Fight Club - Στα χαρακώματα

FC: Η δικαίωση των Πρόθυμων

Γράφω αυτό το άρθρο πριν το τζάμπολ του πρώτου αγώνα της Εθνικής μπάσκετ. Διότι αυτό που με ενδιαφέρει πρωτίστως, πολύ πριν από το αποτέλεσμα, το ροζ φύλλο αγώνα ή το καλύτερο δυνατόν πλασάρισμα, είναι να δικαιωθούν όλοι αυτοί που δήλωσαν πρόθυμοι να ανταποκριθούν στην κλήση του Ζούρου, να παρατήσουν διακοπές, μπάνια, γκόμενες και νησιά και να τρέχουν στο Καρπενήσι για προετοιμασία. Που πήγαν, ακόμα κι αν ήξεραν ότι ήταν πιθανόν να μείνουν εκτός 12άδας.

Γράφω αυτό το άρθρο πριν το τζάμπολ του πρώτου αγώνα της Εθνικής μπάσκετ. Διότι αυτό που με ενδιαφέρει πρωτίστως, πολύ πριν από το αποτέλεσμα, το ροζ φύλλο αγώνα ή το καλύτερο δυνατόν πλασάρισμα, είναι να δικαιωθούν όλοι αυτοί που δήλωσαν πρόθυμοι να ανταποκριθούν στην κλήση του Ζούρου, να παρατήσουν διακοπές, μπάνια, γκόμενες και νησιά και να τρέχουν στο Καρπενήσι για προετοιμασία. Που πήγαν, ακόμα κι αν ήξεραν ότι ήταν πιθανόν να μείνουν εκτός 12άδας. Που πήγαν, αν και γνώριζαν ότι χωρίς τόσους σημαντικούς παίκτες, η προοπτική τετράδας και μεταλλίου απομακρυνόταν. Που πήγαν χωρίς να ζητήσουν συγκεκριμένο ρόλο ή λεπτά συμμετοχής, χωρίς να αποβλέπουν στο να δειγματίσουν τον εαυτό τους για να πάρουν μεταγραφή, χωρίς να έχουν την μύτη τους ψηλά.

Όλοι αυτοί οι Πρόθυμοι, ήρθε η στιγμή να δικαιωθούν. Όχι τόσο με το αποτέλεσμα, αλλά με το χειροκρότημά μας. Όχι απαραίτητα με ένα μετάλλιο στο στήθος - που μακάρι να έρθει - αλλά με αυτούς που θα τους περιμένουν στο αεροδρόμιο για να τους πουν ένα «καλωσήρθατε», ένα «μπράβο» και θα τους σφίξουν το χέρι, ανεξάρτητα από την τελική κατάταξη. Η «Επίσημη Αγαπημένη» δεν χρειάζεται ούτε «αγαπητικούς», ούτε «κάτι κουρασμένα παλικάρια», ούτε αυτούς που είναι γεμάτοι «προσωπικά προβλήματα», που τους επιτρέπουν να κάνουν ένα σωρό άλλα πράγματα, πλην της συμμετοχής τους στην Εθνική. Κι όσο για την κουβέντα περί έλλειψης ταλέντου στο ελληνικό μπάσκετ και τι υπάρχει πίσω από τη φουρνιά των 28-32 ετών που έφερε διακρίσεις και επιτυχίες τα προηγούμενα χρόνια, η απάντηση είναι ότι υπάρχει διάθεση, καλή καρδιά και σκληρή δουλειά.

«Καταραμένος» ο Ζούρος, που του κλήρωσε με το «καλημέρα» να δοκιμάσει τις δυνάμεις του χωρίς έναν σωρό σημαντικούς παίκτες. Αλλά και «ευλογημένος» που υπάρχουν όλοι οι υπόλοιποι, έτοιμοι να πέσουν στη φωτιά, να κυλιστούν στο παρκέ για μια μπάλα, να βάλουν το κορμί τους σε μια διεκδίκηση όσο πιο δυνατά γίνεται, να γεμίσουν μώλωπες σκρινάροντας ή να τους βγει η γλώσσα για να μαρκάρουν στα 3/4 του γηπέδου.

Είθε να έρθει η δική του δικαίωση, μαζί με αυτή των Πρόθυμων.

Κώστας Βαϊμάκης

Κοπιάστε στο... fightclub@sday.gr

Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.

Σχετικά βίντεο

close menu
x