαραίτητες κινήσεις. Ιδιαίτερα όταν ο χρόνος προετοιμασίας είναι μικρός για τους προκριματικούς του Τσάμπιονς Λιγκ. Απάντηση δεν υπάρχει, παρά μόνο εάν συνυπολογιστεί το ενδιαφέρον για τον Βαλβέρδε. Οταν δόθηκε προτεραιότητα στην πρόσληψη του Ισπανού, οι κινήσεις για τη σύνθεση ενός νέου τιμ πήγαν πίσω.

Οι συστάσεις για το νέο τιμ της ΑΕΚ, πάντως, μπορούν να χρεωθούν στον Εγκε Γκέραρντ και όχι στον Ιλια Ιβιτς. Οχι με την έννοια της δυσαρέσκειας του Νικολαΐδη στις επιλογές του Ιβιτς, αλλά με τη βαρύτητα της πρόσληψης προπονητή, που αφού ακουστούν οι εισηγήσεις μπορεί να είναι μόνο απόφαση προέδρου.

Όσο για τον Νίκο Κωστένογλου, που η ΑΕΚ χρηματοδότησε τις προπονητικές του σπουδές, όταν την προηγούμενη εβδομάδα είχε βγει για φαΐ με πρώην συμπαίκτες του έλεγε ότι θέλει να δουλέψει, αλλά δεν νιώθει έτοιμος να πάρει πόστο στην πρώτη ομάδα. Θα ήθελε πρώτα να «ψηθεί» για κάποιο χρόνο στις ομάδες των Νέων.