Πού 'ναι το χρήμα; Οέο; Οι «αιώνιοι» αποδεικνύονται έως τώρα «σπάγκοι», παρά τις πρόσφατες συμφωνίες τους με την ΕΡΤ. Η ΑΕΚ δεν έταξε στους οπαδούς πολλά, αλλά η ουσία δεν αλλάζει...
Κάποτε οι τρεις αυτές ομάδες -Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός, ΑΕΚ- ονομάζονταν «ΠΟΚ». Ποδοσφαιρικός Ομιλος Κέντρου. Σήμερα θα μπορούσαν κάλλιστα να ανακτήσουν τα ίδια αρχικά, μόνο που το ΠΟΚ θα σήμαινε κάτι άλλο: Πορτοφόλια Ολα Κλειστά!
Οι «μεγάλοι» του ελληνικού ποδοσφαίρου έχουν ακόμη χρόνο αν θέλουν να συγκρατήσουν την αυξανόμενη και έκδηλη, πλέον, δυσαρέσκεια των οπαδών τους: η μεταγραφική περίοδος λήγει στις 31 Αυγούστου. Μένει να δούμε κατά πόσο, εκτός από τον χρόνο, θα υπάρξει και η σχετική διάθεση. Μέχρι στιγμής, όμως, οι διοικήσεις των μεγάλων ΠΑΕ ελάχιστα έχουν πράξει για να πείσουν τους «πιστούς» τους ότι δεν θεωρούν μέντορά τους τον... Σκρουτζ Μακ Ντακ.
Στις δύο από τις τρεις περιπτώσεις, ο πενιχρός (έως τώρα) απολογισμός έρχεται σε ευθεία αντίθεση προς τις προηγηθείσες φιλόδοξες «εξαγγελίες». Αυτό ισχύει, βεβαίως, για τον Ολυμπιακό και τον ΠΑΟ. Οι φίλοι της ΑΕΚ δεν νιώθουν «εξαπατημένοι», εφ' όσον η «σφικτή» οικονομική πολιτική της «κιτρινόμαυρης» ΠΑΕ είχε προαναγγελθεί. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είναι και... ευτυχισμένοι. Σε τελική ανάλυση, οι απαιτήσεις τους για την ποιότητα του ποδοσφαίρου που παίζει η «Ενωση» δεν είναι δυνατόν να συρρικνωθούν, για να «συμβαδίζουν» με τους εκάστοτε προϋπολογισμούς. Οι διοικήσεις προτάσσουν «το εφικτό» και οι οπαδοί «το όραμα» -για να θυμηθούμε τη φρασεολογία του ΠΑΣΟΚ, στη δεκαετία του '80.
Ας δούμε συγκεκριμένα τι (δεν) έκαναν, από την έναρξη της περιόδου των μεταγραφών έως σήμερα, οι διοικήσεις των τριών «μεγάλων»: λένε πως ο χρόνος είναι χρήμα, αλλά ο Ολυμπιακός όσο καλά τα πήγε φέτος με τον χρόνο (έγκαιρος προγραμματισμός και απόκτηση παικτών νωρίς) τόσο διστακτικός αποδεικνύεται με το «ρευστό».
Η ομάδα απέκτησε πέντε ξένους ελεύθερους παίκτες και υπέγραψε μαζί τους συμβόλαια που κυμαίνονται από 300 χιλιάδες ευρώ (Νε) έως 600 χιλιάδες (Ντομί, Ουαντού). Ο μόνος «δεσμευμένος» παίκτης που ντύθηκε στα ερυθρόλευκα ήταν ο Μπόρχα (1,5 εκατ. ευρώ για την αγορά και 300 χιλιάδες ευρώ οι ετήσιες αποδοχές του ποδοσφαιριστή).
Προσοχή: ουδείς μπορεί να ισχυριστεί ότι οι ελεύθεροι παίκτες συνεπάγονται οπωσδήποτε ανεπαρκείς αγωνιστικές λύσεις. Αντιθέτως, πάντα υπάρχει η ελπίδα να αναδειχθεί κάποια «λίρα εκατό». Το θέμα είναι άλλο: η πλέον εμπορική και οικονομικά εύρωστη ελληνική ομάδα, ο σύλλογος που επαίρεται για το μονίμως γεμάτο γήπεδο και για το σημαντικό προβάδισμά του στο μάρκετινγκ, αποκτά πολλούς παίκτες με τρόπο λίαν οικονομικό, κι όμως διστάζει να μετατρέψει αυτή την εξοικονόμηση πόρων σε αποφασιστικότητα. Δεν τολμά, μέχρι στιγμής, να κάνει την πολυσυζητημένη οικονομική «υπέρβαση», για να δοθεί αίσιο τέλος στην πολυετή... πονεμένη εκκρεμότητα του κεντρικού αμυντικού.
«Τα καλά λεφτά θα δοθούν για στόπερ και για έναν-δύο Ελληνες παίκτες», είχαν διαμηνύσει οι διοικούντες την ΠΑΕ. Οι Ελληνες που ο Σόλιντ επιθυμούσε να αποκτηθούν -Σεϊταρίδης, Παπαδόπουλος, Σαλπιγγίδης- τελικά δεν έβαλαν πλώρη για το λιμάνι. Σε μία -τουλάχιστον- από τις τρεις περιπτώσεις, αυτή του Σεϊταρίδη, το εμπόδιο ήταν κυρίως οικονομικό. Ενδειξη ροπής προς μια «λιτότητα» που κάθε άλλο παρά αναπόφευκτη φαίνεται. Η ένδειξη θα εξελιχθεί σε... απόδειξη; Θα εξαρτηθεί από το τι θα γίνει στην υπόθεση του κεντρικού αμυντικού. Πού έχει τοποθετηθεί το «ταβάνι» της «ερυθρόλευκης» προσφοράς; «Μέχρι τρία εκατομμύρια ευρώ στον σύλλογό του και ένα έως 1,2 στον ίδιο». Με αυτά τα λεφτά κάτι καλό μπορείς να αποκτήσεις. Υπέρβαση τύπου Ζουάν, δύσκολα κάνεις. Ε, αν δεν δώσεις ούτε τόσα...
Στον ΠΑΟ οι προσδοκίες μεγάλωσαν, όταν ο Γιάννης Βαρδινογιάννης δήλωσε πως η ΠΑΕ βλέπει «ζεστά» το ενδεχόμενο να αποκτηθεί ένας παίκτης «τύπου Βερόν». Από τότε πάει κάμποσος καιρός. Ακολούθησε μια «παρέλαση» ηχηρών ονομάτων (από Ρεκόμπα έως Βιλτόρ), καθώς και η άδοξη έκβαση της υπόθεσης Λόβενκραντς. Δύο καλές λύσεις στα πλάγια και ένας αξιόπιστος κεντρικός αμυντικός ήσαν οι στόχοι. Παραμένουν... ως έχουν, εκτός εάν θεωρήσει κάποιος ότι η απόκτηση του ελεύθερου αμυντικού Αντονσον πληροί τις προδιαγραφές μιας σημαντικής μεταγραφικής κίνησης. Οσο κι αν όλα -και για όλους- θα φανούν στο γήπεδο, όσο κι αν κάθε παραπάνω λύση είναι χρήσιμη, οι φίλοι του «τριφυλλιού» δυσκολεύονται να βρουν λόγους να ενθουσιαστούν...
Οταν οι αρχικές εξαγγελίες δεν υλοποιούνται, τι κάνουν οι εξαγγέλλοντες; Ενα έμπρακτο βήμα εμπρός κι ένα φραστικό βήμα πίσω! Κίνηση προς τα εμπρός ήταν η επανεξέταση του θέματος Παπαδόπουλου και η παραμονή του παίκτη -εξέλιξη ευεργετική για την ομάδα, αλλά και τον ψυχισμό των οπαδών της. Η υπαναχώρηση; Το χαμήλωμα του πήχη των στόχων: πώς να το κάνουμε, από το αρχικό «κάτι σαν Βερόν» έως το κατοπινό «ας μην πάρουμε όνομα, αρκεί να είναι καλός παίκτης» η διαφορά είναι εμφανής.
Είναι χαρακτηριστικό -και όχι ευκόλως εξηγήσιμο: οι δύο ΠΑΕ εμφανίζουν τέτοια οικονομική ατολμία, την εποχή που γνωρίζουν ότι έχουν λαμβάνειν στα επόμενα χρόνια πολύ χρήμα από την κρατική τηλεόραση. Τέτοιο... επιβαρυντικό στοιχείο σε βάρος της διοίκησης της ΑΕΚ δεν υφίσταται. Αντιθέτως, όλα έχουν τη λογική εξήγησή τους: ο προπονητής τώρα μόλις ανέλαβε, πέντε-έξι παίκτες θα αποκτηθούν. Οι οπαδοί, όμως, είναι φυσιολογικό να μην πανηγυρίζουν, διαπιστώνοντας πως η αναμενόμενη οικονομική «ανάσα» θα προέλθει από τον άνεμο που θα στείλει σε άλλες πολιτείες τον καλύτερο παίκτη της. Τον Κατσουράνη.
«Οταν ήμουν μικρός, πίστευα ότι το παν είναι το χρήμα. Τώρα που μεγάλωσα... σιγουρεύτηκα!» Το έλεγε ο Οσκαρ Γουάιλντ. Οι οπαδοί των ισχυρότερων ελληνικών ομάδων μεγάλωσαν, επίσης. Κι όποιος μεγαλώνει με υποσχέσεις για επερχόμενες οικονομικές (κατ' επέκταση και αγωνιστικές) «υπερβάσεις», κάποια στιγμή ζητεί τον λογαριασμό...
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
